ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 768 ความสำคัญของทฤษฎีความรู้

บทที่ 768 ความสำคัญของทฤษฎีความรู้
โดย
Ink Stone_Fantasy
ปลาค็อดทำปากแจ๊บๆ หมุนตัวกลับมาเตรียมจะไปหาหอยทากทะเลกินต่อ ด้านข้างก็มีปลาทูน่าครีบน้ำเงินพุ่งเข้ามาอย่างฉับพลันราวกับสายฟ้า เจ้าปลาตัวใหญ่ที่มีขนาดสองเมตรครึ่ง ปลาค็อดอยากจะหนีก็หนีไม่พ้น ก็เลยโดนกินไปเรียบร้อย!
ปลาทูน่าครีบน้ำเงินว่ายน้ำอย่างได้ใจ พอลืมตาขึ้นมา บ้าจริงทำไมอยู่ๆ ท้องฟ้าถึงได้มืด? แม้จะเป็นตอนกลางคืน แต่มันก็มืดเกินไปไหม? ซวยแล้ว ตัวเองโดนกิน!
ขณะที่ปลาทูน่าครีบน้ำเงินกำลังสิ้นหวัง สุดท้ายมันก็กลับมาเป็นอิสระได้ใหม่ ฉลามบาสกิงกำลังอ้าปากกว้างปรากฏอยู่ตรงหน้ามัน
แม้ว่าฉลามบาสกิงจะตัวใหญ่มหึมาและมีปากที่ใหญ่ยิ่งกว่า แต่พวกมันกินได้แค่สัตว์จำพวกแพลงก์ตอนโดยวิธีกรองกินเท่านั้น ดังนั้นมันจึงไม่สนใจพวกปลาใหญ่ โดยเฉพาะปลาทูน่าครีบน้ำเงินที่สามารถโตได้ถึงสามสี่เมตรยิ่งไม่สนใจ
แต่ปลาทูน่าครีบน้ำเงินก็ไม่ได้โชคดีไปตลอด ฉลามบาสกิงมีแค่ตัวเดียว แต่ฉลามชนิดอื่นมีจำนวนมาก และฉลามส่วนมากก็เห็นปลาทูน่าเป็นอาหารอันโอชะ
ฉินสือโอวมองฟาร์มปลาที่วุ่นวายแล้วก็ถอนหายใจ เขามีความฝันตั้งแต่เด็กว่าอยากเป็นผู้นำทัพที่มีกำลังพลเป็นล้านไปทำสงคราม ดูเหมือนเด็กผู้ชายทุกคนก็มีความฝันแบบนี้
แต่ตอนนี้ ฝันสลายไปแล้ว…
ในที่สุดเขาก็เข้าใจ ตัวเองนำคนสิบคนได้ แต่ถ้ามากกว่านี้ก็นำไม่ได้แล้ว ดังนั้นการที่กองทัพให้แผนการตั้งกองกำลังกับเขาแค่สิบสองคนนั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ถ้าให้หนึ่งร้อยสิบสองคน ฟาร์มปลาก็อาจจะวุ่นวายจนเป็นสภาพแบบนี้
ฉินสือโอวปวดหัวเป็นที่สุด แต่ก็ต้องแข็งใจจัดการกับหอยทากทะเล ปลาและกุ้งเป็นของฟาร์มปลา เมื่อพวกมันกินกันเองคนที่เสียประโยชน์ก็คือเขา แต่ถ้าปล่อยให้หอยทากทะเลแทะสาหร่ายและพืชน้ำจนเกลี้ยงก็คงบรรลัยกันหมด!
เพื่อเพาะเลี้ยงพืชใต้น้ำพวกนี้ ฉินสือโอวเกือบจะพังฐานทั้งหมดของฟาร์มปลา ถ้าสาหร่ายและพืชน้ำพวกนี้เสียหายไปหมด เขาคงไม่มีใจจะเริ่มใหม่ตั้งแต่แรกแล้ว
ฉินสือโอวแทบจะไม่ได้หลับตาเลยทั้งคืน เขาระดมปลากุ้งปูทั่วทุกหนทุกแห่งมากินหอยทากทะเล ภายหลังแม้แต่หอยหิน หอยกาบ หอยแมลงภู่หินและหอยเสียบก็ค่อยๆ คืบคลานมาจับหอยทากทะเลด้วย เห็นได้เลยว่าครั้งนี้คนงานของเขายอดเยี่ยมขนาดไหน
นี่คือสงครามครั้งหนึ่งของฟาร์มปลา ฉินสือโอวเกือบจะใช้พลังโพไซดอนทั้งหมดไปภายในหนึ่งคืน แบบนี้ถึงจะจัดการการแพร่กระจายอย่างบ้าคลั่งของหอยทากทะเลได้อยู่หมัด
ตื่นเช้าขึ้นมา ฉินสือโอวกระวนกระวายจนแทบทนไม่ไหว พ่อตาของเขาเห็นเขาในสภาพสะโหลสะเหลแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว ในที่สุดเขาก็พูดกับฉินสือโอวอย่างเงียบๆ “ฉิน วินนี่ท้องแล้ว นายต้องควบคุมตัวเองหน่อยนะ เข้าใจไหม? ควบคุมตัวเองหน่อย”
เห็นใบหน้ากรุ้มกริ่มของพ่อตา ฉินสือโอวก็จนใจเป็นอย่างมาก เขาอธิบาย “สาบานต่อพระเจ้า เมื่อคืนผมไม่ได้แตะแม้แต่นิ้วมือของวินนี่!”
มาริโอ้ขมวดคิ้ว ผ่านไปครู่หนึ่งเขาก็แอบมาหาฉินสือโอวแล้วส่งกล่องเล็กๆ ใบหนึ่งให้เขา “นี่คือของขวัญที่เพื่อนผมให้มา อวัยวะเพศฮิปโป คุณก็รู้เจ้าสิ่งนี้มีพลังมหาศาล ผมยังไม่ต้องใช้ อย่างนั้นก็เอาให้คุณแล้วกัน”
ฉินสือโอวมองของที่อยู่ในกล่อง ชั่วครู่นั้นทั้งสองก็มองตากันโดยไม่พูดอะไร บ้าจริงตอนนี้คนพวกนี้คิดอะไรอยู่? **เกินไปแล้ว แต่เขาต้องเก็บเจ้านี่ไว้ดีๆ ไม่แน่ในอนาคตมันอาจจะจำเป็น
หลังมื้อเช้า วินนี่ไปตรวจร่างกายที่นครเซนต์จอห์นกับครอบครัว ฉินสือโอวให้ชาร์คที่ใจเย็นเป็นคนขับรถ ให้เบิร์ดและนีลเซ็นอยู่ที่ฟาร์มปลาแล้วกัน สองคนนี้ชอบเสี่ยงตายตอนขับรถ
เขาไปดูที่ฟาร์มปลา สถานการณ์ดีขึ้นกว่าเมื่อวานมาก ยังมีหอยทากทะเลอยู่มากแต่ไม่ได้เยอะจนเห็นได้ทั่วทุกที่อีกแล้ว มีการควบคุมจากศัตรูอย่างพวกปลาและกุ้งแบบนี้ หอยทากทะเลคงไม่โผล่ขึ้นมาอีก
พอคิดว่าฟาร์มปลาของตัวเองเป็นแบบนี้แล้ว ไม่รู้ว่าฟาร์มปลาที่อื่นจะเป็นอย่างไร แล้วเขาก็โทรไปที่กรมประมงของนครเซนต์จอห์น บอกว่าที่ฟาร์มปลาของตัวเองมีหอยทากทะเลแพร่กระจายอยู่อย่างรุนแรง แล้วถามว่าทางรัฐจะมีการชดเชยอะไรหรือเปล่า
เจ้าสิ่งนี้พบได้ยากมาก รอถึงตอนที่ค้นพบก็อยู่ในระยะสุดท้ายของการแพร่กระจายแล้ว ในตอนนั้นบนผิวน้ำจะมีแต่หอยทากทะเลเต็มไปหมด สาหร่ายและพืชน้ำในบริเวณนั้นก็เสียหายไปหมด
ตอนที่รับสายเขากรมประมงยังไม่รู้แม้กระทั่งข่าวที่หอยทากทะเลออกมาโจมตีเลย จนกระทั่งพวกเขาไปเก็บตัวอย่างที่ฟาร์มปลาถึงได้ตื่นตัว ประชากรของหอยทากทะเลเริ่มแพร่กระจายแล้ว
แบบนี้กรมประมงจึงรายงานไปที่กรรมการบริหารการประมงของรัฐนิวฟันด์แลนด์ นอกจากข่าวคราวเรื่องนี้จะส่งต่อขึ้นไปเรื่อยๆ ทีละระดับแล้ว ยังมีการเผยแพร่ไปในวงกว้างด้วย นั่นก็คือการออกข่าว
เห็นสีหน้าเคร่งขรึมของผู้เชี่ยวชาญด้านหอยทากทะเลในข่าวแล้ว ฉินสือโอวก็ไม่รู้จะพูดอะไรดี ถ้ารัฐบาลพึ่งพาได้จริง แม่หมูคงปีนขึ้นต้นไม้ได้แล้ว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเชื้อราแก๊ฟคี่ในล็อบสเตอร์คราวก่อน หรือการแพร่กระจายของหอยทากทะเลในตอนนี้ เขาก็รู้ก่อนรัฐบาลทั้งนั้น
แต่ก็ไม่ใช่ว่ารัฐบาลจะพึ่งพาไม่ได้เลย อย่างเช่นในด้านการฆ่าหอยทากทะเล รัฐบาลก็มีวิธีดีๆ มาเสนอให้
หอยทากทะเลเป็นสัตว์หากินตอนกลางคืน พวกมันมีความไวต่อแดดแรง รัฐบาลออกประกาศว่าสามารถใช้หลอดไฟรังสีอัลตราไวโอเลตดึงดูดหอยทากทะเลให้มารวมกันได้
ฉินสือโอวรู้ว่าหอยทากทะเลสามารถถูกแสงดึงดูดมาได้ เมื่อคืนเขาก็ลองใช้พวกหลอดไฟทังสเตนไอโอดีนดูแล้ว หรืออาจจะเป็นเพราะแสงแรงเกินไปเลยทำให้หอยทากทะเลตาบอด ถ้าอย่างนั้นก็ยิ่งไม่มีทางดึงดูดพวกมันมาอยู่ในที่เดียวกันได้
ผู้เชี่ยวชาญของกรมประมงทำการวิเคราะห์สเปกตรัม พบว่าหอยทากทะเลชอบแสงแรงๆ และแสงที่มีสีเป็นที่สุด แค่เพียงปรับแสงไฟให้ถึงระดับนั้นก็จะมีความเป็นไปได้สูงที่จะดึงดูดหอยทากทะเลมาได้
ดังนั้นตอนบ่ายฉินสือโอวจึงไปซื้ออุปกรณ์แปลงไฟจำนวนมาก พอพระอาทิตย์ตกก็เปิดไฟ หอยทากทะเลที่ล่องลอยอยู่ในน้ำพวกนั้นค่อยๆ ถูกดึงดูดมารวมกันจริงๆ
แบบนี้เรื่องที่เหลือก็ง่ายแล้ว แค่รวบรวมกั้งตั๊กแตนเจ็ดสีมา แล้วส่งพลังโพไซดอนให้เจ้าพวกนี้ พวกกั้งตั๊กแตนเจ็ดสีก็จะโจมตีไม่ยั้งราวกับต่อยมวย ทุบฝูงเจ้าหอยทากทะเลจนกลายเป็นซอสเนื้ออย่างรวดเร็ว
ฉินสือโอวจัดการเรื่องนี้ของฟาร์มปลาได้เป็นอย่างดี เพราะเมื่อวานเขาเปลืองพลังโพไซดอนในการรวบรวมพวกปลาและกุ้งมาต่อสู้กับหอยทากทะเลไปมากขนาดนั้น ส่วนที่เหลือก็แค่เล็กน้อย เก็บขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย
แต่ฟาร์มปลาอื่นๆ ช่างน่าสงสาร อันดับแรกคือพวกเขาไม่สามารถควบคุมพวกปลาและกุ้งให้มากินหอยทากทะเลได้ โดยปกติแล้วพวกปลาและกุ้งที่ฟาร์มปลานิวฟันด์แลนด์จะไม่กินหอยทากทะเล อันดับต่อมา พวกเขาไม่สามารถหว่านแหเพื่อรวมหอยทากทะเลได้ เพราะฟาร์มปลาส่วนใหญ่ที่นิวฟันด์แลนด์ไม่มีแหที่ตาเล็กขนาดนี้
ทางรัฐบาลจึงส่งคนมาจัดการกับหอยทากทะเล วิธีนั้นง่ายมาก คือทำให้เห็นว่าเจ้าสิ่งนี้มีโปรตีนสูง ผู้ที่ลดน้ำหนักสามารถกินได้ และมีมลพิษน้อยมากเพราะพวกมันเป็นสัตว์ในทะเลน้ำลึกและของที่มันกินก็สะอาดมาก
ฉินสือโอวประหลาดใจที่ตอนนี้หอยทากทะเลทยอยโผล่ขึ้นมาบนผิวน้ำ สิ่งที่พวกมันกินคือสาหร่ายและพืชน้ำใกล้ชายฝั่งแท้ๆ เกี่ยวอะไรกับทะเลน้ำลึก?
แต่นี่ก็ไม่กระทบความรู้สึกที่เขามีต่อหอยทากทะเล รัฐบาลและผู้เชี่ยวชาญของแคนาดามีความน่าเชื่อถือมากจริงๆ โดยเฉพาะเหล่าผู้เชี่ยวชาญที่รักชื่อเสียงของตัวเองเป็นพิเศษ หากไม่ได้รับการรับรองตามทฤษฎีวิทยาศาสตร์พวกเขาก็จะไม่พูดออกมา
การจับหอยทากทะเลนั้นแสนง่ายดาย พวกมันอยู่ตรงที่มีสาหร่ายคอมบุ หอยทากทะเลส่วนเดียวที่เหลืออยู่ในฟาร์มปลาและยังไม่ได้กำจัดอยู่ที่นั่น ฉินสือโอวจึงตัดสินใจพาพวกเด็กๆ ไปเก็บหอยทากทะเล
…………………………………..