ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 591 กล้ามเนื้อของฟาร์มปลา

พอได้ฟังความสงสัยของฉินสือโอวแล้วเหมาเหว่ยหลงก็วิเคราะห์เขาฟัง “อาวุธที่ประเทศอเมริกาคัดออกมีเยอะก็จริง แต่คุณภาพของที่คัดออกก็ยังถือว่าล้ำหน้าสำหรับหลายประเทศ ดังนั้นแค่ขายออกไปก็ได้ รัสเซีย? ฮ่า การคอร์รัปชันในการทหารของพวกเขาสาหัสมาก อาวุธไม่ต้องรอคัดออกก็ขายไปแล้ว ทางยุโรปก็คัดอาวุธออกเยอะ แต่พวกมันราคาแพงเกินไป…”
“สรุปว่าอุปกรณ์ดับเพลิงของประเทศอื่นประสิทธิภาพดีกว่าราคาสูงกว่าของเรา ที่ประสิทธิภาพสู้เราไม่ได้ก็ราคาแพงกว่าเรา ดังนั้นพวกเราใช้ราคาในการโจมตีคู่แข่งในตลาดอุปกรณ์ดับเพลิงนานาชาติ สุดท้ายก็กลายเป็นสถานการณ์ที่สำคัญของพวกเรา” คนขายคนหนึ่งได้ยังเหมาเหว่ยหลังคุยกับฉินสือโอวก็เข้ามาใกล้แล้วพูดพลางยิ้ม
ฉินสือโอวจับมือถามไถ่กับเขาคนคนนี้ไม่ธรรมดา เขาชื่อเซี่ยงห่าว เป็นผู้จัดการใหญ่ของบริษัทการบินและอวกาศแห่งประเทศจีน มิสไซล์ดับเพลิงที่ประเทศจีนนำมาในครั้งนี้ก็เป็นสินค้าของบริษัทพวกเขา
พอรู้เรื่องนี้ฉินสือโอวก็ถามอย่างสนใจ “มิสไซล์ดับเพลิงนี่มีอานุภาพอย่างไร? สามารถโจมตีเรือประมงร้อยตันได้ไหม?”
เขามองฉินสือโอวอย่างตะลึงพลางถาม “อะไรนะครับ? โจมตีเรือประมง?”
เหมาเหว่ยหลงหัวเราะพลางพูดรีบแก้ไขสถานการณ์ให้เขา “เพื่อนผมล้อเล่นน่ะครับ ที่จริงเขาจะถามว่ามิสไซล์อันนี้สามารถทะลุผ่านผนังสิ่งก่อสร้างได้ไหม? ถ้ายิงเข้าไปในสิ่งก่อสร้างไม่ได้ก็ใช้ดับไฟไม่ได้ใช่ไหมล่ะครับ?”
เซี่ยงห่าวแนะนำ “เรื่องนี้ไม่มีปัญหาแม้จะถอดส่วนที่ใช้รบออกแล้วเปลี่ยนเป็นส่วนที่ใช้ดับไฟประสิทธิภาพสูงแต่ความเร็วและความแข็งแรงของตัวมิสไซล์มีเพียงพอสามารถยิงทะลุกระจกนิรภัยเทมเปอร์หนายี่สิบสองมิลลิเมตรและผนังคอนกรีตหนายี่สิบสองเซนติเมตรได้”
“อย่างนั้นรัศมีการยิงของมิสไซล์ล่ะ?” เหมาเหว่ยหลงถามอีก
เซี่ยงห่าวมองไปรอบๆ แล้วพูดเสียงต่ำ “ผมเห็นว่าทั้งสองเป็นพี่น้องร่วมชาติก็จะไม่ปิดบัง ของของพวกเราเปลี่ยนจากการใช้ทางทหารเป็นทางพลเรือนถ้าใช้แรงขับเคลื่อนปกติรัศมีการยิงที่มากที่สุดก็ห้าร้อยกิโลเมตร แต่ถ้าเปลี่ยนเป็นแรงขับเคลื่อนพลังงานสูงห้าร้อยกิโลเมตรก็เกินไปหน่อยแต่ห้าสิบกิโลเมตรไม่มีปัญหา!”
สำหรับผลสรุปนี้ฉินสือโอวผิดหวังอยู่บ้างแค่ห้าสิบกิโลเมตร? แล้วยังต้องเปลี่ยนเป็นแรงขับพลังงานสูงอีก รัศมีการยิงใกล้เกินไป
เหมาเหว่ยหลงใช้ขาเตะเขาพลางพูด “ยังไม่พอใจอีก?”
ฉินสือโอวส่ายหน้าพลางพูด “ห้าสิบกิโลเมตรสำหรับฟาร์มปลาแล้วใกล้เกินไป”
เหมาเหว่ยหลงกลอกตา “แกมีสามัญสำนึกหน่อยได้ไหม? ถ้าไอ้สิ่งนี้สามารถยิงได้ห้าร้อยกิโลเมตรจะสามารถเข้าตลาดของใช้พลเรือนได้อย่างไร? แบบนี้ทำเนียบขาวก็ถูกผู้ก่อการร้ายระเบิดเป็นเสี่ยงๆ แล้ว!”
ฉินสือโอวคิดดูแล้วก็ใช่เขาถามเซี่ยงห่าวว่ามิสไซล์ดับเพลิงนี้ราคาเท่าไร เซี่ยงห่าวยื่นมือออกมาพลางพูด “หนึ่งเครื่องติดตั้งบาซูก้าสำหรับยิงสี่ชิ้นมิสไซล์แปดลูกราคาต่ำที่สุดคือห้าล้าน!”
“แม่เอ้ย แพงขนาดนี้?” ฉินสือโอวพึมพำเบาๆ
เหมาเหว่ยหลงก็งงพลางชี้ไปที่ตารางราคา “พี่ชาย จะรังแกกันไปหน่อยหรือเปล่า? ในตารางราคาแค่หนึ่งล้านสองแสนไม่ใช่เหรอ?”
“นั่นคือดอลลาร์แคนาดา ที่ผมพูดคือเงินหยวนจีน!” เซี่ยงห่าวพูดอย่างแน่วแน่
ฉินสือโอวได้ยินแล้วก็ใจชื้นขึ้นมาแล้วพูด “ซื้อแค่มิสไซล์อย่างเดียวเท่าไร?”
มองเขาอย่างสงสัยพลางพูด “คุณไม่ได้อยากซื้อหรอกมั้ง?”
ฉินสือโอวพยักหน้าอย่างแน่วแน่เซี่ยงห่าวยิ้มอย่างจนใจ “ผมว่าคุณไม่ควรซื้อนะ ตามนโยบายการป้องกันประเทศของแคนาดาอุปกรณ์ดับเพลิงแบบโจมตีพวกนี้สามารถขายให้ได้แค่หน่วยงานของรัฐเท่านั้นไม่สามารถซื้อส่วนบุคคลได้!”
ได้ยินแบบนี้ฉินสือโอวก็ตะลึงเขาคิดเรื่องนี้ง่ายไปหน่อยคิดว่าพวกของอย่างมิสไซล์ดับเพลิง รถดับเพลิงล้วนเป็นของใช้ทางพลเรือนที่แคนาดาแม้แต่ปืนเอ็มหกสิบก็ยังสามารถซื้อได้ อย่างนั้นของใช้ทางพลเรือนพวกนี้ก็ควรจะง่ายยิ่งกว่าถึงจะถูก
ได้รับคำเตือนจากเซี่ยงห่าวฉินสือโอวก็โทรสอบถามเออร์บัก เออร์บักไม่ค่อยได้ศึกษาเรื่องพวกนี้เขาเลยโทรไปถามเพื่อนร่วมงานของตัวเองแล้วโทรกลับมาบอก “ใช่ครับ อุปกรณ์ดับเพลิงแบบโจมตีไม่อนุญาตให้ขายให้ส่วนบุคคลหรือหน่วยงานที่ไม่ใช่ของรัฐ”
ฉินสือโอวกำลังผิดหวังเออร์บักก็พูดอีก “แต่ว่าถ้านายอยากซื้อก็มีวิธีอยู่”
“พูดมาเลยครับ ไม่ต้องพูดอ้อมค้อม”
“ง่ายมาก ให้ทางเมืองแฟร์เวลยื่นคำร้องต่อทางนครเซนต์จอห์นขออุปกรณ์ดับเพลิงแบบโจมตีเพื่อป้องกันภูเขา เทือกเขาเคอร์บัล เกิดไฟไหม้ได้ง่ายในฤดูใบไม้ผลิโดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้มีนักท่องเที่ยวอยู่มากการเกิดไฟไหม้อันตรายมาก ตามที่ฉันรู้ นครเซนต์จอห์นไม่มีอุปกรณ์ดับเพลิงขนาดใหญ่อย่างนั้นต้องอนุญาตให้เมืองแฟร์เวลซื้อเองแน่”
เออร์บักพูดอย่างเรียบๆ ชี้ทางให้ฉินสือโอว
ฉินสือโอวโทรไปพูดเรื่องนี้กับแฮมเล็ตทันที เดิมทีแฮมเล็ตก็ลังเลอยู่หน่อยๆ ฉินสือโอวพูดออย่างไม่พอใจ “ผมยอมรับนะพวกว่าผมอยากซื้อของพวกนี้ไว้ปกป้องรักษาฟาร์มปลา คุณก็รู้พื้นที่ฟาร์มปลาของผมถ้าไม่ใช้ของพวกนี้ผมจะรักษามันไว้อย่างไร?
แฮมเล็ตได้ฟังเขาพูดอย่างนี้ก็รู้สึกว่ามีเหตุผลเลยบอกจะไปดำเนินการยื่นคำร้องต่อฝ่ายป้องกันอัคคีภัยที่นครเซนต์จอห์นตอนบ่าย
เซี่ยงห่าวเชี่ยวชาญเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของฉินสือโอวเมื่อโทรศัพท์เสร็จก็ลากเขาไปดูรถยิงมิสไซล์อีกคันอย่าง “รถดับเพลิงคันนี้เจ๋งกว่า เป็นโมเดลของเครื่องบินทหารสอดแนม มันใช้ระบบนำทางระยะไกลด้วยอินฟราเรดมีจุดเด่นที่ระบบการจัดการแบบบูรณาการ และเทคโนโลยีชั้นสูงแค่คันเดียวก็สามารถจัดการดับเพลิงได้อย่างสมบูรณ์…”
“รถคันนี้ติดตั้งใกล้เคียงกับมิสไซล์ที่ใช้ทางทหารมากที่สุดสามารถเปิดและปิดได้ด้วยการกดแค่หนึ่งครั้ง ถอดส่วนที่ใช้รบออกแล้วแต่ยังเหลือความสามารถในการตรวจจับความร้อนและดำเนินการดับไฟไว้ ราคาเจ็ดล้านแถมเครื่องส่งรังสีอินฟราเรดนำทางหนึ่งเครื่อง”
ฉินสือโอวยังไม่ตอบรับเขาดูอย่างสนใจแล้วก็ไปดูที่อย่างอื่นต่อ
พวกคนขายที่เข้าร่วมงาจัดแสดงสินค้าล้วนเป็นผู้ที่เชี่ยวชาญของบริษัทพวกเขาเบื่อหน่ายกันทั้งเช้า คนส่วนมากที่มาไม่ได้สนใจอุปกรณ์ที่สุดยอดพวกนี้สุดเช่นนี้พวกขาเลยยังไม่ได้ทำรายเลย ท่าทางของฉินสือโอวทำให้พวกเขามีหวังเลยมาดึงเขาไปดูอุปกรณ์ของตัวเองรายแล้วรายเล่า
“พี่ชายมาดูรถดับเพลิงเทอร์โบของพวกเราสิครับ เป็นดาวของอุปกรณ์ดับเพลิงอย่างแน่นอน รู้ไหมว่าเครื่องยนต์ฉีดน้ำของมันคืออะไร? นั่นสุดยอดมากที่ใช้คือเครื่องยนต์ของเครื่องบินรบถึงเจเซเว่น รู้จักไหมครับเครื่องบินรบเจเซเว่น? สุดยอดเป็นที่สุดเลยล่ะ!” ชายสวมแว่นขอบทองคนหนึ่งพูดน้ำไหลไฟดับแนะนำรถดับเพลิงคันใหญ่ของตัวเอง
รถดับเพลิงคันนี้ขนาดพอๆ กับรถบรรทุกแปดล้อส่วนหลักคือเครื่องเทอร์โบที่ส่วนหน้ารถสามารถหมุนวนได้สามร้อยหกสิบองศาเส้นผ่านศูนย์กลางส่วนหน้าสี่สิบเซนติเมตร ตรงกลางมีปืนฉีดน้ำอยู่รอบๆ ส่วนหลังเป็นส่วนพ่นอากาศที่แข็งแกร่งยอดเยี่ยมเหมือนกัน
ฉินสือโอวดูการแนะนำรถคันนี้ถังน้ำมันบรรจุเต็มถังได้สองตัน หลักการทำงานเหมือนหลักการทำงานของเครื่องบินรบตอนที่เทอร์โบทำงานสามารถสร้างแรงดันได้สามตันตอนที่ส่วนหลังพ่นอากาศออกจะมีปืนฉีดน้ำคอยพ่นน้ำออกกระบอกสูบรวมกระแสน้ำที่ด้านหน้าจะพ่นสายน้ำออกมาประมาณสี่สิบเซนติเมตร
จุดเด่นของรถดับเพลิงรุ่นนี้อยู่ระยะเป้ายิงสามารถยิงน้ำออกมาได้ถึงสองร้อยเมตรพละกำลังแรง ฉินสือโอวดูวิดีโอสาธิตแล้วก็เกิดความคิดอย่างหนึ่ง
ถ้าเอาเทอร์โบน้ำและเรือกลไฟรวมกันจะเป็นอย่างไร?
…………………………………

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset