ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 145 ดื่มเชื่อมสัมพันธ์

บทที่ 145 ดื่มเชื่อมสัมพันธ์
โดย
Ink Stone_Fantasy

คุณลุงฮิคสันจัดเตรียมทุกอย่างไว้เสร็จสรรพ เขามีฝีมือในการย่างหมูหันมาก เมื่อทุกคนมากันพร้อมหน้าพร้อมตาอาหารก็ถูกนำมาเสิร์ฟ
หมูหันน้อยตัวนี้ถูกย่างจนมีสีแดงเนื่องด้วยน้ำเชื่อมที่เคลือบอยู่ เดิมทีหนังของมันมีสีเหลืองอ่อนแต่ด้วยด้านนอกที่ถูกย่างจนกรอบ จึงทำให้ได้เนื้อสัมผัสกรอบนอกนุ่มในสุดพิเศษนี้มา
 ในท้องของหมูหันเต็มไปด้วยสมุนไพร เช่น สมุนไพรที่มีกลิ่นหอม ผักกูด หัวหอมป่า สาหร่ายและเห็ดหอม สมุนไพรพวกนี้สามารถทานได้และรสชาติก็ยิ่งอร่อย ขณะย่างหมูหันนั้นน้ำมันหมูหยดออกมาผสมกลมกลืนไปกับกลิ่นหอมของผักป่า กลิ่นของมันทั้งหอมทั้งสดใหม่ ช่างสุดยอดจริงๆ
อาหารจานอื่นๆ ก็ถูกทยอยยกออกมาเสิร์ฟบนโต๊ะอย่างต่อเนื่อง ทั้งหมดนี้เป็นอาหารเลื่องชื่อของแคนาดา อย่างเช่นปลาค็อดสอดไส้ชีส สเต๊กย่างซอส แซลมอนรมควัน มิลค์เชค และอื่นๆ
ฝีมือการปรุงอาหารของคุณลุงฮิคสันนั้นยอดเยี่ยม ทุกจานเต็มไปด้วยสีสัน รสชาติโอชะ ด้วยเหตุนี้ทำให้เหมาเหว่ยหลงชมไม่ขาดปาก
หลังจากรับประทานอาหาร ขณะที่ฉินสือโอวกำลังชำระเงินก็มีสายเรียกเข้า ต้นสายคือ บิลลี่ สเต็มเมอร์ นักประดาน้ำอาวุโสของบริษัทโอดิสซี มารีน เอกซ์พลอเรชั่น ซึ่งก่อนหน้านั้นเคยโทรมาสอบถามเกี่ยวกับเรือดังเคิลออสเตียส
ครั้งนี้บิลลี่ไม่ได้พูดถึงเรือดังเคิลออสเตียสเลยแม้แต่น้อย แต่เขาโทรมาหารือเกี่ยวกับปัญหาการเลี้ยงปลาในฟาร์มปลาและการกู้ซากเรืออับปางในมหาสมุทร หมอนี่คารมคมคายไม่เบา มีความรู้กว้างขวาง ดังนั้นฉินสือโอวค่อนข้างรู้สึกดีในการสนทนาครั้งนี้
เห็นได้ชัดว่าบิลลี่เปลี่ยนกลยุทธ์ใหม่ เขาทำการบ้านล่วงหน้า ติดตามการโพสต์ก่อนๆ ของฉินสือโอว ทำให้รู้จักตัวตนและความชอบของเขามากขึ้น และตั้งใจที่จะพัฒนาความสัมพันธ์กับเขาก่อน
ฉินสือโอวไม่ใช่คนโง่ เขารู้ดีว่าจุดประสงค์ของบิลลี่นั้นยังคงเป็นไดอารี่ของกัปตันที่เขาได้มาจากห้องกัปตัน
หลังจากจบการสนทนา บิลลี่ขอวางสายก่อน เขาทิ้งประโยคไว้ให้ฉินสือโอวคิดตาม “คุณฉินคุณคงทราบดีแก่ใจว่าบริษัทโอดิสซี มารีน เอกซ์พลอเรชั่นของเราเป็นหนึ่งในบริษัทกู้เรืออับปางที่ใหญ่ที่สุดในโลก ดังนั้นจึงเรามีช่องทางมากมายสำหรับการจัดการสมบัติในมหาสมุทร หากคุณมีสิ่งที่ต้องการกู้ขึ้นมา คุณสามารถติดต่อผมได้ ผมคิดว่าพวกเราช่วยคุณได้”
ฉินสือโอวนึกถึงเงินแท่งมากกว่าหนึ่งร้อยตันที่ตัวเองซ่อนเอาไว้ใต้ท้องทะเล เรื่องนี้ยากมากที่เขาจะจัดการเอาขึ้นมาเองได้ เช่นนั้นอาจร่วมมือกับบริษัทโอดิสซี มารีน เอกซ์พลอเรชั่นได้
หลังจากวางสาย ฉินสือโอวโทรไปที่บ้าน เพราะคนที่เขาห่วงมากที่สุดในตอนนี้คือพ่อกับแม่
ณ ตอนนี้ชีวิตพ่อและแม่ของฉินสือโอวสุขสบายเป็นอย่างมาก ลูกชายร่ำรวย อีกทั้งยังมีความกตัญญู ชีวิตไม่มีความกดดันใดๆ แต่ยังคงทำการเกษตรเพื่อฆ่าเวลาไปวันๆ ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่ต้องตื่นแต่เช้าทำงานอย่างหนัก
ฉินสือโอวรู้จักนิสัยของพ่อและแม่เป็นอย่างดี พวกเขาเป็นเกษตรกรรุ่นก่อนที่มีความรู้สึกผูกพันต่อผืนแผ่นดินถึงแม้ว่าพวกเขาจะเหน็ดเหนื่อยกับการทำเกษตร อีกทั้งหยาดเหงื่อแรงกายทั้งชีวิตของพวกเขาได้รินหลั่งลงไปบนผืนดินเกษตรยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้เป็นฤดูเก็บเกี่ยวจะให้พวกเขาวางมือได้อย่างไร
สิ่งเดียวที่เขาต้องการคือให้พ่อแม่ของเขาปล่อยเช่าที่ดินทำการเกษตร และพื้นที่ปลูกผักในช่วงฤดูหนาวมาพักผ่อนที่ฟาร์มปลา จากนั้นค่อยให้พวกเขาย้ายถิ่นฐานไปยังประเทศแคนาดา ซึ่งเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยากนัก
ที่พี่สาวพูดก็ถูก พวกเขาไม่เข้าใจภาษาอังกฤษ ไม่คุ้นเคยกับวิถีชีวิตของประเทศแคนาดา ไม่มีคนรู้จักมักคุ้น มาอยู่ที่นี่ก็ไม่ต่างอะไรกับการถูกทิ้งไว้ในป่าลึกหรอกเหรอ? การที่ไม่มีการปฏิสัมพันธ์ต่างหากเป็นความอ้างว้างที่น่ากลัวที่สุด
นีลเซ็นพาเด็กๆ ทั้งสี่คนกลับไปส่งที่วิลล่า ฉินสือโอวพาเหมาเหว่ยหลงไปที่ร้านเหล้าดวงดาวเปล่งประกาย
ปกติแล้วบาร์แห่งนี้มีคนไม่มาก เพราะในเมืองเล็กๆ มีผู้คนไม่มากนักที่มีเงินเหลือมากพอมาใช้บริการที่นี่ ฉินสือโอวเป็นลูกค้าที่นีลชื่นชอบมากที่สุด สำหรับบาร์เล็กๆ แห่งนี้ นี่คือลูกค้ารายใหญ่ ดังนั้นเมื่อฉินสือโอวเข้ามา เขาจึงรีบเตรียมไอซ์ไวน์อย่างดีอกดีใจ
ฉินสือโอวทักทายฮิวจ์คนน้องและพวก และบอกนีลว่า “ขอมาร์ตินี่สักแก้ว ส่วนของฮิวจ์คนน้องและพวกผมเลี้ยงเอง “
ฮิวจ์คนน้องชนกำปั้นกับเขาหัวเราะอย่างมีความสุข พูดขึ้น “ฉิน ฉันชอบนาย นายนี่มันช่างเจ๋งสุดๆ ไปเลย! เอิ่ม ช่วงนี้เพื่อนของฉันได้โสมอเมริกามาล็อตหนึ่ง ไว้ฉันจะเอาไปฝากนายนะ”
ฮิวจ์คนน้องไม่มีงานทำเป็นหลักแหล่ง และมักจะพาพรรคพวกไปหาทำงานต่างๆ สิ่งไหนที่ทำแล้วเป็นเงินเป็นทองก็ทำสิ่งนั้น
โสมอเมริกันเป็นโสมแถบประเทศตะวันตกที่มีชื่อเสียงมาก มีถิ่นกำเนิดในพื้นที่ป่าของรัฐวิสคอนซินทางตอนเหนือของสหรัฐอเมริกา และพื้นที่บนภูเขาในภาคใต้ของแคนาดา
รัฐนิวฟันด์แลนด์เป็นส่วนหนึ่งของภาคใต้ประเทศแคนาดา ดังนั้นโสมชนิดนี้พบได้ในเทือกเขาเคอร์บัล แต่เป็นของหายาก เพราะโดยทั่วไปโสมอเมริกันมักจะเจริญเติบโตบนภูเขาสูงประมาณ 1,000 เมตรจากระดับน้ำทะเล
“อย่างนั้นดีเลย ฉันจะมอบให้พ่อกับแม่ของฉัน แต่โสมของนายนี่ไม่ได้ปลูกเองใช่ไหม?” ฉินสือโอวยิ้ม
ฮิวจ์คนน้องกล่าว “แน่นอนว่าไม่ ฉันไม่มีทางที่จะเอาไอ้พวกของปลูกเองเน่าๆ นั่นมอบให้นายหรอก? รับรองว่าเป็นสินค้าป่าแน่นอน เพื่อนของฉันคนหนึ่งรู้จักกับคนเก็บโสมบนเทือกเขาร็อกกีที่ประสบการณ์เชี่ยวชาญ พวกเขามีสินค้าที่ดีมากมายอยู่ในมือ”
ฉินสือโอวพยักหน้าอย่างเข้าใจ เขาแนะนำฮิวจ์คนน้องให้เหมาเหว่ยหลงรู้จัก จากนั้นพาเหมาเหว่ยหลงมานั่งที่ด้านหน้าของบาร์
เมื่อเทียบกับบาร์ในประเทศแล้วร้านเหล้าดวงดาวเปล่งประกายนั้นเงียบกว่ามาก แม้ว่าทุกคนสรวลเสเฮฮา แต่ก็ไม่มีความวุ่นวาย
เหมาเหว่ยหลงพูดขึ้น “บรรยากาศของบาร์นี้ทำให้รู้สึกยืดยาด เหมาะสำหรับการพักผ่อนมาก”
ฉินสือโอวพูด “แน่นอน ดังนั้นฉันจึงคิดจะร่วมมือกับการท่องเที่ยวในประเทศทำแผนการท่องเที่ยว”
นีลเปิดทีวีจอแขวนด้านบนของบาร์ซึ่งกำลังถ่ายทอดการแข่งขันฮอกกี้น้ำแข็ง ฉินสือโอวดูไม่รู้เรื่อง ขอให้เปลี่ยนเป็นช่องบาสเกตบอลเอ็นบีเอแทน
“นี่คือการถ่ายทอดซ้ำนะเพื่อน ดูแล้วจะสนุกอะไร” นีลกล่าวอย่างอึดอัดในอารมณ์ ลูกค้าคือพระเจ้าโดยเฉพาะลูกค้ารายใหญ่อย่างฉินสือโอว เขาไม่อยากให้เกิดความขุ่นเคืองใจขึ้น
การแข่งขันบาสเกตบอลเอ็นบีเอรอบชิงชนะเลิศจบไปตั้งแต่เดือนพฤษภาคมแล้ว แต่สำหรับฉินสือโอวและเหมาเหว่ยหลงการดูการถ่ายทอดซ้ำรายการแข่งขันบาสเกตบอลเอ็นบีเอนั้นสนุกกว่าการดูฮอกกี้น้ำแข็งเสียอีก
ที่บาร์มีให้บริการอินเทอร์เน็ตไร้สาย ระหว่างที่ทั้งสองคุยกันไปพลางก็เล่น QQ ไปด้วย ในที่สุดเหมาเหว่ยหลงก็มีของให้ได้อวดแล้ว เริ่มจากรูปภาพตนที่ถือ AR15 อยู่บนเรือยอชต์ และอาหารทะเลมื้อใหญ่ หลังจากนั้นก็มีรูปการตกปลาในวันนี้ และรูปการท่องราตรีในบาร์ ณ ตอนนี้เขาอัพรูปลงเรื่อยๆ
ฉินสือโอวเห็นวินนี่ออนไลน์ก็เข้าไปทักทายพูดคุย เขากับวินนี่ติดต่อกันในทุกๆ ระบบแชท ไม่ว่าจะเป็น QQ MSN WhatsApp และแม้แต่ระบบแชทอื่นๆ
‘เริ่มเข้าสู่ตลาดอเมริกาเหนือเมื่อปีที่แล้วช่วงนี้มีการติดต่อกับ Google เพื่อจัดกิจกรรม เพียงแค่ลูกค้าเชื่อมต่อบัญชี Google’ จากนั้นเพิ่มผู้ติดต่อ 5 ราย ก็จะได้รับคูปองของขวัญร้านอาหารมูลค่า 40 ดอลลาร์แคนาดา สามารถเข้าไปรับประทานอาหารได้ฟรีในร้านอาหารทั่วประเทศแคนาดาซึ่งมีไว้ให้บริการกว่าหนึ่งหมื่นร้าน
ขณะสนทนากับวินนี่ฉินสือโอวถามเหมาเหว่ยหลงว่า “พรุ่งนี้นายอยากไปยิงปลาที่ทะเลสาบกับพวกเรา หรือจะไปขึ้นเขา? นายจะล่าสัตว์ก็ได้บนเขามีทั้งหมูป่า กระต่ายป่า และไก่ป่าก็มี”
ตอนที่อยู่ในประเทศ เหมาเหว่ยหลงไปล่าสัตว์เป็นครั้งคราว ปกติจะล่าแถวมณฑลกุ้ยโจวและเสฉวน เขาชื่นชอบอาวุธปืนและการตั้งแคมป์ ดังนั้นหลังจากครุ่นคิดเรื่องนี้แล้ว จึงเลือกกิจกรรมที่คุ้นเคยมากกว่า และพูดขึ้น “พรุ่งนี้ลองไปปีนเขากันดูเถอะ”
พวกเขาอยู่ในบาร์จนกระทั่งตีหนึ่งกว่า ฉินสือโอวจึงได้พาเหมาเหว่ยหลงกลับไปพักผ่อน
เช้าตรู่ของวันถัดมาฮิวจ์คนน้องมาถึงก่อนที่ฉินสือโอวจะออกไปที่อื่น เขานำโสมอเมริกันสองหัวบรรจุในกล่องของขวัญเรียบง่ายมอบให้ฉินสือโอว “นี่คือโสมชั้นดีสองหัว นายลองดูสิ”
เมื่อฉินสือโอวเปิดดูโสมอเมริกันสองหัวนั้น โสมมีสีเหลืองอ่อน ผิวมันเงา เนื้ออวบแน่นละเอียด เป็นรูปทรงกระบอกปลายเรียวมีความยาวมากกว่า 20 เซนติเมตร ดูก็รู้ว่าเป็นของดี
ฉินสือโอวรู้สึกเกรงใจ และพูดขึ้น “พระเจ้า นี่เป็นของดีจริงๆ เจ้าสองหัวนี้ราคาไม่ถูกแน่นอน อย่างน้อยก็ต้องห้าร้อยหยวนล่ะ?”
ฮิวจ์คนน้องยิ้มแล้วกล่าว “นายเป็นเพื่อนที่ดี ดังนั้นไม่ว่าจะราคาเท่าไร มันก็คุ้มค่าที่ฉันจะมอบให้นาย ถ้าเป็นพี่ชายของฉันล่ะก็ ฉันจะไม่ให้อะไรกับเขาฟรีๆ หรอก”
…………………………………………………………………………………

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset