ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1693

ก่อนที่รถยนต์จะเสียการควบคุมและชนเข้ากับที่รั้วกั้นข้างถนน นางาฮิโกะอิโตะไม่เคยคาดคิดว่าตัวเองจะตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายแบบนี้
เพราะนางาฮิโกะอิโตะได้รับการคุ้มครองจากนินจาทั้งหมดของตระกูลโคงะ
อาจกล่าวได้ว่า ตอนนี้ตระกูลใหญ่ๆในญี่ปุ่น มีเพียงนินจาของเขาที่ยังไม่ได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิตเลย
นอกจากเขาแล้ว นินจาวัยรุ่นของตระกูลฟูจิบายาชิเสียชีวิตเกือบทั้งหมด นินจาของตระกูลอิงะก็เสียชีวิตไปครึ่งหนึ่ง
อย่างไรก็ตาม นางาฮิโกะอิโตะผิดพลาดที่สุดคือ การเดินทางออกมาครั้งนี้เขาชะล่าใจมากจนเกินไป
เขารู้สึกว่าตัวเองไปให้ปากคำและให้ความร่วมมือต่างๆกับตำรวจที่กรมตำรวจนครบาลโตเกียว และมีตำรวจขับเดินหน้าขบวนรถยนต์และนำตัวเองไปที่กรมตำรวจนครบาลโตเกียว คงไม่มีใครมาทำร้ายเขาในระหว่างทางที่เขาไปกรมตำรวจนครบาล?
เป็นเพราะเหตุผลนี้ ทำให้เขาไม่ได้สั่งให้นินจาจำนวนมากตามมาปกป้องตัวเอง
แต่เขากลับคาดไม่ถึงจริงๆ ตำรวจที่ขับรถนำขบวน ได้ถูกมัตสึโมโตะโยชิโตะคุกคามข่มขู่มาก่อนแล้ว มัตสึโมโตะโยชิโตะวางกับดักอย่างหนาแน่น รอให้เขาเดินเข้ามา
จู่ๆขบวนรถยนต์ของนางาฮิโกะอิโตะก็เสียการควบคุม สาเหตุหลักมาจากพื้นถนนเต็มไปด้วยอาวุธนินจามากิบิชิ!
สิ่งที่เรียกว่ามากิบิชิ เป็นอาวุธชนิดหนึ่งที่ได้รับความนิยมใช้กันในนินจาญี่ปุ่น จะเป็นโลหะที่มีหนามแหลม ไม่ว่าจะโยนลงไปที่พื้นถนนยังไง หนามแหลมเหล่านั้นก็จะหันออกไปในทิศทางที่แตกต่างกัน
ในสมัยโบราณ เมื่อนินจาญี่ปุ่นถูกตามล่า ก็จะโยนมากิบิชิไว้ด้านหลังตัวเอง เมื่อศัตรูไล่ตามมา แล้วเหยียบโดนมากิบิชิ ก็จะโดนแทงทะลุฝ่าเท้า
นินจาในสมัยปัจจุบัน ได้ทำการอัพเกรดมากิบิชาครั้งใหญ่ ตอนนี้มากิบิชิผลิตจากทังสเตนคาร์ไบด์ที่มีความแข็งแกร่งมากๆ และเป็นโลหะเหล็กที่แข็งที่สุดในโลก และมีความแข็งเท่ากับเพชร
ดังนั้นเมื่อใช้มากิบิชิที่มีความแข็งแกร่งขนาดนี้ ก็สามารถเจาะยางรถยนต์ได้อย่างง่ายดาย!
เหตุผลที่ขบวนรถยนต์ของนางาฮิโกะอิโตะเสียการควบคุมทันที เพราะยางทั้งสี่เส้นของรถยนต์ ต่างก็โดนมากิบิชิหลายๆอันเจาะยาง ทำให้รถยนต์ควบคุมไม่ได้และชนเข้ากับรั้วกั้นข้างทาง
ในขณะที่เกิดการกระแทก ซิการ์ที่นางาฮิโกะอิโตะพึ่งจุดก็ตกลงไปบนเป้ากางเกงของตัวเอง ผลจากการชนรั้วกั้นข้างทางทำให้เขาเวียนหัวมากๆ
โชคดีที่เขามีวินัยเรื่องความปลอดภัย ถึงแม้ว่าเขาจะนั่งอยู่เบาะหลังของรถยนต์ แต่เขาก็คาดเข็มขัดนิรภัย
มิฉะนั้น การชนรั้วกั้นข้างถนนเมื่อสักครู่ ถึงแม้รถยนต์จะดีแค่ไหนก็ช่วยลดการกระแทกไม่ได้
ถ้าหากศีรษะกระแทกกับเบาะหนังด้านหน้า มีโอกาส80%ที่จะเสียชีวิต
ในเวลานี้ บอดี้การ์ดหลายๆคนและนินจาสองคนของนางาฮิโกะอิโตะลงมาจากรถยนต์ที่อยู่ด้านหน้าและด้านหลัง และล้อมรถยนต์ของนางาฮิโกะอิโตะไว้
ในขณะนี้ นินจาของตระกูลอิงะหกคนก็กระโดดลงมาจากท้องฟ้าจากถนนฝั่งตรงข้าม มือทั้งสองข้างของนินจาทุกคนถือมีดคะนุอิอยู่ ใบหน้าเต็มไปด้วยรังสีฆ่าฟัน!
ทานากะซังที่นั่งอยู่เบาะข้างคนขับหน้าซีดด้วยความตกใจ หันหน้าไปพูดกับนางาฮิโกะอิโตะ:”ท่านประธาน! ทำไมถึงมีนินจา? ทากาฮาชิมาจิส่งนินจาพวกนี้มาใช่ไหม?!”
ขณะที่นางาฮิโกะอิโตะกำลังจะพูด จู่ๆก็เขาก็ร้องเสียงอุ๊ยขึ้นมา ก้มศีรษะและมอง เขาพบว่าซิการ์ไหม้ทะลุกางเกงของเขาแล้ว และมีรอยไม้ที่ต้นขาด้านใน
เขารีบหยิบซิการ์ขึ้นมาและโยนทิ้งไป จากนั้นก็พูด:”รถตำรวจนำขบวนที่อยู่ด้านหน้าหายไปไหน?”
คนขับรถพูดขึ้นมาทันที:”ท่านประธาน รถตำรวจขับหนีไปแล้ว…”
“ขับหนีไปแล้ว?!”นางาฮิโกะอิโตะตกตะลึงและด่าทันที:”พวกเราโดนคนลอบโจมตี แต่พวกเขาขับรถหนีไปแล้ว?! แม่งเอ๊ย พวกเขายังเป็นคนอยู่หรือเปล่า?!”
จู่ๆทานากะซังก็เข้าใจทันทีและพูด:”ท่านประธาน ตำรวจพวกนั้นจงใจล่อพวกเราออกมาหรือเปล่า?”
นางาฮิโกะอิโตะตะโกนด้วยความโกรธ:”ไอ้สารเลว! พวกมันชั่วจริงๆ พวกมันจงใจขุดหลุมพรางเพื่อเล่นงานฉัน!”