ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 818 เรือสาธารณรัฐ

ฉินสือโอวจำใจต้องอธิบายด้วยความอายว่า บิลลี่ไม่ได้คุกเข่า นี่เป็นการนั่งแบบหนึ่งที่คนอเมริกาเคยชิน
พ่อของฉินพยักหน้าอย่างเข้าใจในทันที เขาวางเนื้อย่างลงและปล่อยให้พวกเขาเล่นกัน ตัวเขาออกไปอย่างรวดเร็ว เพราะเขาก็รู้สึกอายเหมือนกัน
บิลลี่อายมาก แต่เรื่องที่อายไม่ใช่เรื่องนี้ เขายังไม่รู้ว่าทำไมพ่อของฉินถึงตึงเครียดขนาดนั้น เขาพูดอย่างเขินอายว่า “นึกไม่ถึงเลยว่านายจะใช้วิธีเสี่ยงดวงเพื่อค้นหาซากเรืออับปาง?! โอ้พระเจ้า ยกโทษให้ลูกด้วย! หุ้นส่วนคนนี้ของฉัน ทำพลาดมาก!”
เบลคก็หมดคำจะพูด เขาตบที่ไหล่ฉินสือโอวและพูดว่า “คืนนี้เลิกพูดถึงเรื่องนี้เถอะ พวกเรามาดื่มกัน เริ่มใหม่วันพรุ่งนี้ ค่อยรบกวนท่านไปขอคำแนะนำจากลูกชายเจ้านายอย่างบิลลี่ว่าจะค้นหาซากเรืออับปางยังไง!”
หลังจากนั้นทั้งสี่คนก็ดื่มเบียร์ไปหนึ่งลัง เบลคเริ่มรู้สึกเสียใจ ตัวเขาเพิ่งจะพูดว่า ‘ไม่คุยเรื่องงาน’ เหรอ? นี่เป็นคำพูดที่โง่มากจริงๆ คุยเรื่องงานก็ถูกแล้ว ไม่อย่างนั้นต้องทนฟังบิลลี่เล่าเรื่องความรักในอดีตของเขา ต้องเป็นบ้าแน่!
บิลลี่คว้าเบียร์มาขวดหนึ่ง มืออีกข้างก็ดึงเบลคและพูดด้วยความเศร้าเสียใจว่า “…เพื่อน คนแบบนาย เพลย์บอยแบบนี้ไม่เข้าใจความรู้สึกของฉันหรอก ฉันรักสาวน้อยน่ารักคนนั้น! ไม่เหมือนนาย เจอผู้หญิงคนหนึ่งก็บอกรักครั้งหนึ่ง นอกจากนั้นยังรักแค่ความรู้สึกเวลาที่ทำเอไอกับพวกเธอ…”
สีหน้าของเบลคเต็มไปด้วยความเศร้าเสียใจ ตัวเขากลายเป็นเพลย์บอยไปได้อย่างไร? ใช่ เขามีความสัมพันธ์กับผู้หญิงมามากมาย แต่นั่นมันน้อยกว่าเพลย์บอยไมอามีอย่างนายเหรอ? นายมีสีหน้าอย่างไรตอนที่มีผู้หญิงไม่ใส่เสื้อผ้าอยู่ตรงหน้าตัวเอง?
บิลลี่พูดต่อว่า “ฉันไล่ตามหญิงสาวผู้เป็นที่รักไปประเทศจีน แต่เธอก็ยังปฏิเสธฉัน เธอบอกว่าเธอหวังว่าจะหาคนที่ซื่อสัตย์ คนที่พร้อมจะมอบชีวิตทั้งหมด และไม่ใช่คนหลายใจ! โอ้ พระเจ้า ใครเอาอดีตของฉันไปบอกเธอ? ฉิน บอกฉันทีว่า ไม่ใช่นาย…”
หลังจากเล่าจนถึงตรงนี้ เสียงที่บิลลี่พูดออกมาเหมือนกับเสียงหมาป่าหอน เด็กน้อยที่อยู่ในวิลล่าต่างเอียงหัวฟังอย่างตั้งใจและมองมาทางนี้ด้วยความรู้สึกคุ้นเคยอย่างคลุมเครือ
ฉินสือโอวสาบานอย่างรวดเร็วว่า “พระเจ้ารู้ บิลลี่ เพื่อนที่แสนดีของฉัน ฉันไม่มีทางบอกหวงเจียเจียเรื่องความสัมพันธ์แย่ๆ พวกนั้นของนายแน่นอน! ไม่แน่นอน!”
บิลลี่ดึงเบลคมาร้องไห้ใส่ด้วยความเสียใจ หลังจากนั้นก็ยกขวดเบียร์ขึ้นและส่งเสียงร้องว่า “ช่างมันเถอะ เพื่อนๆ พวกเรามาดื่มเบียร์ที่อยู่ในมือพวกเรากัน!”
สีหน้าของเบลคเปลี่ยนไปเล็กน้อย เบียร์ของบิลลี่เหลือแค่ก้นขวด แต่ในมือของเขาคือเบียร์ขวดใหม่ที่เพิ่งเปิด
คืนนี้บิลลี่ดื่มจนเมา แต่เขาเผชิญหน้ากับความตายก็ต้องดึงเขาออกมาจากความทุกข์ทรมาน เบลคก็เมาไปแล้วเรียบร้อยเหมือนกัน ฉินสือโอวจึงต้องให้นีลเซ็นขับรถไปส่งพวกเขาที่โรงแรมในเมือง
หลังจากสร่างเมาในวันรุ่งขึ้น บิลลี่ก็กลับมาเป็นปกติ แต่ภายในดวงตาของเขายังคงมีความเศร้าหลงเหลืออยู่ แบบนี้ทำให้เขาดูน่าหลงใหลอย่างมาก ชายหนุ่มผมบลอนด์หล่อเหลาที่มีดวงตาเศร้าโศก ตัวละครที่มีแค่ในการ์ตูนญี่ปุ่นที่สาววายชอบที่สุด
บิลลี่มาหาฉินสือโอวและพูดว่า “การค้นหาซากเรืออับปาง ไม่ใช่เรื่องที่นายจะทำแบบนั้นได้ เพื่อน นายต้องรู้ว่า ซากเรืออับปางจำนวนมากที่จมอยู่ก้นทะเล มีน้อยลำมาก ไม่ถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ด้วยซ้ำที่ในซากเรือจะมีทรัพย์สมบัติที่นำมาขายได้ เช่นทองกับอัญมณี ของแบบนี้ไม่ใช่ของที่จะหากันพบได้ง่ายๆ”
ฉินสือโอวเห็นด้วยกับจุดนี้ เขามีพลังโพไซดอนแบบนี้ เขายังหาซากเรืออับปางที่มีมูลค่าไม่พบเลย
บิลลี่พูดต่ออีกว่า “รู้ไหมว่าก่อนที่บริษัทโอดิสซีย์ของพวกฉันจะพบโสกราตีสซากเรืออับปางที่มีค่าลำแรก ต้องใช้เวลาเท่าไร กว่าจะเตรียมตัวและทำการค้นหา? ใช้เวลานานถึง 12 ปี!”
ฉินสือโอวถามว่า “ความหมายของนายคือ ฉันต้องมีความอดทนมากกว่านี้?”
บิลลี่มองเขาด้วยความงุนงงและพูดว่า “ไม่ สิ่งที่ฉันจะพูดหลังจากนี้ต่างหากที่สำคัญ หลังจากที่พบเรือโสกราตีส พวกเราก็ค้นหาซากเรืออับปางที่มีสมบัติลำที่สอง นายรู้ไหมว่าใช้เวลานานเท่าไร? แค่ 2 ปี!”
“บ้าเอ๊ย อย่ามาพูดอ้อมค้อม พูดมาตรงๆ เลย!”
บิลลี่หยิบสมุดเล่มเล็กเล่มหนึ่งออกมาและเปิดมันอย่างระมัดระวัง เขาพูดว่า “ในช่วงเวลา 12 ปีแรกของบริษัท พวกฉันไม่เพียงแค่ค้นหาเรือโสกราตีสลำเดียว แต่ยังรวบรวมข้อมูลทุกอย่าง รวบรวมข้อมูลของซากเรืออับปางจำนวนมาก เข้าใจไหม ข้อมูล!”
ฉินสือโอวเข้าใจความหมายของเขาแน่นอน ซากเรืออับปางส่วนใหญ่ล้วนมีตำแหน่งบอกคร่าวๆ ถ้าค้นหาบริเวณนั้นก็จะเจอเรือ
เขารู้เรื่องนี้ดี แต่ข้อมูลที่ตั้งพวกนี้ที่เขาสามารถหามาได้ล้วนเป็นซากเรืออับปางธรรมดา หลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2 ข้อมูลของซากเรืออับปางค่อนข้างที่จะเปิดเผย แต่ซากเรืออับปางที่มีมูลค่าล้วนอยู่มาก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 นี่จะให้เขาค้นหาอย่างไร?
บิลลี่ถอนหายใจ “ฉันเคยให้คู่มือที่จดบันทึกข้อมูลของซากเรืออับปางเวอร์ชันอิเล็กทรอนิกส์กับนายไปแล้ว”
ฉินสือโอวพูดด้วยท่าทีอึดอัดใจ “ฉันอาจจะลบมันไปแล้ว…”
นี่ไม่เป็นไร แผ่นข้อมูลที่อยู่ภายในมือของบิลลี่ ข้อมูลของซากเรืออับปางที่บันทึกไว้แม้ว่าจะน้อย แต่ทุกข้อมูลล้วนเชื่อถือได้
ทั้งสองคนพูดคุยกันเกี่ยวกับข้อมูลของซากเรืออับปางพวกนี้ แน่นอนว่ามีเป้าหมายหนึ่งคือ “ซากเรืออับปางของเรือสาธารณรัฐ”
เรือสาธารณรัฐเป็นซากเรือที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์สมัยใหม่ของสหรัฐอเมริกา อุบัติเหตุเกิดขึ้นตอนที่สงครามกลางเมืองในสหรัฐอเมริกาเพิ่งจะสิ้นสุดลง ในเวลานั้นเรือกลไฟลำนี้เต็มไปด้วยสินค้ากับเงินที่ขนมาจากนิวยอร์กและเตรียมตัวเดินทางไปนิวออร์ลีนส์เพื่อสนับสนุนการก่อสร้างหลังสงคราม
เรือลำใหญ่ลำนี้อยู่ในยุคเครื่องจักรไอน้ำความยาว 210 ฟุตใช้เวลาเคลื่อนตัวออกจากท่าเรือนิวยอร์กแค่สองวัน ตอนนั้นช่างน่าเสียดายที่ถูกศัตรูของกองทัพเรือสหรัฐอย่างโจรสลัดบาร์บารีปล้น พวกโจรสลัดส่งกองทัพเรือไวออกไปโจมตีเรือสาธารณรัฐจากทั้งสองด้านและปล้นสินค้ากับเงินทั้งหมดไป
จากการสำรวจที่น่าเชื่อถือของบริษัทโอดิสซีย์ ทรัพย์สินที่เรือสาธารณรัฐถูกปล้นไปนั้นเป็นเหรียญทองกับเหรียญเงินที่มูลค่าสูงกว่า 4 แสนดอลลาร์สหรัฐ
ในวันนี้หลังจากผ่านมาหนึ่งศตวรรษครึ่ง มูลค่าของเหรียญทองกับเหรียญเงินก็เพิ่มขึ้นไปสูงกว่ามูลค่าที่ตราไว้ในช่วงเวลานั้น โดยเหรียญทองอีเกิลโอเชียนตราไว้ที่ 10 ดอลลาร์สหรัฐต่อหนึ่งเหรียญ แต่ตอนนี้ราคาในตลาดมีตั้งแต่ 3 พันดอลลาร์สหรัฐไปจนถึง 5 แสนดอลลาร์สหรัฐ!
ที่มาของความแค้นอันยาวนานระหว่างกองทัพเรือสหรัฐกับโจรสลัดบาร์บารีเริ่มต้นขึ้นหลังจากสงครามอิสรภาพของอเมริกาจบลง พูดได้ว่าโจรสลัดกลุ่มนี้ส่งผลให้เกิดกองทัพเรือสหรัฐ
ต้นศตวรรษที่ 19 โจรสลัดบาร์บารีบีบบังคับสหรัฐอเมริกาจนติดอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก หลังจากทำงานอย่างหนัก กองทัพเรือสหรัฐก็สร้างความเสียหายให้โจรสลัดกลุ่มนี้อย่างมากในสงครามที่ทะเลบาหลีแอฟริกาเหนือถึงสองครั้ง และไปประจำการอยู่ที่ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนได้สำเร็จ
น่าเสียดาย หลังจากที่สงครามกลางเมืองอเมริกาปะทุขึ้น พละกำลังทางทหารของกองทัพเรืออ่อนแอลง โจรสลัดบาร์บารีก็ฟื้นตัวขึ้นมาอีกครั้ง เรือสาธารณรัฐจึงถูกยึดไปภายใต้สถานการณ์นั้น
แต่ในเวลานั้นแม้ว่ากองทัพเรือสหรัฐจะได้รับบาดเจ็บ พวกเขาที่ตั้งฐานอยู่ที่นั่น เมื่อรู้ว่าเรือสาธารณรัฐถูกปล้น กองทัพเรือสหรัฐก็ส่งหัวกะทิทั้งหมดไปไล่ฆ่าด้วยความโกรธแค้น ทั้งสองฝ่ายก่อสงครามกันที่น่านน้ำมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือในปัจจุบัน
ผลของการต่อสู้คือพวกโจรสลัดบาร์บารีถูกปราบลงโดยกองทัพเรือ แม้ว่ากองทัพเรือจะช่วยเหลือเรือสาธารณรัฐกลับมาได้ แต่เหรียญทองกับเหรียญเงินที่อยู่บนเรือถูกขนย้ายไปไว้บนเรือโจรสลัด และเรือโจรสลัดก็จมลงสู่ก้นมหาสมุทรแอตแลนติกไปหลายพันเมตรแล้ว
เทคโนโลยีของกองทัพเรือสหรัฐในเวลานั้น ไม่สามารถกู้เรือที่ความลึกแบบนั้นได้สำเร็จแน่อยู่แล้ว
แถมในเวลานั้นยังเกิดพายุเฮอร์ริเคนขึ้นโดยบังเอิญ เรือของกองทัพเรือจึงจำใจต้องกลับไปที่ท่าเรือ พวกเขาทิ้งบอลลูนไว้เป็นเครื่องหมายบนสนามรบ ผลคือเพราะพายุเฮอร์ริเคน บอลลูนจึงลอยหายไป หลังจากนั้นตำแหน่งของสนามรบก็เปลี่ยนและเลือนหายไป ต่อมาสมบัติที่อยู่ในซากเรืออับปางลำนี้ก็คงหายไปด้วยเหมือนกัน
…………………………………………………………

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset