ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1552

เมื่อคิดอย่างรอบคอบแล้วโคบายา ชิอิจิโร่ก็รู้สึกผิดเล็กน้อยอยู่ในใจ
เพราะถ้าเป็นเช่นนี้ ก็เท่ากับขายผลงานของพ่อทั้งชีวิตไปเลย
มีชาวจีนโบราณท่านหนึ่งกล่าวไว้ว่า ทายาทผู้นั่งเอนหลังและชื่นชมความสำเร็จของตน แต่ไม่รู้จักความยากลำบากของรุ่นก่อนในการเริ่มต้นธุรกิจ แต่คำโบราณนี้กล่าวถึงคนที่เป็นลูกชายที่สุรุ่ยสุร่าย แม้ว่าโคบายา ชิอิจิโร่จะไม่มีความสามารถมากนัก แต่เขาก็ยังไม่ได้ถือว่าเป็นลูกชายที่สุรุ่ยสุร่ายคนหนึ่งเลย
หากเขาเป็นลูกชายที่สุรุ่ยสุร่าย เขาคงไม่มาประเทศจีนเพื่อเข้าร่วมงานมหกรรมการแพทย์แผนจีน ยิ่งไม่ถึงกับแอบโลภยาวิเศษของซือเทียนฉี
เขาหมกมุ่นอยู่กับการอยากจะได้สูตรของยาวิเศษ อันที่จริงก็เพียงแค่อยากจะฟื้นฟูบริษัทผลิตยาโคบายาและทำให้บริษัทผลิตยาโคบายาได้ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลก
ในการวิเคราะห์ขั้นสุดท้ายเขายังมีครอบครัวชั้นนำที่เจริญรุ่งเรือง
แต่ตอนนี้ บริษัทผลิตยาโคบายากำลังจะถูกทำลายอยู่ในมือของเขาในไม่ช้า
แม้ว่าโคบายา ชิอิจิโร่จะเศร้าโศกมาก แต่เมื่อคิดอย่างรอบคอบแล้ว เขาก็รู้สึกว่าเป็นแบบนี้มันก็อาจไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร
เพราะยังไง เขาก็รู้ดีว่าในตอนนี้ยากระเพาะจิ่วเสวียนโด่งดังขายดีแค่ไหน เมื่อพิจารณาจากฤทธิ์ยาอันทรงพลังของยากระเพาะจิ่วเสวียน มันจะกลายเป็นยาที่ขายดีที่สุดในโลกอย่างแน่นอนในอนาคต
และบริษัทผลิตยาโคบายา ถ้าไม่ถูกเย่เฉินรวมอยู่ในนั้น จะต้องตกต่ำอย่างแน่นอนในอนาคต
หากว่าหลังบริษัทผลิตยาโคบายาเปลี่ยนแปลงเจ้าของแล้ว พยายามอย่างเต็มที่ในการผลิตยากระเพาะจิ่วเสวียน จะทำให้เกิดความมั่งคั่งมหาศาลทั่วโลกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อถึงเวลานั้นหุ้นสิบเปอร์เซ็นต์ของตัวเอง ก็อาจจะได้รับเงินแบ่งมากขึ้น
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ โคบายา ชิอิจิโร่ก็รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น
……..
หลังจากผ่านไปกว่าสองชั่วโมง เครื่องบินของเย่เฉินก็ลงจอดที่สนามบินโตเกียว
หลังจากที่ทุกคนผ่านพิธีการตรวจคนเข้าเมืองแล้ว พวกเขาก็ออกมาจากสนามบิน ส่วนลูกน้องที่เฉินจื๋อข่ายจัดมาก็กำลังรออยู่ด้านนอกสนามบินแล้ว
เฉินจื๋อข่ายจัดให้คนเหล่านี้ ขับรถโรลส์รอยซ์สีเดียวกันทั้งหมด
ในญี่ปุ่น ความหายากของรถโรลส์รอยซ์นั้น สูงกว่าในจีนเสียอีก
สาเหตุหลักเพราะว่า คนญี่ปุ่นส่วนใหญ่เลือกรถยนต์จากแบรนด์ของญี่ปุ่นในท้องถิ่น ซึ่งมีราคาที่ไม่แพงและคุ้มค่ากว่า
รถยนต์นำเข้าเช่นรถเบนซ์ BMW และแม้แต่โรลส์รอยซ์ ก็มีเปอร์เซ็นต์การปรากฏอยู่บนถนนในญี่ปุ่นที่ต่ำมาก ดังนั้นกระบวนการรถยนต์ที่ประกอบด้วยรถโรลส์รอยซ์ทั้งหมด จึงเป็นที่สะดุดตามากที่สนามบิน
เฉินจื๋อข่ายเปิดประตูรถยนต์โรลส์รอยซ์คันหนึ่งให้กับเย่เฉินเป็นการส่วนตัว หลังจากที่เย่เฉินขึ้นรถ เขาก็เดินไปอีกด้านหนึ่งเพื่อขึ้นรถ และถาม เย่เฉินว่า “คุณชาย พวกเราจะไปไหนกันก่อน? ”
เย่เฉินกล่าวว่า “ตรงไปที่สำนักงานใหญ่ของบริษัทผลิตยาโคบายา”
เฉินจื๋อข่ายกล่าวว่า “คุณชาย ก่อนหน้านี้ผมเคยตรวจสอบสถานการณ์ของบริษัทผลิตยาโคบายาแล้ว บอกตามตรงว่า ครอบครัวของพวกเขายังซับซ้อนอยู่มาก ถ้าผมพาโคบายา ชิอิจิโร่ไปอย่างมุทะลุ กลัวว่าจะเป็นเรื่องยากที่จะโน้มน้าวใจคนได้”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และกล่าวอย่างไม่สนใจเลยว่า “ยิ่งซับซ้อนมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งต้องตัดปัญหาให้เร็วขึ้นเท่านั้น ผมมาเพื่อมาหาเงิน ไม่ได้มาเป็นมิตรกับพวกเขา หรือว่ายังจะให้ผมจัดการกับปัญหาที่ยุ่งเหยิงในตระกูลเสี่ยวหลินทุกอย่างให้ราบรื่นงั้นเหรอ?”
เฉินจื๋อข่ายพูดด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อย “คุณชาย เพราะยังไงบริษัทผลิตยาโคบายาก็เป็นบริษัทใหญ่ที่มีมูลค่ามากกว่าหนึ่งแสนล้าน ผมกลัวว่าสมาชิกหลักประกันของครอบครัว จะมองไปที่บริษัทผลิตยาโคบายาอย่างหิวหวย ตอนนี้ในสายตาของพวกเขา โคบายา ชิอิจิโร่ได้ตายไปแล้ว โคบายา ชิจิโร่ก็หายตัวไปแล้วเช่นกัน ดังนั้นจึงเป็นโอกาสดีที่จะยักยอกบริษัทผลิตยาโคบายา บางทีพวกเขาอาจเริ่มแบ่งบริษัทผลิตยาโคบายาอยู่ภายในแล้ว ถ้าพวกเราไปเก็บเกี่ยวพวกเขาอย่างมุทะลุ กลัวว่ามันจะทำให้เกิดการต่อต้านอย่างรุนแรง……….”
เย่เฉินหัวเราะเบาๆ และพูดว่า “จากมุมมองทางกฎหมาย ไม่มีใครสามารถหยุดโคบายา ชิอิจิโร่เอาบริษัทผลิตยาโคบายากลับมาได้ หากว่าสมาชิกคนอื่นๆ ในตระกูลเสี่ยวหลินไม่พึงพอใจ อยากจะทำอะไรลับหลัง งั้นผมก็จะถือโอกาสนี้ และจัดการกับสมาชิกหลักประกันของตระกูลเสี่ยวหลินพอดี!”