ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1414 การประชุมบอมบาร์เดียร์

ฉินสือโอวมองไปยังท่าทีของลูกชายของเหมาเหว่ยหลง ในใจของเขารู้สึกลำบากใจ
จริงๆ เขารู้สึกว่าตัวเองเป็นพ่อโง่ที่หลอกลูกสาว…
“ถ้าตอนนี้ฉันบอกว่า ที่ผ่านมาล้อเล่นล่ะ แกว่าจะโอเคไหม?” ท่านชายฉินค่อยๆ พูดขึ้นมาอย่างระมัดระวัง
เหมาเหว่ยหลงตบบ่าของเขาแล้วพูดว่า “อย่าไปคิดเลย นายแค่ภาวนาขอให้นาคตลูกชายของฉันโตมาหล่อสักหน่อยก็พอ ไม่อยากนั้นเสี่ยวเถียนกวาก็จะได้แต่งงานกับคนหน้าตาไม่ดีแล้วล่ะ แต่นั่นก็คงไม่เป็นอะไรหรอก ใช่ไหม? ดูนายที่เหมือนหมีสิ เถียนกวาอาจจะไม่ได้สวยเท่าไหร่ ยังบอกไม่ได้หรอกว่าใครกันแน่ที่จะเดือดร้อน ใช่ไหม?”
ฉินสือโอวถอนหายใจออกมา ทั้งสองคนกลับไปยังห้องพักเพื่อดูอาการของหลิวซูเหยียน เมื่อเห็นว่าเธอกำลังเอนหลังนอนบนเตียงดูวิดีโอกับวินนี่ พวกเธอทั้งสองคนกำลังพูดคุยกันเกี่ยวกับปัญหาสภาพจิตใจหลังจากการคลอดลูก ตั๋วตั่วอยู่ข้างๆ คอยส่งน้ำส่งผลไม้ให้แม่ ราวกับเป็นผู้ใหญ่ก็ไม่ปาน
หลังจากที่เห็นท่าทางของตั๋วตั่ว เหมาเหว่ยหลงก็รู้สึกละอายใจเป็นอย่างมาก เขาพูดออกมาเสียงทุ้มต่ำว่า “ทำไมท่าทางของเราสองคนกลับสู้เด็กคนหนึ่งไม่ได้เลยล่ะ?”
ฉินสือโอวตอบกลับเสียงเบาเช่นกัน “ฉันคิดว่าสิ่งที่ควรทำอย่างเร่งด่วนคืออย่าให้ภรรยาของแกเล่นโทรศัพท์มือถือล่ะมากกว่าไหม? ของสิ่งนี้มีแสงรังสี แกรู้ใช่ไหม?”
เหมาเหว่ยหลงหัวเราะออกมาอย่างไม่สนใจแล้วพูดว่า “เรื่องนี้ถูกพิสูจน์มาตั้งนานแล้วว่าไม่เป็นความจริง โอเคไหม? รีงสีจากโทรศัพท์มือถือแล้วยังไง? ใช้ไมโครเวฟหนึ่งครึ่ง รังสีมากกว่าใช้โทรศัพท์มือถือหนึ่งชั่วโมงอีก แกคิดว่าหลังจากที่ผู้หญิงแคนาดาคลอดลูกแล้วพวกเธอจะไม่ใช่ไมโครเวฟเหรอ?”
หลังจากนั้นอีกสองสามวันฉินสือโอวคอยอยู่กับเหมาเหว่ยหลงตลอด อากาศที่แฮมิลตันดีกว่าที่นครเซนต์จอห์นส์นิดหน่อย เนื่องจากอยู่ใกล้กับน้ำตกไนแอการาทำให้มีไอน้ำมาก แต่เนื่องจากไกลจากมหาสมุทรจึงทำให้ไม่มีลมแรง สถานที่ที่อยู่บริเวณใต้สุดแคนาดาจึงมีอากาศที่ค่อนข้างอบอุ่น ฉินสือโอวอยู่ที่นี่สองสามวันรู้สึกสบายเป็นอย่างมาก
วันที่สิบหก ซากูนิสได้โทรศัพท์มาหา เขาบอกกับฉินสือโอวว่าการประชุมบอมบาร์เดียร์ได้กำหนดวันแล้ว นั่นคือวันที่ยี่สิบ ให้เขามาถึงช้าที่สุดคือภายในวันที่สิบแปด เมื่อถึงเวลานั้นเขาต้องเข้าร่วมการประชุมและร่วมงานเลี้ยงด้วย
เพราะว่าต้องไปงานเลี้ยง ฉินสือโอวจึงต้องการคนในครอบครัวไปด้วย ด้วยความใจกว้างบริษัทบอมบมาร์เดียร์จึงส่งเครื่องบินพิเศษมาให้สองลำ ลำหนึ่งบินไปรับวินนี่ที่มหานครเซนต์จอห์นส์ ส่วนอีกลำบินมารับฉินสือโอว
ถึงจะตกต่ำแต่ก็เคยยิ่งใหญ่มาก่อน แม้ว่าบอมบาร์เดียร์จะเผชิญหน้ากับวิกฤตการณ์ทางการเงิน แต่การใช้ทรัพยากรที่มีก็ยังคงทำให้ผู้คนตกตะลึงอยู่บ้าง กิจการนี้ไม่มีทางปิดตัวลงได้ เนื่องจากมีรากฐานที่ใหญ่โตพอ ทำให้มีทรัพยากรที่มองไม่เห็นอยู่มากมาย
แต่ว่าฉินสือโอวไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ ว่าทำไมบอมบาร์เดียร์ต้องส่งเครื่องบินสองลำมารับคนด้วย? เห็นได้ชัดว่าสามารถไปรับวินนี่ที่นครเซนต์จอห์นส์ก่อน หลังจากนั้นค่อยบินมายังแฮมิลตันเพื่อรับเขาไปยังมอนทรีออลก็ได้ไม่ใช่เหรอ?
เรื่องที่สามารถเป็นไปได้มากที่สุด คือบอมบาร์เดียร์กำลังแสดงความใจกว้างต่อนักลงทุนที่มีศักยภาพอย่างเขา
แฮมิลตันอยู่ใกล้กับมอนทรีออลมาก อย่างน้อยก็อยู่ใกล้กว่านครเซนต์จอห์นอยู่มาก ดังนั้นฉินสือโอวจึงมาถึงยังเมืองนี้ล่วงหน้าก่อนวินนี่ครึ่งวัน
ก่อนหน้านี้เขาเคยมาที่นี่แล้ว ครั้งแรกที่มาคือมาซื้อเฮลิคอปเตอร์และเครื่องบินสำหรับการเกษตร มาครั้งนี้อีกครั้ง เขาไม่ใช่คนรวยที่มาซื้อเครื่องบินลำเล็กๆ แต่คราวนี้เขาคือผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของบริษัทการบินและอวกาศอันดับหนึ่งของแคนาดา
แม้ว่า การเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของเขาจะถูกซื้อด้วยเงินที่กู้มาก็ตาม
ซากูนิสมารอรับฉินสือโอวด้วยตัวเอง เขาไปส่งฉินสือโอวยังโรงแรมห้าดาวแห่งหนึ่ง หลังจากถึงที่หมายฉินสือโอวก็กวาดสายตามองดูรอบๆ และพบว่าบรรยากาศที่นี่ดูคุ้นตามาก โรงแรมแห่งนี้ตั้งอยู่ริมแม่น้ำลาชิน ที่ถูกขนาดนามว่า ‘สายลมโชย’ ที่นี่เป็นที่ที่เขามาพักในตอนที่มาซื้อเครื่องบินที่มอนทรีออลครั้งแรก
ฉินสือโอวหัวเราะออกมา เขาพูดเรื่องนี้ออกมา ซากูนิสก็หัวเราะออกมาเช่นกัน พลางพูดขึ้นว่า “งั้นคุณคิดว่า ทำไมผมถึงจัดเตรียมสถานที่แห่งนี้ให้คุณล่ะครับ?”
เมื่อเห็นรอยยิ้มสดใสของซากูนิส ฉินสือโอวก็ตอบกลับด้วยความตกตะลึงว่า “คุณตรวจสอบมาก่อนงั้นเหรอ?”
ซากูนิสตอบว่า “ไม่ต้องถึงกับตรวจสอบหรอกครับ บอมบาร์เดียร์เป็นเจ้าของเมืองแห่งนี้ หากเจ้าของต้องการรู้ว่าภายในบ้านของตัวเองเกิดเรื่องอะไรขึ้น ก็เป็นเรื่องง่ายๆ ไม่ใช่เหรอครับ?”
ฉินสือโอวยกนิ้วให้ คำนี้ช่างมีอำนาจเสียจริง ความร้ายกาจนี้เขาให้คะแนนเต็มเลย เขาจำเป็นต้องคารวะให้แก่ซากูนิสเลย
เมื่อเปิดห้องเพรซิเดนสวีตเรียบร้อยแล้ว ซากูนิสก็พาเขาเข้าไปภายในห้อง เขาเดินไปเปิดหน้าต่างพลางมองไปยังวิวทิวทัศน์ของแม่น้ำลาชินด้านนอก จากนั้นก็พูดขึ้นว่า “ผมขอแจ้งข่าวแก่คุณก่อน นอกจากเงินลงทุนจำนวนหนึ่งพันล้านดอลลาร์ที่รัฐบาลควิเบกลงทุนให้แล้ว พวกเราได้บรรลุข้อตกลงกับสถาบันจัดการแผนบำนาญและโครงการประกันรัฐควิเบกเรียบร้อยแล้ว พวกเขาจะลงทุนเพิ่มอีกหนึ่งพันห้าร้อยล้านดอลลาร์”
“พระเจ้า” ฉินสือโอวอุทานออกมาด้วยความตกใจ
สำหรับเขาแล้วนี่ถือเป็นข่าวที่ดี ถือว่าเป็นผู้สนับสนุนกองทุนของรัฐที่น่าร่วมทุนที่สุดแห่งหนึ่ง เพราะว่าตามชื่อแล้ว สิ่งที่พวกเขาจะได้รับก็คือเงินบำนาญ ดังนั้นต้องระมัดระวังในการลงทุนเป็นอย่างมาก พยายามมั่นใจว่าในทุกการลงทุนจะต้องได้ผลลัพธ์ที่ดี อย่างน้อยก็ต้องไม่เสียเงินไป!
เมื่อชาวแคนาดาเกษียณอายุ เงินของพวกเขาทั้งหมดขึ้นอยู่กับเงินบำนาญ การเสียเงินบำนาญสำหรับพวกเขาถือว่าเป็นเรื่องใหญ่ เมื่อรัฐบาลออกจากตำแหน่งจึงเป็นเรื่องปกติที่จะเกิดเรื่องขึ้นบ่อยๆ
ซากูนิสพูดว่า “ตามข้อตกลงการลงทุนครั้งนี้ สถาบันจัดการแผนบำนาญและโครงการประกันรัฐควิเบกสามารถลงทุนในบริษัทโฮลดิ้งได้ร้อยละสามสิบ รัฐบาลควิเบกถือหุ้นร้อยละยี่สิบ คุณจะสามารถถือหุ้นได้ประมาณร้อยละสิบสาม ยังมีผู้ลงทุนเอกชนอีกร้อยละสอง ส่วนอีกร้อยละสามสิบห้าจะอยู่ในมือของบอมบาร์เดียร์”
ฉินสือโอวยิ้มออกมา “งั้นผมก็เป็นผู้ลงทุนรายใหญ่อันดับที่สี่น่ะสิ?”
ซากูนิสมองด้วยสายตาอิจฉา แล้วพูดขึ้นว่า “สามารถพูดได้ว่าเป็นผู้ลงทุนรายใหญ่อันดับหนึ่งครับ เพราะว่าหุ้นพวกนั้นเป็นหุ้นของบริษัทหรือไม่ก็ของรัฐบาล มีเพียงคุณเท่านั้นที่เป็นผู้มาซื้อหุ้น ต้องพูดว่า ฉิน คุณเป็นผู้ชนะที่น่าหมั่นไส้จริงๆ”
ฉินสือโอวหยิบขวดแชมเปญออกมาหนึ่งขวดแล้วพูดว่า “ถ้างั้นตอนนี้พวกเราควรจะฉลองกันสักหน่อยไหม?”
ซากูนิสยิ้มออกมา “สองสามวันหลังจากนี้ก็ยังมีโอกาสฉลอง มาๆ ตอนนี้คุณต้องคอยดูสถานการณ์ของบริษัทโฮลดิ้งให้ดี ผมจะให้ข้อมูลที่เป็นความลับสุดยอดแก่คุณ คุณจะต้อง จะต้อง จะต้องห้ามหลุดออกไปเด็ดขาด!”
“ถ้าผมหลุดปากออกไปล่ะ?” ฉินสือโอวถามออกมา
ซากูนิสยักไหล่แล้วพูดออกมาว่า “ผมก็คงต้องรับโทษและลาออก จนถึงอาจจะมีคดีความได้เลย”
พูดกันตามตรง ฉินสือโอวตกใจมาก เขาพูดออกมาว่า “หนักขนาดนั้นเลยเหรอ? แต่คุณก็ยังบอกผมงั้นเหรอ?”
ซากูนิสพูดออกมาอย่างจริงจังว่า “คุณเคยช่วยชีวิตผมไว้ ฉิน ผมเป็นหนี้ชีวิตคุณ! ดังนั้น ครั้งนี้ที่คุณลงทุนหุ้นจนเกือบหมดทั้งบริษัทของพวกเรา ผมต้องทำให้คุณปลอดภัยแน่นอน ผมไม่ทำให้คุณตกอยู่ในอันตรายแน่นอน!”
หลังจากที่ฉินสือโอวมาถึงแคนาดา เขาก็ได้สัมผัสกับสังคมคนชั้นสูงมากมาย เขาพบว่านายทุนเหล่านี้เป็นแวมไพร์ดูดเลือด มีหลักการและกฎเกณฑ์มากกว่าคนธรรมดาทั่วไป บางทีที่พวกเขาสามารถมาถึง ณ จุดนี้ได้ เป็นเพราะว่าพวกเขามีหลักการและกฎเกณฑ์มากกว่าคนทั่วไป
ซากูนิสทิ้งกระเป๋าเอกสารไว้ให้และจากไป ฉินสือโอวหยิบเอกสารกองหนาออกมาแล้วเริ่มอ่านมัน
แผนพัฒนาเครื่องบินเจ็ทซีรีส์ซีของบริษัทบอมบาร์เดียร์ล่าช้าไปมากกว่าสองปี เรื่องนี้ถือว่าแย่มาก แต่ก็ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อโลกภายนอกมากนัก
พวกเขาใช้เงินมากกว่าสองพันล้านดอลลาร์ในโครงการนี้ จำนวนดูเหมือนจะมาก แต่อันที่จริงแล้วสำหรับบอมบาร์เดียร์ไม่ได้ถือว่ามากมายนัก อีกอย่างในช่วงกลางปีนี้ เครื่องบินเจ็ทซีรีส์ซีก็ได้พัฒนาจนสำเร็จแล้ว แต่เหตุผลที่ผ่านมานานแล้วยังไม่เข้าสู่ตลาดสักที เป็นเพราะว่าในช่วงที่พวกเขาพัฒนาซีรีส์ซี พวกเขาได้พัฒนาเครื่องบินเจ็ทรุ่นใหม่ออกมา
…………………………….

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset