ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 417 รถกระบะในความคิด

ฉินสือโอวเหนี่ยวไกปืนจนส่งเสียงใสดัง ‘แก๊บๆ’  ออกมา เขาพูดด้วยความสนอกสนใจว่า “พอล นายเป็นคนที่เก่งกาจมากจริงๆ ปืนใหญ่ร้ายแรงแบบนี้นายก็หามาได้ด้วยเหรอ?”
ซาโกรพูดกับเขาด้วยรอยยิ้ม “ร้านปืนของพวกเราทำตามขั้นตอนทุกอย่าง มีอะไรที่เราทำไม่ได้เหรอ? ฉันเดาว่าคนบ้าพลังแบบนายน่าจะชอบปืนแบบนี้เลยเอาออกมาให้นายเล่น แต่ยังไงก็ห้ามเอาออกไปเล่นนอกร้านนะ”
โหวจื่อเซวียนอธิบายให้ฉินสือโอวฟังว่า “พี่ใหญ่ พี่เข้าใจผิดแล้ว ปืนรุ่นนี้มีต้นแบบออกมาตั้งแต่ยุคแปดศูนย์ นักออกแบบชื่อว่ารอนนี่ บาร์เรตต์ ตอนที่ออกแบบปืนรุ่นนี้เขายังเป็นแค่ช่างภาพเชิงพาณิชย์คนหนึ่งในรัฐเทนเนสซี ประเทศอเมริกา ไม่เคยได้รับการฝึกออกแบบอาวุธปืนมาก่อนเลย ดังนั้นความตั้งใจเดิมของการออกแบบปืนรุ่นนี้จึงไม่ได้มีไว้เพื่อบริการกองทัพหรือตำรวจพิเศษ แต่ทำขึ้นเพื่อตีตลาดของพลเรือนเพื่อสร้างแบรนด์”
ไม่ว่าจะเป็นอเมริกาหรือแคนาดา ร้านปืนสำหรับพลเรือนล้วนแต่มีปืนไรเฟิลซุ่มยิงรุ่นนี้กันทั้งนั้น บนความเป็นจริงแล้วในอเมริกาเหนือเวลาที่คนส่วนใหญ่ซื้อปืน ปืนพกจะเป็นปืนที่ถูกควบคุมอย่างเคร่งครัดที่สุด เป็นเพราะสามารถซ่อนปืนพกได้ ผู้กระทำความผิดล้วนแต่ใช้ปืนพกกันทั้งนั้น ใครจะถือปืนไรเฟิลซุ่มยิงออกไปทำเรื่องผิดกฎหมายกันล่ะ?
ปืนหนักสิบกิโลกรัม ถ้าให้ถือมันวิ่งก็คงวิ่งไม่ไหว ยิ่งถ้าเป็นปืนกลยิ่งใช้อะไรไม่ได้
ทว่าตอนนี้ที่อเมริกาและแคนาดามีการควบคุมปืน M82A1 ที่เข้มงวดมาก สาเหตุหลักๆ ก็เป็นเพราะกองกำลังกบฏในเม็กซิโกและโคลัมเบียกับกองกำลังกบฏต่อต้านรัฐบาลที่พยายามจะหาปืนรุ่นนี้มาไว้ในครอบครอง
ปืนไรเฟิลซุ่มยิงที่มีลำกล้องขนาดใหญ่ มีอำนาจคุกคามต่อประชาชนไม่มากนัก ปืนพกก็ใช้ฆ่าคนได้แล้ว จะเอาปืนไรเฟิลซุ่มยิงไปทำไมกัน? คนที่ต้องกลัวปืนชนิดนี้คือทหารต่างหาก ต้องสู้กับปืนชนิดนี้ ต่อให้สวมชุดกันกระสุนให้หนาเท่าไรก็ไม่มีประโยชน์
พอตรวจสอบแล้วว่าปืนไม่มีปัญหาอะไร ฉินสือโอวก็หมอบอยู่บนพื้นแล้วเล็งไปยังจุดที่อยู่ไกลที่สุด ปืน M82A1 มีกล้องส่องทางไกลกำลังขยายสิบเท่า ต่อให้อยู่ไกลออกไปสักหนึ่งกิโลเมตร กำแพงหินก็ยังปรากฏชัดในทัศนวิสัย
ฉินสือโอวเป่าลมออกจากปากอย่างเรียบนิ่ง ต่อจากนั้นเขาก็หายใจเข้าแล้วลั่นไกปืนอย่างนิ่มๆ ในชั่วพริบตา ‘บูม!’
เสียงระเบิดดังก็ขึ้นมา ต่อให้สวมที่ครอบหูอยู่ แต่ฉินสือโอวก็ยังรู้สึกว่าหูของเขามีเสียงหึ่งๆ ดังขึ้นมาอยู่ดี นอกจากนี้ ขณะที่ยิงออกไปในชั่วพริบตาเดียวปืนกระบอกนี้ก็ถอยกลับมาชนด้านหลังเต็มๆ แรง ชนเข้ากับไหล่ของฉินสือโอวเจ็บอย่างสาหัส!
เวลาเพียงชั่วครู่ กำแพงหินที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งกิโลเมตรก็ระเบิดออกมาเหมือนถูกกำหนดทิศทางไว้ มันถูกยิงจนเป็นรูขนาดเท่าชามใบใหญ่ ฝุ่นควันลอยฟุ้งตลบอบอวล
ตรงหน้าของฉินสือโอวก็มีแต่ฝุ่นควันลอยฟุ้งเช่นกัน แก๊สของดินปืนที่ถูกพ่นออกมาจากมัสเซิลเบรกมีลักษณะคล้ายกันกับเครื่องยิงจรวดขนาดเล็ก ม้วนเอาเศษดินและใบหญ้าที่อยู่ทางด้านขวามือของเขาขึ้นมาทันที
มองดูกำแพงหินที่ถูกเจาะจนเป็นรูอยู่ไกลๆ ฉินสือโอวก็รู้สึกอึ้งมาก เขาพูดขึ้นมาว่า “ไม่แปลกใจเลยที่อนุสัญญาระหว่างประเทศจะห้ามไม่ให้เจ้าหน้าที่ใช้ กระสุน .50 บีจีเอ็ม ให้ตายเถอะถ้าปืนกระบอกนี้ยิงโดนตัวคน ก็ต้องระเบิดออกแน่นอน!”
โหวจื่อเซวียนยิ้มเจื่อนๆพร้อมกับพูดขึ้นมาว่า “เรื่องอนุสัญญาที่พี่พูดมันไม่ใช่เรื่องจริงนะ เป็นแค่ความหวังของผู้รักสันติภาพเฉยๆ ในสนามรบขนาดจรวดอาร์พีจีกับรถถังยังถูกเอามาใช้โจมตีทหารราบเลย แล้วนับประสาอะไรกับปืนไรเฟิลซุ่มยิงล่ะ?”
ฉินสือโอวลองคิดดูแล้วก็น่าจะเป็นอย่างนั้น ถ้านี่เป็นอนุสัญญาระหว่างประเทศจริงก็จะดูกลวงไปหน่อยแล้ว สองกองทัพปะทะกันเพื่อความอยู่รอด ใครจะมาสนใจว่าตัวเองจะใช้อะไรฆ่าศัตรู?
พอเล่นปืนบาร์เรตต์ไปแล้ว ปืนชนิดอื่นก็ไม่น่าสนใจอีกต่อไป ฉินสือโอวยิง ‘ปังๆๆ’ จนหมดกระสุนไปหนึ่งซอง ซาโกรก็ยกนิ้วโป้งชมเขาไม่หยุด ปากก็ร้องตะโกนว่า ‘แมนมากๆ สมกับเป็นลูกผู้ชายตัวจริง’
ปืนชนิดนี้มีแรงสะท้อนกลับสูงอย่างถึงที่สุด มือปืนซุ่มยิงที่ได้รับการฝึกฝนมาโดยเฉพาะก็ไม่สามารถยิงติดต่อกันได้จนกระสุนหมดซอง แต่ฉินสือโอวสามารถควบคุมปืนกระบอกนี้ได้ ซึ่งแน่นอนว่าคู่ควรกับความเลื่อมใสของพวกเขาแล้ว โดยเฉพาะคนตัวผอมแห้งแบบเจี้ยนผานโฮ่ว เขาอิจฉาจนลูกตาจะหลุดออกมาอยู่แล้ว
ปล่อยให้โหวจื่อเซวียนอยู่ที่ร้านปืนต่อ ส่วนฉินสือโอวก็กลับไปที่วิลล่า หลังจากนั้นสองวัน เขากับชาร์คก็พากันเรียกรวมกำลังคนเพื่อเตรียมตัวสำหรับการจับกุ้งมังกรที่อ่าวเซนต์ลอว์เรนซ์
สิ่งสำคัญในการเตรียมงานก็คือการซื้อกรงตาข่ายจับกุ้ง กรงเหล็กขนาดความยาวครึ่งเมตร กว้างสามสิบเซนติเมตรกับความสูงยี่สิบเซนติเมตร
โดยทั่วไปแล้วกรงจับกุ้งจะอยู่ติดกันหนึ่งคู่ มีปากทางสองด้าน เชื่อมต่อกับฝาปิดแบบผลักทิศทางเดียว ดังนั้นกุ้งมังกรจึงสามารถมุดเข้ามาในกรงได้ แต่หลังจากมุดเข้ามาแล้ว ประตูเป็นแบบเปิดจากทิศทางเดียว พวกมันจึงปีนออกไปไม่ได้อีก
ชาร์คโทรศัพท์หาเรค บิ๊กฟุต ให้เรคเป็นคนช่วยซื้อมาให้พวกเขา ส่วนพวกเขาแค่ตรงไปรับที่ร้านของเรคก็พอแล้ว
ใช้เวลาสองวันในการซื้อกรงตาข่ายจับกุ้งหนึ่งร้อยคู่ ฉินสือโอวพาชาร์คกับนีลเซ็นไปที่นครเซนต์จอห์น นอกจากไปเอากรงตาข่ายจับกุ้งแล้ว เขายังต้องไปซื้อรถกระบะด้วย
เมื่อขับเรือฮาวิซทมาถึงท่าเรือนครเซนต์จอห์น ไทเกอร์ก็ขับรถมารอพวกเขาอยู่ก่อนแล้ว
ไทเกอร์ก็คือพนักงานแนะนำการซื้อคนที่แนะนำให้เขาซื้อรถคาดิลแลควันนั่นเอง เขายังติดต่อกับฉินสือโอวอยู่ตลอด งานหลังการขายของรถคาดิลแลควันเขาก็เป็นคนติดตาม
สำหรับมหาเศรษฐีอายุน้อยอย่างฉินสือโอว ไทเกอร์ให้ความสำคัญเขามากเป็นพิเศษ
ถึงแม้ว่าจะเป็นเวลากว่าครึ่งปีที่ฉินสือโอวไม่ได้ซื้อรถเลยสักคัน แต่เขาก็ยังให้คอยบริการด้วยความอดทน ปกติถ้าคาร์ซิตี้มีกิจกรรมอะไรเขาก็จะรีบมาบอกฉินสือโอวทันที เมื่อถึงเวลาที่รถต้องได้รับการบำรุงรักษาเขาก็ออกตัวช่วยติดต่อร้านโฟร์เอสให้ฉินสือโอว ทั้งสองฝ่ายมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน
พอบอกไทเกอร์ว่าคราวนี้เขาจะซื้อรถกระบะ ฉินสือโอวก็เริ่มฟังข้อมูลที่เขาแนะนำ ไทเกอร์อธิบายเรื่องรถเชฟโรเลต ฟอร์ด ดอร์จกับจีเอ็มซี ผู้ผลิตรถกระบะที่มีชื่อเสียงที่สุดทั้งสี่ยี่ห้อให้เขาฟังอย่างคร่าวๆ จากนั้นก็แนะนำให้ฉินสือโอวซื้อรถฟอร์ด
เมื่อมาถึงคาร์ซิตี้ ฉินสือโอวก็ตามไทเกอร์เข้าไปเยี่ยมชมร้านโฟร์เอสทั้งสี่ร้าน พวกเขาไปดูรถกระบะดอดจ์แรมก่อนเป็นอันดับแรก รถกระบะสีขาวรุ่นหนึ่งที่สวยมากๆ แรงขับเคลื่อนทรงพลัง ตัวรถสูงใหญ่ ดูแล้วเหมาะกับการให้วินนี่ขับมาก
เขาลองถามราคา รถคันนี้ราคาไม่แพงเลย แค่ห้าหมื่นดอลลาร์เท่านั้น ถ้าเปลี่ยนเป็นเงินหยวนก็ราวๆ สองแสนห้าหมื่นหยวน อีกทั้งในประเทศจีน รถรุ่นนี้ก็มีราคาสูงถึงหกแสนหยวน ต่างกันตั้งครึ่งหนึ่ง!
ที่แคนาดา ฉินสือโอวสามารถซื้อของราคาแพงได้อย่างมือเติบ เนื่องจากเขาคุ้นชินกับการเปรียบกับราคาขายที่จีนแล้ว เลยมักจะรู้สึกว่ารถกับเครื่องบินที่นี่มีราคาถูก
ชาร์คอยากให้ฉินสือโอวซื้อรถฟอร์ด เอฟ 150 เลยแนะนำว่า “นั่นถึงจะเป็นเพื่อนคู่ใจของชาวประมง ทนทาน แรงขับเคลื่อนก็ยอดเยี่ยม มีที่ว่างกว้างขวาง ขับสบายแถมยังใช้งานได้เยอะ”
ไทเกอร์ถูจมูกไปมา แล้วพูดขึ้นมาว่า “ใช่แล้วครับ เอฟ 150 เป็นสัตว์ป่าดุร้ายขนานแท้ เป็นรถที่ดีรุ่นหนึ่งเลย แต่ว่าบอสครับ ถ้าคุณจะซื้อรถฟอร์ด ผมยังมีคำแนะนำที่ดีกว่านั้น ซึ่งก็คือรถฟอร์ดเอฟ 350!”
ราคารถยิ่งสูงเท่าไร เปอร์เซ็นต์ขายก็ยิ่งสูงเท่านั้น รถฟอร์ดเอฟ 350 แพงกว่ารุ่นเอฟ 150 อยู่เยอะ แน่นอนว่า สมรรถนะก็ดีกว่ามาก
ไม่ว่าจะซื้อรุ่นไหนก็ต้องตรวจสอบดูก่อน ฉินสือโอวตามไทเกอร์ไปที่ร้านของฟอร์ด นี่ถึงจะเป็นบอสใหญ่ของวงการรถกระบะ
แต่ปรากฏว่าพอเข้ามาตรงโซนรถกระบะในร้านโฟร์เอสของฟอร์ด ฉินสือโอวก็ถูกรถคันใหญ่ทำให้เขาต้องรู้สึกตื่นตะลึง!
ที่บริเวณทางเข้าโซนสำหรับขายรถกระบะโดยเฉพาะ สัตว์ร้ายสีดำคันหนึ่งกำลังจำศีลอยู่ มันมีความยาวกว่าเจ็ดเมตร มีความสูงสามเมตร กว้างสองเมตรครึ่ง ความสูงของล้ออยู่ที่ราวๆ หนึ่งเมตร รถฟอร์ดเอฟ 150 กับรถคันอื่นๆ ที่จอดอยู่ข้างมัน ก็ดูเหมือนกับน้องชายตัวเล็กๆ ที่เงยหน้ามองพี่ชายตัวโต
รถรุ่นนี้ใช้การออกแบบแบบสี่ประตู มีตัวรถขนาดใหญ่มหึมากับโครงเส้นหยาบๆ ที่บริเวณหน้ารถมีกันชนอันใหญ่ที่มีความแข็งแรง ตัวกรองดูดอากาศที่ทำงานอย่างแข็งขัน รวมถึงไฟด้านหน้าดวงใหญ่ที่ถูกติดตั้งไว้บนซุ้มล้อของรถ รถคันนี้ให้ความรู้สึกถึงการโจมตีที่รุนแรง ถึงแม้จะยังไม่ได้สตาร์ทเครื่อง แต่ก็ให้ความรู้สึกดุดันเหมือนสัตว์โบราณ
มองเห็นรถกระบะคันนี้ ชาร์คกับนีลเซ็นก็ร้องออกมาพร้อมกันด้วยความตื่นเต้นและแปลกใจ “พระเจ้า เอฟ 650 ออกขายในตลาดแล้วเหรอ?!”
…………………………………………

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset