ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 625 ฐานรากห่วงโซ่อาหารของฟาร์มปลา

ตอนที่ฉินสือโอวกลับมาถึงฟาร์มปลา เรือฮาวิซทก็เพิ่งจะเข้าเทียบท่า ส่วนเรือแฟร์เวลก็กำลังเตรียมตัวออกเดินทาง
บัตเลอร์โทรศัพท์เข้ามา เขาต้องการให้ฉินสือโอวจัดเตรียมผลผลิตการจับปลาล็อตที่สามของฟาร์มปลา พวกเขาได้รับคำชื่นชมจากทั่วทั้งนิวยอร์ก ดังนั้นนี่จึงเป็นเวลาที่ต้องเคลื่อนทัพเข้าสู่ไมอามีแล้ว
การจับปลาของฟาร์มปลากับการจับปลาในทะเลหลวงเป็นคนละเรื่องกัน ปลาในฟาร์มปลาเป็นทรัพย์สินของตนเอง สามารถจับได้แต่ปลาที่มีขนาดใหญ่มากพอแล้วเท่านั้น ถ้าเป็นปลาเล็กจะต้องปล่อยไป ดังนั้นการทำงานจึงค่อนข้างเหน็ดเหนื่อย หลังจากจับปลาขึ้นมาแล้วก็ต้องคัดแยกปลา ปลาที่ไม่ตรงกับเงื่อนไขของการจับปลาก็ต้องปล่อยกลับไปในทะเล
แต่การจับปลาในทะเลหลวงเป็นเรื่องไม่ซับซ้อน แค่เลือกอวนที่มีตาอวนตรงตามข้อกำหนดของกรมประมง จากนั้นก็ทิ้งอวนจับปลาได้แล้ว ไม่ว่าพวกเขาจะจับได้อะไรขึ้นมา ปลาเล็กปลาใหญ่จะกองอยู่ด้วยกัน ส่วนกรมประมงก็ไม่ได้มาตรวจสอบอย่างจริงจังมากนัก
เนื่องจากการอบรมของฟาร์มปลานิวฟันด์แลนด์ แคนาดามีการบริหารควบคุมการประมงที่ค่อนข้างเคร่งครัด เวลาเรือประมงออกทะเลก็จะเลือกอวนตามข้อกำหนดด้วยความซื่อสัตย์มากๆ ประเทศต่างๆ อย่างเช่นญี่ปุ่น อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ พวกเขาต่างก็เลือกใช้อวนที่มีตาอวนขนาดเล็กที่สุด เมื่อพบฝูงปลาก็อยากจะจับพวกมันมาทั้งหมด
เรือประมงลำหนึ่งมีชาวประมงอยู่ทั้งหมดสิบกว่าคน บนเรือหนึ่งลำไม่จำเป็นต้องใช้กำลังแรงงานมากขนาดนี้ ฉินสือโอวจึงให้เรือแฟร์เวลออกไปทำงานด้วย ถึงอย่างไรเรือลำนี้ก็เป็นเรือยอชต์ทรอลเลอร์ เหมาะกับการนำมาใช้จับปลามาก
ฉินสือโอวจอดรถแล้วขึ้นไปดูเรือฮาวิซท ปลาที่จับมาได้ก็เป็นผลการเก็บเกี่ยวที่ดี ข้างในมีปลาค็อดแอตแลนติกกับปลาแฮดดัคที่อ้วนท้วนแข็งแรงและกำลังส่องแสงนุ่มนวลละเอียดเกลี้ยงเกลาไปทั่วทั้งตัว แค่เห็นก็รู้แล้วว่าเป็นปลาที่มีเนื้อคุณภาพเยี่ยมยอด
แต่ฟาร์มปลาจะทำการเพาะเลี้ยงแบบเดียวก็ไม่ได้ ฟาร์มปลาไม่ได้มีผลผลิตอย่างปู กุ้งมังกรและหอยชนิดต่างๆ ฉินสือโอวจึงตัดสินใจว่าลำดับต่อไปจะต้องเพาะเลี้ยงปูแล้ว ส่วนหอยยังไม่ต้องจัดการก็ได้ ไม่ต้องใจร้อนไป
ชาวประมงขนย้ายกล่องเก็บปลาแต่ละกล่องเข้าไปไว้ในห้องแช่เย็น ด้านฉินสือโอวก็ไปจัดการเครื่องเคียงอาหารเช้าของเขาต่อ
เห็ดพอร์ชินีผัดน้ำมันทำได้ง่ายๆ พอล้างเห็ดเสร็จแล้วก็เอาออกมาตากให้แห้ง ฉินสือโอวกางขาตั้งอันหนึ่งไว้ที่หน้าวิลล่า เขาหั่นเห็ดพอร์ชินีเป็นเส้นๆ แล้วนำไปวางไว้ข้างบนเพื่อตากแดด
ฉงต้านึกว่าเป็นของอะไรอร่อยๆ จึงมายืนอยู่ข้างๆ ขาตั้ง มันเงยหัวขึ้นแล้วออกแรงสูดจมูกเพื่อดมกลิ่น
ฉินสือโอวจึงเข้าไปแยกมันก่อนจะพูดกับมัน “ไปนอนอยู่ใต้ต้นไม้ อย่าทำคว่ำเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นก็ไม่ต้องกินข้าวเย็นไปเลยสามวัน!”
ฉงต้าเดินไปด้วยความรู้สึกไม่พอใจ แต่ต่อมามันก็เจอต้าป๋าย แค่สะบัดหัวต้าป๋ายก็เข้าใจความหมายของมัน ต้าป๋ายจึงปีนขึ้นไปบนขาตั้งแล้วหยิบเอาเห็ดพอร์ชินีมาให้ฉงต้ากินหนึ่งเส้น
เห็ดพอร์ชินีที่ยังไม่สุกจะมีรสชาติธรรมดาๆ ฉงต้าเคี้ยวเข้าไปสักครู่ก็อ้าปากคายเห็ดพอร์ชินีที่ไร้รสชาติออกมาแล้วปีนขึ้นไปใต้ต้นไม้อย่างเอ้อระเหยพลางเอนตัวพิงลำต้นเพื่องีบหลับ
เห็ดหอมดองพริกสามารถทำแล้วทานตอนนี้ได้เลย ฉินสือโอวหยิบพริกดองออกมาจากตู้เย็น เขาเลือกเอาพริกดองที่อวบอ้วนและมีสีเขียวเหลืองออกมาจำนวนหนึ่ง เขาเด็ดขั้วพริกล้างเมล็ดพริกส่วนเกินออกก่อนหมักทั้งหมดด้วยน้ำส้มสายชูกับซอสถั่วเหลือง
เห็ดหอมภูเขาต้องเอาไปต้มน้ำก่อน ขณะที่กำลังต้มก็ใส่เกลือลงไปเล็กน้อย เมื่อก่อนแม่ฉินสือโอวมักจะทำเมนูนี้บ่อยๆ ดังนั้นเขาจึงทำมันได้อย่างคล่องแคล่วและชำนาญ หลังจากต้มเสร็จแล้วก็เอาไปตากแห้ง จากนั้นก็เอามาผสมกับพริกดองแล้วเทน้ำส้มสายชูกับซอสถั่วเหลืองหมักลงไปก็เป็นอันเสร็จเรียบร้อย
ทำอาหารจานนี้ไม่ต้องใช้ซุปไก่สกัด เนื่องจากเห็ดหอมภูเขาก็มีรสชาติความสดในตัวอยู่แล้ว หลังจากดองจนมีรสเค็ม เผ็ดและเปรี้ยวก็จะเป็นอาหารอร่อยจานหนึ่ง
ฉินสือโอวหาไหมาใส่ไว้เรียบร้อย พอลองดมๆ กลิ่นดูก็รู้สึกไม่เลวเลย เขาตบไหแปะๆ ด้วยความพึงพอใจแล้วนำมันไปวางที่มุมของห้องครัว
กระรอกเสี่ยวหมิงกระโดดโลดเต้นวิ่งเข้ามา มันเอาลูกสนมาให้เขาทานหนึ่งลูก นับว่าเป็นการเชื่อมความสัมพันธ์เช่นกัน
ฉินสือโอวทำสลัดผลไม้จานเล็กแล้ววางลงไปบนพื้น จากนั้นเสี่ยวหมิงก็วิ่งออกไปเรียกพวกพ้องเข้ามา มันพาครอบครัวกระรอกดินวิ่งเข้ามารับความเพลิดเพลินจากอาหารชุดใหญ่จานนี้ด้วยกัน
สำหรับครอบครัวกระรอกดิน ฉินสือโอวรู้สึกค่อนข้างปวดประสาทเล็กน้อย สัตว์เลี้ยงพวกนี้เฉลียวฉลาดน่ารักน่าเอ็นดูมาก ทว่าพวกมันมีงานอดิเรกอย่างหนึ่งที่ทำให้ต้องรู้สึกกลัดกลุ้ม นั่นก็คือการขุดหลุม
พวกกระรอกดินขุดพื้นจนเป็นรูไปทั่วทั้งฟาร์มปลา หลายครั้งตีนห่านข้างหนึ่งมักจะตกลงไปในรู ห่านตัวอวบอ้วนน้ำหนักมากและมีความเฉื่อยเยอะ ดังนั้นจึงทำให้ตีนและขาของห่านบิดหักได้อย่างง่ายดาย
ปัญหานี้ฉินสือโอวไม่มีทางแก้ เขาทำได้แค่เมินเฉยมันไปก่อน เขาเอนตัวนอนอยู่ใต้ต้นเมเปิลเรียงกันกับฉงต้าแล้วพาจิตสำนึกแห่งโพไซดอนเข้าไปที่ฟาร์มปลา
ปีนี้ฟาร์มปลาคึกคักมากกว่าเดิมแล้ว สาหร่ายทะเลคุณภาพสูงดึงดูดปลาได้มากขึ้น ปลาเล็กบางส่วนฟักตัวขึ้นที่ฟาร์มปลา พวกมันไม่ได้กลับไปที่ทะเลลึกเหมือนกันกับบรรพบุรุษของพวกมัน แต่กลับอยู่ที่น่านน้ำของฟาร์มปลาต่ออย่างเช่นปลาคาพีลิน
นิสัยดั้งเดิมของปลาคาพีลินค่อนข้างแปลกประหลาด พวกมันจะขึ้นไปวางไข่บนฝั่ง หลังจากลูกปลาฟักตัวแล้วก็จะถูกคลื่นทะเลพากลับสู่มหาสมุทร ต่อจากนั้นก็จะพากันเข้าไปสู่ทะเลลึกเป็นส่วนใหญ่ แต่ก็มีบางส่วนที่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะสาเหตุอะไรถึงได้ว่ายน้ำเที่ยวเตร่เข้าไปสู่แม่น้ำจนกลายเป็นปลาน้ำจืด
ครั้งที่แล้วหลังจากปลาคาพีลินขึ้นไปวางไข่บนชายฝั่งในฟาร์มปลาแล้ว คลื่นทะเลก็พัดม้วนเอาไข่ที่ผสมพันธุ์แล้วลงไปในน้ำทะเล ไข่พวกนั้นก็ฟักตัวตั้งนานแล้ว ตอนนี้ก็ผ่านมาแล้วสามเดือน ลูกปลาต่างเจริญเติบโตจนเต็มวัยหมดแล้ว
นี่เป็นสิ่งที่ฟาร์มปลาส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงของปลาคาพีลิน โดยปกติแล้วสภาพการเจริญเติบโตของปลาคาพีลินจะค่อนข้างช้า ตั้งแต่ยังเป็นลูกพันธุ์โตจนถึงตอนโตเต็มวัยอย่างน้อยๆ ก็ต้องใช้เวลาครึ่งปี ถ้าหากเป็นทะเลน้ำลึกที่หนาวเหน็บก็ต้องใช้เวลาถึงแปดเดือนกว่าๆ แต่ที่ฟาร์มปลา ระยะเวลาถูกย่นลงกว่าครึ่งหนึ่ง
แน่นอนว่าถึงแม้ปลาคาพีลินจะโตเต็มวัยแล้ว แต่ก็มีขนาดความยาวไม่เกินเจ็ดแปดเซนติเมตรอยู่ดี
ฉินสือโอวยินดีมากที่ปลาคาพีลินอยู่ต่อ เนื่องจากปลาชนิดนี้มีขนาดเล็ก จึงมีมูลค่าทางเศรษฐกิจทั่วๆ ไป ไม่ใช่ว่ามันไม่มีคุณค่าทางโภชนาการ แต่เป็นเพราะมันจับได้ไม่ง่าย จำนวนที่จับได้ก็น้อย นอกจากช่วงสืบพันธุ์ในทุกๆ ปี ก็ยากมากที่จะหาฝูงปลาคาพีลินเจอ
ทว่าตามข้อกำหนดของกฎหมายการประมงแคนาดาแล้ว ไม่ว่าจะเป็นปลาอะไร แม้จะเป็นปลาที่ถูกอเมริกาเหนือเพิ่มเข้าไปในรายการพันธุ์ปลาที่ถูกแบนอย่างปลาทูน่าขาวกับปลาเอสโคลา แต่ถ้าเป็นช่วงสืบพันธุ์ก็ไม่อนุญาตให้จับทั้งนั้น
ดังนั้นปลาที่มีขนาดเล็กเกินไปก็ต้องใช้อวนจับปลาที่มีตาอวนเล็ก แต่สำหรับเรือประมงทะเลน้ำลึก พวกเขาไม่ได้นำอวนจับปลาตาเล็กติดเรือไปด้วย แบบนี้ก็พอดีกับปลาคาพีลินที่อาศัยอยู่ในทะเลน้ำลึก ดังนั้นชาวประมงจึงเพิ่มจำนวนการจับปลาคาพีลินได้ยากมาก
แต่สำหรับฟาร์มปลาแล้ว ปลาคาพีลินเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นล่างสุดที่เหมาะกับห่วงโซ่อาหารมาก พวกมันตกไข่ง่าย เป็นอาหารอันโอชะของปลากินเนื้อทุกชนิด อุดมไปด้วยสารอาหารเหมาะกับการเป็นเหยื่อสำหรับปลาค็อด ปลาเเซลมอนแปซิฟิกและปลาทูน่ายิ่งกว่าปลาแฮร์ริ่งกับปลาซาบะเสียอีก
เพื่อที่จะปกป้องปลาคาพีลินพวกนี้เอาไว้ ฉินสือโอวจึงต้องรวบรวมพวกมันเข้าด้วยกัน หลังจากนั้นก็ถ่ายทอดพลังของจิตสำนึกแห่งโพไซดอนให้พวกมันด้วยกันทั้งหมด
นอกจากนี้เขายังเจาะจงเลือกปลาหนึ่งกลุ่มให้ไปอาศัยอยู่ที่ปากแม่น้ำเขาเคอร์บัลที่ไหลลงสู่ทะเลด้วย เนื่องจากที่นี่มีกระแสน้ำไหลเชี่ยว ปลาตัวใหญ่ไม่สามารถเข้าใกล้ได้โดยง่าย ถึงจะเข้ามาใกล้ก็ไม่กลัว ปลาคาพีลินสามารถย้ายถิ่นฐานเข้าสู่แม่น้ำเพื่อหลบภัยได้
เมื่อถ่ายทอดพลังของจิตสำนึกโพไซดอนให้กับปลาคาพีลินที่พบเสร็จแล้ว ฉินสือโอวก็ไปสำรวจดูน่านน้ำบริเวณปากแม่น้ำ เมื่อลองสำรวจดูก็พบปัญหาบางส่วนของที่นี่แล้ว
ปลาคาพีลินรสชาติดีเกินไปจริงๆ ถึงได้ดึงดูดปลาปากแหลมฝูงใหญ่มา!
ปลาปากแหลมนั้นแค่เห็นชื่อก็ทราบถึงความหมายของมันแล้ว มันคือปลาชนิดหนึ่งที่มีปากแหลมๆ ยื่นออกมา มีปลาในมหาสมุทรหลายชนิดที่ถูกเรียกด้วยชื่อนี้ แต่ที่นิวฟันด์แลนด์ ชื่อนี้ใช้เรียกปลาชนิดหนึ่งโดยเฉพาะ นั่นก็คือปลาฮาวด์ฟิช
คำว่าปลาเข็ม (鱵) ในชื่อภาษาจีนของมันมีที่มาจากลักษณะปลาที่แปลกประหลาดของพวกมัน เพดานปากบนปรากฏให้เห็นเป็นรูปสามเหลี่ยมสั้นเล็ก เพดานปากล่างยื่นยาวเหมือนเข็มหนึ่งเล่ม โดยทั่วไปแล้วจะอาศัยอยู่ใกล้ฝั่งทะเล พวกมันสามารถเข้าไปสู่น้ำจืดได้ อาหารหลักของพวกมันก็คือสาหร่ายสีเขียว แพลงก์ตอนไปจนถึงสัตว์น้ำมีเปลือกขนาดเล็กชนิดต่างๆ
ปลาเข็มส่วนใหญ่มีลำตัวค่อนข้างสั้น แต่ปลาฮาวด์ฟิชเป็นประเภทต่างพันธุ์ สามารถโตได้ถึงหนึ่งเมตรครึ่ง พวกมันมีนิสัยดุร้ายมาก เรียกได้ว่าเป็น ‘ปลาแบมบูซ่า’ แห่งมหาสมุทรเลยทีเดียว ลักษณะนิสัยและวิธีการจับอาหารต่างก็ใกล้เคียงกันมาก
ด้วยเหตุผลต่างๆ สิ่งที่ปลาปากแหลมชอบกินมากที่สุดก็คือปลาคาพีลิน เช่นนั้นเมื่อฝูงปลาปากแหลมปรากฏตัวขึ้นในบริเวณน่านน้ำของปากแม่น้ำ ฝูงปลาคาพีลินจึงตกอยู่ในอันตรายแล้ว
…………………………………………………………….