ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1521 หมักเบียร์เองเถอะ

หลังจากช่วยวินนี่จัดการเรื่องน่าเหนื่อยใจได้อย่างง่ายดายแล้ว ฉินสือโอวก็รีบกลับไปหมักนกจมูกหลอดหางสั้นต่อ
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพวกชาวเอธิโอเปียถึงได้เดือดเป็นฟืนเป็นไฟอย่างนั้น ตอนนี้นกจมูกหลอดหางสั้นอยู่รวมกันบนเกาะ ทำให้ง่ายต่อการจับที่สุดแล้ว ถ้านำส่วนหนึ่งไปเก็บไว้ในห้องแช่เย็น หลังจากผ่านไปอีกสักพักของพวกนี้จะขายได้ราคาไม่น้อยเลย เนื่องจากนกป่าชนิดนี้มีเนื้อที่นุ่มมันและอร่อยจริงๆ
นกจมูกหลอดหางสั้นไม่เหมือนกับนกทั่วๆ ไป พวกมันมีลำตัวที่อวบอ้วน หลังจากถอนขนและล้างน้ำจนสะอาดแล้ว จะปรากฏให้เห็นเนื้อของนกที่ทั้งอวบอิ่มและเป็นมันเงา ถึงขนาดที่ว่าพอหั่นเนื้อออกก็จะได้เห็นไขมันลายหินอ่อน ซึ่งเป็นสิ่งที่หาได้ยากมากในเนื้อของสัตว์ปีก
ตอนเย็นพอวินนี่เลิกงานกลับมาบ้าน ฉินสือโอวก็ถามเธอถึงเรื่องชาวเอธิโอเปียพวกนั้น วินนี่จึงไหวไหล่แล้วพูดอย่างจนปัญญาว่า “พวกเขาแค่ก่อเหตุทะเลาะวิวาท อย่างมากก็ถูกจับขังไว้แค่ไม่กี่วัน แต่พอถึงตอนที่ถูกปล่อยออกมาฝูงนกก็คงไม่อยู่ที่นี่แล้ว ก็ได้แต่หวังว่าพวกเขาจะไม่ก่อเรื่องอะไรอีก”
ฉินสือโอวไม่ได้กังวลเรื่องนี้เลย เขาพูดกับเธอว่า “ไม่เป็นไรหรอก ถ้าไอ้พวกนั้นกล้ามาก่อเรื่องอีก ผมจะจัดการเอาให้พวกมันหลาบจำจนวันตายเลย!”
ผ่านไปอีกสองวันก็เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์แล้ว คาปาไลชายชาวคิวบามาหาฉินสือโอวแล้วถามเขาว่า “คุณฉินครับ ฤดูใบไม้ผลิเป็นช่วงเวลาที่เหมาะกับการหมักเบียร์มากๆ คุณอยากลิ้มลองรสชาติของเบียร์ที่หมักด้วยมือตัวเองไหมล่ะครับ?”
ช่วงก่อนหน้านี้ฉินสือโอวยุ่งอยู่กับอะไรหลายๆ อย่างมาเป็นระยะเวลาที่ยาวนาน ไม่ว่าจะเป็นงานแต่งงาน ทริปฮันนีมูนหลังงานแต่ง ในระหว่างการเดินทางกลับจากทริปฮันนีมูนก็ต้องมาพบกับคดีฆาตกรรมบนทะเล หลังจากนั้นก็ต้องมาดูแลรับผิดชอบธุระของกลุ่มพันธมิตรการประมงนิวฟันด์แลนด์ ทั้งยังต้องไปซื้อฟาร์มปลาอีก เขาจึงไม่เคยได้ทำตามสัญญา ที่บอกว่าจะจ้างคาปาไลมาสอนเขาหมักเบียร์
ที่ฟาร์มปลามีกระท่อมโรงเบียร์ขนาดเล็กอยู่ด้วย ทว่าเขาใช้มันสำหรับเป็นที่ดื่มเบียร์เท่านั้น ที่จริงแล้วสามารถใช้ที่นี่หมักเบียร์ได้ เพราะข้างในมีอุปกรณ์บางส่วนที่สามารถหยิบมาใช้ได้เลย
คาปาไลยังจำคำที่ฉินสือโอวรับปากไว้ได้ไม่ลืม เนื่องจากนี่นับว่าเป็นหนทางการหารายได้เสริมที่ดีเลย
ประจวบเหมาะกับที่เขาไม่มีอะไรให้ทำช่วงวันหยุด แถมสภาพอากาศก็ไม่เลว ฉินสือโอวจึงพูดกับเขาว่า “ได้เลยเพื่อน ถ้าอย่างนั้นวันนี้ผมจะเตรียมตัวก่อน แล้วพรุ่งนี้คุณค่อยมาสอนผมหมักเบียร์ดีไหม?”
คาปาไลหัวเราะแหะๆ เขายิ้มโชว์ฟันทั้งแถวบนและล่าง “ผมเตรียมของมาเรียบร้อยแล้ว พวกเราเริ่มหมักเบียร์ได้เลย แถมตอนนี้ยังมีนกจมูกหลอดหางสั้นอยู่บนเกาะเยอะขนาดนี้ ผมจะได้ทำกับแกล้มอร่อยๆ ให้คุณสักสองสามจานด้วย แบบนั้นต้องสุดยอดมากแน่ๆ”
ขณะที่กำลังพูดเขาก็ตบกระเป๋าเป้ของตัวเองไปด้วย ข้างในใส่ของไว้จนหนัก ไม่รู้ว่าเขาพกของอะไรมาบ้าง
ในเมื่อคาปาไลพูดขนาดนี้แล้ว ถ้าฉินสือโอวปฏิเสธก็คงจะไม่ดีนัก เขาจึงเรียกลูกน้องที่กำลังว่างงานให้มาหมักเบียร์ด้วยกัน
ชาวประมงบางส่วนอยู่ที่ฟาร์มปลาแห่งที่ 2 กับแห่งที่ 3 และอีกส่วนหนึ่งก็ออกทะเลไปจับปลาแล้ว ส่วนพวกที่ยังเหลืออยู่ที่นี่ก็คือแบล็คไนฟ์กับกองกำลังรักษาความปลอดภัย ที่ไม่ได้ออกทะเลเป็นปกติอยู่แล้ว
ฉินสือโอวถามแบล็คไนฟ์ว่า “นายหมักเบียร์เป็นไหม?”
แบล็คไนฟ์หัวเราะแหะๆ แล้วตอบว่า “ผมดื่มเบียร์เก่งสุดๆ เลยล่ะ”
ฉินสือโอวกลอกตาใส่ แล้วบอกให้เขาไประดมคนมาหัดหมักเบียร์ หลังจากนี้จะได้ไม่ต้องเสียเงินซื้อเบียร์มาจากข้างนอก แถมยังไม่ต้องขับรถเข้าไปในเมืองให้วุ่นวายอีกต่างหาก
เมื่อเข้ามาในกระท่อมโรงเบียร์ คาปาไลที่กำลังใช้มือถูอุปกรณ์ด้านในพร้อมกับมองไปรอบๆ ก็เผยรอยยิ้มซื่อๆ ออกมาแล้วถามเขาอย่างหยั่งเชิงว่า “คุณฉิน ถ้าอย่างนั้นตอนนี้ผมขออธิบายให้พวกคุณฟังอย่างคร่าวๆ ก่อนได้ไหมครับ?”
ฉินสือโอวตบไหล่เขาแล้วพูดว่า “วางใจเถอะพี่คา ตอนนี้คุณเป็นครูของพวกเราแล้ว ถือว่าพวกเราเป็นลูกศิษย์ของคุณเลยแล้วกัน”
คาปาไลหัวเราะแหะๆ ตอบเขาว่า “ผมไม่กล้าหรอกครับ แต่ถึงยังไงผมขอเริ่มเลยแล้วกันนะครับ คุณฉินคุณมีอุปกรณ์อยู่อย่างครบครันเลยนะครับ ช่วยลดขั้นตอนการประกอบอุปกรณ์แล้วก็ประหยัดเวลาได้เยอะ พวกเราก็เริ่มเรียนเลยก็ได้”
“ผมจะพูดให้พวกคุณฟังคร่าวๆ ก่อนนะ การหมักเบียร์เป็นเรื่องที่ง่ายมาก โดยทั่วไปแล้วแบ่งออกเป็นการเตรียมข้าวมอลต์ ขั้นตอนการเปลี่ยนสภาพเป็นน้ำตาล การหมักจะมีสามขั้นตอน หลังจากหมักจนได้ที่ พวกเราก็จะได้ดื่มเบียร์กันอย่างเต็มอิ่มแล้ว”
อุปกรณ์หมักเบียร์ในกระท่อมโรงเบียร์มีลักษณะของความเป็นครัวเรือนมาก ไม่ว่าจะเป็นหม้อแรงดัน ถังเก็บรักษาอุณหภูมิ ถังน้ำที่ทำด้วยกระจก ขวดแก้วแบบต่างๆ เทอร์มอมิเตอร์ ปั๊มลมออกซิเจนทางเดียว กรวยกรองน้ำกับสายยางที่ประกอบรวมกันเป็นสายการผลิตขนาดเล็ก
คาปาไลแนะนำอุปกรณ์พวกนี้ทีละชิ้น “นี่คือสายการผลิตในครัวเรือน คุณฉินครับที่จริงคุณไม่ต้องซื้อก็ได้นะครับ ผมก็ทำให้คุณได้ พวกคุณดูนี่นะ หม้ออัดแรงดันอันนี้ใช้สำหรับต้มน้ำให้เดือด ใช้กล่องเก็บรักษาอุณหภูมิสำหรับเปลี่ยนข้าวมอลต์ให้กลายเป็นน้ำตาล ส่วนถังน้ำก็คือถังหมักบ่มนั่นเอง เขามีถังหมักบ่มที่ดีมาก ถังที่ทำด้วยกระจกจะทำให้ได้เบียร์ที่มีความบริสุทธิ์ที่สุด ซึ่งจะมีรสชาติดีกว่าการหมักด้วยถังที่ทำจากสเตนเลสสตีล ส่วนขวดแก้วพวกนี้มีไว้แบ่งบรรจุเบียร์ที่ยังไม่ถูกปรุงแต่ง…”
แต่สุดท้ายเมื่อเขาได้เห็นและลองบีบสายยางที่มีอยู่ คาปาไลก็ส่ายหัวแล้วพูดว่า “อันนี้ใช้งานไม่ได้แล้วล่ะ คุณฉิน ผมว่าเปลี่ยนใหม่เถอะครับ สายยางอันนี้เริ่มเก่าแล้ว ตอนสูบน้ำเชื่อมข้าวมอลต์กลับมามันจะติดกลิ่นสายยางเอาได้ แบบนั้นจะทำให้รสชาติแย่มากๆ”
พอได้ยินอย่างนี้ฉินสือโอวก็เริ่มเป็นกังวลแล้ว เขาไม่มีของที่เหมาะที่จะใช้แทนกันได้เลย
ซื้อกระท่อมหลังนี้มาได้ปีครึ่งแล้วแต่ไม่เคยใช้งานมาก่อน จึงไม่แปลกที่สายยางจะเริ่มเก่าแล้ว ที่จริงแล้วสายยางแบบที่คนอื่นเขาใช้กันจะเป็นสายยางแบบฟู้ดเกรด โดยปกติแล้วจะไม่มีทางเกิดการปนเปื้อนของกลิ่นยาง
แบล็คไนฟ์จึงขับรถเข้าไปในเมืองทันที เขาซื้อสายยางที่จะนำมาเปลี่ยนจากร้านขายของจิปาถะ หลังจากนำมาติดตั้ง ในที่สุดพวกเขาก็สามารถเรียนหมักเบียร์ต่อได้แล้ว
คาปาไลกระแอมไอเล็กน้อยแล้วเตรียมตัวจะทำการบรรยายต่อ แต่ปรากฏว่าพอหันกลับไปเห็นทริกเกอร์ที่กำลังถือกล้องถ่ายวิดีโอมาทางเขา ทันใดนั้นคาปาไลก็เริ่มเกิดอาการเก้อเขินขึ้นมา เขาเอามือลูบจมูกของตัวเองแล้วถามว่า “นั่นคุณทริกเกอร์กำลังทำอะไรเหรอครับ?”
ทริกเกอร์ก็ตอบเขากลับไปด้วยความมั่นใจว่า “กำลังอัดวิดีโออยู่น่ะ ผมความจำไม่ค่อยดีเท่าไร เลยต้องอัดวิดีโอเก็บไว้แล้วค่อยกลับไปทบทวนกับตัวเองอย่างช้าๆ”
คาปาไลหัวเราะออกมาแล้วพูดกับเขาว่า “นั่นไม่จำเป็นหรอกครับ เดี๋ยวผมจะคอยสอนพวกคุณอยู่ตลอดนั่นแหละ และที่จริงแล้วการหมักเบียร์ก็ไม่ใช่เรื่องยาก ฝึกทำครั้งเดียวพวกคุณก็คงจำได้แล้ว”
พอฉินสือโอวโบกมือปัด ทริกเกอร์ก็เก็บกล้องไว้ หลังจากนั้นคาปาไลจึงได้เริ่มทำการบรรยายต่อ “ในเรื่องของการหมักเบียร์ ขั้นตอนแรกถือเป็นขั้นตอนที่สำคัญที่สุด ซึ่งก็คือการฆ่าเชื้อโรคนั่นเอง ในหลายๆ ครั้ง สาเหตุที่หมักเบียร์ออกมาได้ไม่ดีมักจะเป็นเพราะฆ่าเชื้อโรคได้ไม่สะอาด ซึ่งจะต้องปล่อยยีสต์ทำงานได้อย่างเต็มที่ ถ้ามีแบคทีเรียชนิดอื่นเป็นตัวแย่งแหล่งทรัพยากร เบียร์ที่หมักออกมาได้ก็จะไม่มีความสดใหม่”
การฆ่าเชื้ออุปกรณ์เหล่านี้กลายเป็นงานที่ยากลำบาก นั่นก็เพราะตั้งแต่ซื้อมาฉินสือโอวก็ทิ้งมันเอาไว้เฉยๆ มากที่สุดก็แค่นั่งดื่มเหล้าอยู่ที่บาร์จึงทำให้อุปกรณ์เหล่านี้ค่อนข้างสกปรก
คาปาไลบอกว่าห้ามใช้ผงซักฟอกในการทำความสะอาดอุปกรณ์ เหตุผลแรกเป็นเพราะมันมีกลิ่นถ้าติดอยู่บนพื้นผิวพลาสติกจะกำจัดออกได้ยากมาก เหตุผลที่สองเป็นเพราะว่าถ้ามีสารตกค้างก็จะทำให้เบียร์เป็นฟองและเก็บไว้ได้ไม่นาน
กระท่อมโรงเบียร์มาพร้อมกับอุปกรณ์ทำความสะอาด ไม่ว่าจะเป็นแปรงแบบต่างๆ ทั้งแบบสั้นแบบยาวก็มีอยู่มากว่ายี่สิบอัน มียาฆ่าเชื้อสูตรเฉพาะ ใช้คู่กับแอลกอฮอล์ที่มีมาให้ นำไปผสมน้ำแล้วหลังจากนั้นจึงแบ่งไปใส่อุปกรณ์ชิ้นต่างๆ ทิ้งไว้แค่สองนาทีก็สามารถฆ่าเชื้อโรคได้จนหมดจดแล้ว
ในระหว่างที่กำลังรออุปกรณ์ที่นำไปฆ่าเชื้อ คาปาไลก็เปิดกระเป๋าเป้ใบหนักออก ข้างในมีข้าวมอลต์อยู่สี่ถุง ฉินสือโอวเห็นว่าแต่ละถุงมีข้าวมอลต์อยู่ห้ากิโลกรัม เพื่อที่จะประหยัดเงิน คาปาไลจึงเลือกที่จะเดินเท้ามาจากในเมือง ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงมีเหงื่อในวันที่อากาศดีแบบนี้
เครื่องบดในกระท่อมโรงเบียร์มีไว้สำหรับใช้บดข้าวมอลต์โดยเฉพาะ แค่เสียบปลั๊ก กดปุ่มให้มันเริ่มปั่น แค่แป๊บเดียวข้าวมอลต์ก็ถูกปั่นจนได้ที่แล้ว
คาปาไลลองบี้ข้าวมอลต์ดูประมาณสองสามเมล็ด หลังจากนั้นเขาก็เอ่ยปากชมว่า “เป็นเครื่องจักรที่ดีจริงๆ เจ้าเครื่องนี้มันสามารถควบคุมระดับพลังการปั่นได้ด้วย”
การบดข้าวมอลต์จะต้องบดให้เปลือกข้าวขาดแต่ไม่แตกละเอียด ทำแบบนี้ถือว่าจะได้เปลือกที่สมบูรณ์แต่เนื้อข้าวข้างในแหลก ทำให้แยกเปลือกกับออกจากข้าวได้เร็ว
…………………………

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset