ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1022

ผู้คนต่างก็มีใบหน้าที่ตกใจ : “บริษัทผลิตยาโคบายา？ทำไมจะต้องเจรจาต่อรองกับพวกเขาด้วย？นี่มันคือบริษัทของญี่ปุ่นไม่ใช่เหรอ？”
อู๋ตงไห่พูดว่า : “ก่อนหน้านี้ฉันได้รับข่าวคราวมาว่า บริษัทผลิตยาโคบายาของญี่ปุ่นก็เคยถูกเย่เฉินคนนั้นโกงไปและบริษัทผลิตยาโคบายาก็อยากจะให้ธุรกิจของพวกเขาเติบโตเข้ามาในประเทศจีนอยู่เสมอ แต่ว่าก็ขาดโอกาสที่ดีอยู่ตลอด”
“หากอำนาจการควบคุมของบริษัทผลิตยาเว่ยซื่ออยู่ในมือของฉัน งั้นฉันก็สามารถร่วมมือกับบริษัทผลิตยาโคบายาได้ ก็สะดวกที่จะทำให้บริษัทผลิตยาโคบายาเข้าสู่ตลาดของประเทศจีนได้เร็วยิ่งขึ้น”
“ในขณะเดียวกัน บริษัทผลิตยาโคบายาก็จะต้องร่วมมือกับฉันเพื่อต่อกรกับเย่เฉิน ถึงตอนนั้นก็กำจัดเย่เฉินให้สิ้นซาก บริษัทผลิตยาเว่ยซื่อและบริษัทผลิตยาโคบายาร่วมมือกันอย่างลึกซึ้ง ถึงตอนนั้นเส้นทางนี้ก็จะสามารถทำเงินได้เยอะขึ้น ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว ทำไมจะไม่ยินดีที่จะทำล่ะ？”
เมื่ออู๋ตงเฟิง อู่ตงซานได้ยินประโยคนี้ ทันใดนั้นก็พูดอย่างนับถือมาว่า : “ยังคงเป็นพี่ใหญ่ที่คิดรอบคอบและมองการณ์ไกล！ถ้าเป็นแบบนี้ เราไม่เพียงแค่มีพันธมิตรที่แข็งแกร่งเท่านั้น และยังมีช่องทางสร้างรายได้จำนวนมากที่อยู่ข้างหน้าในอนาคต！”
อู๋ตงไห่ยิ้มพร้อมพยักหน้า พูดว่า : “พวกแกน่ะ เรียนรู้ให้มากๆหน่อย ต้องพัฒนาตัวหน่อยถึงจะช่วยเหลือฉันได้ดีกว่านี้”
ในเวลานี้อู๋ตงเฟิงพูดว่า : “พี่ใหญ่ ผมยังคงไม่เข้าใจ ทำไมพี่จะต้องลากตระกูลเซียวที่อยู่ระดับต่ำๆนั่นเข้ามาด้วย？คนกลุ่มนี้ในสายตาของฉันเป็นแค่กลุ่มขยะกลุ่มหนึ่งจริงๆนะ ถึงแม้จะให้พวกเขาไปสร้างปัญหาให้เย่เฉิน แต่พวกเขาก็ไม่มีคุณสมบัติพอ ”
อู๋ตงไห่พูดด้วยใบหน้าที่ลึกซึ้งจนคาดเดาไม่ถูกว่า: “แกไม่เข้าใจ คนตระกูลเซียวเป็นคนที่อาศัยอยู่ในเมือง มีหลายเรื่อง มีเพียงคนที่อาศัยในเมืองเท่านั้นถึงจะทำได้ดีที่สุด ยิ่งเป็นประชาชนชั้นต่ำ บางครั้งก็ยิ่งสามารถก่อเรื่องขึ้นมาได้ แกก็ไม่รู้หรอกว่าพรุ่งนี้พวกเขาจะสามารถทำเรื่องที่น่าเหลือเชื่ออะไรออกมา บางทีมันอาจจะทำเรื่องเซอร์ไพรส์ให้แก่พวก？”
กำลังพูดอยู่ ผู้ช่วยของเขาก็รีบบุกเข้ามา พูดว่า : “ประธานอู๋ เกิดเรื่องขึ้นกับคนตระกูลเซียวแล้ว！”
อู๋ตงไห่ขมวดคิ้วแน่น : “เกิดอะไรขึ้น？”
ผู้ช่วยพูดว่า : “ทางสถานีตำรวจเมืองจินหลิงได้รับแจ้งว่า คนตระกูลเซียวตีกันเองอยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว”
อู๋ตงไห่พูดซักถามว่า : “มันเกิดอะไรขึ้น？พวกเขาไปทำสร้างปัญหาให้เย่เฉินที่Tomson Rivieraไม่ใช่เหรอ”
ผู้ช่วยพูดอย่างเก้ๆกังๆว่า : “เป็นแบบนี้นะประธานอู๋ นายหญิงใหญ่คนนั้นของตระกูลเซียวไปขโมยกุยช่ายเหล่านั้นที่บ้านเย่เฉิน ตอนกลางคืนพวกเขาทั้งห้าคนนำกุยช่ายมาเป็นเกี๊ยวทานกัน ผลที่ได้กลับคิดไม่ถึงว่า ผักเหล่านั้นไม่ใช่กุยช่าย แต่เป็นดอกแดฟโฟดิล เพราะงั้นพวกเขาทั้งห้าคนล้วนแต่อาหารเป็นพิษแล้ว ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล”
พูดมาถึงตรงนี้ ผู้ช่วยคนนั้นก็หายใจเข้า พร้อมพูดต่อว่า : “หลังจากที่ทั้งครอบครัวถูกส่งตัวมายังโรงพยาบาล หมอก็ได้ตรวจเลือดให้กับพวกเขา พบว่าก็เหตุไม่คาดฝันจู่ๆเฉียนหงเย่นท้องแล้ว อีกอย่างตามอายุครรภ์ของเธอ เด็กที่อยู่ในท้องน่าจะท้องตอนอยู่ที่เหมืองถ่านหินดำ เซียวฉางเฉียนและนายหญิงใหญ่เซียวรู้สึกว่าเฉียนหงเย่นนำความอัปยศมาให้ครอบครัว เพราะงั้นจึงได้ทุบตีเธอแล้ว…… ”
อู๋ตงไห่ตกตะลึงจนอ้าปากค้าง
น้องชายของเขาสองคนและพวกหลานๆที่เข้าร่วมประชุม เมื่อได้ยินมาถึงตรงนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
เมื่อกี้อู๋ตงไห่ยังพูดว่า ไม่รู้หรอกว่าพวกคนชั้นต่ำเหล่านี้สามารถก่อเรื่องที่น่าเหลือเชื่ออะไรออกมา คิดไม่ถึงว่าตอนนี้จู่ๆพวกเขาก็ได้ทำเรื่องที่ไม่น่าเหลือเชื่อขนาดนี้ออกมาแล้ว น่าเยาะเย้ยเลยจริงๆ
และท่าทางของอู๋ตงไห่ในเวลานี้ ดูแย่มากกว่ากินอึอีกนะ！
ตัวเองให้คนกลุ่มนี้ไปสร้างปัญหาให้เย่เฉิน ผลสรุปคนสารเลวกลุ่มนี้กลับมาทำสร้างปัญหาให้ตัวเองซะงั้น？
————