ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 271 นายท่านฉินต้องไปต้อนรับนักท่องเที่ยว

บทที่ 271 นายท่านฉินต้องไปต้อนรับนักท่องเที่ยว
โดย
Ink Stone_Fantasy

เมื่อได้รับสิ่งไม่คาดคิดอย่างรูปปั้นอำพันทะเล ฉินสือโอวมีความสุขมาก สิ่งเดียวที่เขาไม่พอใจก็คือ เขายังไม่รู้วัสดุที่แท้จริงของรูปปั้นนี้
แม้จะคิดว่าสิ่งนี้เป็นอำพันทะเล แต่ฉินสือโอวเคยขอให้เบลคช่วยซื้อของที่ทำจากอำพันทะเลมาก่อน แต่ในนั้นไม่มีพลังงานที่หัวใจโพไซดอนต้องการ เขาเคยคิดว่า ถ้าได้รับสิ่งนี้อีก จะส่งมันไปทดลองทางเคมีที่ห้องปฏิบัติการสักหน่อย
แต่เมื่อเจอกับสิ่งนี้ เขาไม่สามารถควบคุมความต้องการในการดูดซับพลังงานของตัวเองได้เลย ราวกับผู้ลี้ภัยที่ไม่ได้กินอะไรมากว่ายี่สิบวันแล้วไปเจอกับเนื้อย่างบาร์บีคิวเข้า เขาจะทำการวินิจฉัยแยกแยะไหมว่าเป็นเนื้อหมูหรือเนื้อแพะเนื้อวัว?
สภาพอากาศเดือนสิงหาคมในรัฐนิวฟันด์แลนด์ร้อนมาก ฉินสือโอวแล่นเรือไปรอบตลาดนัดหนึ่งรอบ ตอนเวลา 11 นาฬิกา ดวงอาทิตย์อยู่ตรงหัวพอดี เขาก็ตัดสินใจกลับฟาร์มปลา
จะว่าไปสภาพอากาศของแคนาดาก็มีลักษณะเฉพาะเหมือนกัน ใช้คำว่าแปรปรวนอย่างหนักมาอธิบายก็ยังไม่เพียงพอ
อุณหภูมิและปริมาณน้ำฝนในภูมิภาคที่แตกต่างและฤดูกาลที่แตกต่างมันต่างกันเกินไป ณ ตอนนี้รัฐนิวฟันด์แลนด์ได้เพลิดเพลินไปกับแสงอาทิตย์ในช่วงฤดูร้อนมาหนึ่งไตรมาสแล้ว แต่อุณหภูมิในทางภาคเหนือเพิ่งสูงกว่าศูนย์องศา
โดยภาพรวมแล้ว สภาพภูมิอากาศของแคนาดาแบ่งออกเป็นห้าประเภท ได้แก่ชายฝั่งตะวันตก พื้นที่ทุ่งหญ้า พื้นที่เกรตเลกส์-เซนต์ลอว์เรนซ์ พื้นที่ชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกและสภาพภูมิอากาศทางตอนเหนือ
นิวฟันด์แลนด์มีสภาพภูมิอากาศตามแนวชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก ได้รับผลกระทบจากมวลอากาศทวีปและมวลอากาศทางทะเล ทำให้ภูมิภาคนี้มีสภาพอากาศที่แปรปรวนมากที่สุด
ในฤดูหนาว กระแสลมอาร์กติกที่เกิดจากพายุสั้นๆ จะถูกแทนที่ด้วยมวลอากาศในมหาสมุทร อุณหภูมิเฉลี่ยมีการเปลี่ยนแปลงอย่างชัดเจน ฉินสือโอวเคยแต่ได้ยิน แต่ยังไม่เคยสัมผัสด้วยตัวเอง
ในฤดูหนาว ที่นี่จะเผชิญกับพายุหิมะที่โหมกระหน่ำลงมาอย่างหนักเป็นเวลานานสี่เดือน ตั้งแต่กลางเดือนธันวาคมไปจนถึงกลางเดือนมีนาคม ในฤดูร้อน ก็จะร้อนชื้นเนื่องจากกระแสน้ำอุ่นจากอเมริกากลางและอเมริกาใต้ ทำให้อาจมีอุณหภูมิสูงกว่า 30 องศาในเดือนสิงหาคมและกันยายน!
ในตอนท้าย ฉินสือโอวได้ซื้อผักและผลไม้จำนวนหนึ่ง มีคนขายสัตว์ป่าด้วย มีกระต่ายป่าสโนว์ชูและไก่ป่าเฮเซล แต่เป็นแบบแช่แข็งแล้ว ไม่สดใหม่เท่าไร
เขาได้สอบถามเรื่องราคา กระต่ายป่าสโนว์ชูสิบหยวนต่อปอนด์ ส่วนไก่ป่าเฮเซลจะค่อนข้างแพง สิบแปดหยวนต่อปอนด์ ฉินสือโอวเช็กสภาพเนื้อแล้วว่าไม่มีปัญหาอะไร ก็ได้ใช้เงิน 200 หยวนในการซื้อสัตว์ป่าทั้งหมดนี้
หลังจากมาแคนาดา ความเคยชินในการใช้จ่ายของฉินสือโอวก็ยังคงเหมือนเดิม
ราคาของสินค้าหลายๆ อย่างในแคนาดาจะตรงข้ามกับจีน เช่น รถยนต์ เรือยอชต์และแบรนด์ดังระดับโลกหลายแบรนด์ซึ่งมีราคาเพียงครึ่งหนึ่งของจีนหรือต่ำกว่า ทำให้ฉินสือโอวรู้สึกได้เปรียบ แล้วทำไมเขาจึงไม่ซื้อล่ะ?
แต่เกาะแฟร์เวลแห่งนี้ไม่เหมาะสำหรับการซิ่งรถ ไม่อย่างนั้นในโรงรถของเขาได้เต็มไปด้วยพอร์ช ลัมโบร์กินีและบูกัตติ เวย์รอนแล้ว
อีกอย่างก็คือราคาสัตว์ป่า ชาวแคนาดาไม่สนใจกับสิ่งนี้เท่าไร พวกเขากังวลว่าจะมีเชื้อโรคหรือปรสิต ถ้าไม่มีใบอนุญาตขายจากสำนักอนามัย โดยปกติแล้วพวกเขาจะไม่ซื้อ ดังนั้นถ้ามีคนล่าสัตว์ป่าได้แต่ไม่กล้ากินเอง ก็จะนำไปขายในราคาที่ต่ำ
ฉินสือโอวชอบจุดนี้มาก ตอนอยู่ที่จีนอยากกินไก่ฟ้าและกระต่ายป่าแต่ราคาของมันสูงมาก อีกอย่าง แม้จะยอมรับกับราคาได้ แต่กินได้หรือกินไม่ได้ก็อีกเรื่อง ไก่ฟ้าและกระต่ายป่าที่ว่านั้นจะมีกี่ตัวกันที่ไม่ได้ถูกเลี้ยงโดยคน?
เรือแล่นจากทะเลกลับไปยังฟาร์มปลา มีร่มกันแดดเรียงเป็นแถวบนชายหาด เด็กๆ ก็กำลังเล่นบนชายหาด
หลังจากที่ท่าเรือเสร็จสมบูรณ์ เออร์บักได้หาบริษัททำความสะอาดมาทำความสะอาดชายหาดครั้งใหญ่ เศษหิน เศษเปลือกหอยและขยะได้ถูกเก็บไปหมดแล้ว เหลือแต่หาดทรายสีทองละเอียด
ชายหาดประเภทนี้มีค่ามากในแคนาดา ที่ฟาร์มปลาในเกาะแฟร์เวลมีราคาสูง โดยมากแล้วเป็นเพราะหาดทรายคุณภาพสูงประเภทนี้
เนื่องจากใกล้เขตละติจูดสูง แม้แคนาดาจะมีชายฝั่งทะเลที่กว้างที่สุดในโลก แต่หาดทรายที่มีคุณภาพสูงก็มีแค่ไม่กี่แห่ง ส่วนมากจะเป็นหน้าผาสูงชันริมทะเล ซึ่งแตกต่างจากสหรัฐอเมริกาที่มีชายฝั่งไมอามีและชายหาดลอสแอนเจลิส ชายหาดซานฟรานซิสโก เป็นต้น
พาวลิสกำลังหยอกล้อกับฉงต้าบนชายหาด เขาถือผลไม้สลัดน้ำเชื่อมเมเปิลในมือ ฉงต้ามองด้วยความอยากกิน แต่พาวลิสไม่ยอมป้อนมัน ให้มันนอนซิทอัพอยู่บนพื้น
ตอนนี้ฉงต้าฉลาดแล้ว ถ้ามีคนหยิบสลัดผลไม้ออกมา มันก็จะนอนลงและทำท่าซิทอัพเพื่อให้ได้ของกินมา พาวลิสเห็นฉงต้างุ่มง่ามน่าแกล้ง จึงไม่ได้ระมัดระวังเท่าไร เขาวางชามสลัดไว้ข้างๆ และกดอุ้มเท้าของมันไว้เพื่อดูมันลดน้ำหนัก
เมื่อได้โอกาส ฉงต้าถีบพาวลิสออก แล้วรีบวิ่งไปหยิบชามสลัดขึ้นมา มันมุดหน้าเข้าไปในชามแล้วกินอย่างตะกละตะกลาม ตอนที่กอร์ดอนและมิเชลแย่งชามสลัดกลับมาได้นั้น ในชามไม่เหลืออะไรแล้ว…
“โอ้ หมีน้อยเจ้าเล่ห์” พาวลิสลุกขึ้นยืน เขามองไปที่ชามสลัดที่ว่างเปล่า แล้วตะโกนว่า “ฉันจะจำบทเรียนนี้ไว้เพื่อไม่ให้พลาดในครั้งต่อไป”
เรือของฉินสือโอวแล่นเข้ามา บอลหิมะและไอซ์สเกตโผล่ขึ้นมาจากน้ำและพ่นน้ำใส่เขา ทั้งสองโตขึ้นเล็กน้อย มีความยาวเกือบสองเมตรแล้ว พวกมันล้อมฉินสือโอวจากทางซ้ายและทางขวา ราวกับเรือดำน้ำขนาดเล็กสองลำ
ฉินสือโอวยิ้มและอ้อมเรือเด็คไปทางอื่น แต่บอลหิมะและไอซ์สเกตก็ยังคงพ่นน้ำใส่เขาไม่หยุด เพราะพวกมันรู้สึกโกรธและเสียใจมากที่ฉินสือโอวไม่ได้มาหาพวกมันมาเป็นเวลากว่าครึ่งเดือน ตอนออกทะเลก็ไม่พาพวกมันไปด้วย
หัวใจของทั้งสองแตกสลาย เมื่อวานตอนที่ฉินสือโอวไปหาพวกมัน ทั้งสองประท้วงด้วยการซ่อนตัว วันนี้ยอมโผล่หน้าออกมาให้เห็นถือว่าดีเท่าไรแล้ว
เมื่อกลับถึงฝั่ง ฉินสือโอวล้างกระต่ายป่าสโนว์ชูสองตัวให้สะอาดแล้วนำไปอบในเตาอบ แล้วเก็บไก่และกระต่ายที่เหลือในตู้แช่แข็ง เดิมทีเขาอยากออกไปล่าสัตว์ในป่า เพราะช่วงนี้เริ่มรู้สึกอยากกินสัตว์ป่าแล้ว
แต่เป็นอะไรที่เหมาะเจาะมาก ไปตลาดนัดริมทะเลครั้งนี้ได้กระต่ายป่าและไก่ป่าเฮเซลมาพอดี
วันต่อๆ มาหลังจากนั้น ฉินสือโอวใช้เวลาทั้งหมดไปกับการค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับเครื่องบินทางการเกษตรและเครื่องบินลาดตระเวน สำหรับเครื่องบินทางเกษตรนั้น เขาตัดสินใจซื้อเครื่องบินแทรกเตอร์เอที-802 แล้ว เหลือเครื่องบินลาดตระเวนอีกลำหนึ่ง
เครื่องบินสองประเภทนี้ต้องซื้อแยกต่างหาก เครื่องบินทางการเกษตรต้องการเครื่องที่บรรจุของได้มากที่สุด โดยมากแล้วจะเปลืองน้ำมันเชื้อเพลิงมาก อาจใช้แค่เดือนละครั้งหรือสองครั้ง
แต่เครื่องบินลาดตระเวนไม่เหมือนกัน เขาต้องการเครื่องที่ไม่เปลืองน้ำมันเชื้อเพลิง เพราะฉินสือโอวต้องขับลาดตระเวนตามพื้นที่ฟาร์มปลาทุกสองหรือสามวัน
สำหรับเครื่องบินลาดตระเวน ฉินสือโอวต้องการซื้อเฮลิคอปเตอร์เพราะสามารถลงจอดในฟาร์มปลาได้ แต่ความเร็วในการเคลื่อนที่ของเฮลิคอปเตอร์สู้เครื่องบินโดยสารไม่ได้ จึงทำให้เขาค่อนข้างลำบากใจ
เรื่องลำบากใจต้องให้มืออาชีพมาช่วยคลี่คลาย เจนนิเฟอร์ได้ติดต่อผู้จัดการฝ่ายลูกค้าสัมพันธ์ของบริษัทสเปซ ซิตี้ กรุ๊ปให้เขาคนหนึ่ง ชื่อโอเมอร์ ไทแรนท์ เป็นพนักงานอายุราวๆ สี่สิบ มีความเชี่ยวชาญในด้านอากาศยาน
เมื่อรู้ว่าฉินสือโอวต้องการซื้อเครื่องบินสองลำ โอเมอร์ ไทแรนท์ได้นัดเวลากับเขา และมาแนะนำเครื่องบินให้เขาด้วยตัวเอง จากนั้นพาเขาไปเยี่ยมชมที่บริษัทสเปซ ซิตี้ กรุ๊ป
สองสามวันนี้ฉินสือโอวมีธุระต้องทำจริงๆ ซึ่งก็คือ นักท่องเที่ยวกลุ่มแรกของจีนจะเดินทางมาที่เซนต์จอห์นในช่วงกลางเดือนสิงหาคม เขาต้องอยู่ดูแลตลอดการเดินทาง
วันที่ 22 เดือน สิงหาคม เป็นวันที่นักท่องเที่ยวกลุ่มแรกมาถึงเซนต์จอห์น ฉินสือโอวและแฮมเล็ตพามัคคุเทศก์ท้องถิ่นสองคนชายหนึ่งหญิงหนึ่งไปต้อนรับนักท่องเที่ยวจีนที่ถือเป็นเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่งของเมืองนี้ที่สนามบินเซนต์จอนห์นส์
นักท่องเที่ยวกลุ่มนี้มีทั้งหมด 20 คน นำโดยมัคคุเทศก์หญิงสองคน พวกเขาบินตรงไปที่โทรอนโตและเปลี่ยนเครื่องมายังเซนต์จอห์น
ตอนที่พวกเธอไปถึงโทรอนโตนั้น ฉินสือโอวได้รับโทรศัพท์จากมัคคุเทศก์หญิง ทั้งสองฝ่ายได้ยืนยันรายละเอียดการเจอกันในเซนต์จอห์น ในตอนท้ายมัคคุเทศก์หญิงพูดกับเขาอย่างลังเลว่า “นักท่องเที่ยวกลุ่มนี้ไม่ปกติเท่าไร ขอให้ทางฝั่งคุณเตรียมการรับมือไว้ด้วย”
…………………………………………..

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset