ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1540 แม่งเอ้ย

ฉินสือโอวอดไม่ได้ที่จะไม่สงสัยว่า เจ้าของฟาร์มปลาพวกนี้มาเพื่อดูเขาหรือเปล่านะ?
เพราะว่าก่อนที่เขาจะรีบไปช่วยฟาร์มปลาของอารอน ยังไม่มีใครมาถึงเลย เขาต้องพึ่งไข่ตุ๋นและความทุกข์ของตนเองในการเผชิญหน้ากับเรือประมง แต่หลังจากที่เขากลับมา พวกเจ้าของฟาร์มปลาก็มาที่นี่กันหมด หลายๆคนมาถึงที่นี่ในตอนเที่ยงคืน
ดูสิ หากบอกว่าเจ้าของฟาร์มปลาพวกนี้ไม่ได้มาดูเขา เขาไม่เชื่อแน่ๆ ไม่แน่ว่าเหล่าเจ้าของฟาร์มปลากำลังจับตาดูเขาอยู่ พอเห็นว่าเขามาช่วยอารอนจริงๆ จึงมาที่นี่…
แน่นอนว่า ทั้งหมดนี้เป็นเพียงเรื่องล้อเล่น สำหรับผลจากการเรียกร้องขอความช่วยเหลือในครั้งนี้ ฉินสือโอวค่อนข้างพอใจ ในวันแรกมีคนมากกว่าหนึ่งร้อยคน หากพูดในมุมของกำลังแล้ว พวกเขาสามารถจัดการกับผู้ที่มีล่าแมวน้ำได้
หลังาจากที่ถูกยิง ฉินสือโอวก็รังเกียจเหล่านักล่าแมวน้ำพวกนี้อย่างหาที่เปรียบไม่ได้ เขาเรียกระดมเหล่าสัตว์ประหลาดยักษ์เพียงชั่วข้ามคืน เขาตัดสินใจที่ให้คนพวกนั้นได้สัมผัสถึงความสนุกเสียหน่อย
ช่วงเช้าตรู่ที่ทุกคนกำลังหลับใหล จู่ๆ ก็มีคนมาเคาะประตูเรียก ฉินสือโอวลุกขึ้นนั่งพลางถามออกไปว่า “ใครน่ะ มีอะไรเหรอ? ”
คนที่อยู่ด้านนอกประตูตอบกลับมาว่า “ท่านประธาน แย่แล้วล่ะ เจ้าสารเลวพวกนั้นล่าแมวน้ำแล้ว! ”
ฉินสือโอวรีบล้างหน้าและถามออกไปว่า “เกิดอะไรขึ้น? พวกมันล่าแมวน้ำไปตอนไหน? ”
แมวน้ำไม่ใช่สัตว์ที่อ่อนแอ พวกมันสามารถมีขนาดยาวถึงสองเมตรและหนักถึงหนึ่งร้อยกิโลหากอยู่ในช่วงโตเต็มวัย เพราะว่าร่างกายของมันเต็มไปด้วยไขมัน ดังนั้นมันจึงมีความสามารถในการต่อสู้ระยะประชิดได้ดีที่สุด เมื่อตอนเย็นยังไม่มีใครกล้าฆ่าแมวน้ำเลย หรือว่ามีคนไม่ระวังโดนแมวน้ำโจมตี เรื่องนี้ไม่มีใครยืนยันให้ได้
ดังนั้น เมื่อวานฉินสือโอวจึงไม่ได้จัดคนเฝ้าเวรยามในตอนกลางคืน ก็เพราะว่ามันไม่จำเป็น
แต่ว่าเขาคงจะประเมินความมุ่งมั่นในการล่าแมวน้ำของคนพวกนี้ต่ำเกินไป ที่แท้พวกมันก็ลงมือล่าก่อนช่วงเวลารุ่งสาง
ฉินสือโอวส่งจิตสำนึกโพไซดอนไปตรวจสอบน่านน้ำรอบๆ น่านน้ำที่อยู่บริเวณเกาะเล็กๆ แห่งนั้นเต็มไปด้วยเลือดสีแดง ซากศพแมวน้ำจำนวนหนึ่งลอยอยู่บนผิวน้ำไหลไปตามคลื่น ลูกแมวน้ำตัวหนึ่งนอนอยู่ข้างๆศพของผู้เป็นแม่พลางร้องออกมาอย่างน่าสงสาร ดวงตากลมโตสีดำทั้งสองข้างเต็มไปด้วยความสับสน
“ฟัค! ” ฉินสือโอวกัดฟันแน่น เขารีบขึ้นรถไปที่ฟาร์มปลาทันที หลังจากที่กระโดดลงจากรถ เขาก็ตะโกนออกมาว่า “ฉันจะไปจัดการพวกมันเอง! จัดการเรือทั้งสี่ลำของไอ้พวกสารเลวนั่นซะ! ฉันต้องการให้พวกมันรับรู้ถึงชะตากรรมที่พวกมันบังอาจมายั่วโมโหพันธมิตรการประมงนิวฟันด์แลนด์! ”
อารอนที่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่ส่งสายตาเป็นประกายทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของฉินสือโอว แล้วเขาก็ตะโกนขึ้นอย่างตื่นเต้นว่า “แก้แค้น พวกเราต้องแก้แค้น! ”
เจ้าของฟาร์มปลาแห่งหนึ่งหยุดฉินสือโอวไว้ แล้วพูดออกมาอย่างรู้สึกไม่ดีว่า “ท่านประธาน ผมไม่ได้มีเจตนาที่จะท้าทายอำนาจของคุณเลยนะครับ แต่ว่าพวกเราทำแบบนี้ผมเกรงว่ามันจะผิดกฎหมายหรือเปล่าครับ? รัฐบาลอนุญาตให้ล่าแมวน้ำ อีกอย่าง คุณไม่คิดหรือว่าสาเหตุเป็นเพราะจำนวนประชากรแมวน้ำที่มีมากมายเลยทำให้ฟาร์มปลาแต่ละแห่งมีการเก็บเกี่ยวที่น้อยลง? ”
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาการจับปลาค็อดแอตแลนติกและปลาอื่นๆ ลดน้อยลง แม้ว่าจะมีการจำกัดจำนวนในการจับปลา แต่จำนวนของปลาก็ยังไม่ฟื้นตัว พื้นที่การประมงของนิวฟันด์แลนด์ที่ครั้งหนึ่งเคยรุ่งโรจน์กลับเลวร้ายลง ไม่ว่ารัฐบาลจะประกาศใช้นโยบายใดแก้ไขสถานการณ์ก็ตาม สถานการณ์การประมงก็ยังคงไม่ดีขึ้น ดังนั้นชาวประมงบางคนจึงโทษไปยังจำนวนของแมวน้ำที่เพิ่มมากขึ้น
สำหรับฉินสือโอวแล้วคำพูดพวกนี้ถือเป็นการพูดไร้สาระ เนื่องจากรอบๆ ฟาร์มปลานิวฟันด์แลนด์ไม่ได้มีแมวน้ำ แล้วต่อให้มีแมวน้ำแล้วอย่างไรล่ะ จำนวนของแมวน้ำที่เยอะที่สุดคือช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง และนั่นก็เป็นช่วงเวลาที่รุ่งโรจน์ของฟาร์มปลานิวฟันแลนด์ด้วย ตอนนั้นทรัพยากรประมงมีความอุดมสมบูรณ์เป็นพิเศษ
สภาพการประมงกับแมวน้ำไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกัน ตอนนี้ที่ฟาร์มปลาของเขามีแมวน้ำขนาดใหญ่อาศัยอยู่มากกว่าสองร้อยตัว แต่พวกมันกินปลาและกุ้งไปไม่ได้มากนัก กลับกลายเป็นว่าพวกมันกินอาหารจำพวกนกมากกว่าเสียด้วยซ้ำ
เขาผลักเจ้าของฟาร์มปลาคนนั้นออก แล้วพูดว่า “ฟังผมนะ เพื่อน ตอนนี้พวกเราต้องการจับแมวน้ำด้วย พวกเรามีใบอนุญาตในการจับแมวน้ำเข้าใจไหม? คนพวกนั้นเป็นคนที่ฝ่าฝืนกฎของอุตสาหกรรมเรา พวกมันกล้าที่จะจัดการกับแมวน้ำที่พวกเราดูแลอย่างดี คุณไม่รู้สึกว่านี่เป็นการรุกรานหรอกหรือ? ”
เมื่อได้ยินคำพูดของฉินสือโอว เจ้าของฟาร์มปลาคนนั้นก็รู้ว่าเขามุ่งมั่นที่จะจัดการนักล่าแมวน้ำพวกนั้น
สำหรับเขาแล้วเขายังคงจำภาพฉินสือโอวผู้หน้าเลือดได้ดี เขาจึงคล้อยตามฉินสือโอว “ถ้าเป็นอย่างนั้น พวกเราก็ต้องรีบโจมตี! แก้แค้น! แก้แค้น! แก้แค้น! ”
ฉินสือโอวพยักหน้าอย่างพอใจ ถือว่าชายคนนี้ยังมีสมองอยู่บ้าง
หลังจากที่เรือกำปั่นทะเลตะวันออกออกจากท่าเรือมันก็เคลื่อนตัวอย่างคล่องแคล่ว มันเคลื่อนตัวไปบนคลื่นมุ่งไปยังเรือทั้งสี่ลำ ฉินสือโอวที่ยืนอยู่บนดาดฟ้ามองไปยังด้านหน้าด้วยสีหน้าเย็นชา ลมเย็นปะทะเข้าร่างกายของเขา ทำให้จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ในจิตใจของเขาลุกโชนมากขึ้น
นีลเซ็นนำชาวประมงสองคนมาช่วยกันดึงเอาปืนน้ำออกมาจากซอง เผยให้เห็นปืนน้ำสีดำขนาดใหญ่ ปากกระบอกปืนของมันใหญ่และน่ากลัวเป็นอย่างมาก
ที่ด้านหลัง เรือกำปั่นทะเลใต้ล่องตามพวกเขามา และถัดไปจากนั้นก็คือเรือประมงขนาดเล็กใหญ่อีกจำนวนหนึ่ง เจ้าของฟาร์มปลาที่อยู่บนเรือพวกนั้นสั่งให้ลูกน้องหยิบปืนและฉมวกขึ้นมา พวกเขามุ่งหน้าไปยังส่วนที่ลึกของมหาสมุทรด้วยท่าทางอันแน่วแน่
เรือกำปั่นทะเลตะวันออกเร่งความเร็วไปจนถึงขีดสุด หลังจากผ่านไปกว่ายี่สิบนาทีพวกเขาก็เข้าใกล้น่านน้ำบริเวณที่เป็นที่อยู่ของเรือทั้งสี่ลำ เรือทั้งสี่ลำจอดล้อมรอบทั้งสี่ด้านของเกาะ มีคนจำนวนหนึ่งยืนยิงปืนอยู่ที่หัวเรือ และมีคนอีกจำนวนหนึ่งนั่งแพออกไปจับแมวน้ำที่ได้รับบาดเจ็บหรือตายแล้ว
การได้เห็นภาพเหตึการณ์เหล่านี้ด้วยตัวเองต่างจากการเห็นผ่านจิตสำนึกโพไซดอน ฉินสือโอวนึกไม่ออกเลยว่าทำไมคนเหล่านี้ถึงได้โหดร้ายขนาดนี้ ตอนนี้แมวน้ำไม่ได้มีคุณค่าทางเศรษฐกิจแล้ว เพราะว่าหนังแมวน้ำถูกห้ามในการขายในท้องตลาด เนื้อและแส้แมวน้ำก็ไม่ได้มีความนิยมเท่าที่ควร
ด้วยความพยายามในการปกป้องแมวของนักสัตววิทยาในปีหนึ่งเก้าหกศูนย์ ตลาดในทวีปได้มีการห้ามการบริโภคละค้าขายแมวน้ำ และผู้บริโภคเริ่มเกิดความละอายใจในการสวมใส่หนังแมวน้ำ ปัจจุบันตลาดในอเมริกาเหนือและยุโรปไม่มีผลิตภัณฑ์จากแมวน้ำขายอยู่แล้ว นั่นก็เพราะว่ามีการต่อต้านเกิดขึ้นจากผู้บริโภค
อีกทั้งสองสามปีมานี้ เทศกาลการล่าแมวน้ำของแคนาดาก็ได้รับการต่อต้านจากประเทศต่างๆ อีกด้วย
วุฒิสภาเม็กซิโกประณามเทศกาลล่าแมวน้ำของแคนาดาทุกปี และยังมีการห้ามไม่ให้นำเข้าผลิตภัณฑ์ที่ทำจากหนังแมวน้ำเข้ามายังประเทศของตน วันที่ห้า เดือนพฤษภาคม ปีสองพันเก้า รัฐสภายุโรปได้มีการร่างกฎหมายห้ามซื้อขายผลิตภัณฑ์ที่ทำจากแมวน้ำ เพื่อสร้างความมั่นใจว่าผลิตภัณฑ์จากแมวน้ำจะไม่ปรากฏในตลาดยุโรปอีก
ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ทำให้การล่าแมวน้ำลดลงทุกปี แต่อย่างไรก็ตามจำนวนแมวน้ำในทุกๆ ปีไม่ได้ลดลง หลังจากปราศจากคู่แข่งแล้ว ดูเหมือนว่านักล่าแมวน้ำพวกนี้จะล่าแมวน้ำดุเดือดกว่าที่ผ่านมา
เมื่อเห็นกลุ่มเรือประมงเข้ามาใกล้ ผู้คนที่อยู่บนเรือล่าแมวน้ำทั้งสี่ลำก็สัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่ดุดัน พวกเขาพายแพกลับไปยังเรือทีละลำ ระยะทางระหว่างเรือประมงและเรือล่าแมวน้ำลดระยะลงเรื่อยๆ
ฉินสือโอวไม่ปล่อยโอกาสให้พวกเขาเลยแม้แต่นิดเดียว เรือกำปั่นทะเลตะวันออกเคลื่อนตัวออกไปยังแพที่เก็บศพแมวน้ำพวกนั้น หลังจากเข้าสู่ระยะประชิดแล้วเขาก็หันปากกระบอกปืนไปยังแพพวกนั้น กระสุนทรงพลังพุ่งออกไปยังทิศทางที่แพลอยอยู่
“บู้ม! ” เกิดเสียงดังสนั่นไปทั่ว น้ำพุ่งกระจายออกมาจากบริเวณที่โดนยิง ราวกับมังกรคลั่งโผล่ออกมาจากน้ำ เสียงระเบิดดัง คลื่นน้ำแยกออกจากกันจนทำให้เรือทั้งสองฝั่งห่างกันออกไป และกระแสน้ำพุ่งลงมายังหัวเรือคายัค
เหล่าคนที่อยู่บนเรือคายัคตอบสนองอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นคลื่นน้ำปรากฏขึ้นพวกเขาก็กระโดดหนีไปรอบๆ อย่างรวดเร็ว การที่พวกเขากระโดดลงน้ำทำให้ได้รับผลกระทบจากคลื่นนั้นน้อยลง พวกเราจะซวยมากถ้าหากว่าตอนนี้พวกเขายังคงนั่งโง่ๆ อยู่บนเรือคายัค
ผลกระทบจากคลื่นน้ำที่บ้าคลั่งนี้ ทำให้เรือคายัคจมลงสู่ทะเลในทีแรก จากนั้นมันก็ลอยตัวขึ้นมาตามแรงคลื่น และจากนั้นมันก็ถูกพัดจมลงทะเลครั้งแล้วครั้งเล่าตามแรงคลื่น
……………………..

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset