ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1039 ไม่ตายก็อย่ายอมแพ้

“ปลาตัวนี้จับได้จากที่ไหน? เป็นปลาที่มีคุณภาพดีจริงๆ!”
“ให้ตาย ผมมีเงินติดตัวน้อยเกินไปด้วยสิ ถ้ามีโอกาสประมูลปลาตัวนี้ได้คงจะดีมากเลยล่ะ!”
“โอ้พระเจ้า มีอะไรดีๆ ให้ดูอีกแล้ว ชาวญี่ปุ่นคงจะทำสถิติใหม่แน่ๆ!”
“เฮ้ ทอมป์สัน เพื่อนรัก เรามาร่วมมือประมูลปลาตัวนี้ด้วยกันเป็นอย่างไร? ชาวญี่ปุ่นมุ่งมั่นที่จะเอาชนะให้ได้ งั้นเราก็จะขายให้กับร้านอาหารญี่ปุ่นในนิวยอร์ก เราจะต้องได้กำไรอย่างแน่นอน!”
นิชิมุระพูดกับอิสึซาโอะอย่างไม่ใจเย็น อิสึซาโอะจึงหันไปมองที่ฉินสือโอวและบัตเลอร์หลายต่อหลายครั้ง บางครั้งก็มองไปที่เทซึกะด้วยสายตาเคียดแค้น เส้นเลือดบนหน้าผากของเขาก็นูนขึ้นเหมือนงูตัวเล็ก แสดงถึงความมืดมนและไม่แน่นอน
นักประมูลอาวุโสใช้ค้อนเคาะโต๊ะอย่างหนักแน่นอีกครั้งพร้อมกับมีเสียงก้องดังขึ้นอย่างกระชั้นชิดทันที เพียงเท่านี้บรรยากาศอันดุเดือดของงานก็ค่อยๆ สงบลง ภายใต้คำสั่งของผู้ประมูลอาวุโส ทุกคนจึงทยอยกลับไปนั่งที่ของตัวเองเพราะก่อนหน้านี้ทุกคนพากันเข้ามารุมล้อมรอบราชาแห่งปลาอย่างรวดเร็ว
ข้อมูลของปลาตัวนี้จะปรากฏขึ้นอีกครั้งบนจอแสดงผลแอลอีดี “หมายเลขหนึ่งร้อยห้าสิบ ปลาทูน่าครีบน้ำเงิน สถานที่จับปลา นิวฟันด์แลนด์แอตแลนติกเหนือ ความยาวลำตัว สิบสามฟุตห้านิ้ว น้ำหนัก หนึ่งพันแปดสิบปอนด์ สัดส่วนไขมันหน้าท้อง สิบหกจุกหกเปอร์เซ็นต์ สัดส่วนไขมันรวม สิบหกจุกสองเปอร์เซ็นต์ ระดับคุณภาพ ระดับเอสเอส”
หลังจากแนะนำข้อมูลที่เกี่ยวข้องของราชาแห่งปลาแล้ว ผู้ประมูลอาวุโสก็พูดขึ้นมาอย่างเคร่งขรึมด้วยเสียงดังกังวาน “ราคาเริ่มต้นของปลาตัวนี้คือห้าแสนสี่หมื่นยูโร! และจะต้องเพิ่มราคาขั้นต่ำหนึ่งหมื่นยูโรทุกครั้ง การประมูลเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ!”
ทันทีที่ข้อมูลและการเสนอราคาของปลาตัวนี้ออกมา การแสดงออกของอิสึซาโอะก็สิ้นหวังอย่างถึงที่สุด เหมือนกับหญิงม่ายได้รับข่าวการเสียชีวิตของลูกชายและอยากจะร้องไห้ออกมาแต่ร้องไม่ออก ทำให้ฉินสือโอวที่เฝ้าดูอยู่ไกลๆ รู้สึกสงสารและเห็นอกเห็นใจอยู่ตลอด
ไม่ว่าจะเป็นน้ำหนัก สัดส่วนไขมันหรือคุณภาพของเนื้อ ราชาแห่งปลาตัวนี้ก็ต้องดีกว่าราชาแห่งปลาที่ตลาดสึกิจิในโตเกียวและอิสึซาโอะต้องเอาปลาตัวนั้นมาให้ได้แม้จะต้องจ่ายถึงสามจุดหกล้านดอลลาร์ก็ตาม!
ห้าแสนสี่หมื่นยูโรเทียบกับสามจุดหกล้านดอลลาร์สหรัฐ แม้ว่าจะมีความแตกต่างในอัตราแลกเปลี่ยนระหว่างเงินยูโรและดอลลาร์สหรัฐ แต่ก็แตกต่างกันไม่มาก ราคาเริ่มต้นของปลาตัวนี้เมื่อนำไปเปรียบเทียบกับราคาก็จะมีราคาถูก
“ถ้าคุณปล่อยปลาตัวนี้ไปก็จะถูกคนเลวอย่างเทซึกะเอาไป แล้วคุณก็จะแพ้อย่างราบคาบ เมื่อถึงเวลาก็อาจจะเกิดผลกระทบ ผมคิดว่าคุณอิสึซาโอะรู้ดีกว่าผมนะครับ!” นิชิมุระพูดพร้อมรอยยิ้ม
อันดับของญี่ปุ่นค่อนข้างเข้มงวดมาก เมื่อเสียงของนิชิมุระหยุดชะงักลง ดวงตาของอิสึซาโอะก็เบิกกว้างขึ้นทันทีและกระซิบขู่เขาว่า “โง่! นิชิมุระคุง ดูสถานะตัวเองหน่อยเถอะ! เทซึกะเป็นเจ้านายเก่าของคุณ คนเจ้าเล่ห์อย่างคุณเมื่อกี้เรียกเขาว่าอย่างไรนะ?”
นิชิมุระไม่ได้ตกใจกลัวที่ถูกอิสึซาโอะแผดเสียงใส่ เขายังคงยิ้มพร้อมกับโค้งคำนับเล็กน้อยเพื่อขอโทษ จากนั้นจึงพูดว่า “บุคลิกและความมีเสน่ห์ของคุณอิสึซาโอะทำให้ผมเลื่อมใสจริงๆ แต่หลังจากเทซึกะวางกับดักเพื่อใส่ร้ายผม ผมก็คิดว่าความสัมพันธ์ของเราเป็นได้แค่ศัตรูกันเท่านั้น!”
“นอกจากนี้” เขายังพูดต่ออีกว่า “ตอนนี้ผมก็เรียกเทซึกะว่าไอ้คนเลว แล้วคุณอิสึซาโอะคุณจะรับแทนเขาเหรอ แต่ไม่รู้ว่า หลังจากตอนที่คุณล้มละลายแล้วคงจะไม่มีปัญญาชดใช้ค่าเสียหายให้พนักงานและต้องถูกด่าอย่างเจ็บแสบ เทซึกะจะพูดรับแทนคุณแบบนี้ไหม?”
อิสึซาโอะจ้องไปที่นิชิมุระ ซึ่งนิชิมุระก็มองเขาอย่างไม่หวาดกลัวเลยแม้แต่น้อยและยังพูดต่ออีกว่า “อิสึซาโอะ เตรียมเสนอราคาไว้เถอะ ถ้าเทซึกะและตระกูลมอร์รี่ได้ราชาแห่งปลาตัวนี้ไป พวกเขาจะเป็นผู้ชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในตลาดปลาทูน่าของปีนี้! แล้วคุณก็จะเป็นผู้แพ้อย่างสมบูรณ์!”
การแข่งขันราคาอันดุเดือดได้เริ่มขึ้นแล้ว ครั้งนี้มีผู้สนใจราชาแห่งปลาเป็นจำนวนมาก พี่น้องตระกูลมอร์รี่จึงไม่ได้เสนอราคาเริ่มต้น เพราะหลายคนยกมือและตะโกนขึ้นพร้อมกัน “ห้าแสนห้าหมื่นยูโร!”
“ห้าแสนหกหมื่นยูโร!”
“ฉันให้ห้าแสนแปดหมื่นยูโร!”
“ให้ตายเถอะ หกแสนยูโร!”
ภายในพริบตาเดียว ราคาประมูลเพิ่มขึ้นจากห้าแสนสี่หมื่นยูโรเป็นหกแสนยูโร ขณะนี้พี่น้องตระกูลมอร์รี่ก็ได้โอกาสที่จะเสนอราคา แต่ถูกคนที่อยู่หน้าพวกเขาแย่งเสนอไปก่อน เทซึกะยกมือขึ้นพร้อมกับตะโกนว่า “เจ็ดแสนยูโร!”
ฉินสือโอวยักไหล่และพูดกับบัตเลอร์ว่า “คุณเทซึกะสมกับที่เป็นผู้นำของอาณาจักรปลาทูน่าของโตเกียว ราคาที่เสนอออกไปนี้ข่มได้หมดจริงๆ!”
บัตเลอร์ถอนหายใจแล้วพูดว่า “ราคานี้คิดเป็นเงินเท่าไร? ถ้าได้ราชาแห่งปลาไปด้วยราคาแบบนี้ มันก็เป็นแค่การต่อรองเท่านั้น! นายรู้ไหมว่าเมื่อปีที่แล้วเทซึกะคนนี้ทำเงินจากราชาแห่งปลาได้เท่าไร?”
อันที่จริง การเสนอราคาแบบนี้ดูเหมือนจะเร็ว แต่ช่องว่างของมูลค่านั้นไม่มาก ไม่เหมือนกับราคาหน่วยประมูลของตลาดสึกิจิ ปลาทูน่ามากกว่าหนึ่งพันปอนด์ ราคาต่อหน่วยที่เพิ่มขึ้นสิบหยวนจะรวมเป็นหนึ่งหมื่นหยวนและถ้าเพิ่มขึ้นหนึ่งร้อยหยวนก็จะเป็นหนึ่งแสนหยวน!
“ไม่ใช่ว่าการประมูลราชาแห่งปลาจะทำให้ขาดทุนเหรอ?” ฉินสือโอวถามอย่างสงสัย
เขาไม่เข้าใจเรื่องนี้จริงๆ หลังจากเข้าร่วมการประมูลในญี่ปุ่นเมื่อปีที่แล้วเขาก็ไม่ได้สนใจติดตามการพัฒนาการอีกเลย
บัตเลอร์หัวเราะเยาะแล้วพูดว่า “ต้องได้รับอย่างน้อยสองล้านดอลลาร์!”
“จะเป็นไปได้อย่างไร?” ฉินสือโอวจึงร้องตะโกนด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
ปลาเมื่อปีที่แล้วมีน้ำหนักมากกว่าหนึ่งพันปอนด์ เป็นปลาขนาดใหญ่ที่หาได้ยากและสุดท้ายก็ประมูลได้ในราคาสามล้านเหรียญสหรัฐ ถ้าเทซึกะทำเงินได้หนึ่งล้านเหรียญสหรัฐ สุดท้ายปลาตัวนี้ก็จะเข้าสู่ตลาดและทำมูลค่าได้ถึงห้าล้านดอลลาร์ เพราะน้ำหนักหนึ่งปอนด์ต่อห้าพันดอลลาร์?!
ราคานี้ค่อนข้างเป็นไปได้ไม่ยาก
บัตเลอร์ถอนหายใจและพูดว่า “ต้องยอมรับว่าเทซึกะเป็นคนที่ยอดเยี่ยมมาก เขาไม่เพียงแต่ขายราชาแห่งปลาตัวนั้นให้กับลูกค้าในร้านอาหารได้อย่างง่ายๆ เท่านั้น แต่ยังทำบรรจุภัณฑ์ขายโดยรอบ และการซื้อขายก็ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก  อาหารรสชาติดีหลายรายการยังใช้ปลาตัวนั้นของเขา ซึ่งมีราคาสูงมาก”
ฉินสือโอวได้ยินแล้วก็เข้าใจทันที ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง
จู่ๆ เทซึกะก็เสนอราคาเพิ่มขึ้นอีกห้าหมื่น ความกล้าหาญนี้ยังคงควรค่าแก่การชื่นชมจากฉินสือโอว ผู้เข้าร่วมการประมูลคนอื่นๆ ต่างตกใจกับออร่าของเขา จึงเริ่มมองหน้ากันอย่างลังเล
ผู้ประมูลอาวุโสชี้มือไปที่เทซึกะ “ผู้เข้าร่วมการประมูลวีไอพีคนนี้ที่มาจากโตเกียวประเทศญี่ปุ่นเสนอราคาเจ็ดแสนยูโร! มีใครจะเสนอราคาต่อไหม? ถ้าอย่างนั้น…”
อิสึซาโอะจ้องไปที่เทซึกะด้วยสายตาที่ดุร้าย อิจฉาและเกลียดชัง เมื่อเห็นท่าทางของคู่ต่อสู้เก่าที่ดูกระฉับกระเฉงมีชีวิตชีวา ในที่สุดเขาก็ไม่สามารถสะกดความสิ้นหวังและความเกลียดชังในใจได้ เขาจึงใช้มือทั้งสองข้างทุบโต๊ะพร้อมกับยืนขึ้น แล้วตะโกนให้ผู้ประมูลหยุดพูด “หนึ่งล้าน!”
“ตูม!”
ราคาที่เสนอนี้เป็นเหมือนกับระเบิดปรมาณูที่กำลังระเบิดลงท่ามกลางงานประมูลอันวุ่นวายนี้อีกครั้ง การเสนอราคาเจ็ดแสนยูโรทำให้ผู้เข้าร่วมประมูลยังคงรู้สึกตกใจอยู่ แต่นี่เสนอราคาถึงหนึ่งล้านยูโรมันบ้าไปแล้ว นอกจากนี้เสนอราคาแค่ครั้งเดียวยังเพิ่มขึ้นถึงสามแสนยูโร ยิ่งทำให้พวกเขาตกใจมากยิ่งขึ้น
เทซึกะกลับไม่สนใจ เขามองไปที่อิสึซาโอะอย่างเย็นชาและพูดช้าๆ ว่า “หนึ่งล้านหนึ่งแสนยูโร!”
พี่น้องตระกูลมอร์รี่มองหน้ากัน คนพี่อย่างไมเคิลแองเจโลจึงรีบตามราคา “หนึ่งล้านสองแสนยูโร!”
พวกเขาหวังว่าจะสามารถได้ราชาแห่งปลาตัวนี้ไปด้วยราคาที่น้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ แผนเดิมคือจะอยู่ในวงเงินหนึ่งล้านยูโรเท่านั้น ถ้าพวกเขาทำได้ก็จะได้เปรียบมาก
แผนนี้อาจจะสำเร็จ ถ้าอิสึซาโอะไม่รู้เรื่องการกระทำที่เป็นความลับของพวกเขาและเทซึกะ ไม่ว่าพวกเขาจะเสนอราคาตามเขาเท่าไร ขอแค่เทซึกะไม่ได้ราชาแห่งปลาไปก็พอ
น่าเสียดายที่แผนของพวกเขาถูกเปิดโปง อิสึซาโอะที่ถูกพวกเขาวางแผนทำให้ล้มละลายจนถึงที่สุดแล้ว ในตอนนี้จึงทำได้แค่ปล่อยมันไปไม่ว่าจะอยู่หรือตาย!
หลังจากพี่น้องตระกูลมอร์รี่เสนอราคาแล้วจึงมองไปที่อิสึซาโอะด้วยความประหม่า ชาวญี่ปุ่นรูปร่างเตี้ยจึงหัวเราะเยาะและยกมือขึ้นอีกครั้ง!
……………………………………………