ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1660 การโจมตีของบีน

ฉินสือโอวไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า ปลาโลมาคลอดลูกจะเหนื่อยมากขนาดนี้
เขาป้อนพลังโพไซดอนตลอดเวลา แต่ก็ยังคงใช้เวลาเกือบหนึ่งชั่วโมงก่อนที่ปลายหางของลูกโลมาจะเริ่มปรากฏขึ้น ในเวลานี้ร่างกายของโลมาแม่หลั่งเลือดออกมาจำนวนมาก จึงทำให้น้ำรอบๆ เรือเล็กกลายเป็นสีแดงอ่อนทั้งบริเวณนั้น
เมื่อเห็นแบบนี้ เออร์บักก็พูดอย่างร้อนใจว่า “พยายามรักษาระดับแรงไว้ ช่วงเวลาสำคัญมาถึงแล้ว ถัดมาพยายามให้ลูกโลมาคลอดออกมาให้ได้ในเวลาหนึ่งชั่วโมง ไม่อย่างนั้นจะขาดอากาศหายใจและเสียชีวิตได้!”
หลังได้ยินคำพูดนี้ฉินสือโอวสูดลมหายใจลึก ถามด้วยความประหลาดใจว่า “ยังต้องใช้เวลาอีกชั่วโมงเลยเหรอ?!”
เออร์บักแสดงสีหน้ารำคาญที่นานๆ ครั้งถึงจะเห็นออกมา แล้วบอกว่า “นายคิดว่าปลาโลมาคลอดลูกง่ายๆ เหรอไง? ตอนวินนี่คลอดเถียนกวาใช้เวลาไปตั้งเท่าไร นายก็ไม่ใช่ว่าไม่รู้นี่!”
พลังโพไซดอนอย่างไรก็มีประโยชน์ ส่วนที่ยากที่สุดของปลาโลมาที่ให้กำเนิดคือพวกมันขาดความแข็งแกร่งและไม่สามารถให้กำเนิดลูกโลมาที่แข็งแรงได้ พลังโพไซดอนเติมเต็มกำลังให้มาริซ่าอย่างต่อเนื่อง และด้วยความพยายามและความช่วยเหลือของคนสามคน ในที่สุดลูกโลมาหลังสีฟ้าก็คลอดออกมา
ลูกโลมาน้อยตัวนี้มีลำตัวยาวเกือบหนึ่งเมตร แต่ทว่าผอมมาก คาดว่าน่าจะหนักประมาณ 10 กว่ากิโลกรัมได้ พอคลอดออกมาจากตัวแม่ก็ลอยไปตามกระแสน้ำราวกับปลาที่ตายแล้ว ไม่มีแรงกำลังใดๆ
ฉินสือโอวถามด้วยความตกใจ “บ้าชิบ พวกเราลากเวลานานไปใช่หรือเปล่า? อีกอย่างทำไมปลาโลมาตัวนี้ถึงผอมแห้งขนาดนี้? แคระแกร็นหรือเปล่า?!”
ไม่น่าแปลกใจที่เขาเอะอะโวยวาย ลูกโลมาตัวผอมบางและอ่อนแอเกินไปเมื่อเทียบกับขนาดของแม่โลมา ถ้าจะบอกว่ามันเป็นปลากระโทงสีน้ำเงินแถบดำยังเหมาะสมกว่า ลำตัวที่มีความยาวเกือบเมตร แต่หนักประมาณสิบกว่ากิโลกรัม ไม่รู้สึกถึงแข็งแรงที่ปลาโลมาปากขวดควรมีตั้งแต่แรก
เออร์บักไม่ได้ตอบ เขาหอบหายใจเข้าไว แล้วพูดว่า “ฉิน เร็วเข้า โดดลงไปในน้ำแล้วเอามันขึ้นมา ช่วยให้มันหายใจได้ เงยหน้าจากน้ำขึ้นมาหายใจ!”
ฉินสือโอวไม่เข้าใจเหตุผล แต่รู้ว่าชายชราปกตินิ่งอยู่เสมอ เมื่อบอกมาแบบนี้จึงต้องมีเหตุผล เขาถอดเสื้อผ้าและกำลังจะกระโดดลงไป ช่วงเวลาเดียวกันนี้เองปลาโลมาตัวหนึ่งอยู่ดีๆ ก็ว่ายน้ำอย่างคล่องแคล่ว ยกปลาโลมาตัวน้อยขึ้นจากน้ำด้วยหัวของมัน
ในเวลานี้เองปลาโลมาน้อยที่ตัวแข็งทื่ออยู่ในน้ำตัวเริ่มสั่นขึ้นมา ตามด้วยหางของมันที่เริ่มขยับ ตาที่ปิดสนิทมาตลอดก็เริ่มเปิดกว้าง เผยให้เห็นดวงตาสีดำสดใสราวกับดวงดาวมองไปรอบๆ อย่างอยากรู้อยากเห็น
ฉินสือโอวมองไปที่ผิวน้ำ เห็นบีนที่กำลังช่วยดันโลมาน้อยขึ้นมาอยู่ ไม่คาดคิดเลยว่าเจ้านี่จะมาช่วยได้ไม่น้อย ดังนั้นเขาจึงชมมันด้วยความสุขใจว่า “ทำได้ดีมาก บีนเด็กดี นายมันเป็นเด็กดีจริงๆ!”
เออร์บักพูดด้วยความโกรธว่า “นี่เป็นสิ่งที่มันควรทำอยู่แล้ว ฉันกล้าพนันเลยว่าเจ้าเด็กน้อยนี่คือลูกของมัน!”
ขณะนี้เองมีคนบนฝั่งตะโกนว่า “ดูนั่นเร็ว ฉลามมาแล้ว!”
ฉินสือโอวมองไปข้างหน้า จริงด้วย ครีบหลังของฉลามปรากฏขึ้นบนผิวน้ำ เขาปล่อยจิตสำนึกแห่งโพไซดอนออกไปสำรวจ ไม่รู้ว่าเป็นฉลามขาวยักษ์ว่ายมาจากที่ไหน คาดว่าคงเป็นเลือดที่ไหลมาจากตัวมาริซ่าดึงดูดให้มันมา
 เจ้าพวกนี้ไวต่อเลือดสดมาก ฉลามขาวว่ายเข้ามาเป็นรูปตัวเอส ดวงตากลมโตสองข้างเปล่งประกายความดุร้ายออกมา จ้องไปที่โลมาน้อยที่เพิ่งคลอดและมาริซ่าที่ไร้เรี่ยวแรงอย่างไร้ความปรานี
จังหวะที่ฉลามขาวโผล่ออกมา ปลาโลมาหางขาดที่อยู่รอบข้างพยายามตะเกียกตะกายว่ายมาทางมาริซ่า หลังจากนั้นก็ล้อมรอบทั้งแม่และลูกไว้ตรงกลาง สร้างวงกลมป้องกันพวกเขาไว้ด้วยหัวของพวกมัน แต่ทว่าความสามารถในการปกป้องของพวกมันต้องไม่เพียงพอแน่ เพราะพวกมันไม่มีครีบหางไปส่วนหนึ่ง ก็เท่ากับเหมือนคนพิการ แค่จะขยับยังขยับไม่ได้ แล้วจะไปสู้กับฉลามขาวยักษ์ได้อย่างไร?
แต่คงไม่ต้องถึงมือพวกมัน บีนที่เดิมทีช่วยพยุงโลมาน้อยเพื่อช่วยในการหายใจนั้น พอเห็นฉลามขาวตัวนี้ มันก็วางโลมาน้อยลงทันที พลิกตัวอย่างคล่องแคล่ว พุ่งเข้าสู่ทะเลมุ่งหน้าไปทางฉลามขาวยักษ์ตัวนั้น
เมื่อเห็นร่างของบีนที่มุ่งมาทางนี้ ฉลามขาวยักษ์ที่มีขนาดใหญ่กว่ามันมากไม่ได้สนใจอะไร อ้าปากเผยให้เห็นฟันที่แหลมคมราวกับมีดสั้นในปาก พุ่งเข้าหาบีนเตรียมจะกัดลงไป
ขณะที่บีนพุ่งไปด้านหน้า ทางเจ้าฉลามมันว่ายบิดลำตัวด้วยท่าทางแปลกๆ บิดตรงส่วนเอวจนเหมือนขนมเกลียว พุ่งเข้าหาส่วนช่องท้องนุ่มๆ ของเจ้าฉลามยักษ์รวดเร็วดุจสายฟ้าด้วยหัวของมัน
น้ำกระเพื่อมเป็นระลอกคลื่น บีนชนไปที่ส่วนท้องของมันสำเร็จ เพื่อที่จะปกป้องแม่และลูกโลมา มันจึงลงมืออย่างรุนแรง แรงกระแทกที่ชนไปครั้งนี้มหาศาล เมื่อชนถูกมันแล้ว ลำตัวของฉลามขาวยักษ์ก็งองุ้มขึ้นมาทันที ขยับหางและหัวโตๆ ของมันด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับบิดลำตัวไปมาอยู่ตรงนั้น
ทว่า ขนาดของทั้งสองตัวช่างต่างกันมากจริงๆ บีนมีขนาดแค่สองเมตรกว่า แต่เจ้าฉลามยักษ์กลับมีความยาวถึงหกเมตรครึ่ง  ในทะเล ขนาดลำตัวสองเมตรต่อหกเมตรครึ่งไม่ใช่การเทียบหนึ่งต่อสามแบบธรรมดา แต่มีความต่างที่สำคัญมากทีเดียว เช่นเดียวกับการเปรียบเทียบระหว่างเรือรบกับเรือประจัญบาน
ดังนั้นต่อให้เจอการโจมตี แต่ฉลามขาวก็รู้สึกเพียงแค่เจ็บปวด ไม่ได้รู้สึกเสียแรงในการต่อสู้ไป  ในทางกลับกัน ยิ่งรู้สึกเจ็บปวด มันก็จะยิ่งโหดร้ายมากขึ้น นี่เป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งมากชนิดหนึ่ง พวกมันยิ่งได้รับบาดเจ็บก็จะยิ่งดุร้าย
แต่บีนไม่กลัว หลังจากที่โจมตีอย่างรุนแรง มันก็ถอยออกห่างทันที แล้วใช้ความคล่องตัวที่เป็นข้อดีของมัน พุ่งชนฉลามขาวยักษ์อย่างบ้าคลั่ง วนขยับไปมาทั้งทางซ้ายและขวารอบๆ ฉลามยักษ์ รวดเร็วว่องไว จนฉลามยักษ์โต้กลับไม่ทัน
ฉลามขาวยักษ์อ้าปากกว้างเผยให้เห็นฟันแหลมคมที่น่าเกลียดน่ากลัว พยายามจะงับเจ้าบีน ไล่ตามมันไปพร้อมกับอ้าปากพยายามกัดไป ส่วนบีนก็สุดแรงเกิดพยายามเล่นสงครามกับมัน ในบางครั้งถ้ามีจังหวะก็เอาหัวพุ่งชนไปที่ส่วนท้องของมันอยู่ตลอด
หลังจากที่ชนไปสิบกว่าครั้ง ฉลามขาวยักษ์เจ็บปวดยิ่งนัก มันจึงไม่เลือกที่จะตามบีนอย่างไม่รู้จุดหมายปลายทางแล้ว แต่กลับดำน้ำลงไปใต้ทะเล เมื่อดำไปใต้ทะเลได้แล้วก็สามารถปกป้องส่วนท้องอ่อนนุ่มของมันไว้ได้ เมื่อเป็นเช่นนี้ บีนก็หมดหนทางที่จะต่อสู้กับมันแล้ว
เวียนว่ายอยู่รอบๆ ไปหนึ่งรอบ บีนยังคงรู้สึกว่าสายตามุ่งร้ายของฉลามขาวยักษ์ยังคงจ้องมาที่พวกโลมาเป็นครั้งคราว อยู่ดีๆ มันก็หงุดหงิดขึ้นมาจึงว่ายน้ำหนีไปอย่างรวดเร็ว
ฉลามขาวยักษ์นึกว่าบีนพอไร้หนทางแล้วจึงว่ายจากไป ดังนั้นจึงว่ายขึ้นมาบนผิวน้ำอย่างเชื่องช้า สายตายังคงมีแววมุ่งร้าย
แต่กระนั้นในช่วงจังหวะนี้เอง น้ำกระเพื่อมเป็นระลอกคลื่นในที่ไกลออกไป เงาของร่างสามร่างขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ตัวที่อยู่หน้าสุดคือบีนที่เพิ่งจากไปเมื่อสักครู่ ส่วนทางซ้ายคือฉลามทรายขาวที่มีสีหน้าเย็นชา ส่วนทางขวาคือวาฬเบลูก้าตัวหนึ่งที่สง่างามและหยิ่งผยอง
ด้านหลังของเจ้าสามตัว ยังมีเงาร่างอีก 7 ตัวตามมาติดๆ เมื่อเข้าใกล้ขึ้นมาเรื่อยๆ ร่างของฉลามแมวเจ็ดพี่น้องก็ปรากฏชัดเจนขึ้น
มหาอำนาจทั้งสามแห่งน่านน้ำแนวปะการังร่วมมือกันแล้ว เมื่อเห็นแบบนี้ฉินสือโอวก็รู้สึกเศร้าแทนเจ้าฉลามขาวยักษ์ เขารู้ว่าเจ้านี่ต้องคุกเข่ายอมแพ้อยู่ตรงนี้แน่
เป็นไปตามที่เขาคาดคิด ฉลามขาวยักษ์ตัวนั้นไม่นึกเลยสักนิดว่าหลังจากบีนจากไปแล้วจะย้อนกลับมาอีก แถมยังพาผู้ช่วยมาอีกด้วย ไม่ใช่ผู้ช่วยธรรมดา แต่คือผู้ช่วยที่มาเป็นฝูง!
เมื่อเข้ามาใกล้ เจ้าสามตัวไม่ได้โจมตีในทันที พวกมันค่อยๆ ลดความเร็ว เจ้าฉลามแมวเจ็ดพี่น้องที่เดิมทีตามมาอยู่ด้านหลังกลับมาปรากฏอยู่ด้านหน้า หลังจากนั้นก็พุ่งเข้าหาฉลามขาวยักษ์อย่างไม่เกรงกลัวเลยสักนิด โอเค พูดตามความจริงเลยลักษณะของพวกมันไม่เหมือนฮีโร่ที่ไม่เกรงกลัวอะไร แต่กลับเหมือนคนที่ยอมพลีชีพมากกว่า
……………………………
Related