ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1180

เพิ่งพูดจบ ซุนหงเหว่ยได้พูดขึ้นมาเองว่า “ลุงเซว์ ขอโทษจริงๆครับ ผมมีผู้หญิงที่รักอยู่แล้ว แล้วผมก็ต้องแต่งงานกับเธอให้ได้ ดังนั้นจึงไม่สามารถแต่งงานกับลูกสาวของคุณได้แล้ว”
“อะไรกัน?” เซว์ซิงหลงขมวดคิ้ว มองไปที่สวีลี่ฉิน “ผมพาลูกสาวผมมา แล้วคุณเล่นแบบนี้? ล้อผมเล่น? หรืออยากเพิ่มราคา?”
“ไม่ใช่ไม่ใช่!” สวีลี่ฉินรีบโบกมือ กล่าวอย่างถ่อมตัวและนอบน้อมอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ว่า “ประธานเซว์ ฉันจะกล้าหลอกคุณได้ไงกัน เด็กคนนี้ มีปัญหานิดหน่อย ฉันกำลังสั่งสอนเขาค่ะ!”
ซุนหงเหว่ยแย่งพูด “ไม่ต้องสอน ผมจะไปเดี๋ยวนี้!”
สวีลี่ฉินพูดอย่างกระโชกกระชาก “แกกล้าเหรอ! ถ้าวันนี้แกกล้าออกไป ฉันจะตัดขาแกทิ้งซะ!”
เย่เฉินที่เงียบอยู่นาน ขณะนี้อดทนกับสวีลี่ฉินไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว กล่าวอย่างดูแคลนว่า “ไอ้แก่สารเลว ถ้ายังไม่รู้จักผิดชอบชั่วดีอีก อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจนะ!”
สวีลี่ฉินชี้ไปที่เย่เฉินทันที แล้วพูดกับเซว์ซิงหลง “ประธานเซว์ ไอ้นี่แหละที่มันสะกดจิตลูกชายฉันตลอด ไม่งั้น ลูกชายฉันตกลงไปนานแล้ว คุณอย่าเพิ่งใจร้อน ให้เวลาฉันอีกนิด!”
ตอนนี้จิตใจของเซว์ซิงหลงร้อนรนจนเป็นบ้าไปนานแล้ว เขาอยากที่จะให้ลูกสาวของตนกับซุนหงเหว่ยเดินพรมแดง ในวินาทีต่อจากนี้ไป แล้วจัดงานแต่งเลยเสียด้วยซ้ำ
ดังนั้นตอนนี้ เขาไม่รู้เลยว่าสวีลี่ฉินตั้งใจโยนความผิดให้กับเย่เฉิน จึงได้ชักตาไปที่เย่เฉินแล้วกล่าว “เด็กน้อย ถ้าวันนี้แกถ่วงการแต่งงานของลูกสาวฉัน เชื่อมั้ยว่าฉันหาคนฆ่าแกตายได้นะ!”
เย่เฉินมองเขาหัวจรดเท้า กล่าวอย่างดูแคลน “ลูกสาวคุณร้อนรนขนาดไหนกัน? ทำไมคุณถึงร้อนรนที่จะจัดการปัญหานี้ได้ขนาดนี้?”
เซว์ซิงหลงกัดฟัน “เด็กน้อย พูดอะไรระวังปากหน่อยนะ! ถ้ายั่วโมโหฉัน ระวังจะรับผิดชอบไม่ไหวนะ!”
ขณะนี้ซุนเต๋อวั่งก็วิ่งมา เห็นเย่เฉินทะเลาะกับเซว์ซิงหลง ก็รีบกล่าวอย่างเคร่งเครียดทันใดว่า “คุณครับ อย่าทะเลาะกับคนที่ต่ำกว่าเลยครับ จะได้ไม่โมโหจนเสียสุขภาพ”
พูดจบ เขาพูดกับเย่เฉินว่า “เด็กน้อย เราทั้งสองไม่เคยเจอกันมาก่อน ไม่มีความแค้นต่อกัน แต่คุณก็อย่ามาหาเรื่องครอบครัวของเรา วันนี้ลูกชายผมกับลูกสาวของประธานเซว์แต่งงานกัน ขอคุณกรุณาอย่าพังงานเลย”
“ใช่!” สวีลี่ฉินก็รีบพูดเสริม “เรื่องของครอบครัวเรา แกเป็นคนนอกเกี่ยวอะไรด้วย? รีบไสหัวไปให้เร็วจะดีกว่า อย่าหน่วงเหนี่ยวฉันแต่งลูกสะใภ้!”
พูดจบ สวีลี่ฉินมองจางเสี่ยวม่านด้วยความรังเกียจ กล่าวอย่างดูแคลน “แล้วก็แกไอ้คนไร้ยางอาย ยังไม่ทันแต่งงานก็ท้องลูกของลูกชายฉันแล้ว ชั้นต่ำ! ครอบครัวเราไม่ต้อนรับผู้หญิงอย่างแก รีบไสหัวไปซะ!”
เมื่อเซว์ซิงหลงได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าดูแย่ลงเป็นอย่างมาก
เพราะ ลูกสาวของตนก็ไม่ทันได้แต่งงานก็ท้องลูกของคนดำแล้ว ดังนั้นคำพูดของสวีลี่ฉิน เมื่อเขาได้ยินจึงหดหู่มาก
ซุนเต๋อวั่งเห็นเซว์ซิงหลงสีหน้าไม่ดีเป็นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้จึงได้รีบตะคอกใส่สวีลี่ฉิน “นังบ้า พูดมั่วอะไร?”
พลางพูด ก็ส่งสายตาให้สวีลี่ฉินพลาง
สวีลี่ฉินเข้าใจทันที พบว่าเมื่อกี้ที่ตนด่าจางเสี่ยวม่านนั้น ได้ด่าลูกสาวของประธานเซว์ไปแล้วด้วย
ด้วยเหตุนี้เธอจึงรีบกล่าวอย่างนอบน้อม “ประธานเซว์อย่าโกรธนะ ฉันว่าไอ้หญิงเลวคนนี้ ลูกสาวของคุณสูงส่งขนาดนั้น ยังไปเรียนที่อเมริกามาอีกด้วย หญิงชั้นต่ำแบบนี้จะเทียบได้อย่างไรกัน!”
เมื่อจางเสี่ยวม่านได้ยินคำพูดนี้ น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างเสียใจไม่หยุด
สวีลี่ฉินเห็นเธอร้องไห้ จึงกล่าวอย่างเดียดฉันท์ที่สุดว่า “ร้องทำไม? ฉันมองแกผิดเหรอ? ไอ้คนหน้าด้าน ชั้นต่ำทั้งครอบครัว แล้วยังคิดจะแต่งเข้าบ้านฉันอีก? ตักน้ำใส่กะโหลก ชะโงกดูเงาตัวเองบ้างนะ คนชั้นต่ำอย่างแก จะคู่ควรกับครอบครัวเราได้อย่างไรกัน?”
ขณะนี้เย่เฉินโกรธขึ้นมา จ้องไปที่สวีลี่ฉิน กล่าวอย่างดูแคลน “ไอ้แก่เลว ไม่ใช่ว่าแกอยากให้ลูกสาวของประธานเซว์ แต่งเข้าครอบครัวแก แล้วเอาเงิน50ล้านค่าสินเดิมฝ่ายหญิงหรอกเหรอ?”
สวีลี่ฉินทุ่มสุดตัว พูดอย่างกระโชกกระชากว่า “ใช่ ฉันคิดแบบนี้ แล้วไง? เกี่ยวข้องเชี่ยไรกับแก? ยังไม่รีบไสหัวไปไกลๆพร้อมกับไอ้ชั้นต่ำนี่อีก!”
เย่เฉินดูแคลน กล่าว “ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นวันนี้ฉันจะทำให้คุณสมใจอยาก”
สวีลี่ฉินดูแคลนกล่าว “ถือว่ามึงแม่งรู้ดี!”
เย่เฉินหัวเราะเยาะเย้ย “อย่าเพิ่งดีใจไป ฉันหมายถึงว่า วันนี้ซุนเต๋อวั่งผัวของแกต้องแต่งงานกับลูกสาวของประธานเซว์ ไม่งั้น ครอบครัวของพวกแกทั้งสองต้องพัง!”
————