ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1064

รอคอยอย่างร้อนรนจน10โมงกว่า โทรศัพท์ของเย่เฉินก็ยังติดต่อไม่ได้ ในใจของเซียวชูหรันก็เริ่มกังวลขึ้นมาแล้ว
ที่เธอนึกได้นั้น ก็เรื่องที่ช่วงนี้เย่เฉิน ติดต่อกับคนใหญ่คนโตบ่อยๆ แล้วก็ไปดูฮวงจุ้ยให้พวกคนใหญ่คนโตหลายคน แล้วก็ได้เงินมาจำนวนมาก ส่วนคฤหาสน์ที่Tomson Rivieraนี่ ยิ่งคิดก็ยิ่งไม่สบายใจ
ก่อนหน้านี้ เซียวชูหรันกลัวมาตลอด ว่าวันหนึ่งเย่เฉินจะโดนจับได้ ก็เหมือนกับพวกที่ขายสินค้าหลอกลวงแล้วถูกจับได้ จากนั้นก็ล้มละลายในพริบตา
ถ้าหากว่าเขาล้มละลายขึ้นมาจริงๆ พวกคนใหญ่คนโตพวกนั้นคงจะไม่ปล่อยเขาไว้แน่
ตอนที่เซียวชูหรันกำลังคิดฟุ้งซ่านอยู่นั้น เบอร์เย่เฉินก็โทรเข้ามา
พอเซียวชูหรันรับสาย ก็รีบถามเขาไปว่า “ฮัลโหล เย่เฉิน คุณหายไปไหน? ”
ตอนนี้เย่เฉินเพิ่งลงจากเครื่องบิน กำลังจะเดินเข้าไปนั่งเฮลิคอปเตอร์ จากนั้นก็พูดกับเซียวชูหรันว่า “คุณภรรยาครับ ผมไปดูฮวงจุ้ยให้เพื่อนตั้งแต่เช้า ฮวงจุ้ยของพวกเขาค่อนข้างพิเศษ ดังนั้นผมจะใช้โทรศัพท์มารบกวนไม่ได้ เดี๋ยวจะส่งผลต่อการคำนวณของฮวงจุ้ย ดังนั้นก็เลยผิดโทรศัพท์”
“คุณไปดูฮวงจุ้ยอีกแล้วหรือ? ” เซียวชูหรันก็รู้สึกหัวเสีย แล้วพูดว่า “เย่เฉิน คุยกันแล้วไม่ใช่หรือว่า ต่อไปนี้พยายามไม่ไปดูฮวงจุ้ยให้ใครแล้ว”
เย่เฉินก็รีบพูดว่า “คุณภรรยาครับ ครั้งนี้ไม่ได้ไปช่วยคนใหญ่คนโตที่ไหนหรอก ครั้งนี้มาดูให้กับเพื่อนสมัยที่อยู่สถานเลี้ยงกำพร้าด้วยกัน ช่วงนี้เขาดวงซวย ดังนั้นก็เลยให้ผมมาดูหน่อย ผมไม่รับเงินจากเขา”
พอเซียวชูหรันเขาพูดแบบนั้น ก็เลยโล่งอก แล้วถามว่า “แล้วคุณจะกลับมาตอนไหน? ”
เย่เฉินบอกว่า “เดี๋ยวอีกสักประมาณ20นาทีผมก็น่าจะถึงแล้ว”
เซียวชูหรันก็ตอบว่า “งั้นก็ดี เดี๋ยวฉันรอที่บ้าน”
เฮลิคอปเตอร์ของเฉินจื๋อข่าย ก็รีบนำเย่เฉินกับหงห้าและเว่ยเลี่ยงกลับมายังในเมือง
พอตอนใกล้จะถึงTomson Riviera เย่เฉินก็พูดกับเว่ยเลี่ยงว่า “เว่ยเลี่ยงเดี๋ยวพรุ่งนี้ถ้ามีเวลา ผมจะพาทนายความไปที่บริษัทผลิตยาเว่ยซื่อเสียหน่อย เดี๋ยวหลังจากที่พวกเราเซ็นสัญญากันแล้ว ผมก็จะเอาสูตรยาให้กับคุณ”
เว่ยเลี่ยงก็ตอบว่า “อาจารย์เย่ครับ ผมได้สาบานไปแล้ว ว่าชีวิตนี้จะภักดีต่ออาจารย์เย่คนเดียว คุณก็ได้ช่วยผมเอาบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อกลับมาได้ ผมยอมยกหุ้นทั้งหมดของบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อ ให้กับอาจารย์เย่ครับ！”
เย่เฉินก็โบกปฏิเสธ แล้วพูดนิ่งๆ ว่า “วันนั้นผมได้บอกไปแล้ว ผมจะเอาหุ้นของบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อแค่80% มากกว่านี้ก็ไม่เอา แต่น้อยกว่านี้ ผมก็ไม่มีทางจะรับได้ และไม่มีทางให้สูตรยาไปได้ เหลือให้คุณ20% ผมจะไม่มีทางให้คุณต้องเสียเปรียบหรอก ดังนั้นคุณก็ไม่ต้องพูดอะไร ที่บอกว่าจะยกให้อะไรพวกนี้แล้ว”
เว่ยเลี่ยงก็อึ้งอยู่ในใจ แล้วก็รีบกำหมัดคำนับ พร้อมพูดว่า “เว่ยเลี่ยงยอมรับคำสั่งสอนของอาจารย์เย่ครับ！”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วก็หันไปมองหงห้าและเฉินจื๋อข่าย “พวกคุณสองคนกลับไป อย่าลืมว่าห้ามบอกเรื่องนี้กับใครเด็ดขาด”
“ผมเข้าใจแล้วครับ อาจารย์เย่！”
“ดี！”
เย่เฉินพยักหน้าอย่างพอใจ พอเห็นว่าใกล้เขตของTomson Rivieraแล้ว ก็เลยพูดกับเฉินจื๋อข่ายว่า “ลงจอดที่สนามกอล์ฟก็ได้ เดี๋ยวผมเดินไปต่อเอง”
“ได้ครับอาจารย์ย่！”
หลังจากที่เย่เฉินรีบร้อนกลับบ้าน เซียวชูหรันก็ไม่มีทางนึกถึงเลยว่า สามีตนเองได้รีบร้อนออกเดินทางไปจากจินหลิงในช่วงเช้ามืด เพื่อไปที่ภูเขาฉางไบที่ห่างออกไป2000กิโลเมตร ที่ตีนเขาฉางไบ ก็ได้ฆ่าคนชั่วมือเปื้อนเลือดชั่วช้าไป8คน
เนื่องจากที่ช่วงนี้พลังฝีมือของเย่เฉินแข็งแกร่งมาก ฝึกฝนได้ดีมาก ดังนั้นต่อให้ต้องรอนแรมไปมา ก็ไม่มีความเหนื่อยอะไรเผยให้เห็นเลย
พอดีว่าใกล้จะถึงช่วงอาหารกลางวันแล้ว เซียวชูหรันก็เลยลากเขาไปที่สวนผักในเขตสวนของบ้าน แล้วก็เก็บวัตถุดิบที่เธอชอบกินอย่างมีความสุข
ในตอนนี้ ประตูใหญ่ถูกเปิดออก หม่าหลัน แม่ยายของเย่เฉิน ก็เดินถือไม้เท้าด้อมๆ มองๆ ลับๆ ล่อๆ เข้ามาด้านใน！
————