ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 764 คราเคนออกโรง

บทที่ 764 คราเคนออกโรง
โดย
Ink Stone_Fantasy
แค่เห็นเรือประมงของอีกฝ่ายอยู่กลางทะเลที่ห่างไปไม่ไกล และเรือดำน้ำเล็กอีกสองลำที่กำลังลอยอยู่กลางน้ำพร้อมกับอวน และสายดึงนั้นก็กำลังลากตาข่ายดักปลาขึ้นมาพอดี
พอเห็นภาพแบบนี้แล้ว ฉินสือโอวจะไม่รู้เหรอว่าเรื่องมันเป็นอย่างไร? นี่มันล้ำจริงๆ วิธีจับปลาโดยใช้เรือดำน้ำลากอวน?
การใช้อวนจับปลาปกติแล้วจะใช้เรือสองลำในการดึงถ่างตาข่ายดักปลา แล้วเคลื่อนที่ไปข้างหน้าพร้อมกันเพื่อจับปลาและของมีค่าในที่อยู่ในน้ำในเวลาเดียวกัน แน่นอนว่ามีเรือที่มีเพียงลำเดียวก็สามารถใช้อวนประเภทนั้นได้เช่น เรือฮาวิซทก็ทำแบบนั้นได้
แต่การใช้เรือลำเดียวลากอวน ประสิทธิภาพและความสามารถในการทำงานก็ย่อมไม่เท่าการใช้เรือสองลำลากอวนอย่างไม่ต้องสงสัย
วิธีที่เรือดำน้ำสองลำนี้ใช้ก็คือวิธีแบบนี้ แน่นอนว่าพลิกแพลงวิธีการนิดหน่อย
เรือดำน้ำทั้งสองลำมีความยาวลำละประมาณสิบกว่าเมตร และสามารถดำน้ำได้ที่ความลึกประมาณสี่ห้าสิบเมตร แน่นอนว่าการลากอวนสามารถลงลึกไปได้อีก ดังนั้นสำหรับปลาที่อยู่ใต้ระดับกลางน้ำ อวนแบบนี้จะมีกำลังในการคุกคามเป็นอย่างมาก
อะไรคือปลาที่อยู่ใต้ระดับกลางน้ำล่ะ? ก็คือปลาทูน่าครีบน้ำเงินไง!
ฉินสือโอวเห็นเรือดำน้ำสองลำนี้แล้วก็ไปดูที่ตาข่ายดักปลาด้านหลังต่อ แค่มองไปก็อารมณ์ขึ้นแล้ว แม่งเอ๊ย! ปลาโอแถบของฉัน! พวกแกจับปลาโอแถบได้เลยเหรอ? สุดยอด! สุดยอดจริงๆ นี่มันปลาที่อยู่ระดับพื้นทะเลเลยนะ!
เทียบกับปลาทูน่าครีบน้ำเงินที่อยู่ตระกูลเดียวกัน ราคาของปลาโอแถบก็ถือว่าต่ำมาก แต่ถึงอย่างไรก็เป็นปลาทูน่าชนิดหนึ่งจึงเป็นปลาเศรษฐกิจที่มีราคาอยู่เหมือนกัน โดยเฉพาะที่มหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ ปลาชนิดนี้ก็ยิ่งมีคุณค่ามากยิ่งขึ้น
ปกติแล้วปลาโอแถบจะดำรงชีวิตอยู่ที่มหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ที่นั่นมีผืนน้ำกว้างใหญ่ที่อบอุ่นและโปร่งโล่งชื่อว่าแอ่งน้ำอุ่น เพราะมีกระแสน้ำสองแบบที่คุณภาพน้ำต่างกันโดยสิ้นเชิงไหลอยู่ด้วยกันในแอ่งน้ำอุ่น ทำให้สายน้ำไหลมาบรรจบกัน ซึ่งมีอุณหภูมิและอาหารเหมาะแก่การดำรงชีวิตของปลาโอแถบเป็นอย่างมาก
นอกจากนี้ บริเวณที่มีอุณหภูมิของน้ำตั้งแต่ 15 องศาเซลเซียสขึ้นไปในมหาสมุทรอินเดีย มหาสมุทรแปซิฟิก และมหาสมุทรแอตแลนติกก็ล้วนมีร่องรอยของปลาโอแถบอยู่ทั้งนั้น แถมมีจำนวนมากด้วย ถ้าพัฒนาต่อไปจะต้องทำผลประโยชน์ได้มากอย่างแน่นอน
แต่จะต้องระวังว่าปลาโอแถบเป็นปลาน้ำอุ่นที่ชอบน้ำบริเวณพื้นทะเลที่อุ่นและใสสะอาด สิ่งแวดล้อมที่อาศัยอยู่ต้องมีอุณหภูมิ 15 องศาเซลเซียสขึ้นไป ในบริเวณเขตน้ำร้อนพวกมันจะอาศัยอยู่ประจำถิ่น แต่ในบริเวณน้ำอุ่นพวกมันจะอพยพไปตามฤดูกาล
ไม่ต้องบอกเลยว่าบริเวณมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือนั้นไม่สามารถมีปลาโอแถบฝูงใหญ่อาศัยอยู่ได้ แต่ที่นิวฟันด์แลนด์เป็นเพราะกระแสน้ำอุ่นของอ่าวเม็กซิโกเลยทำให้มีปลาประเภทนี้อยู่ส่วนหนึ่ง พอรวมกับคุณภาพน้ำที่ใสสะอาดของที่นี่แล้ว ยิ่งทำให้ปลาประเภทนี้ยิ่งมีคุณค่ามากเป็นพิเศษ
คนพวกนี้จับปลาโอแถบขึ้นมาก่อนโดยเฉพาะ รู้ดีจริงๆ
ดูจากตรงนี้ก็สามารถดูออกได้เลยว่าเรือดำน้ำสองลำนี้มีประสิทธิภาพที่ดีมาก ไม่เพียงแต่สามารถจับปลาที่อยู่ใต้ระดับกลางน้ำ แต่ยังสามารถจับปลาที่อยู่เหนือระดับกลางน้ำได้ด้วย พวกมันเป็นมือสังหารของแท้
ฉินสือโอวไม่ปล่อยเรือแบบนี้ไว้แน่ ไม่อย่างนั้นต่อไปจะยากต่อการป้องกันการขโมยปลาในอนาคต
สำหรับคนจีนเรือดำน้ำคืออาวุธของประเทศ ว่ากันว่าเป็นหมาป่าทะเลที่สามารถคุกคามความอยู่รอดของเรือบรรทุกเครื่องบินในตำนานได้
แต่สำหรับคนอเมริกาและแคนาดาเรือดำน้ำได้กลายเป็นของเล่นไปแล้ว แต่แค่เป็นของเล่นที่ราคาแพงไปหน่อยอย่างเช่น เรือดำน้ำทรงฉลาม Seabreacher x ที่ไล่ล่าเฮยป้าหวังก่อนหน้านี้
ที่จริงตอนนี้ทางอเมริกาเหนือก็ค่อนข้างปวดหัวกับเรือดำน้ำที่ใช้โดยประชาชน อยากจะสั่งห้ามไม่ให้ผลิต แต่บริษัทที่ผลิตของพวกนี้ก็ล้วนเป็นบริษัททางทะเลขนาดใหญ่ที่สำคัญและมีฐานเสียงในการเลือกตั้งอยู่มาก หากจะไม่สั่งห้าม เจ้าสิ่งนี้ก็เป็นของที่รุนแรงมาก ตอนนี้พวกพ่อค้ายาเสพติดที่อเมริกาและเม็กซิโกล้วนใช้เจ้าสิ่งนี้ในการขนส่งยาเสพติด
เรือดำน้ำขนยาเสพติดเป็นสิ่งที่ไม่สามารถป้องกันได้จริงๆ ภาระงานของตำรวจทางทะเลเพิ่มขึ้นอย่างมากและประสิทธิภาพในการทำงานก็ลดลงด้วย
แต่การใช้เรือดำน้ำเพื่อขโมยปลานี่สิ ฉินสือโอวเพิ่งจะเคยได้ยินครั้งแรก นี่เป็นการใช้เงินตามอำเภอใจเกินไปแล้ว แค่ซื้อเรือดำน้ำสองลำนี้ต้องใช้เงินตั้งเท่าไร? จะอย่างไรก็คงต้องจ่ายหลายล้านดอลลาร์สหรัฐ? เพื่อจะขโมยปลาเนี่ยนะ?
ไม่ว่าอีกฝ่ายจะคิดอย่างไร ฉินสือโอวก็ไม่สามารถปล่อยให้ปลาของตัวเองถูกขโมยไปได้ โดยเฉพาะปลาโอแถบ
และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง การขโมยปลาครั้งนี้น่าเกลียดเกินไป นึกไม่ถึงเลยว่าจะใช้อุบายเรือผีสิงมาทำให้เขาตกใจกลัว!
ดูเหมือนเรือดำน้ำจะค้นพบเรือกำปั่นทะเลใต้ที่อยู่ข้างๆ แล้ว พอมันมาถึงบริเวณใกล้ๆ เรือกำปั่นทะเลใต้ก็ไม่โผล่ขึ้นมาบนผิวน้ำต่อ แต่จอดอยู่ใต้ล่าง รอจนเรือกำปั่นทะเลไปแล้วค่อยคิดอีกที
ฉินสือโอวไม่มีทางให้โอกาสนี้กับพวกเขา เขาเรียกคราเคนที่อยู่ไกลๆ พวกแกคิดว่ามีเรือดำน้ำก็เจ๋งแล้วเหรอ? โทษทีนะ ฉันมีปลาหมึกยักษ์
ปลาหมึกยักษ์รับรู้ถึงการเรียกหาที่รุนแรงจากพลังโพไซดอน พอชั่วครู่หนึ่งมันก็มา
เห็นได้ชัดว่าเรือดำขนาดเล็กทั้งสองลำมีระบบคลื่นโซนาร์ คราเคนเพียงแค่เข้าไปใกล้ยังไม่ได้โผล่ขึ้นมา เรือดำน้ำก็ตื่นตระหนกและเร่งความเร็วเพื่อจะหนีไป
ฉินสือโอวจะทำให้พวกเขาสงสัยไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้เป็นไปตามนิสัยของปลาหมึกยักษ์ และไม่ได้ให้มันโจมตีเรือดำน้ำ แต่ใช้หนวดพันตาข่ายดักปลาไว้ ดึงตาข่ายแล้วกินปลาโอแถบข้างใน
แบบนี้คนในเรือดำน้ำก็จะคิดว่าเจ้าปลาหมึกยักษ์ถูกอาหารดึงดูดมา
ตอนนี้ที่เรือดำน้ำจะมาห่วงอะไรกับปลา? เอาชีวิตให้รอดถึงจะเป็นสิ่งที่สำคัญจริงๆ ไม่อย่างนั้นถ้าถูกปลาหมึกยักษ์ขนาดยี่สิบกว่าเมตรรัดไว้ พวกเขาได้ตายแน่ๆ ถึงอย่างไรเรือดำน้ำของพวกเขาก็ไม่มีเครื่องมือโจมตีอะไรเลย!
ไร้สิ้นหนทางแล้ว เรือดำน้ำทั้งสองลำโผล่ขึ้นมาจากน้ำอย่างเร่งรีบ พอประตูเรือเปิดออกคนที่อยู่ด้านในก็ร้องโวยวายแล้วรีบปีนออกมาด้านนอก
ด้วยแรงของปลาหมึกยักษ์ ตาข่ายปลาฉีกขาดโดยง่ายดาย ในที่สุดเหล่าปลาโอแถบก็ได้มีชีวิตใหม่อีกครั้ง ระหว่างนั้นผืนน้ำรอบๆ ชุลมุนจนหาอะไรเปรียบไม่ได้
ทีแรกคนบนเรือกำปั่นทะเลใต้ยังถกเถียงกันเกี่ยวกับเรื่องเรือผีสิงอยู่ ผลสุดท้ายเพียงพริบตาเดียวเรือดำน้ำสองลำก็โผล่ขึ้นมาจากน้ำ อีกพริบตาหนึ่งก็มีคนกลุ่มหนึ่งปีนขึ้นมาจากเรือดำน้ำ…
ฉินสือโอวชี้นำความคิดให้พวกชาวประมง เขาชี้ไปที่กลุ่มคนที่กลัวจนฉี่ราดแล้วพูด “เรือผีหมาขี้เรื้อน! ดูสิ พวกหมานั่นซ่อนอยู่ในเรือดำน้ำ แม่งเอ๊ย พวกมันขับเรือดำน้ำมาขโมยปลาเนี่ยนะ! จับมันมาให้ฉัน!”
พวกซีมอนสเตอร์เข้าใจเรื่องราวอย่างรวดเร็ว คราวนี้พวกเขาเลยโมโหมาก เมื่อครู่นี้สิ่งที่พวกเขาตกใจจนเกือบตายนั้นที่จริงไม่ใช่เรือผีสิง!
โดยเฉพาะบูลที่โกรธมาก เพราะความกล้าหาญที่มีทั้งหมดถูกทำลายไปในครั้งเดียว เขานึกออกเลยว่าหลังจากกลับไปแล้ว ตัวเองจะถูกล้อขนาดไหน
บูลที่กำลังโกรธเกรี้ยวเอาปืนน้ำมาแล้วตะคอก “ถอยออกไป ให้ฉันอาบน้ำให้ไอ้พวกเวรนี่”
คนที่ปีนขึ้นมาจากเรือดำน้ำนั้นเหมือนกับหนีเสือปะจระเข้จริงๆ พวกเขาเอาชีวิตรอดจากเงื้อมมือปลาหมึกยักษ์มาได้อย่างยากลำบาก พอหันกลับมาก็เจอกับคนกลุ่มหนึ่งที่กำลังจ้องพวกเขาอย่างเลือดเย็น และตรงกลางของคนกลุ่มนี้ก็คือปืนน้ำขนาดใหญ่…
“เข้าใจผิด! เข้าใจผิดแล้ว! นี่เป็นเรื่องเข้าใจผิด!” มีคนตะโกนขึ้นมาอย่างอนาถ “รีบช่วยพวกเราเร็วเข้า ใต้เรือมีปลาหมึกยักษ์!”
มหาสมุทรแอตแลนติกเหนือยังคงเป็นที่ร่ำลือเรื่องปลาหมึกยักษ์ของทั้งโลกมาตลอด แต่ก็เหมือนกับเรื่องเรือผีสิงที่มีคนเห็นเยอะ แต่ไม่มีใครให้คำอธิบายที่น่าเชื่อถือได้ พวกชาวประมงเพิ่งจะถูกเรือผีสิงหลอกให้ตกใจมา ตอนนี้จะเชื่อเรื่องปลาหมึกยักษ์เหรอ?
“ไอ้เวรตะไล! อาบน้ำเสียเถอะพวกแก!” บูลไม่พูดอะไรต่อแล้วก็เริ่มฉีดน้ำไปด้านนอก
ปืนน้ำมีกำลังแรงยิ่งกว่าอะไร พอฉีดไปด้านนอกคนก็เริ่มลอยเคว้งราวกับเกี๊ยวในหม้อ คนที่ยืนอยู่บนเรือดำน้ำต่างกระโดดตู้มๆ ลงน้ำไป
“ช่วยด้วย! ใต้น้ำมีปลาหมึกยักษ์จริงๆ!” พวกเขาร้องอย่างสิ้นหวัง
แลนซ์ส่ายหน้าแล้วพูดอย่างอนาถใจ “น่าสงสาร!”
ทุกคนที่ถูกเรือผีสิงหลอกให้ตกใจต่างมองไปที่เขาด้วยสีหน้าอึมครึม
แลนซ์รีบเปลี่ยนคำพูด “สมควรแล้ว!”
………………………………………………………………

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset