ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 554 ประมูลฟาร์มปลา

นั่งรับลมทะเลอยู่บนหาดทราย ฉินสือโอวด่าในใจขณะมองดูฟาร์มปลาที่กว้างใหญ่ ทำไมจะทำธุรกิจสักหน่อยถึงได้ยากขนาดนี้กันนะ? เรื่องที่ทำให้ปวดหัวเยอะเกินไปหน่อยมั้ง!
เจ้าตัวเล็กทั้งสี่วิ่งเล่นกระโดดกันไปมาอยู่บนชายหาด หลังจากหลัวปอถูกวินนี่โยนลงทะเลเมื่อครั้งก่อนก็รู้ถึงว่าทะเลก็ไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น เอาชนะความกลัวสักหน่อย ตอนนี้ก็สามารถมาเล่นบนชายหาดได้แล้ว
สักพัก ปอหลัวเดินมาอย่างช้าๆ จ้องฉินสือโอวตาโตด้วยความสนใจก่อน จากนั้นก็หมอบข้างๆ ฉินสือโอว มองดูผิวน้ำทะเลด้วยสายตาเศร้าโศก มองเหม่ออยู่ตรงนั้น
ในนาทีนั้นฉินสือโอวเองก็ไม่รู้จะพูดอะไร ให้ตายเถอะ วันๆ ก็กินดีอยู่ดียังจะมีอะไรให้เศร้ากังวลอีก?
ยังดีที่ข้างหลังมีข่าวดีให้เขาได้ตื่นเต้นขึ้นมาหน่อย เบลคโทรศัพท์หาเขา ทางอาฟิฟจัดการเรียบร้อยแล้ว ภาพวาดน้ำมันก็ขายไปเรียบร้อยแล้ว อาฟิฟได้โอนเงินเข้าบัญชีบริษัทแล้ว อลัน แบรนดอนกำลังทำการโอนย้ายเงินทุน คิดหาวิธีเลี่ยงภาษี จะทำการโอนเงินให้ฉินสือโอวภายในอาทิตย์
สองวันถัดมา เครื่องบินขนส่งสินค้าที่บัตเลอร์ติดต่อได้ลงจอดที่สนามบินเกาะแฟร์เวลแล้ว เขาได้เตรียมใบรับรองการส่งออกสินค้าเกษตรเรียบร้อยแล้ว อีกหน่อยปลาจากฟาร์มปลาต้าฉินสามารถส่งไปยังนิวยอร์กได้โดยตรง
ใช่แล้ว ปลาที่จับได้พวกนี้ไม่ได้ตรงไปยังไมอามี ต้องส่งไปยังตลาดปลาฟุลตันในเมืองแมนแฮตตันที่นิวยอร์ก บัตเลอร์เป็นหัวที่นั่น มีหนึ่งในตลาดสัตว์น้ำขายส่งที่ใหญ่ที่สด
ตลาดปลาฟุลตันเหมือนกันกับตลาดสึกิจิ ต่างก็เป็นตลาดสัตว์น้ำขายส่งที่ใหญ่ที่สุดอันดับหนึ่งในโลก มีบริษัทขายส่งสัตว์น้ำขนาดใหญ่ 88 บริษัท มีแผงลอยมากกว่า 1500 ร้าน
เครื่องบินขนส่งสินค้าลงจอด เหล่าชาวประมงก็ขับรถกระบะขนปลาที่แยกบรรจุแล้วในโกดังแช่แข็งขึ้นเครื่องบิน ช่วงนี้เรือฮาวิซทออกทะเลทุกวัน ปลาที่จับได้ยิ่งมากขึ้นไปอีก
ฉินสือโอวเคยให้บัตเลอร์ดูใบสั่งสินค้า  มีปลาค็อดแอตแลนติกทั้่งหมด 11 ตัน ปลาทะเลตัวแบนใหญ่ 2 ตัน ปลาแซลมอนโคโฮ 800 กิโลกรัม ปลาหางเหลือง 500 กิโลกรัม ปลาลิ้นหมา 500 กิโลกรัม ปลาไหลอเมริกัน 200 กิโลกรัม ปลาแลมป์เพรย์ 200 กิโลกรัม และยังมีปลาแฟงค์ทูธ ปลาลายญี่ปุ่น ปลาแซลมอน ปลากะพง ปลาเพิร์ช ปลาหมึกทะเลลึกต่างๆ
บัตเลอร์ตรวจสอบรายการว่าไม่มีปัญหาอะไร ก็พาผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำเหล่านี้ไปยังนิวยอร์ก ทางฝั่งฉินสือโอวเองก็เริ่มต้นเตรียมงานประมูลฟาร์มปลาแกธเธอริงที่จะจัดขึ้นอีกไม่นานนี้
วันจันทร์ ฉินสือโอวแต่งชุดสูทเรียบร้อยพากลุ่มเออร์บัก เบิร์ด ชาร์ค นีลเซ็นไปยังศาลสูงสุดของรัฐนิวฟันด์แลนด์ในนครเซนต์จอห์น งานประมูลอสังหาริมทรัพย์ถูกจัดขึ้นที่นี่แหละ
ในแคนาดา ศาลมีหน้าที่อธิบายและประกาศใช้กฎหมายแห่งชาติ ผู้พิพากษาทำหน้าที่เป็นประธานศาล ความอิสระของพวกเขาได้รับการปกป้องอย่างดี เหมือนกับอเมริกาเล็กน้อย แต่ละรัฐในแคนาดารับผิดชอบในการจัดตั้งศาลของตัวเอง จัดการกฎหมายสหภาพและเรื่องที่อยู่ภายใต้การควบคุมของกฎหมายในแต่ละรัฐ
ในบรรดาศาลเหล่านี้มีศาลสูงสุดของแคนาดาที่หนึ่ง เป็นสถานที่ที่รัฐสภาสหภาพจัดตั้งขึ้นมาเพื่อใช้สำหรับจัดการศาลยุติธรรมและสถานที่ที่ยื่นอุทธรณ์ศาล
ระบบศาลของรัฐนิวฟันด์แลนด์และแลบราดอร์แบ่งออกเป็นสองระดับ หนึ่งคือศาลจังหวัด ส่วนใหญ่รับผิดชอบคดีอาญาทั่วไป ในระดับนี้เองก็ยังรวมถึงการจัดการเกี่ยวกับศาลเรียกร้องสินไหมชดเชยไม่มากและศาลครอบครัวเยาวชนด้วย
ระดับที่สองคือศาลจังหวัดสูงสุด ส่วนใหญ่รับผิดชอบคดีอาญาร้ายแรงและคดีแพ่ง และยังรับผิดชอบการตัดสินสินทรัพย์ที่มีจำนวนมาก หลังจากฟาร์มปลาแกธเธอริงถูกกรมประมงรับคืนรัฐบาล จึงรับผิดชอบตัดสินการประมูลโดยพวกเขา เงินที่ได้หลังหักภาษีจะส่งมอบให้อัลเบิร์ต
แน่นอนว่าอัลเบิร์ตไม่ยินยอมอยู่แล้ว ยังไม่บอกว่าเขาลงทุนไปเท่าไรกับฟาร์มปลา บอกเพียงว่าท้ายสุดแล้วภาษีที่เขาต้องจ่ายหลังได้เงินจากการประมูลก็เป็นตัวเลขมหาศาลหนึ่ง ครั้งนี้เขาขาดทุนจนกางเกงก็ถอดสีหมดแล้ว
ถ้าหากมีทางเลือก อัลเบิร์ตยอมออกจำหน่ายฟาร์มปลาเองก็ไม่อยากจะประมูลผ่านศาลอย่างแน่นอน
 การประมูลของศาลเองก็เป็นอย่างนั้น ราคาเริ่มของฟาร์มปลาแกธเธอริงคือ 28 ล้าน ในความเป็นจริงแล้วฟาร์มปลานี้มีมูลค่าไม่น้อยกว่า 50 ล้าน!
ยังไม่บอกว่ามูลค่าของตัวฟาร์มปลาไม่ต่ำกว่า 20 ล้าน ก็บอกเพียงว่าอัลเบิร์ตเงินทุนที่ลงทุนไปเพื่อสร้างบ้านพักริมชายหาด ตอนนี้บริเวณบ้านพักมีเค้าร่างแล้ว รากฐานที่ยากที่สุดก็เรียบร้อยแล้ว น่านน้ำนอกชายฝั่งก็ทำความสะอาดแล้ว พื้นที่สีเขียวของฟาร์มปลาก็วางแผนเสร็จแล้ว ยังมีไม้อีกมาก ก้อนหินและวัตถุดิบตกแต่ง…
ของพวกนี้ล้วนเป็นของฟาร์มปลา ต่างก็ถูกปิดล้อมพร้อมกัน อัลเบิร์ตเอาไปไม่ได้
การโปรโมตของงานประมูลของศาลก็แนะนำตรงจุดนี้ด้วย เพียงแค่ซื้อฟาร์มปลานี้ได้ ก็สามารถเริ่มงานก่อสร้างบ้านพักได้เลย
แต่นอนว่า หลังสร้างบ้านพักแล้วก็ต้องมีคนกล้าซื้อ ยังไม่พูดถึงฉลามขาวยักษ์ที่ออกมาเป็นพักๆ พูดถึงเพียงกั้งตั๊กแตนเจ็ดสีที่ซ่อนตัวอยู่บนชายหาดนับไม่ถ้วน ก็สามารถทำให้คนซื้อบ้าน 90% ถอยหนี
ใครก็ไม่อยากจะพบว่ากระดูกเท้าหักร้าวตอนที่จูบกับสาวสวยบนชายหาดใช่ไหม? ใครก็ไม่อยากจะพบว่าอยู่ๆขาของตัวเองหายไปครึ่งหนึ่งตอนที่กำลังโต้คลื่นอยู่ในน้ำใช่ไหม?
แม้ว่าจะเป็นอย่างนั้น แต่งานประมูลครั้งนี้ก็ยังคงดึงดูดผู้คนมากมาย ข้างในมีเจ้าของฟาร์มปลาอย่างฉินสือโอวน้อย ส่วนใหญ่เป็นนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์เหมือนกับอัลเบิร์ต
อัลเบิร์ตได้ทำความสะอาดน่านน้ำนอกชายฝั่งเรียบร้อยแล้ว รากฐานก็เตรียมเรียบร้อยแล้ว นักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์คนอื่นเพียงแค่คิดหาวิธีจัดการกับปัญหาฉลามขาวยักษ์และกั้งตั๊กแตนก็พอแล้ว ก็สามารถขายบ้านพักข้างในได้แล้ว
เพราะว่าการปกป้องของกรมประมงแคนาดาต่อฟาร์มปลา ทำให้ตอนนี้บ้านพักที่มีวิวทะเลนั้นล้ำค่าเป็นอย่างมาก วิวทะเลของบ้านพักมีความสัมพันธ์กับมุมองศา แต่ชายฝั่งที่ดีที่สุดเมื่อก่อนได้ขายให้กับชาวประมงไปทำฟาร์มปลา ในทศวรรษปี 90 การล่มสลายของฟาร์มปลาในนิวฟันด์แลนด์เองก็มีความสัมพันธ์กับการก่อสร้างบริเวณบ้านพักเป็นจำนวนมาก
ดังนั้น ตอนที่กรมประมงได้ปิดฟาร์มปลานิวฟันด์แลนด์ ขณะเดียวกันก็ได้ประกาศ ‘กฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองที่ดินการประมง’ เพื่อจำกัดการก่อสร้างเขตบ้านพักแทนฟาร์มปลา ฟาร์มปลาแกธเธอริงของอัลเบิร์ตโชคร้าย ทุกอย่างทำได้ค่อนข้างเยอะแล้ว ก็ยังถูกรัฐบาลยึดกลับไป
อย่างนี้เหล่านักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ต่างก็เข้าใจแล้ว ใครที่สามารถรับช่วงต่อฟาร์มปลานี้ได้ ใครก็สามารถควบคุมรายได้ของที่พักอาศัยระดับสูงของปีนี้ในนครเซนต์จอห์นได้
ตอนที่กลุ่มฉินสือโอวเดินเข้าไปในศาล ได้มีกลุ่มเจ้าของธุรกิจไม่ว่าจะสูงต่ำอ้วนผอมนั่งรออยู่ก่อนแล้ว เจ้าของธุรกิจเหล่านี้หลังพบเจอกันก็ยิ้มทักทายกันต่างๆ นานา พวกเขาต่างเป็นคู่แข่งกัน
นอกจากนครเซนต์จอห์นเองแล้ว คอร์เนอร์ บรูค มองก์ตัน แกรนบี มอนทรีออล ออตตาวาต่างก็มีนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์มาอยู่ที่นี่ แน่นอนว่า ตอนนี้พวกเขาได้ตั้งชื่อเรียกใหม่ให้กับตัวเองว่า นายฟาร์มปลา
อัลเบิร์ตเองก็มาถึงแล้ว ขายังคงมีเฝือกอยู่ มีผู้คนไปทักทายเขาไม่ขาดสาย แน่นอนว่าคนพวกนี้ต่างก็ไปเยาะเย้ยเขา ความแค้นระหว่างวงการธุรกิจอสังหาริมทรัพย์มีมานานแล้ว โดยเฉพาะอัลเบิร์ตเป็นคนตระหนี่และยังเลือดเย็นอีก ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์จำนวนมากต่างก็ถูกเขาซื้อกิจการต่อ
ตอนนี้ โอกาสในการแก้แค้นมาแล้ว พวกธุรกิจอสังหาริมทรัพย์จะไม่เคลื่อนไหวได้ยังไงกัน?
ฉินสือโองเองก็เข้าไปทักทายอัลเบิร์ตด้วย “สวัสดี เพื่อน ยินดีกับคุณด้วยนะที่กำลังจะมีเงินก้อนใหญ่โอนเข้าบัญชีแล้ว ลองเดาดูสิว่าวันนี้มูลค่าธุรกรรมจะเป็นเท่าไร? บอกให้ผมรู้สักหน่อยเป็นยังไง? คุณก็รู้ ผมมีความสนใจฟาร์มปลาของคุณมาโดยตลอด”
…………………………………………….

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset