ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 879 ภาพในอนาคตที่แสนงดงาม

ฉินสือโอวไม่สนใจที่จะอยู่รับมือกับลูกค้าด้านล่าง เนื่องจากเขาไม่รู้จักคนที่มาซื้อเลยสักคน ไม่เหมือนกับบัตเลอร์ ด้านบัตเลอร์เองก็มีคนที่เขาไม่รู้จักเหมือนกัน ทว่าคนคนนี้คลั่งไคล้การเข้าสังคมโดยกำเนิด คนที่ไม่รู้จักคุยกันแค่สองคำขึ้นไปก็เริ่มรู้สึกคุ้นเคยทันที
มีพนักงานฝ่ายจัดซื้อของร้านอาหารจำนวนไม่น้อยที่เดิมทีแค่อยากจะลองมาดูสถานการณ์เฉยๆ แต่หลังจากบัตเลอร์ทำความสนิทสนมกับพวกเขาแล้ว ด้วยการโจมตีอย่างมีคารมคมคายของเขา ขณะที่กำลังจะกลับคนเหล่านี้ก็มักจะซื้ออาหารทะเลกลับไปด้วยหนึ่งล็อต
บัตเลอร์เป็นพนักงานส่งเสริมการขายโดยกำเนิด เขารักการพูดคุยกับคนอื่นๆ ซึ่งเป็นสาเหตุที่คู่ค้าของฉินสือโอวคือเขาไม่ใช่ตระกูลมอร์รี่ เจ้าหมอนี่ชอบการพูดคุยทั้งยังคุยเก่ง และยังเชี่ยวชาญเรื่องการสร้างความสัมพันธ์อีกด้วย ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนผิวสี ทว่าในสังคมระดับบนเขาก็ได้รับการต้อนรับมากๆ เช่นกัน
ฉินสือโอวรู้ตัวว่าไม่มีความสามารถด้านนี้ เขาจึงนั่งเล่นเกม CSOL ในคอมพิวเตอร์ที่ชั้นบนอย่างซื่อๆ ระดับความรวดเร็วการตอบสนองของเส้นประสาทของเขาว่องไวมาก ปืนเอดับเบิลยูพีกระบอกเดียวก็ฆ่าพวกวัยรุ่นอเมริกาจนมีสภาพหลังจบศึกอย่างน่าอนาถ เล่นเกมรอบการแข่งขัน 100 คน เขาสามารถเอาชนะได้ถึง 90 คน
ในที่สุดพวกไก่อ่อนของอเมริกาก็ถูกเขาทารุณจนทนไม่ไหวอีกต่อไป เอาแต่ใช้คำว่า ‘BUG’ อย่างไม่หยุดไม่หย่อน คนพวกนี้รวมถึงเพื่อนร่วมทีมของฉินสือโอวเอง ยืนกรานว่าเขาโกง ทั้งยังพากันคุกคามเขาถ้าเขาไม่ไสหัวออกไปก็จะพากันไปรีพอร์ตเพื่อปิดไอดีของเขา
ฉินสือโอวเกลียดคนพวกนี้ที่สุด พอเล่นไม่ชนะก็หาเหตุผลแล้วถือว่าตัวเองถูกต้อง เขาเลยเข้าไปในแมทช์การแข่งขันระดับสูง การแข่งขันประเภทนี้มีมอนิเตอร์ป้องกันการโกง เขายังใช้แค่ปืนเอดับเบิลยูพีอยู่เหมือนเดิม คุณชายฉินฆ่าเหล่าศัตรูจนมีสภาพน่าอนาถอีกครั้ง
ผู้เล่นในการแข่งขันระดับสูงล้วนแต่เป็นยอดฝีมือทั้งนั้น พวกเขาจะไม่พูดว่าฉินสือโอวโกงอย่างแน่นอน มีแต่จะแสดงความนับถือ มีคนจำนวนไม่น้อยที่ทักแชตส่วนตัวเพื่อมากราบคารวะเขาให้เป็นอาจารย์ มีคนส่งรูปถ่ายของตัวเองมา ทั้งยังเป็นสาวผมบลอนด์ที่เซ็กซี่ร้อนแรงมากๆ อีกด้วย
สาวๆ พวกนี้เป็นนักแคสต์เกม CS ด้วยกันทั้งนั้น พวกเธอไม่เพียงแต่ชอบเล่นเกมนี้ แต่ยังแต่งคอสเพลย์ด้วย
ด้วยเหตุนี้พอฉินสือโอวเปิดดูรูปภาพ ภาพที่ปรากฏออกมาจึงเป็นทหารหญิงหลากหลายสไตล์ นั่นสวมกระโปรงสั้นสีเทา นั่นก็ท่อนขาอวบขาวเหมือนหิมะ กางเกงขาสั้นสีเขียวตัวจิ๋ว ไหนจะรองเท้าส้นสูงสิบเซนติเมตรนั่นอีก เคี่ยวกรำจนร่างกายเขาทรมานไปหมดแล้ว
บัตเลอร์มายืนอยู่ข้างหลังเขาตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ จู่ๆ ก็เข้ามาถามเขาว่า “เฮ้ เพื่อน ที่แท้คุณก็ชอบแบบนี้เองเหรอ? โอเค คืนนี้เดี๋ยวผมจัดการเอง คุณอยากจะลองลิ้มรสชาติของทหารหญิงสักหน่อยไหมล่ะ?”
เมื่อพูดจบ ชายผิวสีจึงยักคิ้วไปมา พร้อมกับส่งสายตามีเลศนัยให้ฉินสือโอว
ฉินสือโอวตกใจจนเกือบตาย ฟ้ามืดลงแล้ว เมื่อสักครู่เขามัวแต่เล่นเกมจนขี้เกียจไปเปิดไฟ อีกทั้งวันนี้บัตเลอร์ยังสวมสูทสีดำอีกต่างหาก แบบนี้พอเขามายืนไม่ให้สุ้มให้เสียงอยู่ด้านหลัง แล้วแบบนี้ฉินสือโอวจะมองเห็นเขาได้ยังไงกันล่ะ?
เขาเอามือทาบหน้าอกตัวเอง ฉินสือโอวพูดกับเขาอย่างอารมณ์ไม่ดีว่า “คุณช่วยเคาะประตูก่อนเข้ามาได้ไหม? ผมตกใจแทบตายแล้ว เพื่อน ผมตกใจจนแทบแย่แล้วจริงๆ! ไม่น่าล่ะในข่าวที่ผมเห็นเมื่อก่อน ถึงได้บอกว่าคนผิวสีแบบพวกคุณมีอัตราการเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ตอนกลางคืนสูงที่สุด มองเห็นได้ยากจริงๆ!”
บัตเลอร์ก็พูดด้วยความรู้สึกที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมว่า “ผมเคาะประตูแล้ว คุณจดจ่อกับภาพโป๊ของผู้หญิงอยู่ตรงนี้มากเกินไปต่างหาก แบบนั้นจะโทษผมได้เหรอ? แล้วอีกอย่าง คุณก็เพิ่งเหยียดสีผิวด้วย!”
ฉินสือโอวพูดอย่างจนปัญญาว่า “โอเค เพื่อน ถือว่าผมผิดเอง แต่ผมดูภาพโป๊ที่ไหนกันล่ะ! นี่เป็นรูปภาพปกติโอเคไหม? แล้วก็ ผมเหยียดสีผิวตรงไหนกัน? ในข่าวบอกอย่างนี้จริงๆ นะ”
ทั้งสองคนคุยกันพร้อมกับตีกันไปด้วย บัตเลอร์เห็นว่าฉินสือโอวเล่นเกม CS จนได้เจอสาวสวย เขาเลยรู้สึกอิจฉาขึ้นมาทันที เขาลงมือออกทักษะบ้างเหมือนกัน ลองดูว่าเขาจะจัดการชีวิตในค่ำคืนนี้ได้ไหม
ทว่านี่เป็นการแข่งขันระดับสูง และเป็นเพราะความเก่งกาจของฉินสือโอว ยอดฝีมือในสนามเลยพากันแห่เข้ามาผสมโรงด้วย
ดังนั้นพอบัตเลอร์ลงเล่น ฉินสือโอวก็ถึงกับอดเอามือปิดหน้าไว้ไม่ได้ ถูกทารุณจนน่าเวทนาเกินไปแล้ว!
เล่นไปได้ไม่กี่ตา บัตเลอร์ก็ทิ้งเมาส์ไม่เล่นต่อแล้ว ฉินสือโอวนั่งยินดีกับความเดือดร้อนของเขาอยู่ข้างๆ เขารับคีย์บอร์ดกับเมาส์มา นักฆ่าหมายเลข 47 กลับมาอีกครั้งแล้ว!
“โอเค ถึงเวลาอาหารค่ำแล้ว เพื่อน ไม่ต้องเล่นแล้ว อย่ามากระตุ้นกระเพาะน้อยๆ ของผม โอเคไหม?” บัตเลอร์พูดกับเขาด้วยความโกรธขึ้งขุ่นเคือง
ฉินสือโอวยิ้มแล้วกดออกจากเกม จากนั้นจึงถามเขาว่า “แล้วเย็นนี้พวกเรากินอะไรกัน?”
บัตเลอร์ยุ่งกับงานทั้งวัน เมื่อสักครู่อยากจะเล่นเกมเพื่อผ่อนคลายสักหน่อย แต่ดันถูกรังแกอย่างน่าเวทนา ดังนั้นพอได้ยินที่ฉินสือโอวพูด เขาก็ทิ้งตัวลงบนโซฟา แล้วพูดด้วยความขี้เกียจว่า “ไม่หิว ไม่กิน!”
ฉินสือโอวพูดยิ้มๆ “อย่าเป็นแบบนี้สิ เพื่อน ความพ่ายแพ้เล็กๆ น้อยๆ แค่นี้คุณก็รับไม่ได้แล้วเหรอ? เอาล่ะ ผมจะบอกข่าวดีให้คุณฟังหน่อยแล้วกัน ตอนนี้ผลิตปลาทูน่าได้แล้ว ฟาร์มปลาของผมมีปลาทูน่าครีบน้ำเงินอยู่จริงๆ เป็นยังไง ให้ส่งมาให้คุณสักหน่อยไหม?”
พอพูดถึงธุรกิจหรือพูดถึงเรื่องการหาเงิน บัตเลอร์ก็มีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที เขาพลิกตัวขึ้นมานั่ง แล้วพูดอย่างสนใจใคร่รู้เป็นอย่างยิ่ง “ปลาทูน่าครีบน้ำเงินต้องนำเข้าสู่ตลาดอยู่แล้ว แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ฟาร์มปลาของนายมีปลาทูน่าครีบเหลืองหรือไม่ก็ปลาทูน่าตาโตไหม?”
มีก็มีอยู่ เพียงแต่ว่าปลาทูน่าครีบเหลืองยังเล็กเกินไป ถึงแม่ว่าจะคอยรดราดพลังของจิตสำนึกแห่งโพไซดอน แต่นั่นยังต้องใช้เวลาอีกสี่ห้าปีถึงจะนำไปขายได้ เพราะว่าปลาทูน่าครีบเหลืองที่นำออกจากทะเลได้ต้องมีน้ำหนักตั้งหนึ่งร้อยกิโลกรัมโน่น
ฉินสือโอวจึงยักไหล่ด้วยความเสียดาย แล้วพูดขึ้นมาว่า “แต่ในฟาร์มปลาของฉันมีปลาโอแถบนะ ปลาโอแถบล่ะได้ไหม?”
บัตเลอร์ถูริมฝีปากล่างไปมาแล้วพูดว่า “แน่นอนอยู่แล้ว ปลาโอแถบก็ไม่เลวเหมือนกัน แต่ปลาสดชนิดนี้เก็บรักษายาก พวกเราทำปลาโอแถบแห้งเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมช่วยติดต่อร้านขายเครื่องจักรให้คุณ พอกลับไปคุณค่อยเริ่มทำปลาโอแถบแห้ง”
สามารถพูดได้ว่าปลาโอแถบเป็นรากฐานของอาหารญี่ปุ่น นอกจากจะเป็นวัตถุดิบพื้นฐานของ ‘น้ำซุป’ สำหรับอาหารคาวทุกเมนู อย่างเช่นซุปปลา ก็ยังสามารถทานโดยไม่ต้องผ่านการปรุงอาหารได้อีกด้วย
ในอาหารญี่ปุ่น มักจะพบเห็นปลาโอแถบแห้งที่ใช้เป็นของตกแต่งอาหารญี่ปุ่นเมนูต่างๆ เช่นโอโกโนมิยากิ ต้มผักโขม เต้าหู้เย็นกับอาหารญี่ปุ่นทุกชนิด สามารถใช้มันเพื่อให้อาหารมีรสชาติที่สดอร่อยยิ่งขึ้น
ตอนนี้วิธีการกินแบบนี้เป็นที่นิยมตั้งแต่ญี่ปุ่นมาจนถึงอเมริกาเหนือแล้ว ปลาโอแถบแห้งล้วนแต่เป็นที่ต้องการของตลาดอเมริกาและแคนาดา เพราะตามแบบดั้งเดิม รสชาติต่างๆ จะมีเพียงหวาน เปรี้ยว เค็ม เผ็ด ขม ห้ารสชาติเท่านั้น แต่ปลาโอแถบแห้งมีรสหวานแบบพิเศษ รสนิยมในโลกของคนผิวชาว รสชาติแบบนี้ถูกยกให้เป็นรสชาติที่หกนอกเหนือจากรสชาติทั้งห้า
ชีวิตในสังคมปัจจุบัน นับวันการใช้สารปรุงแต่งอาหารก็ยิ่งถี่ขึ้นเรื่อยๆ แต่ชาวอเมริกาชอบสิ่งที่เป็นธรรมชาติแท้ๆ ปลาโอแถบแห้งกับปลาโอแถบบดหยาบ หรือก็คือน้ำซุปปลาโอแถบเป็นเครื่องปรุงรสที่มาจากธรรมชาติ จึงเริ่มได้รับความนิยมจากผู้คน
บัตเลอร์หวังว่าร้านอาหารทะเลจะสามารถคัดสิ่งเก่าๆ เพื่อพัฒนาสิ่งใหม่ออกมาได้เรื่อยๆ ปลาโอแถบแห้งจะเป็นผลิตภัณฑ์หลักที่จะเปิดตัวในยุคต่อไปได้ เขาลองวางแผนดูแล้ว พอฉินสือโอวกลับไปเตรียมการ แบบนี้เมื่อถึงช่วงเทศกาลคริสต์มาสก็สามารถเปิดตัวสินค้าได้แล้ว
ท้ายที่สุดเขาคิดจินตนาการถึงเรื่องต่างๆ อยู่สักพัก เขาคาดหวังที่จะทำให้อาหารทะเลต้าฉินกลายเป็นอุตสาหกรรมอาหารของเมืองบิ๊กแอปเปิล และสามารถจัดงานแถลงข่าวได้ทุกครั้งที่เปิดตัวสินค้าชนิดใหม่
ฉินสือโอวรู้สึกว่านี่ค่อนข้างจะทำตามอุดมคติเกินไปหน่อย แต่เขาจะขัดบัตเลอร์ก็ไม่ได้ ชายผิวสีคนนี้ต้องการกำลังใจเป็นแรงขับเคลื่อน
ยังไม่ทันจะได้ออกไปทานมื้อค่ำ พวกพนักงานก็พากันสั่งฟาสต์ฟูดมาทานกันแล้ว ฉินสือโอวทานพิซซ่ากับแฮมเบอร์เกอร์กับพวกเขาด้วย เขาเป็นเด็กที่มาจากชนบท จึงสามารถทานได้ทั้งอาหารมื้อใหญ่และอาหารตามสะดวก ดังนั้นถ้าเป็นการทานอาหารเดลิเวอรี เขาสามารถทานได้เอร็ดอร่อยยิ่งกว่าพวกพนักงานเสียอีก
เวลาสี่ทุ่ม ร้านอาหารทะเลปิดแล้ว พนักงานแคชเชียร์ดำเนินการจัดทำสถิติ ผลประกอบการของวันนี้ เป็นมูลค่าสามล้านแปดแสนสี่หมื่นดอลลาร์สหรัฐอย่างน่าตกใจ เกินกว่าที่คาดการณ์ไว้ตั้งครึ่งหนึ่ง!
ส่วนใหญ่เป็นรายได้จากกุ้งมังกรที่ขายออกไปแล้วกว่าห้าพันปอนด์ นี่เท่ากับเงินสองล้านดอลลาร์สหรัฐ นอกจากนี้ยังมีปลาค็อดแบบต่างๆ ปลาแซลมอน ปลาซาร์ดีน ปลาทะเลตัวแบน ปลาลิ้นหมา ปลากะพงทะเล สาหร่ายทะเลชนิดต่างๆ พวกนี้ล้วนแต่เป็นสินค้าราคาสูงทั้งสิ้น
………………………………………………………..

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset