ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1735 ชายโสดสองคน

อาหารปลาจำนวนมากถูกโปรยลงไปในน้ำ ฉินสือโอวส่ายหัว พูดอยากแปลกใจว่า “ทำไมพวกนายโปรยอาหารปลากันแบบนี้ล่ะ?”
“ก็อย่างนี้กันหมดไม่ใช่เหรอ?” แอนดรูว์มองไปที่เขาอย่างแปลกใจ
ฉินสือโอวยิ้มขืนๆ แล้วพูดว่า “ก็อาจจะนะ แต่อาหารปลาของฉันไม่เหมาะกับการใช้แบบนี้ ทางที่ดีที่สุดพวกนายควรจะโปรยในจำนวนน้อยๆ ก่อน เพื่อล่อให้พวกปลาค็อดว่ายขึ้นมา ถึงตอนนั้นค่อยทำการโปรยลงไปตรงจุดที่ฝูงปลาอยู่”
การโปรยอาหารและยาของฟาร์มปลา จะทำไม่เหมือนกับฟาร์มบนพื้นดิน บนพื้นดินอาหารที่โปรยลงไปจะไม่หายไปเปล่าๆ อย่างน้อยๆ ก็ไม่หายไปในเวลาอันสั้น สามารถเผื่อเวลาให้พวกวัวแพะออกกินอาหารได้ แต่อาหารปลาที่โปรยลงไปในน้ำ พอเวลาผ่านไปแล้วสามารถถูกน้ำทะเลแช่จนละลายหายไปได้
ดังนั้น จึงมีอาหารปลาบางพวกที่เติมสารเพิ่มความเหนียวเข้าไปด้วย ถ้าทำแบบนั้นอาหารก็จะไม่ต้องกลัวถูกน้ำทะเลแช่ขนาดนั้นแล้ว แต่การทำแบบนั้นจะส่งผลต่อคุณภาพเนื้อของกุ้งปลาได้ ในตลาดแคนาดาไม่อนุญาตให้ทำการใส่สารเพิ่มความเหนียวพวกนี้ลงในอาหารปลา แต่ก็ยังมีโรงงานผลิตอาหารปลามากมายที่แอบทำแบบนั้น ส่วนเจ้าของฟาร์มปลาก็ให้ความร่วมมือด้วย เพราะการทำแบบนั้นสามารถเพิ่มอัตราการใช้งานของอาหารปลาได้
เมื่อได้ฟังคำพูดของฉินสือโอวแล้ว แอนดรูว์ก็หัวเราะฮ่าๆ ออกมา พูดว่า “จะใช่ได้อย่างไร? ฝูงปลาไม่ได้ถูกล่อขึ้นมาได้เร็วขนาดนั้นหรอก…”
“แอนดรูว์ เจ้าคนโง่ หุบปาก มองไปข้างหน้า” โดนัลด์ที่ยืนอยู่มองกล้องส่องทางไกลอยู่บนเรือพายลำเล็กได้พูดตัดบทเขาด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ
แอนดรูว์ ทัคเกอร์รีบใช้กล้องส่องทางไกลส่องไปด้านหน้า ตอนบ่ายแสงอาทิตย์เจิดจ้า สาดส่องลงไปปกคลุมทั่วผืนทะเล แต่ว่าความสว่างบนผิวทะเลกลับไม่เท่ากัน มีบางจุดที่ดำมืด ส่วนบางจุดกลับเป็นสีฟ้าสดใส
ในฐานะที่เป็นเจ้าของฟาร์มปลาเก่าแก่ โดนัลด์กับแอนดรูว์ต้องรู้อย่างแน่นอน ที่บางจุดของผืนน้ำทะเลเป็นสีดำมืด ก็เพราะฝูงปลาได้ปรากฏอยู่บนผิวน้ำ ทำให้ส่งผลต่อการส่องกระทบของแสงอาทิตย์นั่นเอง!
“ชิท ทำไมฝูงปลาถึงได้ถูกล่อมาได้เร็วปานนี้ล่ะ?” แอนดรูว์พูดด้วยน้ำเสียงแปลกประหลาดใจ
ฉินสือโอวยักไหล่พูดว่า “ฉันเคยบอกแล้ว อาหารปลาของฉันน่ะทำมาจากสูตรลับเฉพาะ พวกนายคงไม่คิดว่าก่อนหน้านี้ฉันขี้โม้หรอกใช่ไหม?”
แอนดรูว์กับโดนัลด์ยิ้มร่า แน่นอนว่าพวกเขาคิดแบบนั้นจริงๆ เจ้าของฟาร์มปลาทุกคนก็ล้วนคิดแบบนี้กันทั้งนั้น บนตลาดยังไม่มีอาหารปลาของเจ้าไหนที่สามารถเปลี่ยนคุณภาพเนื้อของปลากุ้งได้เลยนี่นา
โดนัลด์รีบเปลี่ยนเรื่องคุย พูดว่า “ฉิน เพื่อนรักของฉัน งั้นฉันต้องเตือนนายไว้ก่อนนะ ทางที่ดีนายควรเอาสูตรลับของนายเก็บไว้ในตู้นิรภัยของธนาคารสวิตเซอร์แลนด์เสีย ถ้าเป็นไปได้ ก็ซื้อประกันให้พวกมันเลยเถอะ เหมือนกับที่โคคาโคล่าทำน่ะ”
ทั้งสองคนพูดไปพลางมองไปยังทะเลที่อยู่ไกลออกไปพลาง ฝูงปลาที่ปรากฏมายิ่งอยู่ยิ่งมากขึ้น จากนั้นก็ค่อยๆ ลดลง นี่หมายความว่าพวกมันกำลังไล่กินอาหารปลาที่จมลงไปอยู่ แรงดึงดูดที่พวกมันมีต่ออาหารปลานี้ช่างน่ากลัวเกินไปแล้ว
จากนั้นพอกลับเข้าฝั่งแล้ว โดนัลด์รีบไปหยิบอาหารปลามากำหนึ่ง เขาดมแล้วก็กินไปคำหนึ่ง พูดด้วยความแปลกใจว่า “อื้ม รสชาติดีกว่าของบริษัทคาร์กิลล์นิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่าดีขนาดนั้นนี่ ทำไมถึงดึงดูดพวกกุ้งปลาได้มากขนาดนี้?”
ฉินสือโอวมองดูเขาที่กำลังเคี้ยวอาหารปลาอย่างประหลาดใจ เบิกตาโตแล้วพูดว่า “นายกินไปแล้วเหรอ?”
“ใช่ ทำไมเหรอ? การลองชิมอาหารปลาเป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอ” โดนัลด์พูดอย่างเห็นด้วยเต็มที่
ฉินสือโอวทำท่าอยากอ้วกออกมา พูดว่า “ฉันไม่รู้ว่าควรพูดกับพวกนายดีหรือเปล่า ในสูตรลับของบ้านฉันนั้น มีส่วนหนึ่งก็คืออุจจาระของสัตว์ หรือถ้าจะพูดให้ชัดเจนอีกหน่อยก็คืออุจจาระของคน พวกนายก็รู้ ในอุจจาระของสัตว์นั้นมีโปรตีนที่ย่อยแล้วอยู่ ทำให้ปลาสามารถดูดซึมไปใช้ได้ง่าย ใช่ไหม?”
“อ๊อก! อ๊อก!” เขาเพิ่งพูดจบ โดนัลด์ก็มีสีหน้าสิ้นหวังเกาะเสาไว้แล้วอ้วกออกมา
แอนดรูว์ก็รีบเอามือไปเช็ดกับเสื้อนอกของโดนัลด์โดยเร็ว เมื่อกี้เขาได้หยิบอาหารปลามากำมือหนึ่งเพื่อเช็กสัมผัสทางมือด้วย
เมื่อเห็นสีหน้าเจ็บปวดสิ้นหวังของทั้งสองคนแล้ว การแกล้งอันโหดร้ายของท่านชายฉินถือว่าสำเร็จแล้ว จึงหัวเราะฮ่าๆ แล้วพูดว่า “พอแล้ว เพื่อน ฉันแกล้งพวกนายเล่น ในอาหารปลาจะใส่อุจจาระคนได้อย่างไร?”
โดนัลด์เช็ดปากทีหนึ่ง พูดอย่างหมดหนทางว่า “ฉิน เพื่อนที่ดีของฉัน อย่าล้อเล่นอะไรแบบนี้ได้ไหม? กลางคืนพวกเรายังต้องดื่มเหล้าด้วยกันอีกนะ”
แม้ว่าจะยังไม่รู้ผลของอาหารปลา แต่ดูจากตอนนี้แล้วนับว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี เพราะว่าหลังจากโปรยอาหารปลาเหล่านี้ลงไปในฟาร์มปลาแล้วสามารถดึงดูดพวกปลาให้ขึ้นมาแย่งอาหารได้ เท่านี้ก็เท่ากับว่าอย่างน้อยมันก็เป็นของดีที่ถูกปากปลาค็อด
ฉินสือโอวไม่ได้กลับวันนั้นเลย เขาอยู่ต่อที่ฟาร์มปลาของทั้งสองคน ตกดึกผู้ชายทั้งสามคนก็พากันดื่มเบียร์และย่างไส้กรอกกับเนื้อวัวพร้อมพูดคุยกัน
โดนัลด์และแอนดรูว์ไม่ได้แต่งงานทั้งคู่ ฉินสือโอวมองไปที่ทั้งสองคนด้วยสายตาไม่ชอบมาพากล พวกเขาเดาความคิดเขาออก โดนัลด์จึงหัวเราะฮ่าๆ แล้วพูดว่า “ไม่ พวกเราไม่ใช่เกย์ ฉันไม่ได้หมายถึงว่าพวกเรารังเกียจเกย์หรอกนะ แต่พวกเราไม่ใช่จริงๆ ฉันกับแอนดรูว์คิดว่าเวลาชีวิตแค่ไม่กี่สิบปี ไม่จำเป็นต้องลงแรงไปกับผู้หญิงและครอบครัว อยู่แบบนี้ก็ดีไม่ใช่เหรอ? พอพวกเราแก่แล้วก็ไปสถานดูแลคนชรา ตอนนี้ตัวเองอยากจะเล่นสนุกอย่างไรก็เล่นอย่างนั้น”
ความคิดแบบนี้ในแคนาดาแม้ว่าจะไม่ใช่ความคิดที่ฮิตกันมาก แต่คนที่อยากมีชีวิตแบบนี้กลับไม่น้อยเลย บางทีอาจจะเกี่ยวกับสังคมของแคนาดาด้วย แม้ว่าจะมีลูก พ่อแม่ชาวแคนาดาก็ดูแลเอาใจใส่ลูกไม่เหมือนกับที่พ่อแม่ประเทศจีนทำ
พวกเขาจะเลี้ยงดูลูกอย่างดี แต่ว่าจะไม่เอาเวลา แรงกายและความรักให้กับลูกทั้งหมด และก็ไม่คาดหวังให้ลูกมาจัดการปัญหาเรื่องการเกษียณและชีวิตวัยแก่ของตัวเองด้วย พูดง่ายๆ ก็คือ ระหว่างพ่อแม่แคนาดาและลูกๆ จะมีความโดดเดี่ยวมากกว่า
ดังนั้น มีคนส่วนหนึ่งจำนวนมากที่ไม่อยากแต่งงาน แต่งงานแล้วก็ไม่อยากมีลูก ทางรัฐบาลแคนาดาก็หมดทางแก้จึงทำได้แต่ประกาศให้ผู้คนสร้างวิถีครอบครัวใหม่ ต้องรักลูก ต้องดูแลคนแก่ ไม่อย่างนั้นหากว่าความคิดนี้ขยายออกไปล่ะก็ งั้นประชากรจะต้องขาดแคลนอย่างแน่นอน
เหมือนว่าอยากจะพิสูจน์ว่าตัวเองไม่มีปัญหา พูดจบแอนดรูว์ก็ไปโทรศัพท์ ผ่านไปประมาณสี่สิบนาที ก็มีรถวอลโว่ขับเข้ามาคันหนึ่ง สาวสวยที่แต่งตัวแต่งหน้าสวยเช้งเดินลงมาจากรถ พร้อมทักทายทั้งสามคนอย่างอบอุ่น
แน่นอนว่าฉินสือโอวเข้าใจว่านี่คืออะไร เขายิ้มแล้วปัดมือ พูดว่า “ไม่ๆๆ ฉันไม่ต้องการสิ่งนี้ ฉันมีวินนี่ เหงาแค่คืนเดียวไม่เป็นไร”
แอนดรูว์พูดว่า “วางใจเถอะฉิน พวกเราไม่มีใครพูดหรอก ที่นี่นอกจากพวกเราแล้วก็มีแค่หมากับแมวของเรา หรือนายกังวลแม้กระทั่งกับพวกมันเหรอ?”
ฉินสือโอวชี้ไปที่ท้องฟ้ายามค่ำคืน หัวเราะแล้วพูดว่า “ยังมีพระเจ้า แล้วก็มีใจของฉัน ความจริงแล้วพวกนายเต็มที่เถอะ ฉันมีหมากับแมวอยู่เป็นเพื่อนก็พอแล้ว”
แอนดรูว์เลี้ยงร็อตไวเลอร์ที่ดุดันไว้ตัวหนึ่ง มันตัวอ้วนมาก แอนดรูว์เป็นแฟนบอลคนหนึ่ง จึงตั้งชื่อมันว่าอ้วนโร (ฉายาภาษาจีนของนักฟุตบอลโรนัลโด)
ฉินสือโอวเอาเนื้อย่างให้มันชิ้นหนึ่ง เจ้าหมอนี่ก็พุ่งเข้ามาอย่างบ้าคลั่งเพื่อคาบเนื้อย่างไป จากนั้น ฉินสือโอวก็เทน้ำดื่มลงบนมือให้มันดื่ม แล้วก็ถือโอกาสส่งพลังโพไซดอนให้มัน
เมื่อเป็นแบบนี้ ทำให้อ้วนโรรู้สึกเป็นมิตรกับฉินสือโอวขึ้นมา ฉินสือโอวมองดูทั้งสองคนที่กำลังหยอกล้อกับผู้หญิงสามคน ส่วนตัวเองกลับกำลังเล่นกับอ้วนโร
โดนัลด์หัวเราะฮ่าๆ แล้วพูดว่า “ตอนนี้ ถึงตาพวกเราสงสัยในความชอบของนายแล้วล่ะ”
………………………
Related

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset