ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1336

เซียวชูหรันลากเย่เฉินมาด้านข้าง บ่นว่า “ตอนเช้าแม่แค่พูดไปงั้นแหละ ทำไมคุณไปหาสกินแคร์ราคาแพงแบบนี้มาให้แม่ล่ะ…ชุดละสี่แสน มันน่ากลัวเกินไปแล้วนะ บ้านเราไม่ได้รวยขนาดนั้นซะหน่อย…”
เย่เฉินหัวเราะบอก “นี่ก็มีช่องทางพิเศษไง คุณไม่ต้องใส่ใจมากหรอก”
เซียวชูหรันบอกเสียงต่ำว่า “ฉันแค่กลัวแม่จะเหลิง และยึดติด เกิดแม่เอาแต่บอกให้คุณหาสกินแคร์ราคาแพงแบบนี้มาอีกเรื่อยๆ คุณจะทำยังไงล่ะ?”
เย่เฉินยิ้มน้อยๆว่า “ไม่หรอก คุณไม่เห็นหรอว่าแม่ทำตัวดีขึ้นเยอะแล้วนะ คิดว่าเป็นรางวัลที่ช่วงนี้แม่ทำตัวดีละกัน ให้เธอสามารถทำตัวดีต่อไปได้อีกเยอะๆ”
ระหว่างพูด หม่าหลันได้ใช้มือถือถ่ายคลิปไปอวดเพื่อนเรียบร้อยแล้ว ปากยังพร่ำบ่นว่า “ดูลูกเขยฉันซื้อชุดสกินแคร์La Prairieสองชุดนี้มาให้ฉันสิ นี่น่ะเป็นเซต Genaissanceนะ สองชุดรวมกันนี่อย่างน้อยเจ็ดแสนกว่าเลยนะ!”
พอเย่เฉินได้ยินคำนี้ รีบค้านทันที “แม่ครับ สองชุดนี้ไม่ได้ให้แม่ทั้งสองชุดนะครับ แม่กับชูหรันคนละชุด!”
“หา?” หม่าหลันพูดอย่างปวดใจ “ชูหรันยังเด็กนะ ผิวพรรณเต่งตึงจะตาย ดูหน้าสิไม่มีรอยตีนกาเลยสักรอย ตอนนี้จะต้องการสกินแคร์ที่ช่วยลดทอนความเหี่ยวย่นแบบนี้ที่ไหนกัน! ใช้พวกเก็บความชุ่มชื้นก็พอแล้ว!”
เย่เฉินพูดอย่างหนักแน่นทันทีว่า “ไม่ได้ ซื้อมาให้คนละชุดครับ แม่พูดยังไงก็จะมายึดเอาชุดของชูหรันไปเองไม่ได้”
หม่าหลันรู้สึกเสียดายหนักมาก แต่เธอในตอนนี้ไม่กล้าหือกับเย่เฉินเลยสักนิด
อย่าว่าแต่หือเลย แค่เถียงเธอยังไม่กล้าเลย
เลยได้แต่พยักหน้าเนือยๆว่า “ก็ได้ๆ แม่เชื่อเรา สกินแคร์บำรุงผิวสองชุดนี้ แม่กับชูหรันคนละชุด!”
เซียวชูหรันพูด “ฉันไม่กล้าใช้ของแพงขนาดนี้หรอก…”
หม่าหลันตาเป็นประกาย กำลังจะพูดว่าลูกไม่กล้าใช้ให้แม่เลย เย่เฉินพูดแทรกขึ้นมาทันที เขาบอกว่า “เมียจ๋า ถ้าคุณไม่กล้าใช้ งั้นผมเอาไปคืนเขาทั้งสองชุดเลยละกัน”
“อ๊ายอ๊ายอ๊าย อย่าสิอย่าสิ!” หม่าหลันร้อนใจ รีบห้ามทันที “ชูหรัน เย่เฉินเขาอุตส่าห์มีน้ำใจ ลูกจะมาทำนิสัยไม่ดี ไม่เห็นค่าความหวังดีของคนอื่นอย่างนี้ไม่ได้นะ!”
เซียวชูหรันยังอยากพูดอะไร เย่เฉินหยิบขึ้นมาชุดหนึ่งยื่นใส่มือเธอ พูดอย่างจริงจังว่า “สามีซื้อให้คุณ คุณก็ใช้ไปเลย! ใช้หมดแล้ว ผมจะซื้อให้คุณใหม่!”
เซียวชูหรันรับรู้ได้ถึงความรักอบอุ่นที่เย่เฉินมีต่อเธอ ในใจวาบหวานขึ้น และพยักหน้ารับปากในที่สุด
หม่าหลันเห็นอย่างนั้น พูดอย่างลิงโลดขึ้นมาว่า “ฉันรีบกลับห้องไปล้างหน้า แล้วลองใช้สักหน่อยดีกว่า ฉันอยากลองเต็มแก่แล้ว!”
พูดจบ เธอกอดชุดสกินแคร์ ขึ้นลิฟต์ไปชั้นสามทันที
เซียวชูหรันมองตามแผ่นหลังเธอไป พลางถอนหายใจอย่างหน่ายใจ
ดูท่า นิสัยยึดติดในความหรูหราของแม่ชาตินี้จะแก้ไม่ได้ซะแล้ว
แต่ว่าแม่ในตอนนี้ก็ใช่ว่าจะไม่พัฒนาเอาซะเลย อย่างน้อยเธอก็ดีกับเย่เฉินกว่าเมื่อก่อนมากนัก เวลาอยู่บ้านก็ไม่อาละวาดโวยวายเหมือนเมื่อก่อน ตอนนี้ที่บ้านก็สงบเงียบขึ้นมากเลยทีเดียว
ในตอนนี้เอง มือถือเธอดังขึ้น คนที่โทรมากลับเป็นหม่าหลันแม่ของเธอเอง
“คะแม่ ทำไมหรอ?”
หม่าหลันพูดอย่างร้อนใจว่า “ชูหรัน ขึ้นมาหาแม่ที่ห้องหน่อย! มาเองนะ ไม่ต้องให้เย่เฉินตามมา!”
“เกิดเรื่องอะไรขึ้นคะแม่?”
“ลูกขึ้นมาก่อนเดี๋ยวค่อยว่ากัน!”
เซียวชูหรันหน่ายใจ ได้แต่บอกเย่เฉินว่า “แม่ให้ฉันขึ้นไปหา”
เย่เฉินไม่ได้คิดอะไร เขาพยักหน้าเบาๆ
เซียวชูหรันขึ้นลิฟต์ไปชั้นสาม มาถึงห้องหม่าหลัน พึ่งถึงหน้าห้อง ก็โดนหม่าหลันลากเข้าห้องไป จากนั้นหม่าหลันก็ล็อกประตูห้องทันที พูดอย่างตื่นเต้นว่า “ลูกแม่! แม่คิดว่าเย่เฉินน่ะมีคนอื่นแล้วล่ะ!”
“หา? มีคนอื่น?” เซียวชูหรันขมวดคิ้ว “เป็นไปได้ยังไงคะ”
“ทำไมจะไม่ได้?” หม่าหลันรีบหยิบใบเสร็จออกมาหนึ่งใบ โพล่งออกมาว่า “ลูกดูนี่สิ! ใบเสร็จมันบอกชัดว่า เย่เฉินซื้อชุดสกินแคร์เซต Genaissance มาสามชุด ทำไมถึงเอากลับมาแค่สองชุด?! อีกชุดหนึ่งล่ะ? ต้องให้ยัยจิ้งจอกหน้าไม่อายคนไหนนอกบ้านแน่!”