ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 780 นี่สิถึงจะใช่ทหารรับจ้าง

ฉินสือโอวถามคำถามอีกนิดหน่อย ความสามารถของทั้งห้าคนนี้ไม่เหมือนกัน บีบีซวงมีประโยชน์กับเขามากที่สุด เพราะเขาสามารถขับเครื่องบิน รถถัง เรือดำน้ำ เรือและรถยนต์ได้ แล้วยังสามารถซ่อมได้อีกด้วย
แต่ความสามารถในการต่อสู้ของเขาอ่อนที่สุดในบรรดาห้าคนนี้ เขายอมรับว่าถ้าสู้กับคนที่เก่งในการต่อสู้ระยะประชิดอย่างแบล็คไนฟ์ ห้าคนนี้ล้วนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของแบล็คไนฟ์
ความสามารถในการต่อสู้ระยะประชิดของแบล็คไนฟ์นั้นสุดยอดมาก หลังจากปลดประจำการจากบริษัทอาร์เมอร์โฮลดิง ก็ไปเป็นหัวหน้าครูฝึกให้กับสมาคมแห่งหนึ่ง น่าเสียดายที่นิสัยแข็งข้อมากเกินไป ความสัมพันธ์กับเจ้านายเลยไม่ค่อยดี เบิร์ดโทรไปหาเขาให้พาพรรคพวกมาเป็นชาวประมง พอบอกรายได้เขาก็รีบมาทันที
ฉินสือโอวลองทดสอบดู บีบีซวงเข้าไปในเรือดำน้ำไม่ถึงห้านาทีก็โผล่หัวออกมาพูดว่า “โอเคครับ บอส เจ้านี่น่ะเด็กๆ พวกคุณมีใครอยากจะเข้าไปไหม? ผมจะพาพวกคุณไปเที่ยวใต้ทะเล”
ฉินสือโอวไม่อยากไปเสี่ยง แบล็คไนฟ์ตัวใหญ่เกินไปจึงเข้าไปไม่ได้ สุดท้ายแอร์แบ็คก็ต้องลงเรือดำน้ำไปกับบีบีซวง เขาก็มาจากกองทัพเรือเหมือนกัน มีฝีมือการขับเรือดำน้ำและเรือที่ไม่เลวเลย เป็นประเภทที่เคยได้รับการฝึกมาแต่ไม่ยังไม่ถึงกับเชี่ยวชาญ
เรือดำน้ำเล็กออกตัว ฉินสือโอวส่งจิตสำนึกแห่งโพไซดอนตามไปด้วย
ฝีมือการขับของบีบีซวงโดดเด่นจริงๆ เรือดำน้ำเล็กอยู่ในน้ำราวกับปลา และดูออกเลยว่านี่คือทหารที่เก๋าเกมคนหนึ่งจริงๆ ไม่ใช่พวกทหารกระจอก
แม้ฉินสือโอวจะไม่ได้อยู่บนเรือดำน้ำด้วย มีเพียงเพื่อนสนิทของเขาอยู่คนเดียว แต่เขาก็ยังแสดงฝีมือการถอยหลัง การขับแบบเร่งด่วน การเลี้ยวโค้ง ลอยขึ้นและดำลง และวิธีรบโดยใช้เรือดำน้ำทั้งหมดภายใต้ความช่วยเหลือของเพื่อนสนิท
เห็นแค่ส่วนหนึ่งก็สัมผัสได้ถึงฝีมือทั้งหมด บีบีซวงและแอร์แบ็คเป็นคนซื่อสัตย์ อย่างนั้นเพื่อนเขาทั้งสามก็คงไม่ผิดไปจากกัน พอเรือดำน้ำลอยขึ้นมาฉินสือโอวก็พูดว่า “เยี่ยมมาก พวกคุณถูกรับเข้าทำงานแล้ว ทดลองงานสามเดือน เงินเดือนระหว่างทดลองงานคือห้าพันห้าร้อยดอลลาร์แคนาดา ผ่านเป็นพนักงานประจำแล้วขึ้นเป็นแปดพัน แบล็คไนฟ์เป็นหัวหน้า มีการประเมินสองครั้งต่อเดือน มีอะไรจะเสนอไหม?”
“ไม่มีครับ นายท่าน!” ทั้งห้าคนเงยหน้ายืดอกคำราม
ฉินสือโอวได้ยินเสียงตะโกนที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของพวกเขาแล้ว ใบหน้าก็มีรอยยิ้ม นี่สิถึงจะเรียกว่ามีความเป็นทหารหน่อย เขานำพวกชาวประมงที่แสนเกียจคร้านจนจะหมดแรงแล้ว
เงินเดือนจำนวนนี้เบิร์ดเป็นคนช่วยเขากำหนด เดิมทีฉินสือโอวรู้สึกว่าต่ำไปหน่อย
เขาเคยอ่านนิยายเกี่ยวกับทหารรับจ้าง คนพวกนั้นได้เงินเดือนหลักๆ ก็เป็นแสนเลยไม่ใช่เหรอ? รับทำงานครั้งหนึ่งก็ได้เป็นล้านแล้ว แค่ไม่กี่พันดอลลาร์ พวกเขาคงไม่สนใจหรอก?
เบิร์ดพูดว่าราคานี้เหมาะสมแล้ว และนี่ก็ไม่ใช่ราคาของการเป็นทหารเพียงอย่างเดียว พวกเขาต้องเป็นชาวประมงด้วย ถ้าเป็นทหารอย่างเดียว ให้ช่วงทดลองงานแค่สี่พันก็พอแล้ว
ฉินสือโอวคิดว่าเบิร์ดพูดเล่น เมื่อครู่เขาเตรียมไว้ดีแล้ว ถ้าแจ้งเงินเดือนไปแล้วมีคนบอกว่าน้อยไป เขาก็จะขึ้นเป็นหนึ่งหมื่น ผลสุดท้ายดูแล้วทุกคนก็เต็มใจกันดี ใบหน้าที่เคร่งขรึมของแบล็คไนฟ์ยังเผยรอยยิ้มออกมา
เออร์บักทำสัญญาไว้ล่วงหน้าแล้ว ฉินสือโอวเอาให้พวกเขาดู แบล็คไนฟ์ดูแล้วก็เงยหน้าขึ้นมาถาม “มีประกันสุขภาพด้วยเหรอครับ?”
ฉินสือโอวพูด “แน่นอนสิ ไม่มีประกันสุขภาพพแล้วพวกนายจะไปหาหมอที่โรงพยาบาลกันยังไง?”
แอร์แบ็คหัวเราะ “นายท่าน คุณยังต้องการคนไหม? พวกเรายังมีพรรคพวกที่ใช้ได้อยู่อีก ถ้าขาดคนก็ลองเรียกพวกเขาได้ พวกเขาต้องเต็มใจรับใช้คุณอย่างแน่นอน”
“ไม่ต้องเรียกฉันว่านายท่านหรอก เรียกว่าบอสเหมือนที่เบิร์ดเรียกก็พอ ทหารลาดตระเวนของเราเป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น ส่วนหลักจริงๆ คือฟาร์มปลา” ฉินสือโอวพูด
ทั้งห้าคนเซ็นชื่อโดยไม่ลังเลสักนิด สัญญามีทั้งหมดสามฉบับ ฉินสือโอวเก็บไว้หนึ่งฉบับ พวกเขาเก็บไว้หนึ่งฉบับ และส่งให้กรมแรงงานและฝ่ายพัฒนาสังคมของแคนาดาอีกหนึ่งฉบับ
เซ็นชื่อแล้วใบหน้าของทั้งห้าคนก็เผยรอยยิ้มออกมา ดูท่าทางมีความสุข
ฉินสือโอวถามอย่างแปลกใจ “พวกนายดีใจอะไร จากบ้านจากเมืองมาทำงานที่อื่น ไม่น่าจะดีใจเท่าไรนะ?”
แอร์แบ็คที่คึกคักที่สุดหัวเราะแล้วพูด “พวกเราหางานที่ดีได้แล้วไงครับ ต่อไปนี้ก็เลี้ยงครอบครัวได้สบายเลย”
ฉินสือโอวถามหยั่งเชิง “พวกนายไม่คิดว่าเงินเดือนนี้ต่ำเกินไปเหรอ?”
ทั้งประเทศแคนาดาไม่มีใครรับสมัครทหารลาดตระเวน ดังนั้นฉินสือโอวก็ไม่รู้ว่าจะกำหนดราคายังไง ทั้งหมดก็เป็นนีลเซ็นกับเบิร์ดที่ปรึกษากันอยู่สองคน ทั้งสองบอกว่าค่าตอบแทนเท่านี้ไม่เลวเลย ดูจากตอนนี้แล้วเหมือนจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ
“ไม่ครับ เงินเดือนนี้สูงมากแล้ว” ทั้งห้าคนหมายความว่าแบบนี้
แบบนี้ฉินสือโอวก็ถามพวกเขาถึงรายได้ตอนที่เป็นทหารรับจ้าง แบล็คไนฟ์อธิบายว่า ในกองทัพติดอาวุธของพวกเขาจะได้เงินเดือนอยู่สองแบบ หนึ่งคือเงินเดือนที่คงที่ อีกแบบคือเบี้ยเลี้ยงรายวัน
เบี้ยเลี้ยงรายวันจะได้ตอนที่ไปปฏิบัติงาน อยู่ระหว่างสองร้อยยูโรถึงหนึ่งพันยูโร ระดับความอันตรายไม่เท่ากัน รายได้ก็ไม่เท่ากัน
อัตราแลกเปลี่ยนของเงินยูโรกับดอลลาร์แคนาดาอยู่ที่หนึ่งจุดสี่ หรือก็คือตอนที่พวกเขาออกไปปฏิบัติงานจะได้ประมาณสองร้อยแปดสิบถึงหนึ่งพันสี่สิบดอลลาร์แคนาดาต่อหนึ่งวัน หนึ่งเดือนได้แปดพันสี่ร้อยดอลลาร์แคนาดาถึงสี่หมื่นสองพันดอลลาร์แคนาดา
เมื่อคำนวณเทียบดูแล้ว ฉินสือโอวก็ถามอย่างสงสัย “รายได้ของพวกคุณ เป็นแบบนี้จริงเหรอ?”
แบล็คไนฟ์พูดอย่างเคร่งขรึม “ใช่ครับนายท่าน ผมไม่ได้โกหกสักคำ! แต่นี่คือเงินที่พวกเราได้ตอนไปปฏิบัติการ ดังนั้นจึงค่อนข้างสูง ถ้าแค่อยู่รับคำสั่งธรรมดา หนึ่งเดือนได้สามพันยูโร”
ฉินสือโอวยิ่งประหลาดใจ เขาลังเลอยู่สักครู่แล้วก็พูดออกไป “ฉันหมายความว่าตอนนั้น เงินเดือนของพวกนายต่ำขนาดนี้เลยเหรอ? พวกนายเป็นทหารรับจ้างที่ต้องไปทำสงครามนะ?”
คราวนี้ถึงตาพวกแบล็คไนฟ์ประหลาดใจบ้างแล้ว เขาพูด “รายได้ของพวกเราอยู่ในระดับกลาง ถ้าเป็นพวกสายลับของกองทัพติดอาวุธรายได้ก็จะสูงขึ้นไปอีก ตอนที่เบี้ยเลี้ยงรายวันสูงสามารถได้ถึงสองสามพันยูโรเลย ทหารรับจ้างกลุ่มอื่นๆ อย่างเช่นบริษัทโกลเบิลสแทรทิจีและบริษัทรักษาความปลอดภัยมอริน เบี้ยเลี้ยงรายวันพนักงานของพวกเขายังไม่ถึงหนึ่งร้อยยูโรเลยนะครับ”
ฉินสือโอวพูดอย่างไม่อยากจะเชื่อ “สิ่งที่พวกนายทุ่มเทไปเทียบไม่ได้กับรายได้เลยไม่ใช่เหรอ? ไปรบในสงครามแล้วได้เงินน้อยแค่นี้? พวกนายเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายเลยนะ”
แบล็คไนฟ์กระแอมหนึ่งครั้ง แล้วพูดอย่างกระอักกระอ่วน “นายท่าน คุณคงเข้าใจผิดเกี่ยวกับกองทัพทหารรับจ้างของผมแล้ว ที่จริงแล้วพวกเราทำสงครามน้อยมาก อย่างที่คุณพูด สงครามต้องเสี่ยงชีวิต ถ้ามีคนตาย บริษัทก็ต้องชดเชยกว่าล้านยูโร แบบนี้ได้ไม่คุ้มเสีย”
“ปกติงานที่พวกเรารับกันก็เป็นพวกการฝึกรับมือผู้ก่อการร้าย การปกป้องเจ้าหน้าที่ของรัฐที่ไปเป็นแขกในพื้นที่เสี่ยง บางครั้งก็ไปเป็นบอดี้การ์ดให้กับพวกเศรษฐี รักษาความปลอดภัยให้พวกขุดน้ำมัน แก๊สธรรมชาติ เหมืองเพชรต่างๆ งานพวกนี้ไม่ค่อยมีอันตรายอะไร”
แบล็คไนฟ์หยุดครู่หนึ่ง แล้วพูดต่อ “แน่นอนว่าพวกเราก็มีตอนที่ไปเจออันตรายบ้าง เช่นไปช่วยส่งข้อมูลให้กับบางประเทศ ไปกำจัดทุ่นระเบิดในบางที่ ร่วมทำสงครามแย่งดินแดนอะไรพวกนี้ งานพวกนี้ค่าตอบแทนดี เบี้ยเลี้ยงรายวันได้ถึงหนึ่งพันยูโร”
“อย่างนั้นบอกรายได้โดยเฉลี่ยของพวกนายหน่อยสิ หรือรายได้รายปีก็ได้” ฉินสือโอวพูด
แบล็คไนฟ์ถูจมูกแล้วพูด “ผมมีรายได้สูงสุดในหมู่พวกเรา รายได้รายปีอยู่ที่หนึ่งแสนยูโรโดยประมาณครับ”
เพราะสำนักงานใหญ่ของกองทัพติดอาวุธอยู่ที่ลอนดอนประเทศอังกฤษ ดังนั้นค่าตอบแทนที่ส่งมาให้พนักงานเลยเป็นหน่วยยูโร
รายได้รายปีหนึ่งแสนยูโร เทียบเป็นเงินหยวนแล้วก็ได้หกแสนกว่าๆ ฟังดูแล้วไม่น้อย แต่สำหรับที่ฉินสือโอวคาดหวังไว้ยังถือว่าน้อยไปมาก ครั้งที่แล้วที่เหล่าชาวประมงไปจับกุ้งมังกรที่อ่าวเซนต์ลอว์เรนซ์ ทุกคนได้ค่าตอบแทนกันเกินหนึ่งแสนสองหมื่นดอลลาร์แคนาดา!
……………………………………………….