ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1000 เรือปริ้นเซสเมล่อน

 
ดูห้องคนขับและห้องลูกเรือแล้ว ต่อไปก็เป็นส่วนที่สำคัญที่สุด
เรือกลประมงทะเลลึกแม้ว่าจะออกเรือได้หนึ่งถึงสองปีต่อหนึ่งครั้ง แต่ห้องแช่เย็นก็ต้องพึ่งพาได้ เพราะปลาที่จับมาได้ทั้งหมดล้วนอยู่ในนี้ หากห้องแช่เย็นมีปัญหา อย่างนั้นการออกทะเลก็จะสิ้นเปลืองเงินไปเปล่าๆ
ส่วนที่สำคัญที่สุดของห้องแช่เย็นคือส่วนควบคุมความเย็น แฮงค์บอกว่าเขาติดตั้งเครื่องควบคุมความเย็นที่ล้ำหน้าที่สุดให้กับเรือขุนพลเคลย์ตันตามคำขอของฉินสือโอว
การควบคุมความเย็นของเรือประมงโดยทั่วไปแล้วจะวิธีรักษาปลาอยู่หลักๆ สามวิธี ก็คือการแช่เย็น ท่อทำความเย็นและการแช่แข็ง ห้องแช่เย็นของเรือฮาวิซทก็สามารถทำได้ทั้งสามวิธี แน่นอนว่าเครื่องทำความเย็นไม่เหมือนกัน ปริมาตรของห้องทำความเย็นก็ไม่เท่ากัน
วิธีที่สำคัญที่สุดของเรือประมงทั่วไปในการควบคุมความเย็นคือการทำความเย็นแบบแช่เย็น โดยใช้ก้อนน้ำแข็งใสๆ มาแช่อาหารทะเลไว้ แบบนี้จะสามารถรักษาความสดใหม่ของอาหารทะเลไว้ได้มากและมีค่าใช้จ่ายที่ถูก วิธีการก็ง่าย
เรือขุนพลเคลย์ตันมีห้องแช่เย็นอาหารทะเลเล็กๆ เพียงห้องเดียว บรรจุอาหารทะเลได้เต็มที่ก็ประมาณหนึ่งร้อยตัน
เหตุผลนั้นง่ายมาก การแช่แข็งอาหารทะเลได้ผลลัพธ์ที่ไม่ดี เก็บรักษาได้มากที่สุดแค่สิบกว่าวัน สำหรับเรือกลประมงทะเลลึกแล้วเวลาแค่นี้สั้นเกินไป นอกจากนี้ตอนที่เรือกลเตรียมขึ้นฝั่งเพื่อเติมน้ำมัน อาหารและน้ำจืดเป็นเวลาเดียวที่จะได้เอาอาหารทะเลที่เก็บรักษาในห้องแช่เย็นพวกนี้ขึ้นฝั่งไปขาย
ต่อมาสิ่งที่สำคัญที่สุดคือท่อทำความเย็นและการแช่แข็ง
การควบคุมความเย็นด้วยสองวิธีนี้มีค่าใช้จ่ายที่ค่อนข้างสูง แต่ถ้าควบคุมความเย็นได้สำเร็จก็จะลดการใช้พลังงานใต้ท้องเรือไปได้เยอะมาก
แฮงค์อธิบาย “ดูสิ พวกเราใช้วัสดุโฟมโพลียูรีเทนแบบแข็งกับเรือลำนี้ วัสดุประเภทนี้นำมาใช้กับเรือเดินทะเลน้อยมากเพราะพวกมันราคาสูงลิ่ว แต่ผมคงต้องบอกว่าต้องยอมลงทุนถึงจะได้กำไรมหาศาล วัสดุประเภทนี้สามารถรักษาอุณหภูมิได้ดีมาก หลังจากทำความเย็นหลังแล้วเพียงทำความเย็นเพิ่มในระยะเวลาสั้นๆ ก็พอ เทียบกับวัสดุแผ่นโลหะพีจีเอแบบดั้งเดิมแล้ว การรักษาอุณหภูมิของมันสูงสุดได้ถึง 400%”
ฉินสือโอวพาคนไปตรวจดูห้องแช่เย็นทั้งสองห้อง ทางท่อทำความเย็นจะมีท่อที่พ่นความเย็นเข้าไปด้านในอย่างไม่หยุดเพื่อรักษาอุณหภูมิให้ต่ำไว้ตลอด การแช่แข็งคือการเอาอาหารทะเลส่งเข้าห้องแช่เย็นแล้วลดอุณหภูมิจนต่ำกว่าลบสิบองศาให้แข็งจนเป็นน้ำแข็ง
การตรวจสอบการแช่แข็งนั้นง่ายมาก เอาน้ำใส่เข้าไปถังหนึ่ง เครื่องยนต์เดินเครื่องแล้วฉินสือโอวก็มองผ่านกล้องที่ติดอยู่ในห้อง เขาเห็นด้วยตาตัวเองว่าน้ำในถังแข็งเป็นน้ำแข็งอย่างรวดเร็ว ในที่สุดน้ำทั้งถังก็เปลี่ยนเป็นน้ำแข็งสูงกว่าถังน้ำ
novel-lucky
นี่เป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติที่น่าอัศจรรย์ อย่างที่ทุกคนรู้หลักการที่ว่า ‘ร้อนยืดเย็นหด’ น้ำหนึ่งถังที่มีปริมาณเท่ากัน ความหนาแน่นของน้ำแข็งมีน้อยกว่าน้ำ ดังนั้นในที่สุดเมื่อน้ำเปลี่ยนเป็นน้ำแข็ง จึงทำให้มีพื้นที่ใหญ่ขึ้น
ลักษณะที่พิเศษนี้มีความสำคัญต่อสิ่งมีชีวิตเป็นอย่างมาก เพราะหากน้ำและสสารชนิดอื่นๆ มีความหนาแน่นในสถานะของแข็งมากกว่าในสถานะของเหลวกันหมด หากในฤดูหนาวก้นแม่น้ำ ก้นทะเลสาบ และก้นทะเลแข็งกลายเป็นน้ำแข็งคงทำให้สิ่งมีชีวิตที่ก้นทะเลอยู่กันไม่ได้
สิ่งมีชีวิตบนโลกในสมัยก่อนมีถิ่นกำเนิดในทะเล หากน้ำแข็งไม่สามารถลอยอยู่บนน้ำได้ แม้ว่าโลกจะมีสิ่งมีชีวิตแต่ก็คงไม่สามารถอยู่รอดพ้นยุคน้ำแข็งมาได้อย่างปลอดภัย ดังนั้นลักษณะพิเศษของน้ำและน้ำแข็งนี้มีประโยชน์ต่อการดำรงอยู่ของสิ่งมีชีวิตบนโลกอย่างมีนัยสำคัญ
เมื่อเห็นผลลัพธ์ของการแช่แข็งแล้วฉินสือโอวก็พยักหน้าให้แฮงค์ด้วยความพอใจพลางพูด “อย่างนั้น ต่อไปผมก็ต้องไปดูเครื่องยนต์?”
แฮงค์พาเขาไปทางห้องเครื่องยนต์ที่ท้ายเรือพร้อมอธิบายอย่างภูมิใจ “เครื่องยนต์ที่เรือขุนพลเคลย์ตันใช้มาจากบริษัทยักษ์ใหญ่ทางทะเลอย่างแพรทท์แอนด์วิทนีย์ เป็นเครื่องยนต์ดีเซลคู่รุ่นใหม่รุ่น PP-LIKV556 ในขณะเดียวกันมันยังมีเครื่องนำทางไฟฟ้าหนึ่งเครื่อง รับประกันได้เลยว่าเรือจะเลี้ยวได้อย่างคล่องแคล่วเสมอ”
บริษัทแพรทท์แอนด์วิทนีย์ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 1925 เป็นหนึ่งในสองบริษัทผลิตเครื่องยนต์เครื่องบินที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกาและเป็นบริษัทผลิตเครื่องยนต์ใบพัดเครื่องบินหลักๆ ของโลก
แน่นอนว่าเครื่องยนต์ไม่แบ่งแยกที่ใช้ ประสิทธิภาพเครื่องยนต์เดินทะเลของบริษัทแพรทท์แอนด์วิทนีย์ก็ยอดเยี่ยมเช่นกัน
เครื่องนำทางไฟฟ้าและเครื่องยนต์ดีเซลก็มีแนวโน้มที่จะพัฒนาในหมู่เรือที่พลเมืองใช้ในปัจจุบัน เครื่องนำทางไฟฟ้านี้ที่จริงควรเรียกว่า ‘ใบพัดนำทาง’ มันสามารถหมุนได้ 360 องศาทำให้เรือสามารถควบคุมได้มากกว่าและเคลื่อนที่ไปได้ทุกทิศทาง
แต่เครื่องยนต์เรือที่ก้าวหน้าที่สุดคือเครื่องนำไฟฟ้าที่บริษัทเซียร์เม็นส์กำลังวิจัยอยู่เมื่อไม่กี่ปีนี้ เจ้าสิ่งนี้ทนทานมากและสามารถปรับสภาพเข้ากับสิ่งแวดล้อมที่ขั้วโลกได้ เช่นการค้นหาที่มหาสมุทรอาร์กติก
พอตรวจดูแล้วว่าไม่มีปัญหาอะไร ฉินสือโอวก็ต้องเซ็นสัญญารับมอบ จากนั้นก็จ่ายเงินมัดจำ
ฉินสือโอวอ่านสัญญาแล้วชี้ที่ชื่อเรือพลางพูดว่า “ผมอยากเปลี่ยนชื่อเรือลำนี้ พวกคุณช่วยคุยกับทางการขนส่งทางทะเลให้หน่อย ขั้นตอนต่างๆ ขอให้พวกคุณช่วยจัดการให้ด้วย ผมไม่อยากเรียกมันว่าเรือขุนพลเคลย์ตันแล้ว เปลี่ยนเป็นเรือเถียนกวา ถ้าชื่อนี้ขึ้นทะเบียนไม่ได้ก็เปลี่ยนเป็นเรือปริ้นเซสเมล่อน”
ด้วยความสุขุมและฉลาดเฉลียวของแฮงค์ พอได้ยินชื่อนี้แล้วก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความตกใจ “เรือเถียนกวา? ชื่อนี้มันประหลาดอยู่นะ”
novel-lucky
ฉินสือโอวยิ้มอย่างใจดีแล้วทำเป็นถามอย่างตามอำเภอใจ “ถ้าได้ยินสาวน้อยคนหนึ่งชื่อว่าเถียนกวา คุณจะรู้สึกอย่างไร?”
แฮงค์ครุ่นคิดสักครู่แล้วพูด “ถ้าเป็นสาวน้อยที่น่ารัก ชื่อนี้ก็สุดยอดไปเลย เถียนกวาเป็นผลไม้ที่ถูกปากมาก พอมาใช้เป็นชื่อก็ทำให้ผมรู้สึกว่าสาวน้อยคนนี้ต้องเต็มไปด้วยเสน่ห์เหมือนกับรสชาติที่อร่อยของเมล่อน”
นายท่านฉินได้ฟังแล้วก็ดีใจใหญ่ เขาตบที่ไหล่ของแฮงค์อย่างแรงแล้วพูดว่า “คุณนี่มีรสนิยมจริงๆ ผมคงไม่ยอมรับไม่ได้ พวก มิน่าล่ะพวกเราถึงทำธุรกิจร่วมกันได้”
รอจนฉินสือโอวออกไปแล้ว ซีมอนส์เตอร์ก็มองแฮงค์อย่างประหลาด “คุณคิดว่าชื่ออย่างเถียนกวานี่เหมาะกับหญิงสาวจริงๆ เหรอ?”
แฮงค์ตบที่ไหล่ของเขาแล้วพูดว่า “ลูกค้าของผมชอบที่จะเรียกลูกของเขาว่าเถียนกวา แล้วผมมีเหตุผลอะไรที่จะไม่ชอบ? อีกอย่างผมก็ไม่ได้ใจดีปากหวานเป็นครั้งแรกด้วย”
ซีมอนส์เตอร์หัวเราะยกใหญ่ จากนั้นเขาก็รู้สึกว่าไม่ถูกต้องพลางถามอย่างตะลึง “คุณรู้ได้อย่างไรว่าลูกสาวของฉินสือโอวชื่อเถียนกวา?”
“เรือปริ้นเซสเมล่อน พวก ถ้าคุณเพิ่งมีลูกสาว จากนั้นก็ตั้งชื่อเรือนี้ว่าปริ้นเซสเมล่อน ถ้าอย่างนั้นความหมายก็ง่ายๆ เลยไม่ใช่เหรอ?” แฮงค์ชี้ไปที่หัวของตัวเอง รู้สึกว่าซีมอนส์เตอร์จะไอคิวต่ำจนน่าเป็นห่วง
ฉินสือโอวถ่ายรูปเรือประมงในทุกๆ ส่วน จากนั้นเมื่อกลับไปถึงโรงพยาบาลก็โชว์ให้วินนี่ดูพลางพูดอย่างภูมิใจ “ผมตัดสินใจว่าจะตั้งชื่อเรือลำนี้ว่าเรือปริ้นเซสเมล่อน คุณคิดว่าอย่างไรบ้าง?”
วินนี่พูดอย่างตื่นเต้น “สุดยอดไปเลย ที่รัก ฉันชอบชื่อนี้ที่สุดเลย”
“แต่” อยู่ๆ วินนี่ก็เปลี่ยนเรื่องขึ้นมา “เมื่อไรจะมีเรือราชินีวินนี่ล่ะคะ?”
ฉินสือโอวรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วพูด “ผมจะเพิ่มเรืออีกลำเดี๋ยวนี้แหละ ให้ชื่อว่าราชินีวินนี่!”
วินนี่หัวเราะพลางแย่งโทรศัพท์มาแล้วโบกมือ “ช่างเถอะค่ะ ฉันไม่แข่งกับลูกแล้ว ตั้งชื่อเรือลำนี้เป็นชื่อเธอเถอะ ฉันจะรอเรือสำราญของคุณ!”
ฉินสือโอวกอดวินนี่แล้วพูดอย่างอบอุ่น “มีแน่ ที่รัก ต้องมีเรือลำนี้แน่”
…………………………………….
 

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset