ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 794 บอสใหญ่ลงสนาม

ฉินสือโอวโบกมือขอร้อง จักจั่นพวกนี้เป็นอาหารชั้นดีเลยนะ ถ้าพ่นยาฆ่าแมลงก็จบเลยสิ กินไม่ได้แล้ว
ดังนั้นเขาจึงพูดว่า “นี่คุณ นี่มันเป็นสิ่งไม่ควรทำหรือเปล่า? เฮเกลเคยกล่าวว่า การมีชีวิตอยู่คือความสมเหตุสมผล ดาร์วินก็เคยกล่าวไว้เช่นกันว่า ธรรมชาติมีความสามารถในการปรับตัวเองได้อย่างเหมาะสม ดังนั้นพวกเราควรเคารพมัน ซึ่งความหมายของผมก็คือ เราไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนั้นเลย? แมลงพวกนี้ก็มีสิทธิ์ที่จะมีชีวิตนะ!”
แฮมเล็ตผายมือออกแล้วพูดว่า “งั้นเฮเกลและดาร์วินเคยกล่าวไหมว่า ทำอย่างไรฉันถึงจะได้เป็นนายก?”
“ฉันรู้ว่าแมลงพวกนี้ไม่ได้มีผลกับเมือง พวกเราก็ไม่ได้หาเลี้ยงชีพจากการเกษตรและป่าไม้ พวกมันแค่ดูดน้ำหล่อเลี้ยงในเนื้อเยื่อต้นไม้ ไม่ได้กินใบไม้ จริงๆ แล้วนอกจากเสียงที่น่ารำคาญของมันแล้วก็ไม่มีอะไรที่ทำให้มันเป็นแมลงที่เป็นภัยเลย แต่ตอนนี้หลายๆ เมืองทั่วประเทศกำลังดำเนินการจัดกิจกรรมกำจัดจักจั่น และฉันในฐานะผู้สมัครรับเลือกตั้งจะต้องให้ความร่วมมือหน่อยสิ?”
ฉินสือโอวขมวดคิ้วพิจารณาสักพัก แล้วถามว่า “ได้ คุณอยากจัดกิจกรรมนี้ขึ้นเพื่อหาเสียงลงข่าวเอาคะแนนโหวตใช่ไหม? แต่คุณเคยคิดไหมว่า ข่าวประเภทนี้ไม่ได้กำหนดให้เป็นข่าวเพราะเมืองอื่นๆ ก็กำลังทำเรื่องนี้ ดังนั้นที่เราทำจะมีจุดสนใจอะไร?”
“แต่มันไม่มีวิธี…”
“ไม่ มันต้องมีวิธีสิ ฟังผมนะ เราก็ทำกิจกรรมอื่นนอกจากนี้ขึ้นมาสิ ให้คนในเมืองมาหาตัวอ่อนของจักจั่น แค่ไม่มีตัวอ่อนมันก็จะไม่โตเป็นตัวแล้ว? จากนั้น ก็ให้คนมาซื้อตัวอ่อนเหล่านี้ เป็นอย่างไร?”
“ใครจะโง่มาซื้อตัวอ่อนพวกนี้ล่ะ? ต้องตั้งใจโปรโมตให้เห็นชัดๆ เหรอ?” แฮมเล็ตพูดพลางส่ายหัวไปด้วย
แต่เขาส่ายหัวไม่กี่ครั้ง จากนั้นเขาก็มองไปที่สีหน้าที่จริงจังของฉินสือโอว เขาชี้นิ้วพร้อมพูดว่า “นายไม่พูดแสดงว่านายจะรับซื้อเหรอ?”
ใช่ ฉินสือโอวจะรับซื้อจักจั่น ถึงอย่างไรมันก็ไม่แพง และที่ฟาร์มปลาก็มีตู้แช่เย็น และเจ้าพวกนี้ก็สามารถเก็บเอาไว้ได้หลายปี แล้วทำไมเขาจะไม่เก็บไว้กินล่ะ? มันอร่อยกว่าปลาทอดมากและยังเอาไปย่างกินได้อีกด้วย
จักจั่นมีโปรตีนสูง ถ้าอุณหภูมิต่ำกว่าปกติจะทำให้เน่าเสียง่าย แต่ถ้าเก็บไว้ในที่เย็นจะทำให้โปรตีนแข็งตัวและเก็บได้นานขึ้น
ก่อนที่ฉินสือโอวจะหาจักจั่นระยะสิบเจ็ดปี มีชาวอเมริกันได้แช่แข็งจักจั่นเหล่านี้เมื่อสิบเจ็ดปีก่อนและปีนี้ถึงเอาออกมากิน ว่ากันว่าการกินจักจั่นเมื่อสิบเจ็ดปีก่อนพร้อมกับฟังเสียงจักจั่นร้องในปัจจุบัน จะช่วยให้นึกถึงช่วงเวลาที่ผ่านมาได้
“นายจริงจังเหรอ?”
“จริงจังมาก”
แฮมเล็ตขมวดคิ้ว แล้วพยักหน้าพูดว่า “โอเค ถ้านายโปรโมตแบบนี้แล้วก็คงจะดึงดูดหลายๆ คนให้สนใจได้ ใช่แล้ว ไม่กี่วันก่อนหน้านี้ฉันได้ยินนักท่องเที่ยวพูดกันว่า คนจีนชอบกินจักจั่น มันกินได้จริงๆ เหรอ?”
“นี่คุณเหยียดเหรอ?”
“ไม่ใช่ ฉันสงสัยจริงๆ ฉันได้ยินมาว่าคนอเมริกันหลายคนก็กินมันเหมือนกัน แต่พวกมันกินได้จริงเหรอ?” สีหน้าของแฮมเล็ตแทบไม่อยากจะเชื่อ
ถึงแม้ว่าจักจั่นจะเป็นสัตว์ที่มีอยู่แพร่หลายทั่วโลก แต่ส่วนใหญ่จะพบในเขตร้อนและเขตอบอุ่น ซึ่งจะไม่ค่อยพบในเขตหนาว จักจั่นที่พบในแคนาดาจึงเป็นจักจั่นระยะสิบเจ็ดปี และสิบเจ็ดปีมันถึงจะปรากฏให้เห็นหนึ่งครั้ง ดังนั้นจึงไม่ค่อยมีคนรู้เกี่ยวกับแมลงชนิดนี้ เพราะฉะนั้นเรื่องมีคนกินมันก็อย่าได้พูดถึงเลย
ฉินสือโอวจึงอธิบายง่ายๆ ให้แฮมเล็ตเข้าใจว่า “ใช่ กลับไปผมจะหาคนมาช่วยคุณโฆษณา พอถึงตอนนั้นคุณแค่เตรียมตู้แช่เย็นไว้ก็พอแล้ว”
“นอกจากนี้ยังมีอีกเรื่อง คือฉันตั้งใจมาบอกให้นายรู้ว่าเพื่อนเก่าของนาย พันธมิตรทางการเมือง ฉันและวิลเลียม แฮมเล็ต ชนะการเลือกตั้งอย่างเป็นทางการแล้ว! แสดงความยินดีกับฉันและกับนายด้วย เพื่อนรักของฉัน!” ใบหน้าของแฮมเล็ตเต็มไปด้วยความพอใจ เขายืดตัวตรงตอนนั่งลงที่โซฟาและตื่นเต้นอยู่ครู่หนึ่ง
ฉินสือโอวจ้องไปที่เขาแล้วพูดว่า “ตอนที่คุณมาได้สูบกัญชามาไหม?”
ความตื่นเต้นดีใจของแฮมเล็ตหายไปในทันที เขาพูดอย่างไม่พอใจว่า “สูบกัญชาบ้าอะไร นายยังไม่รู้อีกเหรอว่าตอนที่ลงแข่งขันเลือกตั้งฉันพูดอะไรไปบ้าง ฉันกล่าวคำปฏิญาณไปแล้วว่าหลังจากได้ตำแหน่งฉันจะจัดการกับปัญหาการระบาดเกี่ยวกับการปลูกต้นกัญชาและจะไม่ให้เด็กวัยรุ่นได้แตะต้องกัญชาเด็ดขาด!”
ชาวแคนาดาจำนวนมากสนับสนุนการทำให้กัญชาเป็นสิ่งที่ถูกกฎหมาย แต่ผู้สนับสนุนส่วนใหญ่จะเป็นเด็กวัยรุ่นและผู้ได้รับผลประโยชน์ เหล่าผู้ปกครองที่บรรลุนิติภาวะแล้วจะไม่สนับสนุนการกระทำแบบนี้ เพราะพวกเขาเคยผ่านช่วงเวลานี้มาแล้วจึงรู้ว่าสิ่งสิ่งนี้เป็นอันตรายต่อร่างกายมาก
แฮมเล็ตสนับสนุนให้การปลูกต้นกัญชาเป็นสิ่งที่ผิดกฎหมายเพื่อเอาใจผู้ปกครองเหล่านี้ เพราะพวกเขามีบัตรลงคะแนนเลือกตั้ง ส่วนวัยรุ่นที่อยากเล่นกัญชาน่ะเหรอ? ใครจะไปสนใจกันล่ะ? พวกเขาไม่ได้มีบัตรลงคะแนนในมือสักหน่อย
ฉินสือโอวจึงถามอย่างแปลกใจ “ในเมื่อเป็นแบบนี้ การเลือกตั้งครั้งสุดท้ายก็ยังไม่เริ่มขึ้น ทำไมคุณถึงมั่นใจขนาดนั้น?”
ฉินสือโอวรู้การวางตัวของแฮมเล็ตดี เขาเป็นคนรอบคอบ เขายึดหลักการที่ว่า ‘ถ้าเงินไม่ถึงกระเป๋าตัวเองก็ยังไม่ใช่ของของตัวเอง’ แบบนี้เขาจึงเป็นคนที่เข้าใจได้ยาก แต่ทำไมแฮมเล็ตถึงมั่นใจว่าตัวเองจะได้รับตำแหน่งขนาดนั้น?
แฮมเล็ตยิ้มออกมาพร้อมพูดว่า “การหาเสียงเลือกตั้งครั้งสุดท้าย ฉันได้เชิญแขกช่วยหาเสียงมาแล้ว นายเดาสิว่าใคร?”
“สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่สอง?” ฉินสือโอวพูดด้วยความแปลกใจ
สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่สองเป็นผู้ปกครองคนปัจจุบันของจักรวรรดิอังกฤษและเป็นผู้ปกครองในนามของแคนาดาเท่านั้น แน่นอนว่าที่มีอยู่ในแคนาดานั้นยังไม่เพียงพอ ต่อให้เหล่าผู้อพยพต้องสาบานว่าจะจงรักภักดีต่อพระนางก็ตาม
“ไม่ใช่ คนคนนั้นเป็นคนที่ยอดเยี่ยมกว่าพระนางมาก นั่นก็คือท่านนายกเฮเซล แมคคาลลียน!” แฮมเล็ตค่อยๆ พูด ในขณะเดียวกันก็มองไปที่สีหน้าของฉินสือโอวที่แสดงออกมา
ฉินสือโอวยินดีกับการรอคอยของเขา หลังจากได้ยินชื่อนี้เขาถึงกับตกใจและพูดอย่างประหลาดใจว่า “ท่านนายกเฮเซล แมคคาลลียน? คุณไปติดต่อเชิญเธอมาได้อย่างไร?!”
ท่านนายกเฮเซล แมคคาลลียน ชื่อนี้ในทวีปเอเชียไม่ได้มีชื่อเสียงอะไรมาก แต่ที่ทวีปอเมริกาเหนือ เธอกลับเป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลายและที่แคนาดาก็จัดได้ว่าเป็นราชาแห่งความนิยมทางการเมือง แม้แต่สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่สองยังไม่สามารถทัดเทียมเธอได้
นี่คือชื่อในตำนานที่มีบุคคลเป็นตัวแทนและยังเป็นหญิงสาวในตำนานอีกด้วย หลังจากฉินสือโอวมาที่เซนต์จอห์น บุคคลทางการเมืองที่ได้ยินคนพูดถึงมากที่สุดก็คือเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อปีที่แล้วตอนที่เธอลาออกจากตำแหน่ง สื่อวิทยุเกือบทุกที่ต่างก็รายงานเกี่ยวกับเรื่องราวของเธอ
แมคคาลลียนเป็นอดีตนายกเทศมนตรีเมืองมิซซิซเซากาและยังเป็นนายกเทศมนตรีเมืองมิซซิซเซากาในช่วงสิบสองปีที่ผ่านมา ซึ่งเป็นนายกเทศมนตรีที่ได้ดำรงตำแหน่งวาระนานที่สุดในประวัติศาสตร์แคนาดา
หลังจากได้รับการเลือกตั้งในปี 1978 แมคคาลลียนก็ได้รับเลือกตั้งอีกวาระหนึ่งต่อจากนั้นและยังได้พบกับ ‘พายุเฮอร์ริเคนเฮเซล’ ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง ภายใต้การเป็นผู้นำ 36 ปีติดต่อกันของเธอ จึงทำให้เมืองมิซซิซเซากามีผู้นำเพียง 17 คนเท่านั้น ชาวแคนาดาสองหมื่นคนรวมตัวกันในเมือง จนกลายเป็นเมืองใหญ่อันดับหกของแคนาดา ซึ่งมีเพิ่มมากถึง 7.13 ล้านคน
นอกจากการลงสมัครแข่งขันนายกครั้งแรกที่แมคคาลลียนได้เปรียบความอ่อนแอของคู่แข่งอย่างรอน อานเซอะ จนเอาชนะมาได้แล้ว ที่เหลือในการแข่งขันลงเลือกตั้งคือเธอแค่รอเข้ารับตำแหน่งแบบสบายๆ โดยไม่ต้องท้าทายอะไรมาก
แต่สิ่งที่ยอดเยี่ยมคือนอกจากการลงสมัครแข่งขันเลือกตั้งครั้งแรกแล้ว ต่อจากนี้แมคคาลลียนไม่ต้องรับการบริจาคทางการเมืองอีก เนื่องจากความนิยมของเธอสูงเกินไป ทำให้เธอมีแรงสนับสนุนสูงในเมืองมิซซิซเซากา เธอจึงไม่ต้องการความช่วยเหลือจากกองทุนทางการเมืองอีก
แฮมเล็ตเชิญเธอให้มาช่วยเข้าร่วมการลงสมัครเลือกตั้ง เขาจึงมั่นใจว่าต้องชนะแน่นอน
แต่ฉินสือโอวยังคงแปลกใจว่าเขาเกลี้ยกล่อมท่านนายกแมคคาลลียนให้มาช่วยได้อย่างไร? รู้มาว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนมีชื่อเสียงที่ดื้อรั้นและเย่อหยิ่ง เธอไม่มีเหตุผลอะไรที่จะมาช่วยบุคคลทางการเมือง ถึงแม้ว่าทั้งสองจะอยู่พรรคการเมืองเดียวกันก็ตาม
……………………………………………………

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset