ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 853 โรงพยาบาลชุมชน

พอได้ยินว่าฉินสือโอวตัวการก่อความวุ่นวายเรื่องเรือฟลาวเวอร์ฟอกซ์ขึ้นมา วินนี่ก็รู้สึกช็อกไปครู่หนึ่ง ต่อจากนั้นค่อยยิ้มออกมา แต่เธอก็ยังกังวลว่าจะทำให้คนอื่นตกใจกลัวหรือเปล่า
ฉินสือโอวพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “บนเรือขโมยปลาไม่ได้มีคนอยู่แค่คนเดียวสักหน่อย มีแต่คนอยู่กันเป็นกลุ่มทั้งนั้น พวกเขาไม่ตกใจจนตายหรอก อีกอย่าง ในเมื่อพวกเขาเลือกที่จะมาเป็นโจรขโมยแล้ว ก็ควรจะเตรียมตัวรับบทลงโทษมาให้ดีด้วย”
มาสเตอร์หาที่อุ่นๆ ด้านข้างเตาผิงเพื่องีบหลับ ฉินสือโอวหาอ่างน้ำตื้นๆ ไว้ให้มันหนึ่งอัน แบบนี้เมื่อมันอยู่ในที่ที่แห้งแล้ง ก็จะสามารถนอนอยู่ข้างในได้อย่างสบายๆ
สัตว์จำพวกสุนัขก็ชอบอยู่ในที่ที่อบอุ่นเช่นกัน ปกติแล้วหู่จือกับเป้าจือจะนอนอยู่ข้างๆ เตาผิง แต่ครั้งนี้พอพวกมันเข้ามาใกล้ มาสเตอร์ก็วิ่งตามไปไล่กัดพวกมันทันที
ฉินสือโอวหมดปัญญาแล้วจริงๆ ทำได้แค่ให้หู่จือกับเป้าจืออยู่ให้ห่างจากเตาผิง ที่ตรงนั้นกลายเป็นอาณาเขตของมาสเตอร์ไปแล้ว
หู่จือกับเป้าจือไม่พอใจมาก พวกมันพากันร้องฮือๆ อยู่ข้างๆ เขาตลอด ฉินสือโอวจึงพูดอย่างไม่ไม่รู้จะทำยังไงดีว่า “โทษใครล่ะ? พวกแกจะโทษใคร? ใครเป็นคนทำให้เกิดเรื่องนี้? ใครเริ่มกวนใครก่อน?”
หันมามองหน้ากันแวบหนึ่ง หู่จือกับเป้าจือไม่มีหน้าจะอยู่ทำตัวออดอ้อนต่อไปแล้ว จึงพากันวิ่งออกไปเล่นหิมะข้างนอก
หลังจากนั้นพอเพอริสกลับไป นีลเซ็นถึงได้เดินกลับมาอย่างอิ่มอกอิ่มใจ ฉินสือโอวถามเขาอย่างระแวดระวังว่าเขาได้หลุดปากพูดอะไรออกไปไหม
นีลเซ็นตบหน้าอกแล้วพูดกับเขาว่า “บอส คุณรู้ไหมครับว่าผมเป็นใคร? กองกำลังทหารหน่วยตอบโต้เคลื่อนที่เร็วของแคนาดา รับการฝึกฝนต่อต้านการสอดแนมกับการสอบสวนมาก่อน…”
“พูดเรื่องไร้สาระให้มันน้อยหน่อย ได้หลุดปากไปไหม?”
“ไม่ครับ ผมไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรือผีให้เธอฟัง พวกเราคุยกันเรื่องหนัง เรื่องกาแฟกับการใช้ชีวิต แลกกันติดตามทวิตเตอร์ เพิ่มเพื่อนในเอ็มเอสเอ็น หลังจากนั้นก็พบว่ามีความคิดที่คล้ายๆ กันอยู่หลายเรื่อง”
“เธอจะพอใจเหรอ? เธอมาที่นี่เพื่อทำงานนะ”
“ปล่อยเรื่องงานพิลึกพิลั่นนั่นไปเถอะ ผมบอกเธอว่า ข่าวลือเกี่ยวกับเรือผี เธออยากจะเขียนยังไงก็เขียนแบบนั้น พวกเราจะช่วยส่งเสริมเธอเพื่อทำการประกาศอย่างเต็มที่”
ฉินสือโอวมองนีลเซ็นอย่างอึ้งๆ อยู่สักพัก จากนั้นก็พูดว่า “แค่นี้เองเหรอ?”
นีลเซ็นยักไหล่ เขากล่าวว่า “ขอร้องล่ะครับ บอส เพอริสแค่อยากได้เรื่องเล่าสักเรื่องก็เท่านั้น หรือคุณคิดว่าเธอจะเชื่อว่าพวกเราเคยเห็นเรือผีมาก่อนจริงๆ ล่ะครับ?”
ฉินสือโอวลองคิดๆ ดู เขาก็พูดอย่างท้อใจว่า “ก็ดูเหมือนมันจะไม่ใช่แค่นั้นจริงๆ นี่”
ตอนนี้คนนอกที่ประกาศว่าตัวเองเคยเห็นเรือผีมาก่อน มีอยู่ถึงสิบกว่าลำเรือแล้ว แถมยังมีคนถ่ายรูปพิลึกพิลั่นยากที่จะดูได้ชัดเอาไว้อีก ซึ่งในความเป็นจริงแล้วเรือฟลาวเวอร์ฟอกซ์เคยออกปฏิบัติการแค่สองครั้งเท่านั้น
เรื่องที่เพอริสมาสัมภาษณ์จบลงเพียงเท่านี้ ตอนนี้ฉินสือโอวรู้แล้วว่าตัวเองประเมินฮีโร่ของโลกนี้ต่ำเกินไป ก็เหมือนกับที่นีลเซ็นบอกไว้ เขาเป็นใคร? ทหารกองกำลังพิเศษที่ได้รับการฝึกฝนของแคนาดา ถ้าฉินสือโอวไม่มีหัวใจโพไซดอน คนอื่นก็คงเทียบเทียมไม่ได้
อากาศหนาวเกินไป ปฏิกิริยาระหว่างตั้งครรภ์ของวินนี่กลับมาอีกครั้งแล้ว
ตามปกติ หญิงที่กำลังตั้งครรภ์ในช่วงแรกจะมีการตอบสนองได้อย่างง่ายดาย ระดูมาไม่ปกติ สะอิดสะเอียน อาเจียน มีอาการใจร้อนไม่เป็นสุขเป็นต้น ทว่าวินนี่ออกกำลังกายเป็นประจำบวกกับสภาพจิตใจที่ค่อนข้างดี ในช่วงแรกเริ่มเธอจึงยังต้านทานได้
หลังจากเข้าสู่เดือนพฤศจิกายน วินนี่ก็เริ่มทนไม่ไหว ทุกๆ วันต้องเข้าห้องน้ำยี่สิบครั้งเป็นอย่างต่ำ แค่เรื่องนี้ก็ทำให้รู้สึกหมดอาลัยตายอยากแล้ว
นี่เป็นเรื่องที่แก้ไขอะไรไม่ได้ ฉินสือโอวลองไปถามที่โรงพยาบาลมาแล้ว กระเพาะปัสสาวะของผู้หญิงเวลาตั้งครรภ์จะถูกบีบรัด ทำให้ความจุลดน้อยลง การถ่ายปัสสาวะจำนวนน้อยบ่อยครั้งจึงเป็นเรื่องที่ปกติมากๆ
จะแก้ปัญหานี้ยังไงน่ะเหรอ? อดทนเอานะ
นี่เป็นคำแนะนำของโอดอม
ในที่สุดโอดอมก็ยืนยันแล้วว่าจะมาเปิดโรงพยาบาลชุมชนที่เกาะแฟร์เวล นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ เลย เขาใช้เวลากว่าสองเดือนถึงจะสามารถส่งมอบงานในโรงพยาบาลที่เขาเป็นผู้รับผิดชอบได้สำเร็จ ที่เกาะแฟร์เวลก็ใช้เวลาสองเดือนจึงจะยื่นหนังสือคำร้องขอเปิดโรงพยาบาลชุมชนได้
วินนี่เป็นคนไข้รายแรกของโรงพยาบาลเมืองแฟร์เวล ตอนนี้โรงพยาบาลเล็กยังไม่ได้เปิดทำการ ฉินสือโอวช่วยโอดอมเลือกอาคารสองชั้นที่มีพื้นที่ใหญ่ที่สุดในเมือง ซึ่งก็คือที่ที่เคยเป็นซูเปอร์มาร์เก็ตมาก่อนนั่นเอง
หลังจากซูเปอร์มาร์เก็ตแห่งนี้เลิกกิจการไปเมื่อสิบกว่าปีก่อน อาคารที่เป็นที่ตั้งก็ไม่ได้ถูกปล่อยเช่ามาโดยตลอด เริ่มแรกเมืองนี้หวังไว้ว่าจะปรับเปลี่ยนมันให้เป็นโบสถ์ สำหรับชาวคริสต์แล้ว เมืองที่ไม่มีโบสถ์คือเมืองที่ไม่สมบูรณ์
เพียงแต่ว่าฉินสือโอวซ่อมแซมโบสถ์แห่งเดิมไปครั้งใหญ่แล้ว ดังนั้นเมื่ออาคารถูกปล่อยว่างไว้ จึงพอดีกับการเปิดโรงพยาบาลชุมชน
อย่าดูถูกโรงพยาบาลชุมชนของแคนาดา นี่ไม่ได้แปลว่ามันมีขนาดเล็กแล้วจะขาดศักยภาพ อย่างเช่นโรงพยาบาลเกเบิลของโทรอนโต ขนาดและจำนวนการตรวจรักษาผู้ป่วยต่างก็เป็นที่น่าตกใจมาก โรงพยาบาลแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นในปี 1987 ปัจจุบันมีแพทย์กว่า 500 คนกับบุคลากรอีก 800 กว่าคน!
ที่แคนาดามีโรงพยาบาลเอกชนอยู่น้อยมาก เนื่องจากรัฐบาลต้องการป้องกันรักษาความยุติธรรมในด้านการรักษาพยาบาล เช่นนี้โรงพยาบาลหลักจึงมักจะเต็มไปด้วยโรคภัยชนิดต่างๆ ดังนั้นโดยปกติแล้วผู้ป่วยทั่วไปจะไม่พากันไปที่โรงพยาบาลหลัก แต่เข้าไปรับการรักษาที่โรงพยาบาลชุมชนแทน
เป็นเพราะว่าวินนี่มีอาการระหว่างตั้งครรภ์บางอย่าง ฉินสือโอวพอจะรู้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องเร่งด่วนอะไร จึงไม่ได้ไปที่นครเซนต์จอห์น แต่ไปหาโอดอมที่เพิ่งมาถึงเกาะนี้แทน
โรงพยาบาลของโอดอมชื่อว่า ‘โรงพยาบาลชุมชนแฟร์เวล’ ฉินสือโอวมองเห็นป้ายชื่อโรงพยาบาลอันใหญ่ เขารู้สึกว่าชื่อนี้มีอะไรที่ไม่ถูกต้องสักอย่าง แฟร์เวล? (อำลา) ทำไมเขาถึงได้รู้สึกว่าชื่อนี้เหมือนกับชื่อที่เผาศพมากกว่ากันนะ?
สะบัดๆ หัวไล่ความคิดฟุ้งซ่านออกไปจากสมอง ฉินสือโอวเข้ามาในโรงพยาบาลเล็กที่เพิ่งจะได้รับการตกแต่งปรับปรุง ถึงจะมีขนาดเล็กแต่ก็มีพร้อมสรรพทุกรายละเอียด โรงพยาบาลชุมชนขนาดเล็กแห่งนี้สามารถให้บริการด้านแผนกทันตกรรม แผนกศัลยกรรม ทำการรักษาแบบฉุกเฉิน แผนกสูตินรีเวชและระบบการดูแลระยะยาวต่างๆ ได้
ก่อนหน้านี้ฉินสือโอวโทรศัพท์เข้ามาก่อนแล้ว ตอนที่พวกเขามาถึง โอดอมกำลังคุยอะไรสักอย่างอยู่กับคุณป้าผิวสีอายุประมาณสี่สิบกว่าปีที่หน้าประตู เมื่อทั้งสองฝ่ายได้พบกัน โอดอมก็ยิ้มพร้อมกับเข้ามากอดทักทายฉินสือโอว
ฉินสือโอวพูดกับเขาด้วยรอยยิ้มว่า “เป็นยังไงบ้าง เพื่อน ชินกับการอยู่ในเมืองเล็กๆ แบบนี้ไหม?”
โอดอมตอบเขาว่า “แน่นอนอยู่แล้ว ที่นี่เคยเป็นบ้านเกิดของผมนะ คุณคิดว่าผมจะชินกับมันไหมล่ะ? ใช่แล้ว ขอแนะนำใครสักคนให้คุณรู้จักสักหน่อยนะ นี่คือคุณลาร่า รีส เธอจะมาเป็นหัวหน้าพยาบาลของพวกเรา”
ฉินสือโอวรีบจับมือทักทายกับคุณป้าผิวสีคนนี้ หัวหน้าพยาบาลของโรงพยาบาลที่แคนาดาต้องเก่งกาจมาก ที่จริงแล้ว สามารถเป็นพยาบาลได้ก็ถือว่าเก่งมากๆ แล้ว เนื่องจากวอร์ดผู้ป่วยในโรงพยาบาลชุมชนของแคนาดาไม่มีแพทย์ที่คอยเข้าเวร จึงมอบหมายผู้ป่วยให้พยาบาลดูแลทั้งหมด
ดังนั้งจึงสามารถพูดได้ว่าพยาบาลเป็นผู้ดูแลผู้ป่วยในทุกๆ ด้าน ทั้งทางด้านกายภาพ ด้านจิตใจและสังคมทั้งสามด้าน พยาบาลดีๆ เก่งกว่าแพทย์บางคนเสียอีก
ลาร่ายิ้มพร้อมทั้งพูดว่าต่อจากนี้พวกเราก็จะเป็นเพื่อนบ้านกันแล้ว ต้องดูแลช่วยเหลือซึ่งกันและกันให้มากๆ ฉินสือโอวบอกว่าเพื่อเป็นการต้อนรับการเปิดบริการของโรงพยาบาลชุมชน เขาจึงจะเตรียมตัวจัดงานปาร์ตี้ ถึงตอนนั้นต้องให้โอดอมกับลาร่ามาเข้าร่วมให้ได้
หลังจากนั้นลาร่าก็พาวินนี่ตรวจอาการเบื้องต้นก่อน เรื่องพวกนี้ไม่จำเป็นต้องให้โอดอมเป็นคนลงมือ พยาบาลสามารถจัดการได้เอง
เมื่อมาถึงห้องทำงาน โอดอมพูดถึงลาร่าให้ฉินสือโอวฟังว่า หัวหน้าพยาบาลคนนี้เก่งกาจมากจริงๆ เมื่อก่อนเธอปฏิบัติหน้าที่อยู่ในคณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยแมคกิลล์มาโดยตลอด ตอนทำหน้าที่พยาบาล เธอคนเดียวสามารถดูแลผู้ป่วยได้ถึงสิบคน
พอได้ยินแบบนี้ ฉินสือโอวก็รู้สึกนับถือขึ้นมา สามารถดูแลผู้ป่วยได้หลายคนเป็นหนึ่งในการประเมินระดับของพยาบาลแคนาดา
เนื่องจากการดูแลแบบนี้ครอบคลุมทุกด้าน ไม่ใช่แค่ฉีดยาให้ยาก็จบแล้ว แต่ต้องทำให้ผู้ป่วยรู้สึกพึงพอใจ ถึงจะถือว่าพยาบาลได้ดูแลผู้ป่วยไปแล้วหนึ่งราย
ตามที่ฉินสือโอวเข้าใจ ปกติแล้วพยาบาลสาวๆ จะสามารถดูแลผู้ป่วยได้แค่สองราย พยาบาลที่มีประสบการณ์มากจะสามารถดูแลผู้ป่วยได้สี่ถึงห้าราย นี่เป็นพยาบาลที่โดดเด่นกว่าระดับปกติแล้ว อีกทั้งคนคนนี้ ยังสามารถดูแลได้ถึงสิบคน ด้วยตัวเธอเอง ก็สามารถควบคุมโรงพยาบาลชุมชนไว้ได้เกือบหมดแล้ว!
……………………………………………………