ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 488 หนึ่งความคิด

กลางคืนแถวทะเลสาบเฉินเป่ามีการแสดงรอบกองไฟ ผู้คนจึงพากันไปจองที่กันที่สนามหญ้าข้างๆ แม่น้ำกันตั้งแต่บ่าย
คนจีนจองที่ชอบใช้เก้าอี้ แต่คนแคนาดาเจ๋งกว่า ใช้ผ้าปูเตียงจองกัน
พอเป็นแบบนี้แล้ว เมื่อยืนมองจากทะเลสาบ ก็จะเห็นผ้าปูเตียงหลากสีหลายลายเต็มไปหมด ถึงตอนนั้นก็แค่นั่งกันบนผ้าปูเตียงทานอาหารกันก็พอแล้ว สะดวกมาก
ฉินสือโอวกับชาร์คไปจองที่ข้างทะเลสาบโดยวางเตาปิ้งย่างไว้ หลังเล่นวอลเลย์บอลชายหาดเสร็จแล้วเขาก็มาเตรียมปิ้งย่าง ชาร์คได้ย่างหมูบ้านครึ่งตัว จนเนื้อเหลืองและมันวาว กลิ่นหอมของเมล็ดยี่หร่ากับพริกป่นนั้นหอมเสียจนทำให้คนทำลายไหลได้เลย
ปลายเดือนมีนาคม เป็นช่วงที่น้ำแข็งบนทะเลสาบเฉินเป่าละลายจนเกือบหมดแล้ว ฉินสือโอวขับเรือไปในทะเลสาบ ยิงธนูยิงปลาในมือออกไปรัวๆ ไม่ถึงสิบห้านาทีก็สามารถจับปลาคาร์ฟตัวใหญ่ห้าตัวกลับมาได้
ในหมู่นักท่องเที่ยวนั้นมีทั้งแม่บ้านและผู้ชายที่ทำอาหารเป็นอยู่มากมาย ทางเมืองได้เตรียมอุปกรณ์ทำอาหารจำพวกหม้อตะหลิวกับผักสดและวัตถุดิบไว้ก่อนแล้ว ให้พวกนักท่องเที่ยวทำอาหารจีน ในมื้อค่ำกลางแสงไฟคืนนี้จำเป็นต้องมีอาหารจำนวนมาก
เนื้อย่าง ผัดผักกับอาหารอีกมากมายที่ผู้คนนำมาจากบ้านได้ถูกวางไว้เต็มโต๊ะข้างทะเลสาบ ตอนพลบค่ำพระอาทิตย์เพิ่งจะตกไปไม่นานดอกไม้ไฟก็ถูกจุดขึ้นมา แสงไฟพุ่งตรงไปบนฟ้า อย่างกับดอกไม้ไฟที่ส่องไสว เป็นการเริ่มต้นของราตรีที่ไม่หลับใหล
หลังท้องฟ้ามืดสนิทแล้ว ก็ตามมาด้วยมื้อค่ำรอบกองไฟ เรือไม้หลายลำขับเข้าไปในทะเลสาบเฉินเป่า แต่ละลำเต็มไปด้วยดอกไม้ไฟที่หลังจากจุดแล้วก็ได้ส่งดอกไม้ไฟสีสันสวยงามแต่ละลูกขึ้นไปบนท้องฟ้า ส่องสว่างผืนฟ้าบนทะเลสาบ
มาถึงวันอาทิตย์ กิจกรรมส่วนมากก็จบลงไปมากแล้ว แต่ว่าตอนบ่ายก็ยังมีไฮไลท์ของงานอยู่ นั่นก็คือโบสถ์ประจำเมืองที่ซ่อมแซมเสร็จแล้วได้เปิดประตูออกมาอีกครั้งนั่นเอง
แม้จะบอกว่าเป็นการบูรณะซ่อมแซม แต่ความจริงแล้วบางส่วนของโบสถ์ได้ถูกต่อเติมให้ขยายใหญ่ขึ้นด้วย เก้าอี้ถูกเปลี่ยนเป็นของใหม่ทั้งหมด ปูพื้นด้วยหินอ่อนแผ่นใหญ่ ดูใหม่ทั้งหลัง
เมื่อผู้คนที่แต่งตัวสุภาพเข้าไปในโบสถ์กันแล้ว กริมม์บาทหลวงอาวุโสก็เดินหลังค่อมขึ้นไปที่แท่นเทศน์ พูดเทศนาหนึ่งบทที่ยกมาจาก ‘พระวรสารนักบุญมัทธิว’ ให้กับเหล่าผู้ติดตามฟัง
ฉินสือโอวไม่ได้นับถือศาสนาคริสต์ ดังนั้นจึงยืนอยู่ข้างหลังอย่างรู้ตัว เขายืนมองดูบาทหลวงเฒ่าที่พูดเพียงไม่กี่คำก็ต้องหยุดหอบกำลังสวดมนต์สรรเสริญด้วยหน้าตาจริงจัง กับพวกชาวประมงที่ร่างกายใหญ่โตที่กำลังอ่านพระคัมภีร์ตามอย่างศรัทธาแล้ว ฉินสือโอวก็รู้สึกขึ้นมาว่า มนุษย์ที่มีศาสนาก็ดีเหมือนกันนะ
แน่นอนว่า ไม่ใช่ทุกคนที่มีศาสนาจะเป็นคนดีกันหมด อย่างเช่นเถ้าแก่อ้วนอัลเบิร์ต
ไอ้หมอนี่ลงมือได้ไวจริงๆ บ่ายวันจันทร์ทางศาลของเซนต์จอห์นก็โทรศัพท์มา บอกพวกเขาว่าทนายของอัลเบิร์ตได้ฟ้องชาร์คกับฉินสือโอวแล้ว ข้อหาก็คือบุกรุกไปที่ฟาร์มปลาส่วนบุคคลเพื่อแอบตกปลา
หลังฉินสือโอวได้รับโทรศัพท์แล้วก็โกรธจนหัวเราะออกมา ตอนแรกเขานึกว่าอัลเบิร์ตแค่ขู่เขาเท่านั้น ไม่คิดว่าเจ้าหมอนี่จะเอาจริงขึ้นมา
หลังเออร์บักฟังเรื่องราวแล้วก็บอกอย่างสบายใจว่าไม่มีปัญหา เขาได้ต่อสายให้ศาลส่งสำเนาหลักฐานที่โจทก์มีมาให้เขาชุดหนึ่ง
ไอ้เจ้าอัลเบิร์ตสมกับเป็นจระเข้แห่งวงการธุรกิจจริงๆ ฝีมือไม่เบาเลย ในฟาร์มปลาของเขาเต็มไปด้วยกล้องวงจรปิด ก็มีสิ่งก่อสร้างเยอะขนาดนั้นนี่นะ อย่างนี้ตอนเรือฮาวิซทขับผ่าน ก็คงถูกถ่ายภาพไว้แล้วล่ะ
ฉินสือโอวมองดูสักพัก รู้สึกว่าหลักฐานนี้ไม่ส่งผลดีต่อฝั่งตัวเองเลย เพราะบนเรือมีแขวนเบ็ดตกปลาไว้ด้วย
เออร์บักหัวเราะแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไรหรอก จุดนี้จัดการได้ง่าย ที่พวกเราเห็นได้ชัดๆ ก็แค่ว่ามีเบ็ดตกปลา มองไม่เห็นว่ามีสายเบ็ดหรือเปล่า พวกเราแค่บอกว่าบนเบ็ดไม่มีสายเบ็ด แค่นี้พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว”
ฉินสือโอวถาม “หมายความว่าอย่างไรครับ?”
เออร์บักอธิบายว่า “กฎหมายของแคนาดาไม่เหมือนกฎหมายของจีนที่นายคุ้นเคยนะ ในกฎหมายแคนาดานั้น วิธีการและเส้นทางในการก่อคดีนั้นสำคัญมาก อย่างเช่นว่านายถือมีดจ่อไปที่คนคนหนึ่ง นี่คือการข่มขู่ แต่ถ้าสิ่งที่นายถือคือตะเกียบ แน่นอนว่าไม่ถือว่าเป็นการข่มขู่”
เมื่อได้ยินเออร์บักพูดแบบนี้แล้ว ฉินสือโอวก็พลันเกิดความคิดขึ้นมา เขาพูดว่า “ถ้าหาก ผมหมายถึงถ้าหากนะ ถ้าทางศาลหาปลาในทะเลเขตฟาร์มปลาแกธเธอริงไม่เจอเลย งั้นการตัดสินคดีนี้ก็ยิ่งง่ายเลยใช่ไหมครับ?”
 “ถ้าพวกเขาไม่เจอปลาเลยสักตัว ฉันจะทำให้ไอ้สารเลวอัลเบิร์ตเจอดีเข้าจังๆ เลย ถึงตอนนั้นเขาก็อย่าคิดว่าจะได้สร้างรีสอร์ตต่ออีกเลย” เออร์บักพูดพร้อมหัวเราะ
ฉินสือโอวฟังแล้ว ก็ตื่นตัวขึ้นมาทันที ถามว่า “ทำไมถึงพูดแบบนี้ครับ?”
 “แคนาดาต้องการคุ้มครองอุตสาหกรรมการประมง จึงเคยประกาศ ‘กฎหมายคุ้มครองฟาร์มปลา’ อ้างอิงจากกฎหมายนี้ ไม่อนุญาตให้ผู้คนซื้อฟาร์มปลาแล้วละเลยการดูแลฟาร์มปลาแล้วนำผืนดินไปใช้ในการอื่น กฎหมายข้อนี้มีช่องโหว่อยู่ นั่นก็คือ ‘ละเลยการดูแลฟาร์มปลา’ แต่ทำอย่างไรถึงเรียกว่าเป็นการละเลยฟาร์มปลานั้นกลับไม่ได้ระบุไว้แน่ชัด”
 “แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ถ้าหากฟาร์มปลาแกธเธอริงไม่สามารถผลิตปลาได้เลย ก็ถือว่าเป็นการละเลยการดูแลฟาร์มปลาอย่างแน่นอน!” เออร์บักหัวเราะแล้วพูดกับฉินสือโอว
ฉินสือโอวเองก็ยิ้มออกมา รอยยิ้มต่างก็เจ้าเล่ห์ทั้งคู่
ศาลเซนต์จอห์นทำงานเร็วมาก หลังส่งใบเรียกตัวมาแล้ว ก็ใช้เวลาเพียงสองวันเท่านั้นก่อนจะมีการไต่สวนคดี
ฉินสือโอวกับชาร์คไปถึงศาล ตอนนี้ทั้งสองคนคือผู้ต้องหา อัลเบิร์ตนั่งอยู่ตรงที่นั่งฝั่งโจทก์อย่างอิ่มอกอิ่มใจ ตอนที่ทั้งสองฝ่ายพบหน้ากัน เถ้าแก่อ้วนก็ยิ้มอย่างมีความสุขแล้วพูดว่า “ดูๆ นายขู่ว่าจะจัดการฉันให้ได้ไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ใครที่เป็นฝ่ายเหนือกว่าล่ะ?”
 “ดีใจด้วยนะที่นายอยู่เหนือกว่า” ฉินสือโอวหัวเราะพร้อมพูดออกมาอย่างจริงใจ
หลังจากเปิดศาลแล้ว ทนายของทั้งสองฝั่งก็เริ่มโต้กัน เออร์บักกัดไม่ปล่อยอยู่สองข้อ หนึ่งก็คือตอนนั้นเรือหาปลาไม่ได้หว่านแห เบ็ดตกปลาบนเรือก็ไม่มีสายเบ็ด สองก็คือฟาร์มปลาแกธเธอริงไม่ได้มีคนดูแลมาหลายปีแล้ว ชาร์คที่เป็นกัปตันจึงไม่รู้ว่าฟาร์มปลานี้เป็นทรัพย์สินส่วนบุคคล
ทนายที่อัลเบิร์ตหามาก็เก่งมากเหมือนกัน เขายื่นหลักฐานวัตถุออกมา ก็คือจำนวนปลาที่ตกได้บนเรือฮาวิซท ส่วนพยานก็ยิ่งง่ายไปใหญ่ ก็พวกกลุ่มคนงานที่กำลังทำการสร้างรีสอร์ตในตอนนั้นที่อ้างว่าพวกเขาเห็นว่าเรือฮาวิซทกำลังหว่านแหลงไปในทะเลเขตของฟาร์มปลาแกธเธอริง
ตอนที่ได้ยินทนายของอัลเบิร์ตยื่นหลักฐานวัตถุออกมา เออร์บักก็หัวเราะขึ้นมา แล้วพูดว่า “ไม่กี่วันก่อนผมเห็นคุณอัลเบิร์ตกำลังตามล่าฝูงนกเพนกวินที่น่าสงสารที่ฟาร์มปลาของเขา”
ทนายของอัลเบิร์ตจึงหัวเราะร่าออกมาอย่างลืมตัว แล้วพูดว่า “ทนายของฝั่งผู้ต้องหากำลังพูดจาไร้สาระอยู่ ใครๆ ก็รู้ ว่าทั่วทั้งเกาะแฟร์เวลนั้นไม่มีเพนกวินเลยสักตัว…”
 “ใช่แล้วล่ะ ผมกำลังพูดจาไร้สาระ ก็เหมือนกันกับคุณไม่ใช่เหรอ? ทั่วทั้งเกาะแฟร์เวลไม่มีนกเพนกวิน แต่เท่าที่ผมรู้ที่ฟาร์มปลาแกธเธอริงก็ไม่มีปูราชินีเช่นกัน! งั้นเชิญคุณบอกผมที ปูราชินีมากมายที่เห็นในหลักฐานวัตถุนั้นมาจากไหนครับ?” เออร์บักพูดตัดบททนายคนนั้นอย่างแข็งกร้าว
เมื่อได้ฟังคำพูดของเออร์บักแล้ว ทนายคนนั้นก็หัวเราะออกมา พูดว่า “ไม่นะ คุณเออร์บัก ที่ฟาร์มปลานิวฟันด์แลนด์นั้นมีปูราชินีอยู่ทั่วทุกที่นะครับ แน่นอนว่าฟาร์มปลาของพวกเราก็มีเช่นกัน…”
 “ช่วยยื่นหลักฐานด้วยครับ” เออร์บักพูดด้วยรอยยิ้ม “ผมขอยื่นเรื่องให้ทำการตรวจสอบฟาร์มปลาแกธเธอริงครับ ที่ฟาร์มปลานั้นไม่มีปูราชินีเลยสักตัวแน่นอนครับ”
 “เพราะเท่าที่ผมทราบ เพื่อป้องกันสัตว์จำพวกปูกับกุ้งจะส่งผลเสียต่อคุณภาพของชายหาด เจ้าของฟาร์มปลาของพวกเราได้นำเข้าปรสิตจำพวกปรสิตกินลิ้นเข้ามา เพื่อให้สัตว์จำพวกกุ้งกั้งปูยอมให้มนุษย์จับกินมากกว่าให้ปรสิตประเภทนี้มาเกาะ”
 “นอกเหนือจากนั้น ผมขอเป็นตัวแทนเมืองแฟร์เวลเพื่อทำการยื่นฟ้องคุณอัลเบิร์ต ฟ้องเขาข้อหาฝ่าฝืน ‘กฎหมายการดูแลฟาร์มปลา’ เพื่อที่จะสร้างรีสอร์ตริมทะเลที่สวยงาม และได้สร้างความเสียหายให้กับฟาร์มปลาอย่างร้ายแรง!”
……………………………………