ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1641 กาแฟบลูเมาท์เทน

วินเซนต์หัวเราะเสียงดัง “วางใจเถอะน่า นี่เป็นเมล็ดกาแฟบลูเมาท์เทนของแท้เลยนะ อีกอย่างตอนที่ผมรับโทรศัพท์คุณแล้วทางคุณบอกว่าจะมาหา ผมก็ไหว้วานให้เพื่อนที่กรมศุลกากรช่วยหามาให้ ทำไมล่ะ หรือว่าคุณไม่เชื่อใจคนของผมที่กรมศุลกากร?”
ฉินสือโอวยักไหล่แล้วบอกว่าแน่นอนเขาเชื่อใจ วินเซนต์ตบไปที่บ่าเขาแล้วพูดขึ้น “เชื่อผมเถอะ ฉิน นี่เป็นกาแฟบลูเมาท์เทนของแท้จริงๆ เดี๋ยวสักพักตอนที่คุณดื่มคุณก็ค่อยๆ ละเมียดกับรสชาติ ผมเชื่อว่าคุณจะรู้แน่นอน อีกอย่างพูดตามตรงเลยนะ ผมเตรียมกาแฟบลูเมาท์เทนเพื่อที่จะต้อนรับคุณโดยเฉพาะ ผมเสียแรงกับเรื่องนี้ไปไม่น้อยเลย”
สิ่งที่วินเซนต์เตรียมก็คือ NO1 peaberry เป็นเมล็ดกาแฟบลูเมาท์เทนที่ดีที่สุด ดังนั้นที่เขาบอกว่าเขาเตรียมสิ่งนี้ไว้โดยเฉพาะก็เพื่อต้อนรับฉินสือโอว นั่นก็เพราะว่าเมล็ดกาแฟชนิดนี้มีชื่อเล่นว่า เมล็ดกาแฟไข่มุก เป็นเมล็ดกาแฟกลมเม็ดเล็กที่คัดสรรมาเป็นพิเศษในบรรดาผลิตภัณฑ์ที่ระดับความสูงน้ำทะเล 2100 เมตร เป็นที่สุดของที่สุด
ปกติเวลาอยู่ที่ฟาร์มปลา ฉินสือโอวจะดื่มแค่น้ำเปล่า แต่ถ้าหากจำเป็นต้องดื่มเครื่องดื่มอะไรขึ้นมา ตอนเช้าเขาเลือกที่จะดื่มนม ตอนบ่ายดื่มน้ำผลไม้ น้อยมากที่จะดื่มกาแฟ ดังนั้นจึงไม่เคยศึกษาอะไรมากมายเกี่ยวกับกาแฟ อย่างไรก็ตามคอร์สที่วินนี่เรียนที่มหาวิทยาลัยมีการชิมกาแฟเฉพาะด้าน ดังนั้นบางทีเธอก็จะเล่าความรู้ที่เกี่ยวข้องให้เขาฟัง
เมื่อเข้ามาในห้องรับรองของร้านค้า มีคนกำลังบดเมล็ดกาแฟอยู่ หน้าตาของเขามีความคล้ายคลึงกับดาราใหญ่ทอม แฮงส์อยู่ถึงเจ็ดแปดส่วน เขาคือคาสเซิล เรดิคัสผู้จัดการร้านค้าแห่งนี้
เนื่องด้วยฉินสือโอวสนิทกับลีฟมากกว่าหน่อย ดังนั้นโดยปกติลีฟจะเป็นคนรับผิดชอบงานต่อจากเขามากกว่า แต่โดยทั่วไปแล้วคาสเซิลในฐานะที่เป็นผู้จัดการร้านนี้ก็จะโผล่หน้ามาเจอและคุยกับเขาอยู่บ้าง วันนี้ไม่เห็นคาสเซิลทั้งวัน เขายังนึกเลยว่าคาสเซิลถูกย้ายไปแล้ว วินเซนต์ก็ออกมาดูแลร้านด้วยตัวเอง ที่แท้เจ้านี่ก็มาบดกาแฟอยู่นี่เอง
เมื่อเห็นแบบนี้ ฉินสือโอวจึงกล่าวอย่างสุภาพว่า “สงสัยกาแฟที่ผมจะดื่มวันนี้คงเป็นกาแฟที่แพงที่สุดในอเมริกาแล้ว แค่ค่าแรงคนนี้ ก็เพียงพอที่จะซื้อเมล็ดกาแฟพันธุ์ดี 10 ออนซ์แล้ว”
วินเซนต์หัวเราะแล้วพูดว่า “ก็จริงนั่นแหละ ฉิน บางทีผมอาจจะต้องแนะนำใหม่อีกครั้ง คุณเรดิคัสเคยอยู่ที่ร้านทิฟฟานี่สำนักงานใหญ่ที่บราซิลมานานมาก เขามีเทคนิคการบดกาแฟที่ยอดเยี่ยมมาก เท่าที่ผมรู้คงมีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่ทำได้ดีกว่าเขา!”
ในขณะที่คาสเซิลพูดถ่อมตัวอยู่ ฉินสือโอวก็ถามแทรกขึ้นมาว่า “เมล็ดกาแฟคั่วมานานแค่ไหนแล้วครับ?”
วินเซนต์ตอบว่า “ประมาณ 150 ชั่วโมงได้แหละ? ผมคำนวณตารางเวลาของคุณก่อนแล้วค่อยให้เพื่อนช่วยซื้อเมล็ดกาแฟนี่”
เมล็ดกาแฟต่างจากอาหารชนิดอื่นๆ เพราะมันมีระยะเวลาของความสดใหม่และระยะเวลาในการเก็บรักษา ถ้าเก็บเมล็ดกาแฟทั้งเมล็ดแบบนี้ ระยะเวลาของความสดใหม่จะอยู่ที่ประมาณ 7 วัน ซึ่งตั้งแต่วันที่ 3 ถึงวันที่ 7 รสชาติของมันจะเริ่มเข้าสู่จุดที่รสชาติดีที่สุด และช่วงเวลานี้เองจะเป็นช่วงที่กาแฟอร่อยมากที่สุด
หลังจากนั้น 7 วันไปจนถึงปีหนึ่ง ช่วงเวลานี้จะเป็นช่วงระยะเวลาในการเก็บรักษาเมล็ดกาแฟ ยังสามารถดื่มได้แต่ไม่อร่อย รสชาติจะเริ่มจางลงอย่างช้าๆ
ในอดีตเมื่อการคมนาคมไม่สะดวก การชิมกาแฟสดเป็นความสุขอันดับต้นๆ ของคนชั้นสูงในยุโรปและอเมริกา ในเวลานั้นมีกฎ 8-15 วันนั่นคือ เมล็ดกาแฟไข่มุกที่คั่วแล้วภายใน 8 วันเป็นกาแฟที่เหมาะกับการทานมากที่สุด ส่วนเมล็ดกาแฟช่วง 8-15 วันจะมีคุณภาพรองลงมา และสำหรับเมล็ดกาแฟที่มีอายุมากกว่า 15 วันขึ้นไปสามารถโยนทิ้งได้เลย
ปกติภายในครึ่งเดือนสารหอมในกาแฟจะหมดลง ซึ่งในเวลานี้กาแฟจะมีแต่รสเปรี้ยวและขม พวกผู้ดีที่มีความนับถือในตัวเองสูงและชนชั้นสูงที่อยู่ในสังคมไฮโซจึงมักดูถูกการดื่มกาแฟดังกล่าวไปโดยปริยาย
ตอนที่ฉินสือโอวเข้ามา มีกาแฟหนึ่งกากำลังต้มเดือดปุดๆ อยู่ เมื่อเมล็ดกาแฟถูกบดเป็นผงก็ต้องรีบนำมาต้มอย่างรวดเร็ว เนื่องจากพื้นที่สัมผัสเพิ่มขึ้น สารหอมระเหยในกาแฟก็จะระเหยได้เร็วมากขึ้น โดยทั่วไปเชื่อกันว่ากลิ่นหอมของกาแฟจะจางหายไปหลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง
เมื่อกาแฟเริ่มเดือด กลิ่นหอมของกาแฟบลูเมาท์เทนก็เริ่มโชยมา ซึ่งกลิ่นหอมแบบนี้ไม่ใช่กลิ่นหอมเข้มที่ให้ความรู้สึกขมนิดๆ จากเมล็ดกาแฟทั่วไป ถึงแม้ว่าจะยังมีความเข้มข้นอยู่แต่สามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นผลไม้อ่อนๆ ซึ่งนี่ก็คือจุดเด่นของกาแฟบลูเมาท์เทน
กาแฟชนิดนี้จะผสมผสานรสชาติของเมล็ดกาแฟที่มีรสเปรี้ยว ขม หวานและกลมกล่อมได้อย่างลงตัว ผู้ดีในยุโรปสมัยก่อนเรียกกลิ่นแบบนี้ว่า ‘กลิ่นที่แสนสง่างามและเต็มไปด้วยเสน่ห์เย้ายวน’ ซึ่งต่างจากกาแฟชนิดอื่นมาก
ฉินสือโอวและวินเซนต์คุยกันอย่างสบายๆ เมื่อวินเซนต์รู้ว่าเขาชอบกีฬาบาสเกตบอลก็ตื่นเต้นขึ้นมา แล้วพูดขึ้นว่า “ผมก็ชอบบาสเกตบอลมากเหมือนกัน ดูสิ ผมยังมีรูปถ่ายคู่กับจอร์แดนอยู่เลย ตุ้มหูสองอันที่เขาชอบมากที่สุดก็เป็นพวกเราที่ทำให้เขา”
ขณะที่พูดไป วินเซนต์ก็หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโชว์รูปรูปหนึ่ง ในนั้นยังมีคนดังคนอื่นๆ ด้วย อย่างโคบี้ เจมส์ ดูแรนท์ เคอร์รี่ เป็นต้น ล้วนเป็นซูเปอร์สตาร์รุ่นเก่าๆ หรือไม่ก็เป็นคนโด่งดัง อยู่กันครบถ้วนหน้า
ตอนที่ฉินสือโอวดูรูป วินเซนต์ก็จะเล่าเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเขากับดาราบาสเกตบอลพวกนี้ให้เขาฟังไปด้วย เมื่อพูดถึงแอนโทนี่ เขาก็ถอนหายใจแล้วพูดขึ้น “บ้านผมทั้งบ้านเป็นแฟนตัวยงของนิวยอร์กนิกส์ พ่อผมจะซื้อตั๋วปีฤดูกาลของทีมนิวยอร์กนิกส์ไว้ก่อนทุกปีเลย แต่น่าเสียดายที่ช่วงหลายปีมานี้การพัฒนาของทีมนิกส์ช่างน่าผิดหวังจริงๆ”
ฉินสือโอวทำได้เพียงปลอบเขาว่า “พวกเราคนจีนมีคำพูดอยู่หนึ่งประโยคว่าเมื่อแย่ถึงขีดสุดก็จะเปลี่ยนเป็นดีได้ ตอนนี้ก็มีคำพูดที่กำลังฮิตอยู่ไม่ใช่เหรอ? ฟื้นคืนหลังจากจมดิ่ง ใช่ไหมล่ะ? ผมเชื่อว่าทีมนิวยอร์กนิกส์จะกลับมาดังพลุแตกอีกแน่นอน”
วินเซนต์หัวเราะกับตัวเองแล้วพูดว่า “ขอให้เป็นเช่นนั้นเถอะ ผมก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน แต่ผมก็ไม่รู้ว่า ไอ้ทีมนิวยอร์กนิกส์บ้าเนี่ยมันถึงจุดต่ำสุดหรือยัง พวกเขาชอบอัปเดตจุดต่ำสุดที่พวกแฟนบอลรับรู้มาโดยตลอด ผมจึงกลัวว่านี่ยังไม่ใช่จุดต่ำสุดของพวกเขา”
กาแฟต้มจนร้อนแล้ว คาสเซิลยกกาแฟสองถ้วยร้อนๆ มาหลังจากนั้นพูดขึ้นว่า “ถ้าอย่างนั้นคุณอยากดูรอบชิงชนะเลิศไหม? ผมมีตั๋วรอบชิงชนะเลิศของ NBA อยู่สองสามใบพอดี แต่ไม่ใช่ตั๋ววีไอพีนะ เป็นแค่ตั๋วธรรมดาด้านหน้า คุณฉินสนใจไหมครับ”
ฉินสือโอวใช้ช้อนคนกาแฟไปมา พูดอย่างดีใจว่า “แน่นอนครับ ผมแน่นอนว่าอยากไปดูรอบชิงชนะเลิศ แต่ว่า” ขณะที่พูดไปเขาก็รู้สึกกังวลขึ้นมา “ผมคงไปไม่ได้ หน้าร้อนแล้ว ผมจะยุ่งมากเลยทีเดียว”
ไม่ต้องพูดถึงปัญหาในการเก็บเกี่ยวเลย แค่พูดถึงพันธมิตรการประมงนั่น เมื่อถึงฤดูร้อนก็ต้องจับพวกสาหร่ายทะเล พืชน้ำมาทำอาหารสัตว์ เพียงเท่านี้เขาก็ยุ่งจนไปไหนไม่ได้แล้ว
ในขณะที่กำลังกังวลใจ เขาก็ดื่มกาแฟเข้าไปอึกหนึ่ง ตอนที่อยู่จีนเขาจะดื่มเพียงกาแฟสำเร็จรูป ซองละหนึ่งหยวนหรือสองหยวน ตอนที่ดื่มก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากมาย ไม่ได้อร่อยขนาดนั้น แต่หลังจากที่มาถึงเกาะแฟร์เวล เขาก็เริ่มดื่มกาแฟบดเอง ถึงเพิ่งจะได้รู้ว่าทำไมพวกฝรั่งถึงชอบดื่มกาแฟกันนัก รสชาติของกาแฟสดที่บดเองเยี่ยมเกินใคร!
กาแฟบลูเมาท์เทนยิ่งเป็นสุดยอดในสุดยอด เมื่อกาแฟไหลเข้าไปในปาก มันไม่ได้มีเพียงแค่รสชาติที่เข้มข้นและกลมกล่อมเท่านั้น แต่ยังมีความนุ่มและหวานน้อยๆ คล้ายผลไม้ พร้อมกลิ่นหอมของผลไม้อ่อนๆ ของเหลวสีดำถ้วยนี้เมื่อไหลผ่านต่อมรับรู้รสก็สามารถปราบพวกมันได้อย่างรวดเร็ว
………………………….
Related

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset