ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 602 แผนการสำเร็จ

การจำศีลแกล้งตายของหอยเป๋าฮื้อกลายเป็นจุดหักมุมที่สำคัญในการเจรจาของทั้งสองฝ่าย
คนที่ค้นพบเรื่องนี้คือนักวิชาการที่มีชื่อว่าเคอร์ลี เขาพบว่าอยู่ๆ หอยเป๋าฮื้อที่ทรงคุณค่าพวกนี้ก็ไม่ขยับเขยื้อนเลยรู้สึกว่าสถานการณ์ไม่ปกติ
เป๋าฮื้อไม่เหมือนกับหอยชนิดอื่น มันไม่ใช่สัตว์ประเภทที่เมื่อเลือกสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยแล้วจะไม่เปลี่ยนแปลงอีก พวกมันเป็นสัตว์ประเภทซ่อนตัวตอนกลางวัน ออกมาตอนกลางคืน ตอนที่มีแสงอาทิตย์ส่องจะหลบซ่อนอยู่ในรัง สะสมกำลังไว้เมื่อถึงตอนกลางคืนถึงออกมาหาอาหาร
อีกอย่างสภาพแวดล้อมที่บาลซักจัดให้เป๋าฮื้อพันธุ์ Haliotis kamtschatkana อยู่ก็ไม่เลวเลย ตู้ปลาที่พวกมันอยู่ยาวเจ็ดถึงแปดเมตร กว้างสี่ถึงห้าเมตร ว่ากันว่าก่อนหน้านี้ใช้เลี้ยงฉลามตัวเล็ก แบบนี้ก็สามารถรับประกันได้ว่าการใช้ชีวิตของหอยเป๋าฮื้อพวกนี้จะไม่ถูกจำกัด
เป๋าฮื้อพันธุ์ Haliotis kamtschatkana ชอบอาศัยอยู่ในที่น้ำไหลเชี่ยว แนวหินที่มีสาหร่ายชุกชุมและซอกหินตามชายฝั่งที่น้ำซัด ในตู้ปลาจะมีมุมที่วางก้อนหินที่มีสาหร่ายสีน้ำตาลเติบโตไว้ นี่คือบ้านของหอยเป๋าฮื้อ
นอกจากการซ่อนตัวช่วงกลางวันและออกมาตอนกลางคืนแล้วเป๋าฮื้อพันธุ์ Haliotis kamtschatkana ยังมีพฤติกรรมการกลับบ้านอีกอย่างหนึ่งคือไม่ว่าจะไต่ไปหาอาหารไกลแค่ไหน เมื่อฟ้าเริ่มสางพวกมันจะทยอยกลับบ้านไม่หยุดอยู่ข้างนอก
หอยเป๋าฮื้อในตู้ปลาต่างลดพลังในการดำรงชีวิตลง พวกมันเปลี่ยนจากเชื่องช้าเป็นเชื่องช้าเป็นพิเศษ วางอาหารลงไปก็ไม่ไปแตะต้อง กระจัดกระจายกันอยู่ในตู้โดยไม่ขยับเขยื้อน
พอพวกผู้เชี่ยวชาญพบปัญหาก็รีบทำการช่วยชีวิตหอยเป๋าฮื้อทันที แต่ไม่ว่าพวกเขาจะวิจัยอย่างไรก็หาสาเหตุที่หอยเป๋าฮื้อเข้าสู่การจำศีลไม่ได้
พอบาลซักเห็นสถานการณ์ไม่ดีก็ได้แต่เอาพวกเป๋าฮื้อที่เสียแล้วมาใช้ใหม่โดยการไปเจรจากับฉินสือโอวอีกครั้ง
“ถ้าคุณอยากได้เป๋าฮื้อพันธุ์ Haliotis kamtschatkana งั้นไม่ใช่แค่คุณต้องอนุญาตให้เราจับล็อบสเตอร์หลากสีพวกนั้น แต่ต้องช่วยพวกเราจับเต่ามะเฟืองด้วย พวกเราจะไม่ทำร้ายเต่ามะเฟืองอย่างแน่นอน ส่วนล็อบสเตอร์ก็จะพยายามรักษาการใช้ชีวิตตามปกติของพวกมันอย่างสุดความสามารถ” บาลซักพูด
ฉินสือโอวถามพอเป็นพิธี “ทำไมอยู่ๆพวกคุณก็อยากจะเจรจาอีกล่ะ? ผมคิดว่าต้องมีปัญหาอะไรแน่นอน”
เขาไม่กังวลว่าคนพวกนั้นจะสงสัยว่าเขาใช้กลอุบาย เพราะตั้งแต่รู้ว่าเขาสนใจหอยเป๋าฮื้อ พวกนั้นก็เอาตู้หอยเป๋าฮื้อเข้าไปล็อกไว้ในห้องกัปตันและมีคนอยู่เวรตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ฉินสือโอวไม่มีโอกาสได้สัมผัสหอยพวกนั้นเลย
บาลซักหัวเราะเยาะเย้ยพลางพูด “ไม่ไม่ไม่ พวกเราก็แค่ซาบซึ้งใจในความจริงใจของคุณ ไม่กี่วันนี้พวกเราถามเรื่องพฤติกรรมของคุณกับคนในเมือง คุณฉิน ความรักที่มีต่อฟาร์มปลาของคุณทำให้พวกเราเชื่อว่าคุณอยากเพาะเลี้ยงขยายพันธุ์เป๋าฮื้อพันธุ์ Haliotis kamtschatkana จริงๆไม่ได้จะเอามันไปกิน”
ฉินสือสือโอวด่าในใจว่าสำนึกดีของปัญญาชนนี่คงพังแล้ว พวกนายซาบซึ้งใจในความจริงใจของฉันเนี่ยนะ? งั้นทำไมถึงรอจนหอยเป๋าฮื้อมีสภาพใกล้ตายถึงค่อยซาบซึ้งล่ะ?
แต่เขาไม่สนใจเรื่องพวกนี้ ตอนนี้เป้าหมายของเขาคือเอาหอยเป๋าฮื้อพวกนั้นมาต่อรองกับบาลซักอย่างรวดเร็วเขาช่วยเรือวิจัยหมายเลขสองจับเต่ามะเฟืองกับล็อบสเตอร์แล้วก็เอาเป๋าฮื้อพันธุ์ Haliotis kamtschatkana ที่เหมือนไม่มีชีวิตชีวาให้เขา
พวกผู้เชี่ยวชาญยังรู้สึกว่าตัวเองเอาเปรียบอีก การเคลื่อนไหวของหอยเป๋าฮื้อเชื่องช้ามาก ดังนั้นหลังถูกจับออกมาก็ยังไม่ขยับจนดูไม่ออกเลยว่าตายหรือไม่ตาย
พอได้หอยเป๋าฮื้อมาแล้ว ฉินสือโอวก็หัวเราะพลางวางลงไปที่แนวปะการัง
แน่นอนว่าเพื่อลดความสงสัยของพวกผู้เชี่ยวชาญลง เขาเลยทำเป็นตรวจดูสภาพของเป๋าฮื้อพันธุ์ Haliotis kamtschatkana
ที่ฉินสือโอวตรวจดูคืออายุของหอยเป๋าฮื้อ ซึ่งก็เหมือนกับต้นไม้ ทุกๆ ปีที่ผ่านไปหอยเป๋าฮื้อจะทิ้งรอยเว้าไว้ที่เปลือกหอย รอยเว้านี้เรียกว่าวงเปลือกหอย สำหรับต้นไม้จะเรียกว่าวงปี
ภายใต้สถานการณ์ทั่วๆไป วงเปลือกหอยจะชัดเจนหรือไม่เกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อมที่อยู่ ฤดูกาลและอาหารการกินของหอยเป๋าฮื้อ ในฤดูกาลที่มีการเจริญเติบโตเร็ว วงเปลือกหอยก็จะชัดเจน ระยะห่างจะค่อนข้างกว้าง ในทางกลับกันในฤดูกาลที่การเจริญเติบโตช้า วงเปลือกหอยก็จะเลือนราง ระยะห่างก็จะค่อนข้างใกล้กัน
ฉินสือโอวดูแล้วหอยเป๋าฮื้อพวกนี้ตัวที่ใหญ่ที่สุดใหญ่ประมาณฝ่ามือของเขา บนกระดองมีวงเปลือกหอยสี่สิบถึงห้าสิบเส้น มันเป็นตัวที่อายุยืนมากในเผ่าพันธุ์นี้ มิน่าล่ะก่อนหน้านี้พวกผู้เชี่ยวชาญถึงไม่ยอมให้หอยเป๋าฮื้อพวกนี้กับเขาเพราะพวกมันทรงคุณค่ามากนี่เอง
“โอเค หอยเป๋าฮื้อพวกนี้ไม่มีปัญหา” ฉินสือโอวพยักหน้า พวกผู้เชี่ยวชาญหัวเราะพลางพูดว่าไม่มีปัญหาแน่นอนอยู่แล้ว ในใจแอบหัวเราะในความไร้ฝีมือของฉินสือโอว ดูจากเรี่ยวแรงของเป๋าฮื้อพันธุ์ Haliotis kamtschatkana แล้วต้องเอาใส่ในน้ำสะอาด ไม่อย่างนั้นพวกมันจะไม่ขยับ
ฉินสือโอวก็แอบหัวเราะอยู่เหมือนกัน หลังจากเอาหอยเป๋าฮื้อใส่ลงไปในน้ำ เขาก็ถอนจิตสำนึกแห่งโพไซดอนที่ใช้ควบคุมพวกมันออกและถือโอกาสส่งพลังแห่งโพไซดอนเข้าไปจำนวนมาก จากนั้นพวกเป๋าฮื้อพันธุ์ Haliotis kamtschatkana ก็ตื่นตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว พอใส่เข้าไปที่แนวปะการังมันก็เริ่มออกหาอาหารทันที
เป๋าฮื้อพวกนี้มีหนวดคู่หนึ่งอยู่ที่ส่วนหัว มีตาอยู่ตรงโคนปากระหว่างหนวดและส่วนท้อง นอกจากนี้เป๋าฮื้อยังมีแขนใหญ่ๆอีกหนึ่งเส้น ด้านบนมีกรามและแรดูลา[1]จํานวนมากตั้งอยู่บนแถบแรดูลา ดูรวมๆแล้วคล้ายตะไบ
หอยเป๋าฮื้อใช้แถบแรดูลาในการจับอาหาร หลักๆเป็นพวกแพลงก์ตอน สาหร่ายแดง สาหร่ายเขียว สาหร่ายจีฉ่ายและสาหร่ายทะเลต่างๆ
เป๋าฮื้อพันธุ์ Haliotis kamtschatkana มีเอกลักษณ์อย่างหนึ่งที่น่าสนใจคือเปลือกของพวกมันจะมีสีคล้ายสิ่งที่พวกมันกินเข้าไป ดังนั้นเปลือกของหอยเป๋าฮื้อประเภทนี้จึงคล้ายรอยด่างๆ เพราะพวกมันกินสาหร่ายจีฉ่ายและสาหร่ายทะเลเข้าไปจนสีเปลี่ยน
แหล่งสาหร่ายทะเลแถวแนวปะการังอุดมสมบูรณ์มากเช่นนี้ เกรงว่าไม่ถึงกลางคืนพวกเป๋าฮื้อที่ได้รับการกระตุ้นจากพลังแห่งโพไซดอนคงจะค่อยๆเคลื่อนที่หาอาหารแล้ว
กินดื่มอิ่มแล้วพวกหอยเป๋าฮื้อก็หาโพรงไว้เป็นบ้านที่แนวปะการังเช่นนี้ ถ้าต่อไปสภาพแวดล้อมรอบๆไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไรมาก มันก็จะเอาที่นี่เป็นที่อยู่หลัก ไม่ว่าตอนกลางคืนจะไปที่ไหนกลางวันก็จะกลับมาที่นี่
เป๋าฮื้อพันธุ์ Haliotis kamtschatkana เนื้อเยอะ รสชาติดี พวกมันดึงดูดสัตว์ที่หาอาหารอยู่รอบๆอย่างรวดเร็วปลาและกุ้งที่กินสัตว์มีเปลือกเป็นอาหารล้วนรีบมา
อย่าเห็นว่าหอยเป๋าฮื้อรูปร่างงุ่มง่าม ที่จริงแล้วความสามารถในการป้องกันตัวของมันไม่เลวเลย เพียงแปะตีนไว้บนหินก็จะสามารถสร้างแรงดูดกว่าสองร้อยกิโลกรัมได้แล้ว พวกปลาใหญ่จะอาศัยแรงดูเพื่อกินพวกมันไม่ได้เด็ดขาด
สิ่งเดียวที่สามารถส่งผลกระทบต่อการดำรงชีวิตของเป๋าฮื้อพันธุ์ Haliotis kamtschatkana คือกั้งตั๊กแตนเจ็ดสีเจ้าพวกนี้เชี่ยวชาญในการทำลายเปลือกของเหยื่อและเปลือกของหอยเป๋าฮื้อก็ไม่แข็งแรงเท่าไร มันจึงไม่สามารถโจมตีกั้งตั๊กแตนได้
ฉินสือโอวได้แต่ลงมือเองด้วยการถ่ายพลังจิตไปที่พวกกั้งตั๊กแตนไม่ให้มาหาอาหารที่แนวหินปะการัง
แบบนี้พวกกั้งตั๊กแตนก็จะหลบเลี่ยงแนวปะการังตามสัญชาตญาณ และไม่เข้ามาในบริเวณนี้ตามคำสั่งของจิตสำนึกแห่งโพไซดอน
นายท่านใหญ่ฉินท่องยุทธจักรโดยอาศัยความบริสุทธิ์และศักดิ์ศรี ความบริสุทธิ์ถูกวินนี่พรากไปแล้ว ที่เหลือคือศักดิ์ศรีอันล้ำค่า
ในเมื่อรับปากไว้ว่าจะช่วยพวกผู้เชี่ยวชาญจับล็อบสเตอร์และเต่ามะเฟืองเขาก็จะทำเช่นนั้น
การจับล็อบสเตอร์นั่นเป็นเรื่องง่าย ถ้าหาพื้นที่ทะเลหรือเขตน้ำตื้นที่ล็อบสเตอร์อยู่เจอ เขาดำน้ำลงไปจับมาก็ได้แล้ว ถ้าน้ำลึกก็วางตาข่ายดักกุ้งลงไป ครึ่งวันก็จับได้แล้วเหมือนกัน
ที่ค่อนข้างยากคือการจับเต่ามะเฟืองต่างหาก
……………………………………………
[1] แรดูลา อวัยวะบดเคี้ยวเหมือนฟันซี่เล็กใช้บดย่อยอาหารของสัตว์จำพวกหอย

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset