ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1103

ขงเต๋อหลงเพิ่งจะมั่นใจว่าตัวเองชนะแน่แล้ว คงไม่น่าจะมีใครยอมเสนอจ่าย 150 ล้านซื้อยาอายุวัฒนะนี้ คิดไม่ถึงว่าหลี่ไท่หลายทำแบบนี้เพื่อเห็นแก่หน้าตัวเอง
เขามองหลี่ไท่หลายด้วยความประหลาดใจ กัดฟันถาม “ประธานหลี่ นี่มันหมายความว่าอย่างไร”
หลี่ไท่หลายแม้รู้ว่าภูมิหลังของขงเต๋อหลงไม่ธรรมดา แต่ยาอายุวัฒนะสำหรับเขาแล้วเป็นผลตอบแทนที่ยิ่งใหญ่เกินไปจริงๆ แม้ว่าจะล่วงเกินตระกูลข่ง ยาเม็ดนี้ก็ต้องเป็นของเขาให้ได้
ใครจะปล่อยให้โอกาสอายุขัย 20 ปีที่วิเศษอย่างนี้ผ่านไปได้？！
ไม่ต้องพูดถึงขงเต๋อหลงที่ขวางอยู่ด้านหน้า ต่อให้พระเจ้าก็ขวางไม่ให้หลี่ไท่หลายเสนอราคาไม่ได้
ด้วยเหตุนี้หลี่ไท่หลายมองไปที่ขงเต๋อหลงพูดอย่างราบเรียบว่า “ขอโทษคุณชายท่านข่ง หลี่ปรารถนายาอายุวัฒนะของอาจารย์เย่มานานมากแล้ว โอกาสดีๆในวันนี้ หลี่ไม่มีทางพลาดโดยง่ายแน่ หากได้ล่วงเกิน ได้โปรดอภัยด้วย”
ทันใดนั้นเองสีหน้าของขงเต๋อหลงที่แสดงออกก็เปลี่ยนเป็นไม่น่าดูอย่างที่สุด เพราะเขารู้ว่า จากการเสนอราคาของหลี่ไท่หลายนั้น ตัวเองก็แพ้ให้กับเย่เฉินแล้ว
แพ้ให้เย่เฉิน ไม่เพียงบ่งบอกว่าต้องหน้าแตกต่อหน้าคนเยอะอย่างนี้ ในเวลาเดียวกันยังต้องแสดงตัวต่อหน้าคนมากมายด้วยการกลืนสร้อยคอทับทิมนี้ลงไป
ต่อให้สีหน้าที่แสดงออกของเขาไม่น่าดู คิดว่าหลี่ไท่หลายตั้งใจต่อต้านตัวเขาเอง คนที่อยู่โต๊ะด้านข้างก็พูดออกมาว่า “ผมให้ 151 ล้าน！”
อยู่ๆก็มีคนเสนอราคา เมื่อเทียบกับหลี่ไท่หลายยังสูงกว่า 1 ล้าน นี่มันเป็นการประมูลชัดๆเลยใช่ไหม？
ก็แค่เวลานี้ เย่เฉินที่ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มก้กล่าววว่า “คุณผู้ชายท่านนี้ เมื่อสักครู่ผมลืมบอกรายละเอียดไป ราคาเริ่มประมูลคือ 150 ล้าน การเพิ่มราคาในแต่ละครั้งขั้นต่ำอยู่ที่ 10 ล้าน พวกเราไม่ต้องการทีละล้าน เพิ่มขึ้นอย่างละนิดิย่างละหน่อย มันไม่มีความหมาย”
คนนั้นรีบพยักหน้าขึ้นลง พูดโพล่งออกมา “ในเมื่ออาจารย์เย่พูดอย่างนี้ งั้นผมให้ 160 ล้าน!”
“บัดซบ” ดวงตาราวเม็ดไข่มุกของขงเต๋อหลงถลนจนเกือบตกถึงพื้นแล้ว
ของสวะอย่างนี้ ราคาเริ่ม 150 ล้าน ไม่เพียงแต่มีคนเสนอราคาประมูล ยังมีคนเพิ่มราคาอีก ทั้งสองคนนี้สมองมีปัญหาหรือเปล่า?
ยังไม่ทันที่ขงเต๋อหลงจะกลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง โต๊ะอีกตัวหนึ่งก็มีคนลุกขึ้นมา สีหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้นพูดว่า “ผมให้ 170 ล้าน!”
การแสดงออกของขงเต๋อหลงดูไม่ได้เหมือนกับกินขี้เข้าไป ในใจอดไม่ได้ที่จะบ่นด่า“แม่เจ้าคนพวกนี้เป็นพวกสุนัขบ้าใช่มั้ย?!”
ไม่รอให้ขงเต๋อหลงรับได้กับการเสนอราคา 170 ล้าน หลี่ไท่หลายยกมือขึ้น “ผมให้ 200 ล้าน!”
ทันใดนั้นก็เกิดความโกลาหลขึ้น!
สำหรับยาอายุวัฒนะนี้ หลี่ไท่หลายมุ่งมั่นที่จะเอาชนะจริงๆ
ดังนั้นก็เป็นเพียง 200 ล้านเท่านั้น สำหรับเขานั้นก็เป็นเพียงแค่ละอองฝน นี่เพิ่งแค่จะอุ่นเครื่องเท่านั้น
ฉินกางที่ไม่พูดมาตลอด แต่ในใจกลับอดรนทนไม่ไหวมานานแล้ว
ยาอายุวัฒนะเลยนะ!
ยาอายุวัฒนะที่อาจารย์เย่ปรุงเลยนะ!
ตัวเองกับลูกสาวแม้ว่าจะเคยได้รับยาวิเศษที่อาจารย์เย่มอบให้ แต่ยาชนิดนั้นถ้าเทียบกับยาอายุวัฒนะแล้วยังห่างไกลกว่ามาก
แน่นอนที่เขาจึงไม่อยากที่จะพลาดโอกาสดีอันนี้
ดังนั้นเขาจึงยกมือขึ้นแล้วพูดว่า “เรายอมจ่าย 210 ล้าน”
“เยี่ยม！”สีหน้าขงเต๋อหลงเริ่มเขียวแล้ว!
แม่เจ้า 200 ล้านแล้ว ยังมีคนเพิ่มเงินอีกเหรอ?
กำลังคิดอยู่ หวังเจิ้งกางก็เอ๋ยขึ้นมาพูดว่า “ผมให้ 220 ล้าน!”
พูดจบ หวังเจิ้งกางมองสบตาขอโทษฉินกาง พร้อมยกมือไหว้เอ่ยว่า “พี่ฉิน ผมต้องขอโทษด้วย!”
ฉินกางเข้าใจความคิดของหวังเจิ้งเป็นอย่างมาก ทุกคนต่างได้เห็นความมหัศจรรย์ของอาจารย์เย่ ล้วนรู้อยู่ว่ายาอายุวัฒนะมีคุณค่าเพียงใด
อาจารย์เย่แต่ไหนแต่ไรไม่เคยนำยาอายุวัฒนะนี้มาประมูลขาย นี่เป็นครั้งแรก อีกทั้งคงจะเป็นครั้งสุดท้าย
ถ้าไม่คว้าโอกาสนี้ไว้ ตลอดชีวิตนี้คงจะพลาดยาอายุวัฒนะนี้ไป
ดังนั้น ทุกคนล้วนไม่ยอมล้มเลิกโดยง่าย
หลี่ไท่หลายรู้สึกตัวแล้ว โบกมือพูด “250 ล้าน ต้องขอโทษแล้วพี่น้องทั้งหลาย หากล่วงเกินได้โปรดอภัยด้วย!”
โต๊ะข้างๆก็มีคนส่งเสียง “งั้นผมให้ 260 ล้าน!”
————