ผมแค่อยากอ่านหนังสือ แต่ดันกลายเป็นหญิงในต่างโลกซะงั้น – ตอนที่ 48

บทที่ 48 – โรสกับเบาะแสการล่าแม่มดครึ่งหลัง

ซึ่งความสามารถของมันก็คือ… ทำลายโลกนี้ทั้งใบ!! โดยการดูดกลืนสรรพสิ่งลงไปและระเบิดออกมาสร้างเป็นพลังทำลายล้างไร้ที่สิ้นสุด

เป็นเพียงอาวุธสงครามใช้แล้วทิ้ง ซึ่งชั้นไม่สบอารมณ์ตรงจุดนี้ เพราะใช้การพัฒนาในด้านแย่ๆ เพื่อผลประโยชน์ตัวเอง

อีกอย่าง.. ถ้าโลกนี้ถูกทำลายถึงชั้นจะไม่ตาย แต่หนังสือไม่ได้อมตะนะ แถมยังมีเรื่องราวการล่าแม่มดที่ยังไม่ได้อ่านด้วย ใครจะไปยอมกันล่ะ!

แต่ไอ้การจะหยุดเนี่ย.. มันค่อนข้างยุ่งยาก และน่ารำคาญไปหน่อยอ่ะ จะใช้วิธีง่ายๆ ก็ได้อยู่หรอกนะ

“ตายยย”

โลลิหัวแดงพุ่งมาใส่ชั้นด้วยความบ้าคลั่ง พื้นที่และเวลารอบตัวของเธอบิดเบือนและทุกอย่างถูกดูดเข้าไป

ชั้นเลยถอยออกมาพลางคิดถึงความเป็นไปได้ที่ไม่ยุ่งยากมากมาย.. แต่ก่อนอื่นมันมีคนมุงดูอยู่มากมายเลย

อันที่จริงก็ไม่อยากจะทำอะไรที่น่ารำคาญ อย่างสร้างทักษะเพิ่มนะ เพราะชั้นไม่ได้อยากเก่งนี่น่า แค่อยากอ่านหนังสือแบบคนทั่วไปนะ

แต่มันช่วยไม่ได้.. ช่วยไม่ได้! ว่าแล้วก็สร้างทักษะขึ้นมา ถ้าจะสร้างทักษะเทเลพอร์ตก็คงยากจะพายัยนี่ไปด้วย

และถ้าจะเปิดประตูสู้จุดจบ ประตูคงพังก่อน ต่อให้ทำให้ทุกคนในที่แห่งนี้หลับมันก็ไม่ง่าย โครอสที่ลอยอยู่ก็ตกบึ้ม ตายกันทุกคน

ชั้นกลายเป็นฆาตกรสังหารหมู่ ไม่ใช่เรื่องดี

“ให้ตายสิ.. มันน่ารำคาญนะรู้ไหมเนี่ย”

ชั้นบ่นออกมาแบบนั้นก็เริ่มสร้างสกิลที่เหนือความคาดหมาย.. นั่นคือ หยุดเวลา ก็แค่หยุดมันซะทุกคนจะได้อยู่นิ่ง ก็ง่ายแล้วล่ะ

ในตอนนั้นเองทักษะใหม่ก็ถูกสร้างขึ้นมา ‘Time Control’

“เอ๊ะ.. มันต้องเป็น Time Stop นะ..”

เดี๋ยวก่อน.. ชั้นแค่จะหยุดเวลาไม่ได้จะควบคุมเวลาสักหน่อย.. นี่มันเกินจริงไปไหม..

…… เอ๋!!!! จู่ๆ ก็ได้ควบคุมเวลามาเฉย ก็บอกชัดเจนไปแล้วนะว่าจะสร้างหยุดเวลา ไหงเป็นงี้ไปได้!!!

แต่ตอนนั้นเองโลลิหัวแดงก็พุ่งมาที่ชั้นอย่างรวดเร็ว พร้อมกับโจมตีมาที่ชั้นด้วยหมัดทำลายล้าง

“เดี๋ยวสิ.. ขอพักชั่วคราว”

หมัดถูกปล่อยออกมาไม่มีท่าทีหยุดชะงัก ชั้นที่กำลังโมโหให้กับการสร้างสกิลโกงตามใจ จึงตะโกนออกมา

“บอกว่าหยุดก่อนไง!!!”

พร้อมต่อยหมัดออกไปเปรี้ยงเดียว.. แต่ก็ไม่ลืมที่จะหยุดเวลาทันทีในจังหวะนั้น ทุกอย่างหยุดนิ่งลงฉับพลันพร้อมกับร่างโลลิหัวแดงถูกซัดปลิว…

“… ควบคุมเวลา..”

ชั้นรู้สึกเหว่อหน่อยๆ .. ก็นี่มันควบคุมเวลาเลยนะ ให้คนแบบชั้นควบคุมจะไม่เป็นไรแน่เร้อ!?

แล้วก็ความแตกต่างระหว่าง หยุดเวลา กับ ควบคุมเวลา มันต่างกันมากนะ! แต่ควบคุมเวลาจริงๆ สินะ…

รู้งี้ต่อสู้ให้จบๆ แล้วใช้สร้างทักษะควบคุมความทรงจำแทนก็ดีหรอก.. แต่เพราะคิดว่าหยุดเวลามันจะง่ายกว่านั่นแหละ.. กลายเป็นว่าชั้นควบคุมเวลาไปแล้ว

อืม.. แต่เหมือนยัยโลลิหัวแดงจะมีความสามารถต้านทานการหยุดเวลาแฮะ.. น่าแปลกจริงๆ ที่ยังเคลื่อนไหวได้

โลลิหัวแดงโดนชั้นต่อยไปทำให้กระดูกทั่วร่างหัก สภาพคลุ้มคลั่งถูกชำระล้าง เหมือนตอนที่ชั้นต่อยคำสาปในแดนปีศาจหาย

ซึ่งโลลิหัวแดงนอนหมอบบนพื้นในสภาพที่ใกล้ตาย.. เอ่อ.. โม้มาซะดิบดี .. แต่ตายง่ายไปไหม.. แถมเหมือนจะเป็นจอมมารเลยนะ จอมมารอ่ะ..

ทำไมค่าเฉลี่ยความเก่งกาจของโลกนี้มันต่ำกันจังน้า.. (…… อืม.. ครับ.. -ผู้เขียน)

ชั้นเดินไปหาจอมมารตัวน้อยที่นอนหมอบ ซึ่งกำลังจะตายเพราะหมัดเดียวของชั้น.. ว่าไปแล้ว หมัดชั้นนี่มันแรงขนาดไหนนะ..

ต่อยหลุมดำหายเนี่ย.. ยังไงก็ตาม จอมมารตัวน้อยนี่น่าสงสารจริงๆ ถูกทดลองโดยมนุษย์แน่ๆ ..

จากที่รู้มา.. คือมันสืบทอดมาจากโบราณสมัยโลกกำเนิดในศาสนจักร.. ศาสนจักรอีกแล้ว.. นี่มันศูนย์รวมความชั่วใช่ไหม

ว่าแล้วก็ยื่นมือไปแตะหน้าของจอมมารและควบคุมร่างกายให้ฟื้นฟูให้จอมมารตัวน้อย ชั้นก็ไม่ได้เกลียดอะไรน่ะนะ จะฆ่าเด็กที่น่าสงสารแบบนี้ก็เกินไป

“ฮัลโหล— ตื่นได้แล้วนะ บาดแผลหายแล้ว”

พอชั้นรักษาเสร็จก็ทักไปแบบนั้น.. แต่ไม่มีการตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก หรือว่า..

ชัดเลย.. ร่างกายไม่มีแผลอะไร.. แต่ยังไม่ยอมตื่นแถมยังใกล้ตายไปเรื่อยๆ แน่นอนว่าไม่ใช่โรคอะไร.. แต่วิญญาณกำลังแตกกระจาย!

“….”

“อืม.. วิญญาณแตก..”

“… ฮะฮ่า เล่นตลกอะไรเนี่ย คนที่ไหนต่อยหมัดธรรมดาสะเทือนยันวิญญาณ..”

…. ฮรือ.. ไม่ยอมรับไม่ได้เหรอ.. ก็ชั้นต่อยหมัดธรรมดาฆ่ายันระดับวิญญาณเลยนะ คนบ้าอะไรเนี่ย ว่าแต่เป็นไปได้ด้วยเหรอต่อยวิญญาณแหก ด้วยกำลังเพียวๆ

ช่างมันละกัน .. ว่าแล้วก็ยัดทักษะตราบนิรันดร์ ลงใส่ร่างของจอมมารน้อย เป็นตัวอักษรตราบนิรันดร์สถิตใส่วิญญาณของจอมมารน้อย

วิญญาณที่แตกสลายก็หยุดแตกกระจายและฟื้นคืนกลับมาพร้อมกับได้รับบัพจากทักษะตราบนิรันดร์ที่จะคงอยู่ชั่วนิรันดร์

ในตอนนั้นเอง.. ความทรงจำของจอมมารน้อยก็ไหลเข้ามาในหัวชั้น.. จะว่าไงล่ะ ก็ทักษะตราบนิรันดร์เป็นตัวเชื่อมตัวของวิญญาณจอมมารตัวน้อยนี้มายังชั้น..

ความทรงจำทั้งหมดของเธอก็ไหลเข้ามา.. อืม.. เป็นแบบนี้เองสินะ.. เข้าใจเรื่องราวแล้วล่ะ..

เดี๋ยวนะ.. เดี๋ยวก่อน.. นั่นไงอีกส่วนของเรื่องราวแม่มด.. ชั้นเจอแล้ว.. เบาะแสของครึ่งหลังที่แท้มันอยู่.. แดนปีศาจนี่เอง!

….

…

..

.

เอ๊ะ.. แต่ว่า.. แดนปีศาจนี่…

……..

[ขอโทษที่หายนานครับ.. เอาจริงๆ บิ้วเรื่องหลักการมาเพื่อตอนกาวๆ ตอนนี้โดยเฉพาะ หมัดเดียวก็เอาอยู่ในทุกๆ อย่าง ฮา – ผู้เขียน]