ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 385 ประสบความสำเร็จอย่างสวยงาม

ในระดับนานาชาติจะแบ่งไข่มุกออกเป็นสี่ชนิด ได้แก่ เอ บี ซี และดี เอ คือไข่มุกธรรมชาติ หมายถึงไข่มุกที่เกิดขึ้นในตัวของหอยตามธรรมชาติ
ชนิด บี คือไข่มุกที่เกิดจากการเพาะเลี้ยง ไม่ใช่ไข่มุกที่ได้จากการเพาะเลี้ยงหอยหรือหอยมุก แต่เป็นไข่มุกที่ได้มาจากการเพาะเลี้ยงและการถ่ายโอนเซลล์ของหอยที่ถูกเพาะเลี้ยงขึ้นมาหรือฝังเนื้อเยื่อของไข่มุกลงไปแล้วเลี้ยงจนได้ไข่มุก
ชนิด ซี คือไข่มุกแบบผสม หมายถึงไข่มุกที่เกิดจากการเพาะเลี้ยงจากหอยเพียงครึ่งหนึ่งหรือครึ่งแรก ส่วนอื่นที่เหลือจะใช้วัตถุอื่นมาประกอบเข้ากันจนเกิดเป็นไข่มุก
ชนิด ดี คือของที่ทำขึ้นมาเลียนแบบไข่มุก เป็นไข่มุกที่ถูกทำขึ้นมาเลียนแบบไข่มุกจริงบางส่วนหรือทั้งหมด
โดยทั่วไปแล้วชนิดเอจะถูกแบ่งออกเป็นไข่มุกสีขาวกับไข่มุกสีดำ มีรูปร่างเหมือนกัน มีความกลมกลึงทั้งคู่ แต่ไข่มุกสีดำจะมีมูลค่ามากกว่า เนื่องจากมันมีแหล่งกำเนิดที่น้อยกว่า มีเพียงแค่ที่หมู่เกาะคุก หมู่เกาะพอลินีเชียและแหล่งกำเนิดขนาดเล็กในพื้นที่ต่างๆ เท่านั้น
สิ่งที่ฉินสือโอวอยากมอบให้วินนี่ก็คือเครื่องประดับที่ทำมาจากไข่มุกชนิดเอ ใช้ไข่มุกสีดำทั้งหมด ทั้งสร้อยไข่มุกสีดำ ต่างหูไข่มุกสีดำ แหวนไข่มุกสีดำ ปิ่นปักผมที่ทำมาจากไข่มุกสีดำ สร้อยข้อมือจากไข่มุกสีดำเป็นต้น
แบบนี้จำเป็นต้องใช้ไข่มุกไม่น้อยเลย อีกทั้งแต่ละตัวก็มีเงื่อนไขที่ไม่เหมือนกัน ฉินสือโอวไม่มั่นใจเลยว่าจะสามารถรวบรวมไข่มุกจากหอยนางรมลอยที่อยู่ในเรือประมงพวกนั้นมาทำเครื่องประดับแบบนี้ได้ครบทั้งชุดไหม
ทว่างานจะสำเร็จหรือไม่ก็อยู่ที่การกระทำของคนเรา หากไข่มุกจากหอยนางรมลอยมีไม่พอ ถ้าอย่างนั้นก็ใช้เงินซื้อ สักร้อยล้านก็คงไม่ถึงกับซื้อไข่มุกสีดำที่เขาพอใจมาไม่ได้
จิตสำนึกแห่งโพไซดอนมุ่งตรงมาที่น่านน้ำในเขตแนวปะการัง หอยนางรมลอยทุกตัวอาศัยอยู่ที่นั่น เมื่อมาถึงแล้ว พอฉินสือโอวเพ่งจิตสำนึก หอยนางรมลอยทั้งหมดก็เปิดเปลือกออกอย่างมีไหวพริบ ปรากฏให้เห็นเนื้อนุ่มๆ กับไข่มุกสีดำที่อยู่ด้านใน
พี่น้องฉลามแมวทั้งเจ็ดตัวกำลังลาดตระเวนอยู่รอบๆ พอพวกมันเห็นหอยรสชาติดีที่ปกติแล้วไม่มีทางได้กินเปิดให้เห็นเนื้อหวานๆ เช่นนี้ ก็พากันรู้สึกดีใจขึ้นมาทันที จากนั้นก็ว่ายน้ำพุ่งเข้ามาด้วยความตื่นเต้น
ฉินสือโอวมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำ จะเอากะจิตกะใจที่ไหนไปสนใจพวกมันกันล่ะ? เขาเรียกไอซ์สเกตกับบอลหิมะ ให้อันธพาลทั้งสองมาหาพวกพี่น้องฉลามแมวทั้งเจ็ดตัวทันที
ไอซ์สเกตกับบอลหิมะมองพี่น้องฉลามแมวทั้งเจ็ดอย่างเจตนาไม่ดี พี่ใหญ่มันเดย์ถอยก้นกลับไป ม้วนตัวกลับคิดจะหนีนำหน้าตัวอื่น แต่เมื่อมันม้วนตัวกลับไปก็พบว่าพี่น้องของมันทั้งหกตกตัวหนีไปก่อนมันแล้ว…
ไหนล่ะความไว้วางใจระหว่างหมู่ปลา? มันเดย์เจ็บปวดรวดร้าว จากนั้นมันจึงเตรียมตัวเตรียมใจโดนอันธพาลทั้งสองตัวย่ำยี มาเลย เชิญเหยียบย่ำฉันให้พอ!
มีหอยนางรมลอยทั้งหมดอยู่ประมาณหนึ่งร้อยกว่าตัว แต่มีหอยตัวใหญ่อยู่เพียงแปดสิบกว่าตัวเท่านั้น ที่เหลือล้วนแต่เป็นลูกหอยที่เกิดจากการแพร่พันธุ์ของหอยตัวใหญ่หลังจากที่พวกมันมาถึงฟาร์มปลาแล้ว ข้างในคงยังไม่มีไข่มุกแน่นอน
ฉินสือโอวเริ่มดูจากหอยที่ตัวใหญ่ที่สุดก่อน ตอนที่หอยนางรมลอยตัวนี้เพิ่งมาถึงมันมีความกว้างของเส้นผ่าศูนย์กลางราวๆ สามสิบเซนติเมตรเท่านั้น ตอนนี้โตขึ้นมาถึงสี่สิบกว่าเซนติเมตรแล้ว ดูท่าว่าพลังของจิตสำนึกแห่งโพไซดอนคงจะปรับปรุงจนมันดีขึ้นเป็นอย่างมาก
เขาเข้าไปดูด้วยความตื่นเต้นกังวล หลังจากนั้นฉินสือโอวก็รู้สึกดีใจขึ้นมา เนื้อของหอยตัวใหญ่ตัวนี้ปกคลุมไข่มุกเม็ดน้อยใหญ่เอาไว้กลุ่มหนึ่ง น่าจะมีถึงยี่สิบกว่าเม็ด เม็ดที่ใหญ่ที่สุดน่าจะมีเส้นผ่าศูนย์กลางไม่เกินเจ็ดแปดมิลลิเมตร สำหรับไข่มุกสีดำแล้วนี่ถือว่าเป็นยักษ์ใหญ่เลยทีเดียว
ดวงดีชะมัด ฉินสือโอวรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจ เขาควบคุมหอยนางรมลอยขนาดใหญ่ตัวนี้ ให้มันขยับตัวพ่นไข่มุกสีดำที่อยู่ข้างในออกมา
แต่ไม่ใช่ไข่มุกทั้งหมดที่มีความกลมกลึง ส่วนมากเป็นทรงครึ่งวงกลม วงรี เป็นทรงแบนหรือไม่ก็เป็นท่อน ไข่มุกยี่สิบกว่าเม็ดในหอยนางรมลอยใหญ่ตัวนี้ ที่นำมาใช้ได้มีเพียงแค่หกเม็ดเท่านั้น ส่วนที่เหลือมีความกลมกลึงไม่มากพอ
แต่หกเม็ดก็ถือว่าไม่น้อยแล้ว ฉินสือโอวปลอบใจตัวเอง เขาหาบริเวณที่มีแอ่งหลุมในแนวปะการัง จากนั้นก็ควบคุมลูกปลานกแก้วตัวหนึ่งที่อยู่ข้างๆ ให้ว่ายน้ำมาคาบไข่มุกหกเม็ดนี้ไปทีละเม็ด เพื่อนำมาเก็บไว้ที่นี่ก่อนชั่วคราว
เรียงตามขนาดของหอย ฉินสือโอวเริ่มสำรวจหอยตัวใหญ่ตัวที่สอง ตัวนี้ก็มีขนาดใหญ่กว่าสามสิบเซนติเมตรเช่นกัน แต่เมื่อเปิดดูแล้วฉินสือโอวก็ต้องผิดหวังขนาดหนัก ข้างในมีไข่มุกอยู่ยี่สิบกว่าเม็ดเช่นกัน แต่ไม่มีเม็ดไหนที่ใช้ได้เลยสักเม็ด ไม่เป็นรูปเป็นร่างเลยสักอัน!
แม่เอ็ง ฉินสือโอวปิดเปลือกหอยนางรมลอยตัวนี้ลงด้วยความหงุดหงิด จากนั้นก็ว่ายไปดูหอยตัวใหญ่อีกตัว เมื่อเปิดมันออก เขาก็แย้มยิ้มจนตาหยีได้ในที่สุด
ไข่มุกที่มีลักษณะเหมือนกันสิบยี่สิบเม็ด ไข่มุกพวกนี้ไม่ได้มีขนาดใหญ่ มีเส้นผ่าศูนย์กลางแค่สองสามมิลลิเมตรเท่านั้น ทว่าทุกเม็ดก็ได้สัดส่วนเป็นอย่างยิ่ง ใช้ไข่มุกพวกนี้มาทำสร้อยข้อมือหรือสร้อยข้อเท้าสักเส้นก็คงจะเยี่ยมมาก
เขาเลือกดูทีละเม็ด นอกจากหอยนางรมลอยบางส่วนในช่วงท้าย ไข่มุกสีดำส่วนใหญ่ก็สามารถนำมาใช้งานได้ทั้งสิ้น
พอหาไข่มุกจากหอยไปได้ยี่สิบกว่าตัว ฉินสือโอวก็เก็บไข่มุกเม็ดเล็กเม็ดใหญ่ได้เกือบหนึ่งร้อยเม็ด ความสามารถในการผลิตไข่มุกของหอยนางรมลอยพวกนี้นับว่ายอดเยี่ยมมาก เห็นได้ชัดว่าพลังของจิตสำนึกแห่งโพไซดอนได้สร้างความดีความชอบไว้อีกครั้งแล้ว
ขณะที่กำลังเลือกดูหอยตัวหนึ่งที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางราวๆ ยี่สิบเซนติเมตร เมื่อเขาแหวกส่วนที่ปกคลุมอยู่ออก ฉินสือโอวก็เบิกบานใจขึ้นมาทันที!
ในหอยนางรมลอยตัวนี้มีไข่มุกอยู่เพียงสองเม็ด เม็ดหนึ่งใหญ่เม็ดหนึ่งเล็ก แต่คงไม่ต้องพูดถึงเม็ดเล็กหรอก ไข่มุกเม็ดใหญ่เม็ดนั้นมีความกลมกลึงเป็นพิเศษ ทั้งยังมีเส้นผ่าศูนย์กลางถึงสิบมิลลิเมตร!
ไข่มุกสีดำขนาดสิบมิลลิเมตร แถมนี่ยังไม่ใช่ไข่มุกสีขาวอีกต่างหาก ต่อให้อยู่ในระดับโลก ไข่มุกเม็ดนี้ก็ถือว่าเป็นสมบัติที่มีความล้ำค่าเป็นอย่างยิ่ง ถ้าหากเมื่อก่อนมีไข่มุกแบบนี้ มันจะต้องถูกประดับไว้บนมงกุฎของจักรพรรดิอย่างแน่นอน
พอคิดถึงมงกุฎ ฉินสือโอวก็รู้สึกว่าทำให้วินนี่ไว้สักอันก็ไม่เลวเลย เอาไว้ใส่นานๆ ครั้งเวลาที่ต้องออกงานสำคัญๆ ต้องงดงามจนไม่อาจละสายตาแน่นอน
เมื่อได้รับความมั่นใจจากไข่มุกสีดำเม็ดนี้แล้ว พอฉินสือโอวยิ่งหาก็ยิ่งรู้สึกมีพลัง ในตอนท้ายเมื่อสำรวจหอยนางรมลอยได้แปดสิบกว่าตัว เขาก็รวบรวมไข่มุกสีดำสีดำได้มากถึงสองร้อยหกสิบกว่าเม็ดด้วยความรู้สึกตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างมาก
พอมาถึงหอยนางรมลอยที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางน้อยกว่าสิบห้ามิลลิเมตร ระดับความกลมกลึงของไข่มุกสีดำก็เป็นแบบทั่วๆ ไป ฉินสือโอวไม่ต้องการของพวกนี้ ไข่มุกสีดำสองร้อยหกสิบกว่าเม็ดที่เขาเลือกมา ล้วนแต่เป็นไข่มุกคุณความดีที่มีความกลมกลึงอวบอิ่มทั้งสิ้น!
มองดูไข่มุกสีดำที่สะสมรวมกันเป็นกองใหญ่ ฉินสือโอวรู้สึกหลงเสน่ห์พวกมันเข้าแล้ว ของสวยๆ งามๆ มันเป็นอย่างนี้นี่เอง ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์เป็นเพศไหน ก็ล้วนแต่ให้การยอมรับทั้งสิ้น
เพื่อป้องกันไม่ให้ไข่มุกสีดำถูกพวกสัตว์น้ำซื่อบื้อกินเข้าไปแบบไม่ดูตาม้าตาเรือ ฉินสือโอวจึงให้เฮยป้าหวังหาโขดหินโสโครกที่มีความราบเรียบเสมอกันมาหนึ่งชิ้น หลังจากนั้นก็นำมันมาปิดคลุมแอ่งที่เป็นที่อยู่ของไข่มุกสีดำ เพื่อความปลอดภัยแบบสองชั้น เขายังได้ให้เฮยป้าหวังอยู่คุ้มครองที่นี่อีกด้วย
นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่เกินความจำเป็นเลย ถ้าไม่มองว่ามันเป็นของสำคัญที่เขาจะมอบเป็นของขวัญให้วินนี่ ก็ให้มองถึงมูลค่าของพวกมัน อย่างน้อยๆ พวกมันสามารถขายได้ในราคาที่สูงกว่าห้าล้านดอลลาร์สหรัฐ แค่ไข่มุกเม็ดใหญ่ที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางมากกว่าสิบมิลลิเมตรเม็ดนั้น ก็มีราคามากกว่าสองล้านแล้ว!
พอหาไข่มุกเสร็จ ฉินสือโอวก็ไม่มีอะไรธุระอะไรแล้ว เขาจึงว่ายวนไปรอบๆ ฟาร์มปลาเพื่อถ่ายทอดพลังของจิตสำนึกแห่งโพไซดอนให้กับลูกกุ้งมังกร
เนื่องจากก่อนหน้านี้ได้รับการดูแลเอาใจใส่อย่างดี กุ้งมังกรล็อตนี้จึงมีอัตราการรอดชีวิตมากกว่ากุ้งมังกรล็อตที่แล้ว กุ้งมังกรห้าล้านกว่าตัว ฉินสือโอวคิดว่าพวกที่ติดเชื้อแบคทีเรียตายไปน่าจะมีอยู่แค่หนึ่งในสิบส่วนเท่านั้น นอกจากนี้ก็มีบางส่วนที่ถูกปลาใหญ่กับปูกินเข้าไป เป็นเรื่องที่ปกติมาก
จากนั้นเขาก็ไปสำรวจปลิงทะเลขั้วโลกเหนือกับปลิงขาว พวกมันใช้ชีวิตได้อย่างไม่มีปัญหาอะไร นั่นก็เพียงพอแล้ว ตอนนี้ฉินสือโอวใช้พลังของจิตสำนึกแห่งโพไซดอนมากเกินไปจึงรู้สึกเหนื่อยล้า ยังไม่ได้สำรวจให้ละเอียด ก็กลับไปนอนเสียก่อน
ตื่นมาในตอนเช้าตรู่ พอลืมตาขึ้นมาสิ่งที่ฉินสือโอวเห็นเป็นอย่างแรกก็คือวินนี่ที่กำลังหลับสบายอยู่ในอ้อมกอดของเขา
วินนี่กอดฉินสือโอวไว้แน่นเหมือนกับปลาหมึก ราวกับกลัวว่าถ้าปล่อยมือแล้วเขาจะหลุดหายไป เธอกำลังขมวดคิ้วอย่างแรง ฉินสือโอวไม่รู้ว่าเธอกำลังฝันร้ายอะไรอยู่ เมื่อก่อนตอนอยู่ที่ฟาร์มปลาเขาไม่เคยเห็นวินนี่แสดงสีหน้าแบบนี้มาก่อนเลย
เขานวดคิ้วให้กับวินนี่อย่างเบามือ ฉินสือโอวอยากทำให้เธอรู้สึกสบาย แต่ปรากฏว่าพอเขานวดก็ทำให้วินนี่ตื่นขึ้นมาซะอย่างนั้น
“หลับสบายไหมครับ?” ฉินสือโอวถามอยากหยอกล้อ “แต่ผมนอนไม่ค่อยหลับเลย อีกนิดหนึ่งก็จะถูกคุณรัดตายแล้ว”
หลังจากวินนี่ตื่นแล้วก็ไม่ได้รู้สึกกระปรี้กระเปร่าเหมือนก่อนหน้านี้ เธอขยี้ตาไปมาแล้วมุดเข้าไปในอ้อมอกของฉินสือโอว จากนั้นก็พูดออกมาด้วยความกลัดกลุ้มว่า “ฉันก็นอนได้ไม่ค่อยสบายเลยค่ะ ฉันฝันร้ายด้วย”
“ฝันเกี่ยวกับอะไรครับ?” ฉินสือโอวอดถามไม่ได้
วินนี่ก็เงียบไปพักหนึ่ง ฉินสือโอวตบหลังของเธอเบาๆ แล้วพูดกับเธอว่า “ถ้าไม่อยากพูดก็ไม่เป็นไรนะ แล้วก็ไม่ต้องไปคิดถึงมันแล้ว ตอนนี้ทุกอย่างก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ?”
วินนี่ส่ายหัวพร้อมทั้งพูดกับเขาว่า “ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากเล่านะคะ ฉันกำลังคิดอยู่ว่าจะเล่ายังไงดี อืม เข้าประเด็นหลักเลยแล้วกัน ฉิน อาร์ม็องเคยเป็นคุณครูของฉันค่ะ”
“ฟัค!” คราวนี้ฉินสือโอวคิดไปไกลหลายอย่างแล้ว “คุณคงไม่ได้กำลังจะบอกผมว่า พวกคุณเคยมีความรักระหว่างอาจารย์กับลูกศิษย์อยู่ช่วงหนึ่ง หลังจากนั้นก็ถูกพี่สาวแย่งไปหรอกใช่ไหม…”
ที่คิดแบบนี้ ก็เพราะว่าเขาเพิ่งตื่นจึงยังรู้สึกมึนๆ งงๆ อยู่ แต่ในที่สุดก็ตื่นจนเต็มตาแล้ว
“เรื่องบ้าอะไรกันคะ? คุณล้อฉันเล่นใช่ไหม?!” วินนี่ถามด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความงงงัน
ฉินสือโอวยิ้มออกมาอย่างเก้อเขิน จากนั้นก็รีบบอกกับเธอว่า “เล่าต่อสิครับ คุณเล่าต่อเลย”
ดูจากปฏิกิริยาของวินนี่แล้ว เรื่องราวแบบบทละครของฉงเหยาที่เขาทายไว้น่าจะเป็นเพียงความเข้าใจผิด แต่ก็ดีแล้ว ไม่อย่างนั้นเขาคงจะต้องรู้สึกแตกสลายแน่ๆ
วินนี่ไม่ได้สนใจ เธอพูดด้วยความลังเลว่า “คุณรู้ใช่ไหมว่าฉันเรียนที่มหาวิทยาลัยสตรีเบรชชา อาร์ม็องเป็นอาจารย์สอนวิชาพิธีการในราชสำนักฝรั่งเศสของพวกเราในช่วงชั้นปีที่สอง เขาหล่อมาก บุคลิกก็ดี แถมยังมีมารยาทมากๆ เป็นชายในฝันของนักศึกษาหญิงทุกคนเลยล่ะค่ะ”
“มหาวิทยาลัยของพวกเราไม่ได้หัวโบราณและปิดกั้นเหมือนกับมหาวิทยาลัยสตรีในยุโรปพวกนั้น เรื่องความรักระหว่างอาจารย์กับลูกศิษย์ของที่นี่เลยไม่ใช่เรื่องต้องห้าม ต่อมา เพื่อนของฉันคนหนึ่งก็มีความสัมพันธ์ที่ดีกับอาร์ม็อง พวกเราต่างก็อวยพรให้เธอกันทั้งนั้น เธอเป็นคนดีมาก เป็นพี่น้องที่ดีกับฉัน มีคนชอบเธอเยอะมาก ถ้าหากเธอได้คบกับอาร์ม็อง ก็คงจะเป็นเรื่องที่ดีมากๆ อย่างแน่นอน”
“ช่วงฤดูร้อนตอนเราเรียนจบชั้นปีที่สี่ ฉันเชิญเพื่อนคนนั้นของฉันกับอาร์ม็องให้มาเที่ยวที่บ้านของฉัน นี่เป็นเรื่องที่ฉันตัดสินใจผิดพลาดที่สุดในชีวิต! ฉันไม่เคยตัดสินใจอะไรได้โง่เท่าวันนั้นมาก่อนเลย!”
………………………………………………

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset