ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 306 สนามบ้าน

บ้านของวิลอยู่ทางฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือของนครเซนต์จอห์น จากใจกลางเมืองใช้เวลานั่งรถราวๆ ยี่สิบนาที
เหมือนกันกับบ้านเดี่ยวแบบวิลล่าขนาดเล็กที่มักจะปรากฏในหนังฮอลลีวูด บ้านของวิลเป็นลักษณะแบบนั้น มีสวนขนาดเล็ก โรงจอดรถ บรรยากาศสีเขียวรอบๆ ก็ดีมาก แถมยังนับว่าเป็นบ้านริมทะเล เดินไปไม่กี่นาทีก็ถึงริมชายฝั่งแล้ว
เมืองใหญ่ทุกเมืองในแคนาดา นอกจากใจกลางเมือง ก็จะมีบ้านแบบวิลล่าขนาดเล็กลักษณะนี้มากที่สุด เทียบได้กับบ้านหลังคามุงกระเบื้องที่ก่อด้วยอิฐสีเทาในเขตชนบทของจีน แน่นอนล่ะว่า มันไม่ได้แข็งแรงทนทานเท่าบ้านอิฐสีเทา แต่มีความสวยงามมากกว่า
บ้านของวิลไม่ได้อยู่ติดกันกับเพื่อนบ้าน มันอยู่ห่างกันห้าสิบหกสิบเมตร นี่จึงกลายเป็นสภาพแวดล้อมแบบบ้านเดี่ยวที่อยู่กันครอบครัวเดียว ทางเดินหน้าประตูปลูกต้นเมเปิลแดงไว้หนึ่งแถว บริเวณรอบๆ บ้านมีพุ่มดอกกุหลาบ ดอกไม้พวกนี้มีสีสันหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นสีแดง สีขาว สีเหลือง เบ่งบานให้สีสันงามตา
เมื่อลงจากรถ ก็มาถึงคราวของฉินสือโอวแล้ว เขาเอ่ยชมว่า “บ้านหลังนี้ไม่เลวเลย มีสไตล์มาก บรรยากาศก็เยี่ยมยอด”
วิลกล่าวขอบคุณด้วยรอยยิ้ม เขาตะโกนขึ้นมาหนึ่งครั้ง ผู้หญิงผิวดำคนหนึ่งก็เปิดประตูออกมาจากด้านใน เมื่อมองเห็นฉินสือโอวกับวินนี่เธอก็กางแขนออกเพื่อมอบอ้อมกอดอบอุ่น
“มาร์คมักจะพูดถึงคุณอยู่เสมอ มิสเตอร์ฉิน เขาบอกว่าคุณเป็นคนรวยที่น่าเคารพและมีเมตตา ขอบคุณความช่วยเหลือของคุณที่มีต่อครอบครัวเรานะคะ” เมื่อภรรยาของวิลพูดกับฉินสือโอวจบแล้ว ก็หันมาหาวินนี่ “ภรรยาของคุณฉิน สำหรับความสวยและสง่างามของคุณแล้ว ฉันพูดได้แค่ว่าน่าตกตะลึง ฉันไม่เคยเห็นผู้หญิงที่สง่างามเท่าคุณมาก่อนเลย”
ฉินสือโอวยิ้มออกมา เขาอยากอธิบายว่าเขากับวินนี่ยังเป็นแค่แฟนกัน แต่วินนี่ก็กอดกับภรรยาของวิลแล้วพูดขอบคุณแล้ว
เอาเถอะ ลูกสะใภ้คนนี้หนีไม่ทันแล้วล่ะ
พอเข้ามาในบ้าน ฉินสือโอวก็หยิบเอาของขวัญที่เขาเตรียมไว้ออกมาก่อน นี่เป็นของขวัญที่พวกเขาตั้งใจเตรียมมาเป็นพิเศษ ซีมอนสเตอร์ที่ฉลาดและมีฝีมือใช้ท่อนไม้กับเหล็กกล้าทำโมเดลจำลองขึ้นมาหนึ่งชิ้น
ตรงกลางฐานโมเดลมีแบบจำลองวิลล่าหลังเล็กที่สร้างขึ้นมาอย่างเรียบง่ายหนึ่งหลัง มีหาดทรายที่ยื่นลงไปกลางน้ำ และมีท่าเรือแบบดั้งเดิมที่ทำมาจากท่อนไม้ที่นำมาทาสีเหมือนปูนซีเมนต์ กับท่าเทียบเรือบล็อกคอนกรีตที่ทำมาจากเหล็กกล้าอีกหนึ่งท่า
“มาร์ค พวกเรารู้ว่าจะมาเป็นแขกที่นี่ นี่คือของที่คนของฉันตั้งใจทำให้นายโดยเฉพาะ เพื่อเป็นการขอบคุณทีมงานก่อสร้างของนายที่ช่วยสนับสนุนฟาร์มปลาของเรา” ฉินสือโอวนำโมเดลออกมาวางไว้
พอเห็นแบบจำลองชิ้นนี้ ดวงตาของวิลก็เป็นประกาย เขารีบเติมน้ำลงไปทันที เมื่อเป็นเช่นนี้ตำแหน่งของท่าเรือฟาร์มปลาต้าฉินบนแบบจำลองอย่างง่ายก็ปรากฏออกมา
“ฉิน นี่เป็นของขวัญที่ดีที่สุดที่ฉันได้รับในปีนี้เลย ถ้าหากส่งให้ฉันในช่วงเทศกาลคริสต์มาส บอกตามตรงเลยว่า ฉันคิดว่าฉันคงจะร้องไห้แน่ๆ” วิลกล่าวอย่างเกินจริง
ภรรยาของวิลพูดด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มว่า “มาร์คก็เป็นคนอ่อนไหวแบบนี้ล่ะค่ะ แน่นอนเลย พวกคุณอาจจะคิดว่าเขาประหลาดก็ได้”
สำหรับชื่อมาร์คของวิล ทุกครั้งที่ฉินสือโอวได้ยินก็ค่อนข้างจะรู้สึกแปลกๆ เหมือนกัน ชื่อนี้เหมือนกันกับชื่อของอาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งชนชั้นกรรมาชีพเลยนี่นะ
ปลาลิ้นหมา ปูราชินี กับหอยกูอีดั๊กถูกวางไว้ในครัว วิลใช้น้ำแช่พวกมันไว้ก่อน จากนั้นก็พาฉินสือโอวกับวินนี่ไปที่สวนด้านหลัง ส่วนภรรยาของวิลก็เริ่มเตรียมอาหารเที่ยง
สวนหลังบ้านคล้ายกันกับสวนดอกไม้ขนาดเล็ก มีทางเดินก้อนกรวดเล็กๆ โค้งวนอยู่รอบๆ ฝั่งหนึ่งคือพุ่มดอกไม้ที่มีสีสันสวยงาม ส่วนอีกด้านคือศาลาบังแดดที่สะดวกสบาย
บนพื้นหญ้าตรงประตูด้านหลัง เด็กชายผิวดำไม่สวมเสื้อผ้าท่อนบนกำลังเล่นรถของเล่นอยู่ ในรถเข็นเด็กที่อยู่ข้างๆ กัน ก็มีเด็กหญิงผิวสีที่กำลังอมนิ้วโป้งของตัวเองเล่น
วิลแนะนำให้ฉินสือโอวฟังว่า เด็กผู้ชายมีชื่อว่าแมรี่แลนด์ ที่เป็นชื่อเมืองแห่งหนึ่ง ส่วนเด็กผู้หญิงมีชื่อว่าเคธี่
แมรี่แลนด์ทักทายทั้งสองคนอย่างน่าเอ็นดู เห็นได้ชัดว่า ครอบครัวของวิลมีการอบรมที่ดีมาก พอเคธี่ได้พบกับวินนี่ก็ส่งเสียงร้องอ้อแอ้เพื่อขอกอด ส่วนฉินสือโอวน่ะเหรอ?
ตาลุงกินเด็ก ลาก่อนล่ะ…
ฉินสือโอวส่งของขวัญให้ ทำให้ได้รับคะแนนกลับคืนมาไม่น้อย แมรี่แลนด์กอดทรานส์ฟอร์มเมอร์สกองใหญ่เอาไว้พร้อมกับรอยยิ้มที่แทบจะหุบไม่ลง แล้วก็เอารถของเล่นที่เขากำลังเล่นอยู่เมื่อก่อนหน้านี้ให้ฉินสือโอวเล่น
พอฉินสือโอวได้เห็น โห ขนาดรถของเล่นไฟฟ้าก็ยังเป็นรถกระบะ เผยแพร่วัฒนธรรมความรู้เรื่องรถกระบะได้ดีจริงๆ
เล่นกับเด็กๆ ทั้งสองคนอยู่พักหนึ่ง วิลก็เชิญฉินสือโอวกับวินนี่ให้ไปนั่งที่ศาลา ภรรยาของวิลถืออุปกรณ์มาหนึ่งชุด ฉินสือโอวก็มองดูด้วยความสนอกสนใจ มีเครื่องตีส่วนผสมไฟฟ้า ถังน้ำแข็งที่มาพร้อมกับที่คีบน้ำแข็ง เหยือกค็อกเทล เครื่องปั่นน้ำผลไม้ ที่แยกกากกับถ้วยตวงและอุปกรณ์อื่นๆ
หลังจากนั้น ภรรยาของวิลก็นำขวดโหลบางส่วนมาอีก ข้างในมีเหล้าแอบแซ็งธ์ ไวน์เวอร์มุธ ไวน์ขาว ไวน์แดง แชมเปญ โทนิค โซดาอื่นๆ ซึ่งเป็นเครื่องดื่มทั้งหมด
ฉินสือโอวเข้าใจแล้ว วิลต้องการจะผสมเหล้านั่นเอง เขาเคยเห็นมาจากร้านเหล้าดวงดาวเปล่งประกาย อุปกรณ์ของที่นั่นมีขั้นตอนซับซ้อนกว่าตรงนี้มากนัก
“ฉันเคยได้ยินมาว่านายชอบดื่มไอซ์ไวน์กับมาร์ตินีใช่ไหม?” วิลแกว่งแก้วผสมค็อกเทลไปมา “พอดีว่าฉันมีเหล้าสูตรลับเฉพาะ ชื่อว่ามาร์ตินีไอซเบิร์ก นายอยากลองชิมหน่อยไหม?”
ฉินสือโอวไม่ค่อยสนใจมาร์ตินีเท่าไรนัก แต่ครั้งนี้คงปฏิเสธไม่ได้ เขาจึงตอบรับพร้อมรอยยิ้ม
มาร์ตินีไอซเบิร์กของวิลมีความพิถีพิถันมาก น้ำแข็งที่ใช้ไม่ได้ทำด้วยเครื่องทำน้ำแข็ง แต่เป็นน้ำแข็งขั้วโลกบริสุทธิ์ที่ส่งมาจากเกาะกรีนแลนด์!
คนส่วนมากอาจจะมีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับทวีปอเมริกาเหนือ คิดว่าทวีปอเมริกาเหนือมีแคนาดากับอเมริกาแค่สองประเทศเท่านั้น แต่ความจริงแล้วไม่ใช่อย่างนั้น มันยังมีเกาะขนาดใหญ่อันดับหนึ่งของโลกอย่างกรีนแลนด์อยู่ด้วย
กรีนแลนด์ตั้งอยู่ทางทิศเหนือของนิวฟันด์แลนด์พอดี ทรัพยากรประมงก็อุดมสมบูรณ์มาก และด้วยมลพิษที่เพิ่มทวีขึ้นทั่วโลกในตอนนี้ ทำให้นับวันความต้องการของมนุษย์ที่มีต่อน้ำแข็งบริสุทธิ์ก็ยิ่งมีมากขึ้น ในอเมริกาเหนือน้ำแข็งขั้วโลกจากกรีนแลนด์จึงขายดีมาก
เมื่อเขย่าขึ้นลงจนลายตาไปแล้วหนึ่งรอบ วิลก็ยื่นแก้วเหล้าสีใสส่งให้กับฉินสือโอว ในตอนท้ายเขาใส่ใบสเปียร์มินต์ลงไปอีกสองใบ เมื่อเป็นเช่นนี้สีเขียวสดกับสีใสก็รวมเข้าด้วยกัน จึงให้ความรู้สึกแห่งสุนทรียภาพอย่างมาก
ฉินสือโอวดื่มลงไปหนึ่งอึก ความนุ่มนวลของมาร์ตินีและความสดชื่นจากน้ำแข็งและใบสเปียร์มินต์ผสมเข้าด้วยกัน รสชาติไม่เลวเลยจริงๆ
หลังจากผสมเหล้าให้ฉินสือโอวแล้วหนึ่งแก้ว วิลก็เริ่มผสมเหล้าให้วินนี่อีกครั้ง แมรี่แลนด์ที่กอดบัมเบิ้ลบียืนอยู่ข้างโต๊ะก็มองดูด้วยความอยากรู้อยากเห็น ฉินสือโอวยื่นไปให้เขา แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “อยากชิมไหม?”
แมรี่แลนด์ก็รับแก้วไปจริงๆ เขาจิบเข้าไปหนึ่งอึก หลังจากนั้นก็แลบลิ้นออกมาเพราะความฉุน
วิลและคนอื่นๆ หัวเราะออกมา แมรี่แลนด์บ่นพึมพำว่า ‘ไม่เห็นอร่อยเหมือนน้ำผลไม้เลย’ จากนั้นก็ใช้นิ้วแตะเหล้านิดหน่อยแล้วจิ้มเข้าไปในปากของน้องสาว
เด็กหญิงตัวน้อยถูกแกล้ง จนจามออกมาไม่หยุด คราวนี้ถึงคราวแมรี่แลนด์แสยะยิ้มบ้างแล้ว
อาหารเที่ยงถูกนำมาเสิร์ฟอย่างต่อเนื่อง วิลให้ความสำคัญกับแขกอย่างฉินสือโอวมาก เขาเตรียมอาหารไว้อย่างมากมายและหลากหลาย
อาหารจิ๊กถูกนำมาเสิร์ฟเป็นเมนูแรก นี่เป็นหนึ่งในเมนูที่มีความโดดเด่นในวัฒนธรรมอาหารและเครื่องดื่มของคนดำในแคนาดา นำผักกาดขาวมาม้วนเป็นเมนูเรียกน้ำย่อย นอกจากนี้ยังมีลิ้นปลาค็อด หอยแมลงภู่ในท้องถิ่น กับเมนล็อบสเตอร์ที่เคียงด้วยปลาค็อดแห้ง
อาหารจานหลักคือเนื้อย่าง นี่เป็นอาหารที่ฉินสือโอวชอบทานที่สุดในช่วงฤดูร้อน อีกทั้งวิลยังแสดงความสร้างสรรค์ ด้วยการทำเนื้อย่างแฮลิแฟกซ์แบบโฮมเมด
แฮลิแฟกซ์เป็นนครเอกและเมืองที่ใหญ่ที่สุดในรัฐโนวาสโกเชีย เป็นเมืองท่าที่ใหญ่ที่สุดในแนวชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก เป็นท่าเรือน้ำลึกตามธรรมชาติที่ใหญ่เป็นอันดับสองของโลก เนื้อย่างชนิดนี้เพิ่งจะถูกคิดค้นขึ้นมาเมื่อไม่กี่ปีนี้เอง มันเป็นที่นิยมมากในแคนาดา
กล่าวแบบคร่าวๆ เนื้อย่างแฮลิแฟกซ์มีความคล้ายคลึงกับเนื้อย่างแบบเสียบไม้มาก แต่วัตถุดิบที่นำมาใช้ทำมาจากเนื้อวัวสดเนื้อละเอียด นำมาหมักน้ำมันไว้สักครู่หนึ่ง เช่นนี้จึงไม่ต้องทาน้ำมันตอนย่าง แต่มักจะทาซอสเนยกระเทียมที่มีรสชาติค่อนข้างหวานลงไปแทน
………………………………………..

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset