ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1450

บริเวณนี้ครอบคลุมพื้นที่เกือบหนึ่งพันตารางเมตร ประกอบด้วยห้องทำงานของประธาน เลานจ์พักผ่อน ห้องประชุมส่วนตัว รวมถึงห้องออกกำลังกายและสันทนาการ
ในบริเวณนี้ คนทั่วไปไม่มีโอกาสเข้ามา
พูดอีกอย่างก็คือ นับตั้งแต่วินาทีที่กู้เย้นจงเข้าไปในช่องจอดรถปิดของลานจอดรถใต้ดิน เขาได้เข้าไปในสภาพแวดล้อมที่ไม่มีใครสามารถรบกวนเขาได้ ผู้คนที่สามารถปรากฏตัวที่นี่คือคนสนิทของเขาทั้งหมด
ทันทีที่กู้เย้นจงพาเย่เฉินพร้อมด้วยบอดี้การ์ดมาถึงที่ทำงานของตัวเอง เขาก็หยิบโทรศัพท์บนโต๊ะขึ้นมาแล้วบอกว่า “ให้หวังเหลียงมาที่นี่”
ไม่นาน ชายวัยกลางคนอายุประมาณสี่สิบปีก็เคาะประตูแล้วเข้ามา
เมื่อชายคนนั้นเห็นกู้เย้นจง เขาก็ตกตะลึง หลังจากนั้นไม่นาน ก็รู้สึกตัวแล้วพูดขึ้นมา “ท่านประธาน วันนี้คุณดูดีขึ้นกว่าเดิมมาก! อีกอย่าง ผมรู้สึกว่าจะดีขึ้นกว่าตอนก่อนคุณป่วยเสียอีก…”
กู้เย้นจงพยักหน้าเล็กน้อยแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “หมอบอกผมว่า เนื้องอกในร่างกายของผมสลายไปหมดแล้ว”
หวังเหลียงถามด้วยความประหลาดใจ “จริงเหรอครับท่านประธาน?! เนื้องอกในร่างกายของคุณสลายไปหมดแล้ว?”
“ใช่” กู้เย้นจงพูดด้วยรอยยิ้มบางๆ “จากนี้เป็นต้นไป ผมเป็นคนที่มีสุขภาพดีอีกครั้ง”
“ดีจังเลยครับ!” หวังเหลียงพูดอย่างตื่นเต้น “นี่ถือเป็นปาฏิหาริย์จริงๆ!”
กู้เย้นจงพยักหน้าแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “ผมก็รู้สึกเหมือนกัน”
หวังเหลียง ตื่นเต้นจนอดกลั้นไม่ไหว “ท่านประธาน ท่านรองประธานทั้งสอง รวมถึงกรรมการเหล่านั้นกำลังคุยกันถึงอาการป่วยของคุณอยู่ที่ห้องประชุมใหญ่ด้านนอก ตลาดหุ้นเพิ่งเปิด หุ้นของบริษัทจดทะเบียนของเราทั้งหมดตกลงไปจนถึงจุดลิมิต พวกเขายังบอกว่า ถ้าคุณไม่สละตำแหน่งประธาน พรุ่งนี้หุ้นคงร่วงลงไปจนถึงจุดลิมิตอย่างแน่นอน ดีแล้ว! คุณไปตบหน้าพวกเขาได้เลย! แล้วค่อยประกาศให้ประชาชนทั่วประเทศทราบอย่างเป็นทางการว่าคุณหายเป็นปกติแล้ว!”
กู้เย้นจงยิ้มตอบ “แน่นอน ในเมื่อพวกเขาต้องการให้ผมป่วยหนัก ผมจะปล่อยให้พวกเขาได้รู้สึกถึงความผิดหวังอย่างสมบูรณ์!”
จากนั้นเขาก็พูดต่อ “หวังเหลียง ไปบอกพวกเขาว่าอีกห้านาที ผมจะไปเป็นประธานการประชุม!”
หวังเหลียงรีบพยักหน้า “ได้ครับท่านประธาน ผมจะไปเดี๋ยวนี้!”
หลังจากที่หวังเหลียงออกไปแล้ว กู้เย้นจงก็ลุกขึ้นแล้วพูดกับเย่เฉินอย่างฮึกเหิมว่า “เฉินเอ๋อ ตามลุงไปเข่นฆ่าศัตรูกันเถอะ!”
เย่เฉินพยักหน้าด้วยรอยยิ้มแล้วพูดว่า “ลุงกู้ เชิญคุณก่อน”
กู้เย้นจงหัวเราะอย่างเบิกบาน แล้วพาเย่เฉินออกจากห้องทำงาน ก่อนจะเดินออกจากพื้นที่สำนักงานส่วนตัวของประธาน
ในห้องประชุมใหญ่ชั้น 58 กู้เย้นเจิ้งและกู้เย้นกางสองพี่น้องได้มีแผนอยู่ในใจแล้ว
พวกเขาเตรียมการในวันนี้มาอย่างเต็มที่
ไม่เพียงได้รับการสนับสนุนจากผู้ถือหุ้นรายย่อยเท่านั้น แต่ยังอาศัยข่าวพาดหัวข่าวเมื่อเช้านี้อีกด้วย ทำให้สาธารณชนคิดว่ากู้เย้นจงพี่ใหญ่ของพวกเขากำลังจะตาย ตอนนี้ราคาหุ้นตกลงอย่างรวดเร็ว และผู้ถือหุ้นรายย่อยคนอื่นๆ ก็ตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก กลัวว่าราคาหุ้นจะยังคงตกลงเรื่อยๆ เพราะกู้เย้นจง
ดังนั้นในช่วงเวลาสั้นๆ กรรมการทุกคนในห้องประชุมจึงมีแนวโน้มเอนเอียงไปทางสองพี่น้อง
กู้เย้นเจิ้งเคยคิดแม้กระทั่งแผนปฏิบัติการเฉพาะ หลังจากที่พี่ใหญ่มาถึง เขาจะโยนหนังสือพิมพ์ที่เตรียมไว้ลงตรงหน้าเขา แล้วโยนความผิดเรื่องหุ้นราคาตกต่ำทั้งหมดให้เขา
จากนั้น ก็จะไม่รอคำอธิบายของเขา จะขอให้คณะกรรมการลงคะแนนอีกครั้งและเสนอประธานคนใหม่ทันที โดยอ้างว่าประธานคนปัจจุบันไม่มีคุณสมบัติในการดำรงตำแหน่งอันสำคัญนี้!