ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1736 พาม้าไปว่ายน้ำ

กลางคืนฉินสือโอวนอนกับอ้วนโรจริงๆ ด้วย อากาศในคืนฤดูร้อนอุณหภูมิค่อนข้างสูง เขาจึงกางเตนท์นอนในสวนแทน อ้วนโรมานอนเบียดกับเขา จากนั้นแมวหูพับของโดนัลด์สองตัวก็มาร่วมวงด้วย พวกเขากลายเป็นทีมเล็กๆ ทีมหนึ่งไปเลย
ตอนเช้าฟาร์มปลาของทั้งสองได้ทำการโปรยอาหารปลาอีกครั้ง ผลตอบรับยังคงดีเหมือนเดิม เมื่อเป็นแบบนี้ฉินสือโอวก็วางใจแล้ว เขาจับมือกับทั้งสองคนบอกว่าถ้ามีโอกาสจะมาเที่ยวเล่นที่นี่อีก จากนั้นก็กลับไปที่เกาะแฟร์เวล
ต้นเดือนสิงหาคม เรื่องสิทธิความเป็นเจ้าของในสมบัติที่จมลงไปของเรือขวานดำ ทางศาลได้ทำการเปิดศาลครั้งที่สองแล้ว
การคาดเดาของเออร์บักถูกต้อง ศาลแคนาดาไม่ได้เอนไปทางรัฐบาลสเปน ดูเหมือนว่ากระทรวงการต่างประเทศของสเปนจะไม่ได้อะไรกลับไปด้วย เพราะการตัดสินของศาลในครั้งนี้คือให้ยกฟ้องคดีของทางสเปน
ตามกฎข้อบังคับของแคนาดาแล้ว ในคดีระหว่างประเทศ รัฐบาลสเปนที่เป็นฝ่ายโจทก์สามารถฟ้องได้อีกหนึ่งครั้ง แต่สงสัยคงรู้ว่าตัวเองไม่มีโอกาสแล้ว ทางรัฐบาลสเปนจึงไม่ได้ฟ้องต่อ คดีนี้จึงปิดฉากลงแบบนี้ไป สมบัติที่จมลงไปกับเรือขวานดำที่มีมูลค่ามากกว่าสองพันล้านได้ถูกเก็บไว้ที่แคนาดา
เพราะคดีความเป็นเหตุ ทำให้มูลค่าของสมบัติพวกนี้สูงขึ้นไปอีก เบลคบอกว่าตอนนี้ราคาน่าจะเฉียดสามพันล้านแล้ว เพราะเขาได้รับการเสนอราคามาแล้ว มาจากเหล่าเศรษฐีรัสเซีย ประเทศจีน และตะวันออกกลางที่ล้วนแสดงออกว่าสนใจ
สำหรับจุดจบแบบนี้ ฉินสือโอวได้คาดคิดไว้ก่อนแล้ว ดังนั้นจึงไม่ได้ตื่นเต้นมาก แม้ว่าจะเป็นสามพันล้าน แต่หลังจากจ่ายภาษีไปแล้วเงินที่ได้รับจริงๆ มากสุดก็แค่แปดร้อยหรือเก้าร้อยล้านดอลลาร์สหรัฐเท่านั้น
เงินจำนวนนี้สำหรับคนส่วนมากแล้วถือเป็นเงินจำนวนมากก้อนหนึ่ง ไม่รู้ว่ามีกี่คนที่ทั้งชีวิตยังไม่สามารถหาเงินได้หนึ่งเปอร์เซ็นต์ของเงินจำนวนนี้เลย แต่สำหรับฉินสือโอวแล้ว เงินพวกนี้ไม่สำคัญ หากว่าร้านอาหารต้าฉินของเขาสามารถไปทั่วโลกได้เหมือนกับที่วางแผนไว้แล้วล่ะก็ งั้นกำไรต่อเดือนก็คือหนึ่งพันล้านดอลลาร์สหรัฐแล้ว!
หลังผ่านการตรวจสอบจากนักสืบหลายสำนักแล้ว พบว่าเบื้องหลังของสแตนลีย์ขาวสะอาด เขากับตระกูลมอร์รี่ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกันแม้แต่นิด
เจ้าหมอนี่ฉลาดมาก เหมือนเขาจะรู้ว่าถ้าตัวเองได้เป็นซีอีโอของร้านอาหารต้าฉินแล้วฉินสือโอวจะเน้นเรื่องอะไรที่สุด เขาไม่ได้ติดต่อกับผู้จัดจำหน่ายอาหารทะเลทั้งหมดเลย ก่อนหน้านี้ร้านอาหารของเขาก็ใช้เพียงแต่ผลิตภัณฑ์จากอาหารทะเลแบรนด์ต้าฉินเจ้าเดียวเท่านั้น
เมื่อเป็นแบบนี้ ฉินสือโอวจึงเอาความคิดเรื่องแผนการร้ายวางไว้ก่อน แล้วทำการจ้างสแตนลีย์ให้เป็นผู้รับผิดชอบเรื่องการดำเนินงานของร้านอาหารต้าฉินอย่างเป็นทางการ แน่นอนว่า ตอนที่ทั้งสองฝ่ายทำการเซ็นสัญญากัน สแตนลีย์ก็ได้ลงมือทำอาหารอีกมื้อหนึ่งด้วย ครั้งนี้สำหรับอาหารเย็น แถมคนที่มาร่วมด้วยยังมากกว่าเดิมอีก
สแตนลีย์สาบาน เขาจะต้องทำให้ศูนย์การดำเนินงานหลักของร้านอาหารต้าฉินอยู่ที่ทวีปยุโรปและเอเชียให้ได้ เท่านี้ก็จะได้ไม่ต้องอยู่ที่อเมริกาเหนือแล้ว เขาดูออก ขอแค่ฉินสือโอวอยู่ไม่ไกลพอ เขาก็คือเชฟส่วนตัวของฟาร์มปลาต้าฉิน นี่น่ะแย่กว่าการดูแลร้านอาหารมิชลินสามดาวมากเลย
ทุกอย่างดำเนินต่อไปอย่างราบรื่น ทางเมืองได้เตรียมจัดกิจกรรมสงครามผู้กล้าอย่างเต็มที่ บรรยากาศของงานฉลองได้เริ่มมีให้เห็นเรื่อยๆ ฉินสือโอวใช้งานบอลลูนของตัวเองอีกครั้ง พอบอลลูนขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้ว บรรยากาศของงานฉลองก็ยิ่งคุขึ้นมา
สุดท้ายฉินสือโอวก็ยังเลือกที่จะแต่งตัวเป็นเทพโพไซดอน โพไซดอนไม่เพียงแต่สามารถควบคุมท้องทะเลได้เท่านั้น ยังสามารถแสดงวีรกรรมบนบกได้อีกด้วย ในตำนานได้กล่าวไว้ว่าเขาสามารถควบม้าขนทองกีบทองแดงไปบนทะเลได้ ในทะเลฉินสือโอวมีวาฬหัวทุยให้ขี่ อย่างนี้แล้วม้าขนทองกีบทองแดงสามารถใช้ให้เป็นพร็อพบนบก แค่นี้เขาก็ขึ้นบกได้แล้ว
แน่นอนว่า หน้าที่ของม้าขนทองกีบเท้าทองแดงได้ตกเป็นของเปากงและตี้หลู ม้าสามตัวที่โพไซดอนควบในท้องทะเล ท่านชายฉินใช้ม้าสองตัวบวกกับกวางอูฐแทน รู้สึกว่าเท่เหมือนกัน
เพื่อที่จะให้ชุดคอสตูมของตัวเองเต็มไปด้วยความโดดเด่น ท่านชายฉินถึงกับช่วยกันคิดบทแสดงแบบเต็มรูปแบบพร้อมกันกับพวกชาวประมงด้วย เริ่มจากเขาขี่วาฬหัวทุยวนไปรอบเกาะหนึ่งรอบก่อน จากนั้นค่อยหยุดตรงจุดที่เป็นท่าเรือของเมือง จากนั้นให้ตี้หลู เปากงและปอหลัวทั้งสามตัวรออยู่ตรงชายทะเล พวกมันลากรถเลื่อนหิมะไว้ ถึงเวลาตอนที่ฉินสือโอวออกจากตัวของวาฬหัวทุยไปที่รถลากเลื่อนหิมะแล้ว ก็ให้เจ้าสามตัวนั้นลากเขาออกมาจากทะเล…
ตามแผนที่วางไว้ ช่างสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ ฉินสือโอวตัดสินใจว่าจะทำตามนี้เลย
แต่ว่าเรื่องนี้ค่อนข้างยาก นั่นก็คือตี้หลูกับเปากงจะต้องว่ายน้ำเป็นด้วย ห้ามเป็นเหมือนพวกหมาป่าขาวที่กลัวทะเลเด็ดขาด หากว่าพวกมันไม่กล้าลงน้ำ งั้นก็จบเลย เรื่องก็ไปต่อไม่ได้แล้ว
ดังนั้น ท่านชายฉินจึงทำการฝึกให้พวกม้าขนทองกีบทองแดงลงทะเลแต่เนิ่นๆ ปอหลัวไม่น่าห่วง กวางอูฐล้วนว่ายน้ำเก่งอยู่แล้ว ส่วนปอหลัวยังเป็นมือดีในนั้นด้วย ตอนนี้ก็รอดูแต่ตี้หลูกับเปากงแล้ว
“ม้าว่ายน้ำเป็นไหม?” ฉินสือโอวเกาหัวถามพวกชาวประมง เขายังไม่เคยเห็นม้าไปว่ายน้ำในทะเลเสียด้วยสิ
ก่อนหน้านี้เขาไปหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ตมา ม้าแข่งกับม้าทำศึกแทบจะทุกตัวจะว่ายน้ำเป็น โดยเฉพาะม้าแข่ง ในปัจจุบันการว่ายน้ำคือการฝึกร่างกายของม้าแข่งไปแล้ว เพราะเห็นว่าสามารถฝึกฝนการทำงานของปอดและหัวใจของม้าได้ นอกเหนือจากนี้ หากว่าข้อเท้าม้าได้รับบาดเจ็บ หากต้องการจะรักษาความสามารถในการออกกำลังของพวกมันไว้ ก็ต้องพาพวกมันไปว่ายน้ำ
แต่ในเน็ตยังมีบอกอีกว่า ม้าพวกนี้ไม่ได้ว่ายน้ำเป็นมาตั้งแต่เกิด แต่เพราะมีคนสอนให้ว่ายเป็น เมื่อเป็นแบบนี้ท่านชายฉินก็เริ่มเคว้งแล้ว เขาไม่รู้ว่าควรจะเชื่อใครดี จึงมาถามพวกชาวประมงเสียเลย
เมื่อได้ยินคำถามของเขา บูลก็พูดเหมือนสมเหตุสมผลว่า “แน่นอนว่าต้องเป็นสิครับ ไม่อย่างนั้นพวกม้าน้ำม้าทะเลจะมาจากไหนล่ะ? พวกมันเข้าไปในแม่น้ำทำให้มีม้าน้ำ เข้าไปในทะเลทำให้มีม้าทะเล ใช่ไหมล่ะ? ”
คำตอบนี้แทบจะทำให้ฉินสือโอวถุยข้าวออกมา แต่ดันมีชาวประมงที่เห็นด้วยแล้วพยักหน้าตามซะงั้น
มาถึงแคนาดาหลายปีแล้ว มีบางครั้งที่ฉินสือโอวมักจะได้รับของที่น่าสนใจจำพวกหนึ่ง ความรู้ทางวิทยาศาสตร์มากมายที่ถูกมองว่าเป็นเพียงความรู้ทั่วไปในประเทศจีน แต่ว่าในแคนาดา กลับกลายเป็นข้อเท็จจริงที่รู้กันแค่คนส่วนหนึ่งเท่านั้น
อย่างเช่นทฤษฎีการวิวัฒนาการของมนุษย์ เด็กในประเทศจีนยังรู้เลยว่าคนวิวัฒนาการมาจากสัตว์ แต่เนื่องด้วยความเชื่อที่แตกต่างคนแคนาดาจึงไม่ยอมรับในจุดนี้ ถึงขั้นว่าในเนื้อหาการเรียนรู้ของหลายๆ พื้นที่ก็ไม่มีข้อมูลในข้อนี้ด้วย
เห็นว่ารัฐบีซีเคยมีโรงเรียนมัธยมปลายแห่งหนึ่งที่นำทฤษฎีการวิวัฒนาการนี้ใส่เข้าไปในเนื้อหาการเรียนรู้ด้วย สุดท้ายได้ถูกพ่อแม่ของเด็กในพื้นที่ส่งเรื่องฟ้องโรงเรียนไปถึงศาล เพราะคิดว่าโรงเรียนมีเจตนาจะชักนำและบิดเบือนความเชื่อของพวกเด็กๆ ไปในทางที่ผิด ที่น่าสนใจก็คือ ทางศาลได้ตัดสินว่าโรงเรียนแพ้คดีด้วย สุดท้ายเนื้อหาที่เกี่ยวข้องทั้งหมดก็ได้ถูกยกเลิกใบอนุญาตให้นำมาใช้อีกด้วย
นอกเหนือจากนี้ยังมีความรู้ทั่วไปอีกหนึ่งข้อที่คนแคนาดามากมายไม่รู้ หรืออย่างน้อยก็คนในเกาะแฟร์เวลที่ไม่รู้มีเยอะมาก นั่นก็คือหลังจากน้ำกลายเป็นน้ำแข็งแล้วปริมาตรของมันจะเพิ่มมากขึ้น ฉินสือโอวรู้สึกว่า ฤดูหนาวของเซนต์จอห์นนั้นหนาวมาก พบเห็นน้ำแข็งได้บ่อย คนท้องถิ่นต้องรู้กันหมดถึงจะถูก แต่กลับไม่ใช่อย่างนั้น เหล่าชาวประมงยังคงยืนยันแน่วแน่ว่าร้อนขยายเย็นหด หลังจากน้ำถูกความเย็นทำให้เป็นน้ำแข็งแล้วจะหดตัวลง…
ฉินสือโอวไม่คาดหวังว่าเจ้าพวกนี้จะให้คำตอบเขาได้ เขาปล่อยตี้หลูกับเปากงออกมา แล้วพาพวกมันเดินไปทางทะเล
ในที่สุดก็ได้เป็นอิสระแล้ว ม้าพันธุ์อเมริกัน เพนต์สองตัวออกมาแล้วก็ดีใจสุดขีด ตี้หลูยังดี มันเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง นิสัยจึงเรียบร้อย แต่เจ้าเปากงนี่สิที่ดวงตาล่อกแล่กไปมา มองสำรวจรอบทั้งสี่ทิศเหมือนกำลังวางเส้นทางหนีอย่างนั้นแหละ
ฉินสือโอวเห็นหน้าตาเจ้าเล่ห์ของเปากงแล้วก็หัวเราะออกมา พูดว่า “พอแล้วน่า เดี๋ยวฉันพาพวกนายไปดูโลกที่กว้างขวางกว่าผืนดินเอง แผ่นดินกว้างขวางมีที่ให้แสดงฝีมือมากมาย พวกนายต้องแสดงฝีมือสุดฤทธิ์เลยนะ”
……………………
Related

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset