ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1422 เตรียมตัว เรือปริ้นเซสเมล่อน

หลังจากเทศกาลคริสต์มาส วินนี่ก็ส่งมอบงานส่วนใหญ่ให้กับรองนายกเทศมนตรีฮานี่ย์ แบบนี้เธอก็จะได้หยุดพักร้อนยาว
ไม่กี่วันต่อมา เรือปริ้นเซสเมล่อนก็เริ่มยุ่งขึ้นมา เพ่าไห่เปลี่ยนมาใส่ชุดเครื่องแบบสีขาวเต็มยศ ที่ไหล่ของเขามีตราสัญลักษณ์อยู่ ที่ด้านบนตรานั้นเป็นรูปประแจสองอันไขว้กันอยู่ สัญลักษณ์นี้หมายถึงหัวหน้าวิศวกร
เขาทำการตรวจสอบเรือขนาดใหญ่ลำนี้รอบด้าน ตั้งแต่หัวเรือจนถึงท้ายเรือ เขาไม่สามารถละเลยพื้นที่ใดๆ ที่มีการทำงานของเครื่องกลได้ โดยเฉพาะบริเวณล้อ หลังจากที่ตรวจสอบทุกตารางนิ้วเรียบร้อยแล้ว เขาก็จำเป็นที่จะต้องลงบันทึกลงในบันทึกประจำวันของหัวหน้าวิศวกร แม้กระทั่งการสึกหรอของสกรูก็ถูกบันทึกไว้อย่างชัดเจน
ชาร์ค ซีมอนสเตอร์และนีลเซ็นทั้งสามคนที่มีร่างกายใหญ่เป็นผู้ช่วยอันดับหนึ่ง อันดับสอง และอันดับสามตามลำดับ เบิร์ด แลนซ์และบลูอยู่ที่ฟาร์มปลา พวกเขาเป็นหัวหน้าชาวประมงทั้งสิบคนรวมถึงชาวประมงชาวจีนอีกสิบคนในการทำงานประมง ส่วนชาวประมงชาวจีนอีกห้าคนขึ้นเรือออกทะเลไป หนึ่งในนั้นมีเกิงจุนเจี๋ยเป็นหัวหน้า
ชาร์คเป็นหัวหน้าในการตรวจสอบความต้องการอื่นๆ ของเรือเช่น น้ำมันดีเซล น้ำมันเครื่อง น้ำจืด อาหาร ผลไม้ ผักสดและของเสริมอื่นๆ ซีมอนสเตอร์มีหน้าที่ในการตรวจสอบความเรียบร้อยของอุปกรณ์บนเรือประมง นีลเซ็นจัดการวางแผนหมุนเวียนหน้าที่ของลูกเรือและงานต่างๆ นอกจากนี้เขายังคอยจัดการงานดับเพลิงและงานช่วยชีวิต
ด้วยวิธีนี้เรือปริ้นเซลเมล่อน สัตว์ประหลาดแห่งท้องทะเลลำนี้ก็มีชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง มันตื่นหลังจากที่จำศีลมานาน สายตาของมันทอดมองออกไปยังบริเวณน้ำลึกของมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ
ฉินสือโอวติดต่อไปยังกรมอุตุนิยมวิทยาทางทะเลของเซนต์จอห์น มีการบันทึกพยากรณ์อากาศอย่างละเอียดในช่วงเจ็ดวันข้างหน้า นอกจากนี้ยังมีการพยากรณ์อากาศโดยประมาณสำหรับเดือนหน้าด้วย
ในคืนก่อนวันปีใหม่จีน พวกเขาทุกคนจะไปในเมืองเพื่อร่วมงานเฉลิมฉลองวันปีใหม่
ชาวประมงและครอบครัวของเขาใช้เวลาช่วงสุดท้ายด้วยกัน ก่อนที่พวกเขาจะเดินทางออกมหาสมุทรไป อย่างน้อยพวกเขาก็ต้องใช้เวลาถึงหนึ่งเดือน สำหรับแหล่งตกปลาที่ไม่ได้ไปบ่อยๆ ครั้งนี้ถือว่าเป็นการเดินทางที่ค่อนข้างยาวนาน
สถานที่เฉลิมฉลองยังคงจัดที่ผับประกายดาว หลังจากที่ฉินสือโอวมาถึงพวกของไซด์ก็กรูกันเข้ามาพลางตะโกนออกมาว่า “ฉิน ปีที่แล้วคุณถูกเอาเปรียบ ปีนี้ยังกล้าลงมืออีกหรือเปล่า?”
ฉินสือโอวโบกมืออย่างไม่สนใจพลางพูดว่า “ช่างมันเถอะ เพื่อน ปีที่แล้วฉันเป็นคิงของงานเลี้ยงปีใหม่แล้วผลเป็นอย่างไร? ฉันยังไม่เห็นควีนของงานเลย และก็ไม่ได้รับอะไรเลย ทำไมยังอยากให้ฉันแข่งกับนายอีกล่ะ?”
เชอริลที่กำลังมองดูพวกเขาเสียงดังด้วยรอยยิ้มกลายเป็นจุดสนใจของทุกคนทันที อาจารย์หญิงมองไปยังพวกเขาด้วยความประหลาดใจ พลางพูดว่า “เฮ้ พวกนายมองฉันทำไมกัน?”
นีลเซ็นพูดกลั้วหัวเราะว่า “ปีที่แล้วคุณเป็นควีนงานเลี้ยงนี่ เชอริล ว่ากันตามหลักแล้วพวกคุณต้องทำให้มันถูกต้องนะ”
อาจารย์รีบโบกปฏิเสธ ทุกคนก็พากันส่งเสียงเอะอะออกมา เธอเบนสายตาไปยังฉินสือโอว แต่เขาไม่ได้มองเธอ เขาทำเพียงมองไปยังโทรศัพท์มือถืออย่างใจจดใจจ่อ
วินนี่ต้องดูแลเสี่ยวเถียนกวาจึงไม่ได้มาด้วย กลุ่มชายเหล่านั้นหันมองไปมาซ้ายขวา หลังจากนั้นก็หันมาพูดให้กำลังใจฉินสือโอวว่า “เพื่อน พระเจ้า วินนี่ก็ไม่อยู่ที่นี่ นายจะกลัวอะไร?”
ฉินสือโอวยิ้มออกมาพลางพูดว่า “ไม่ ฉันไม่ได้กลัวอะไร ฉันไม่เคยกลัวอะไรเลย”
“แต่ตอนนี้ท่าทางของนายแสดงให้เห็นชัดๆ ว่านายกลัวเมีย” ฮิวจ์คนน้องพูดออกมาเสียงดัง เขาเดินไปหาอาจารย์หญิงด้วยท่าทีสบายๆ จากนั้นก็วางมือบนไหล่ของเธอ
คนที่อยู่รอบๆ พากันหัวเราะและโห่ร้องกันออกมา ไม่รู้ว่าโห่ร้องคำพูดของเขาหรือการกระทำของเขากันแน่
ฉินสือโอวและเชอริลมีเหตุผลของตนเอง ฉินสือโอวพูดออกมาว่า “ฟังฉันนะ เพื่อน ที่เกาะแฟร์เวลไม่มีผู้ชายคนไหนกลัวเมีย มีเพียงชายที่เคารพเมียเท่านั้น วินนี่เป็นภรรยาของฉัน เป็นแม่ของลูกฉัน เธอคือคนที่ฉันอยากใช้ชีวิตด้วยกันไปตลอดชีวิต ฉันคิดไม่ออกเลยว่ามีเหตุผลอะไรที่จะต้องทำให้เธอเสียใจ”
เชอริลเอื้อมมือไปคว้าขวดแชมเปญแล้วควงมันไปมาราวกับมันเป็นค้อน ใบหน้าเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม “อยู่ห่างๆ ฉันเลย ไม่อย่างนั้นภายในไม่กี่วินาทีฉันจะเปิดกะโหลกนายออก เชื่อฉันไหม?”
ฮิวจ์คนน้องอยากจะพูดว่าไม่เชื่อออกมา แต่เชอริลยกขวดแชมเปญขึ้นมาแล้ว เมื่อเห็นดังนั้นเขาก็ทำได้เพียงปล่อยเธอแล้วเดินออกมาตรงๆ แต่ว่าเขาไม่อยากเสียหน้า จึงหันไปพูดกับคนที่อยู่รอบๆ ว่า “ที่เกาะแฟร์เวลไม่มีชายคนไหนกลัวผู้หญิง มีแค่ชายที่เคารพผู้หญิงเท่านั้น แบบฉันไงล่ะ”
เสียงโห่ร้องดังขึ้นจากทั่วทิศทาง ตอนนั้นเองก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาที่ผับ นั่นคือทีมงานที่นำมาโดยคาเมรอน มีทั้งนักแสดงและทีมผู้ผลิต จำนวนคนถือว่าไม่น้อยเลย พวกเขามีคนมากกว่าห้าสิบคน ไม่นานผับเล็กๆ แห่งนี้ก็มีคนแน่นขนัดจนแทบจะระเบิดออกมา
ทีมงานกองถ่ายและพวกชาวประมงทักทายกัน ทั้งสองฝ่ายเข้ากันได้ดี พวกชาวประมงไม่ได้เป็นคนเฉิ่มอีกต่อไปแล้ว ไม่ใช่เพราะว่ากระแสตอบรับของคาเมรอนหรือลีโอนาร์โดที่ดีมานาน หลายวันมานี้พวกเขาทำงานร่วมกับคนในกองถ่ายอยู่หลายครั้ง จึงคุ้นเคยกับการใช้ชีวิตแบบคนมีชื่อเสียง
เมื่อเห็นคาเมรอนนำคนเหล่านี้เข้ามา พวกชาวประมงก็มีความคิดใหม่ ฮิวจ์คนน้องตะโกนออกมาว่า “นีล เสิร์ฟเครื่องดื่มให้เพื่อนใหม่เราสักแก้วสิ แก้วนี้ฉันเลี้ยงเอง!”
คาเมรอนพูดกลั้วหัวเราะว่า “อ้อ ฮิวจ์คนน้อง เด็กดีของฉัน นายคิดจะซื้อพวกเราเหรอ? ไม่ๆ ไม่มีบทบาทไหนที่เหมาะกับนายจริงๆ แน่นอนว่าถ้านายเต็มใจที่เป็นตัวประกอบ ฉันก็ยินดีเป็นอย่างยิ่ง ”
ฮิวจ์คนน้อยหัวเราะหึหึออกมา “ไม่ คุณผู้กำกับ คืนนี้เราไม่พูดเรื่องนี้ ผมแค่อยากจะทักทายคุณเฉยๆ พวกคุณเป็นชายแท้ใช่ไหม? ชายแท้แกร่งกล้าน่ะ?”
ลีโอนาร์โดถอนหายใจออกมาแล้วพูดว่า “พวกเราทุกคนเป็นชายแท้หมด”
ฮิวจ์คนน้องยกนิ้วโป้งให้เขา พลางพูดออกมาว่า “ฉันชอบคนที่ขี้โม้แบบนี้จริงๆ อ่า ไม่สิ ยกโทษให้กับความไร้สาระของฉันด้วยนะ! ฉันหมายถึงว่า นายเห็นผู้หญิงตรงนั้นไหม? นั่นคืออาจารย์เชอริล เธอเป็นควีนในงานเลี้ยงคืนนี้!”
แน่นอนว่ากลุ่มผู้ชายเหล่านี้สังเกตเห็นอาจารย์ผู้หญิง ที่เมืองนี้มีดอกไม้อยู่สองดอก วินนี่คือหนึ่งในนั้น เชอริลรวมกับโลลิต้าถือว่าเป็นดอกที่สอง
“แล้วยังไงเหรอ?” คาเมรอนถามออกมาด้วยความตื่นเต้น
ฉินสือโอวแอบสาปแช่งเงียบๆ อยู่ในใจ ชายคนนี้ไม่เหมือนกับเออร์บักและแซนเดอร์ส ในเรื่องปัญหาการใช้ชีวิตส่วนตัวยังถือว่าห่างกันมาก
ฮิวจ์คนน้องพูดขึ้นมาว่า “ตอนนี้ คิงของงานในคืนนี้คือฉิน ใครสามารถเอาชนะเขาได้…ชนะเขาในเกมงัดข้อ คนนั้นก็จะได้เป็นคิงคนใหม่ของงานในคืนนี้”
“เรื่องนี้ไม่มีปัญหา” นักแสดงชายร่างใหญ่โตพูดขึ้นมา เพราะว่าภาพยนตร์เรื่องนี้นักแสดงหลักส่วนใหญ่เป็นลูกเรือชาวประมง ดังนั้นนักแสดงชายจึงจำเป็นที่จะต้องแข็งแรง “ฉันขอก่อน งัดข้อเป็นสิ่งที่ฉันชอบที่สุด”
ฮิวจ์คนน้องยิ้มออกมาอย่างประหลาดใจ พลางพูดว่า “ช้าก่อน เพื่อน ฉันยังไม่ได้บอกเลยว่าถ้าแพ้แล้วจะต้องทำอะไร”
คาเมรอนถามออกมาว่า “งั้นนายบอกมาว่าต้องทำยังไง?”
ฮิวจ์คนน้องพูดว่า “ง่ายมาก พวกนายจะต้องรับผิดชอบเครื่องดื่มในคืนนี้ ต่อไปจนกว่าพวกนายจะถ่ายหนังเสร็จ ทุกครั้งที่จัดงานเลี้ยง พวกนายจะต้องเป็นคนรับผิดชอบเครื่องดื่ม”
ลีโอนาร์โดและคาเมรอนมองตากัน หลังจากนั้นพวกเขาก็มองไปยังเหล่าชายร่างใหญ่ที่อยู่ด้านข้าง แล้วพูดขึ้นมาด้วยความมั่นใจว่า “ไม่มีปัญหา มา ไม่รู้ว่าฉินยั่วโมโหพวกนายยังไง พวกนายถึงได้ทำแบบนี้กับเขาได้!”
ทันทีที่ตกลงกัน ภายในผับก็มีสภาพเหมือนจะระเบิดออกมา เสียงร้องอย่างบ้าคลั่งดังไปทั่ว นีลรีบเอาเหล้าดีๆ ออกมาทั้งหมด แล้วทยอยส่งเหล้าจะละขวดไป “รีบดื่มเถอะเพื่อนยาก โอกาสแบบนี้ไม่ได้มีบ่อยๆ”
ฉินสือโอวยิ้มออกมาพลางพูดว่า “ทำไมพวกนายถึงคิดว่าฉันจะชนะงั้นเหรอ?”
เชอริลเดินมาหยุดอยู่ที่ข้างเขาแล้วพูดว่า “อาจจะเป็นเพราะว่าพวกเราเชื่อใจนายยังไงล่ะ”
…………………………………………

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset