ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 299 เทพเจ้าฉิน

มาขายเกี๊ยวกับพวกเด็กๆ ทั้งวัน ผลลัพธ์ไม่เลวเลย พอถึงช่วงเที่ยงเกี๊ยวสี่สิบชุดก็ถูกขายออกไปจนหมด
พวกนักท่องเที่ยวให้ความสนใจกับเกี๊ยวปลาค่อนข้างมาก เนื่องจากเกี๊ยวพวกนี้รสชาติแปลกใหม่แถมยังมีราคาถูก บางคนคิดค้นวิธีทานแบบใหม่ขึ้นมา นำไปตากให้แห้งสักหน่อย จากนั้นก็หั่นเป็นชิ้นๆ ก็จะกลายเป็นของทานเล่นแล้ว
สัปดาห์แรกของเดือนกันยายน การแข่งขันบาสเกตบอลหนึ่งร้อยเมืองลีกฤดูร้อนของนิวฟันด์แลนด์รอบที่สามได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว ทีมเมืองแฟร์เวลต้องแข่งกับทีมบาสเกตบอลจากเมืองที่ชื่อว่าบัตเตอร์ฟลายแวลลีย์
สถานที่การแข่งขันอยู่ที่สนามกีฬาในร่มแห่งหนึ่งในนครเซนต์จอห์น สนามกีฬาแห่งนี้ไม่ได้มีขนาดใหญ่นัก ข้างในมีจำนวนที่นั่งทั้งหมดห้าพันที่นั่ง สามารถปรับเปลี่ยนเป็นสนามบาสเกตบอล สนามไอซ์ฮอกกี้และสนามแข่งเคิร์ลลิงได้ ในบางโอกาสก็สามารถจัดเป็นฮอลล์แสดงคอนเสิร์ตขนาดเล็กได้
เมืองเล็กในแคนาดาต่างก็มีความสัมพันธ์ที่เหนียวแน่นเป็นพิเศษ โดยเฉพาะเมืองเล็กอย่างเกาะแฟร์เวล เมืองเล็กแห่งนี้อยู่ห่างจากแผ่นดินใหญ่ ลอยอย่างโดดเดี่ยวไร้ที่พึ่งอยู่ท่ามกลางมหาสมุทร สำหรับชาวเมืองแล้ว ญาติแท้ๆ ที่อยู่ห่างไกลยังไม่สู้เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้กัน ดังนั้นพวกเขาจึงมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันเป็นอย่างมาก ทั้งยังเอาใจใส่เรื่องราวต่างๆ ของเมืองเช่นกัน
ที่นั่งทั้งหมดห้าพันที่นั่งในสนามกีฬา บัตรเข้าชมมีราคาตั้งแต่ห้าดอลลาร์ถึงหนึ่งร้อยดอลลาร์ บัตรราคาห้าดอลลาร์จะอยู่ในตำแหน่งด้านหลังสุด ส่วนบัตรราคาหนึ่งร้อยดอลลาร์ก็จะเป็นที่นั่งด้านหน้าสำหรับแขกผู้มีเกียรติ
ชาวเมืองกว่าห้าร้อยคนที่มาเฝ้าดูการแข่งขัน เทศบาลเมืองรับผิดชอบตั๋วเข้าชมจำนวนครึ่งหนึ่ง ฉินสือโอวเข้าร่วมการแข่งขันที่เป็นทางการครั้งนี้เป็นครั้งแรก มีคนให้การสนับสนุนมากมายขนาดนี้ เขาเองก็รับผิดชอบหนึ่งในสี่ส่วนเช่นกัน ใช้เงินไม่กี่ดอลลาร์ เพื่อสร้างความสุข
เชอร์ลี่ย์และคนอื่นๆ เข้ามาในสนามแข่งตั้งแต่ช่วงแรกๆ ท้ายที่สุดฉินสือโอวและนักบาสคนอื่นๆ ก็ออกมาจากทางเดินของนักกีฬา พร้อมกับเสียงดีเจที่กล่าวเปิดตัว ทางฝั่งเมืองแฟร์เวลส่งเสียงเชียร์อย่างต่อเนื่อง ทั้งยังดังขึ้นเรื่อยๆ
ฉินสือโอวสวมเสื้อหมายเลข1 ด้านหน้าสกรีนชื่อ ‘เมืองแฟร์เวล’ ทั้งยังมีสโลแกนที่ว่า เกาะทะเลที่ราวกับสรวงสวรรค์ นี่คือสโลแกนการท่องเที่ยวของเมืองแฟร์เวล แฮมเล็ตให้ทีมบาสเกตบอลช่วยโฆษณาเมืองไปด้วย
นี่เป็นโอกาสในการโฆษณาที่ไม่เลวเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อได้เข้ามาในรอบสิบหกทีมสุดท้าย สิบหกทีมนี้ที่นิวฟันด์แลนด์จะมีชื่อเรียกว่า ‘สวีทบีไอจี16’ เมื่อมาถึงรอบสี่ทีม ก็จะถูกเรียกว่า ‘เดอะอัลทิเมทโฟร์คิงส์’
ตั้งแต่รอบสิบหกทีม ช่องรายการกีฬาของนิวฟันด์แลนด์ก็จะเริ่มดำเนินการถ่ายทอดสด
ฉินสือโอวเข้าสู่สนามเพื่อวอร์มร่างกาย เขาคืออาวุธลับ ดังนั้นฮิวจ์เลยไม่ให้เขารีบแสดงความสามารถออกมา เขากำลังยืดเหยียดกล้ามเนื้อ เพื่อป้องกันไม่ให้เอวหรือข้อเท้าเคล็ดเมื่อลงสนาม
วินนี่ก็มาถึงสนามแข่งแล้ว เธอสวมเสื้อบอลของฉินสือโอว ถือเอาป๊อปคอร์นพร้อมทั้งพาเด็กๆ เข้ามานั่งที่ข้างสนาม
ฉินสือโอววิ่งเข้าไปจูบวินนี่หนึ่งครั้ง นักกีฬาของทีมเมืองบัตเตอร์ฟลายแวลลีย์อิจฉาเขาจนตาลุก สายตาของพวกเขาแทบจะเข้าไปแทนที่ฉินสือโอวแล้วรับจูบวินนี่มาจูบแทนอยู่แล้ว
“ตั้งใจเล่นนะคะ ถ้าพาทีมชนะได้จะมีรางวัลให้นะ” รอยยิ้มพราวเสน่ห์ของวินนี่งดงามหาใดเปรียบ ผู้ชายกว่าครึ่งสนามที่สามารถมองเห็นรูปลักษณ์ของเธอได้อย่างชัดเจนต่างก็พากันจ้องมองมาที่เธอ
เมื่อเริ่มการแข่งขัน ทัพนักกีฬาที่ฝ่ายตรงข้ามส่งมาก็ไม่ได้ดูซับซ้อนอะไร ชุดที่นักกีฬาทั้งห้าคนสวมอยู่ก็สกรีนหมายเลขนักกีฬาตั้งแต่หนึ่งถึงห้าพอดี
“ไอ้พวกบ้านนอก วันนี้พวกแกตายแน่!” เด็กวัยรุ่นที่สวมเสื้อหมายเลขหนึ่งเหมือนกันกับฉินสือโอวพูดกับพวกเขาอย่างอวดดี
ฮิวจ์อธิบายให้ฉินสือโอวฟังว่า ทีมบาสเกตบอลของเมืองบัตเตอร์ฟลายแวลลีย์มีสิทธิที่จะรู้สึกทะนงตัว ปีที่แล้วจากหนึ่งร้อยห้าสิบกว่าเมืองในนิวฟันด์แลนด์ พวกเขาเป็นหนึ่งในทีมที่สามารถเข้าสู่รอบสวีทบีไอจี16ได้ ดูจากเสื้อผ้าของพวกเขาก็สามารถรู้ได้ ด้านบนของเสื้อผ้าของพวกเขามีโลโก้ของธุรกิจในท้องที่อยู่หนึ่งอัน พวกเขาสามารถเป็นพรีเซนเตอร์ให้กับธุรกิจร้านค้าได้แล้ว
กูเดรีอัน บาบิค กองกลางของทีมเมืองแฟร์เวลมีส่วนสูง 2.02 เมตร ทางด้านฝ่ายตรงข้ามก็ยิ่งดูดุดันยิ่งกว่า กองกลางหมายเลขห้า มีส่วนสูงใกล้เคียง 2.1 เมตร ทว่าก็ยังดูค่อนข้างผอมบางอยู่เหมือนกัน
“เขาสูงใกล้เคียงกับอีวิลสันเลยล่ะ แต่อีวิลสันเหมือนหมี ส่วนเจ้าหมอนี่เหมือนยีราฟ” ฉินสือโอวพูดกับฮิวจ์พร้อมรอยยิ้ม
ฮิวจ์ฝืนยิ้มออกมา เห็นได้ชัดว่า ทีมบาสเกตบอลจากเมืองบัตเตอร์ฟลายแวลลีย์สร้างแรงกดดันให้เขาไม่น้อยเลย
ตอนกระโดดแย่งลูก กูเดรีอันแพ้ไปอย่างง่ายๆ กองกลางผอมสูงคนนั้นส่งบอลไปให้กับหมายเลขสองของทีมเขา จากนั้นก็หันกลับมาพูดกับฉินสือโอวอย่างเหี้ยมๆ ว่า “ไอ้เด็กน้อย วันนี้แกตายแน่!”
ฉินสือโอววิ่งไปข้างหน้า ทักษะการเลี้ยงลูกของหมายเลขสองนั้นแข็งแกร่งมาก เมื่อเผชิญหน้ากับการกำบังของฮิวจ์คนน้อง ก็ยังสามารถบุกเข้าไปถึงส่วนหน้าได้อย่างง่ายดาย นักกีฬาหมายเลขหนึ่งคือผู้โจมตีหลัก เขายกมือขึ้นเพื่อขอบอลอย่างเท่ๆ
หมายเลขสองส่งออกไป แต่ปรากฏว่าพอลูกบอลถูกขว้างไป เงาของคนคนหนึ่งก็พุ่งขึ้นมา ปัดลูกบอลจนตกลง ด้วยความไวราวกับปีศาจ
นักบาสเมืองบัตเตอร์ฟลายแวลลีย์รู้สึกประหลาดใจมาก พวกเขาตกตะลึงจนไม่ได้หลบ แต่เพราะตกตะลึงอย่างนี้ โอกาสสุดท้ายของพวกเขาจึงไม่เหลือแล้ว
หลังจากฉินสือโอวแย่งบอลมาได้แล้ว เขาก็เลี้ยงลูกบาสราวกับติดปีกบิน แล้วพุ่งไปยังส่วนหน้าของสนาม เหมือนกันรถบูกัตติ เวย์รอนที่ถูกเหยียบคันเร่งจนมิด
ก้าวเท้าเร็วๆ พุ่งเข้ายังหน้าเขตห้าม ฉินสือโอวถอยเท้าออกมาสามก้าวใหญ่ๆ จากนั้นก็ทะยานขึ้นไปราวกับลูกธนูไฟ กระโดดจากพื้นขึ้นไปสู่ด้านบนมือทั้งสองข้างถือลูกบาสไว้ตรงท้องน้อย หลังจากกระโดดขึ้นมาแล้วเหวี่ยงแขนทั้งสองข้าง จากทางขวาวาดเป็นรูปครึ่งวงกลม เขาส่งเสียงคำรามหนึ่งครั้งแล้วโยนลูกบาสลงห่วง
“โฮ่!” ทางฝั่งเมืองแฟร์เวลเสียงร้องเชียร์อย่างบ้าคลั่งของชาวเมืองก็ดังขึ้น
“ทำได้ดีมาก ฉิน! ลูกสแลมดังก์สวยมาก! ไม่คิดมาก่อนเลยว่านายจะมีลูกเล่นแบบนี้ด้วย!”
“ทะลวงห่วงพวกมันให้เละเลย! ฉิน เตะก้นพวกมัน ขยี้ไอ้โง่พวกนี้ซะ!”
“ฉิน ฉันรักคุณ ฉันอยากมีลูกกับคุณค่ะ……”
เห็นฉินสือโอวทำดังค์ช็อต ทางฝั่งเมืองบัตเตอร์ฟลายแวลลีย์ก็มีเหงื่อเย็นๆ ผุดขึ้นมาทันที
คนด้านนอกมุงดู คนด้านในมองหาช่องทาง ฉินสือโอวฉวยโอกาสสกัดกั้นและควบคุมลูกบอล เขาควบคุมลูกบอลด้วยความชำนาญ ความรวดเร็วในการบุกไปจนถึงตอนดังค์ลูกความยืดหยุ่นและทักษะการกระโดดที่เผยให้เห็น คือสิ่งที่พวกเขาไม่เคยพบมาก่อนในชีวิตจริง
เมื่อเป็นแบบนี้ ทางด้านทีมเมืองบัตเตอร์ฟลายแวลลีย์จึงโจมตีด้วยความรอบคอบยิ่งขึ้น พลาดลูกไปแล้วหลายครั้ง ในที่สุด ลูกบอลก็ตกไปอยู่ในกำมือของกองกลางร่างผอมสูงหมายเลขห้า
นักบาสเบอร์ห้ามีความว่องไวมาก เขาลอยตัวอยู่ทางด้านนอก เมื่อรับลูกมาแล้วก็โยนออกไป นี่คือไพ่ตายของเขา รูปร่างสูงโปร่งกับช่วงแขนยาวที่ลงมือด้วยความรวดเร็วของเขา คือการโยนลูกระยะไกลจากนอกเส้นที่กำลังเป็นที่นิยมในเอ็นบีเอ ฝ่ายตรงข้ามขัดขวางได้ยาก
น่าเสียดายที่วันนี้ต้องมาเจอกับคนที่ไร้มนุษยธรรมแบบฉินสือโอว
เมื่อเขากระโดดขึ้นโยน ด้านข้างก็มีเงาหนึ่งบุกเข้ามา ลอยตัวขึ้นแล้วยกมือใหญ่ขึ้นปัด จนโดนลูกบอลตกลงมา
ฮิวจ์คนน้องแย่งลูกมาได้แล้วจึงบุกเข้าไปอย่างรวดเร็ว ฉินสือโอวตามเข้าไป เขาตะโกนออกไปว่า “รีบโจมตี!”
ทีมเมืองบัตเตอร์ฟลายแวลลีย์ที่อยู่นอกเส้นสามแต้มก็ใช่ว่าจะรับมือได้ง่าย พวกเขาพุ่งนำหน้าไปจัดกำลังป้องกัน ฮิวจ์คนน้องเห็นทางถูกสกัดกั้นไว้ก็อดลังเลไม่ได้ ฉินสือโอวตะโกนบอกกับเขาว่า “ส่งมาให้ฉัน!”
ฮิวจ์คนน้องหมุนตัวกลับไปส่งลูก หลังจากได้ลูกบาสมาแล้ว ฉินสือโอวก็เปลี่ยนทิศทางทันที ลูกบาสพุ่งจากมือซ้ายในระดับใต้ท้องน้อยไปมือขวาของเขาอย่างว่องไว เมื่อไหล่ของเขาสั่นไหวลูกบาสก็ตกกระทบกับพื้นแล้วเด้งกลับมาสู่มือขวา สลัดหมายเลขหนึ่งที่กำลังจ้องมองเขาได้อย่างง่ายดาย
หมายเลขสองและสามเข้ามาบังเขาไว้ที่หน้าเขตห้ามทั้งสองด้าน ฉินสือโอวไม่ได้บุกต่อไป หลังจากที่เขาผ่านหมายเลขหนึ่งมาได้ก็ลอยตัวขึ้นจากพื้น แขนของเขาแกว่งไกวอย่างยืดหยุ่น ลูกบาสเกตบอลหยุดชะงักกลางอากาศเล็กน้อย พอครู่ต่อมามันก็หมุนแล้วพุ่งออกไป
มิเชลลุกขึ้นยืน แล้วตะโกนว่า “เบรกได้สวย!”
“ฉึบ!” ลูกบาสมุดลงไปในห่วงอย่างง่ายดาย ตาข่ายสีขาวม้วนขึ้นมาเหมือนเกลียวคลื่น
“โฮ่!” ทางฝั่งเมืองแฟร์เวลก็ตกลงสู่ความสนุกสนานอย่างสุดเหวี่ยงอีกครั้ง
หลังจากร่วงลงสู่พื้นแล้วฉินสือโอวก็วิ่งไปทางด้านหลัง ระหว่างที่กำลังวิ่งผ่านหมายเลขหนึ่งเขาก็แกว่งนิ้วชี้ไปมา นี่เป็นสัญญาณมือที่ถูกเอ็นบีเอห้ามใช้แล้ว มันเคยเป็นสัญลักษณ์มือที่โดดเด่นของมูทอมโบอดีตนักบาสตำแหน่งป้องกันดาวรุ่งชาวแอฟริกันของเอ็นบีเอ
ทีมเมืองบัตเตอร์ฟลายแวลลีย์ต้องการเห็นผลสำเร็จในทันที แต่กลับต้องพบกับความผิดพลาด จนต้องเสียบอล ทำให้ลูกบาสกลับมาอยู่ในกำมือของทีมเมืองแฟร์เวลอีกครั้ง
……………………………………………

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset