ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1787

ระยะนี้ชีวิตของอู๋ตงไห่น่าเวทนาอย่างมาก
อู๋ซินลูกชายคนโตจนถึงตอนนี้ก็ยังรักษาตัวอยู่ในบ้าน อาการของอู๋ฉีลูกชายคนรองก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมาตลอด โดยพื้นฐานแล้วควรอยู่ในสภาพหมดทางเยียวยารักษาแล้ว
นอกจากนี้ เซวหย่าฉินภรรยาของอู๋ตงไห่ ระยะนี้ก็กำลังจะหย่าร้างกับเขา
สาเหตุสำคัญของการหย่าร้าง ยังคงเป็นเพราะการตายของเซวหนานซานและหลี่ข่ายลี่ภรรยาของเขาในตอนนั้น
เซวหย่าฉินรู้สึกว่าอู๋ตงไห่ปกป้องน้องชายของตนได้ไม่ดี และไม่สืบออกมาว่าสุดท้ายแล้วใครเป็นคนฆ่าน้องชายของตน
ในสายตาของเซวหย่าฉิน สิ่งที่เกินไปคืออู๋ตงไห่ไม่เพียงไม่แก้แค้นให้น้องชาย แต่กลับด่าน้องชายที่ตายไปคนนั้นของตนอย่างสาดเสียเทเสียอยู่ในบ้านทุกวัน
แน่นอนว่าอู๋ตงไห่เกลียดเซวหนานซานเข้าไส้
ในความเห็นของเขา ก็คือไอ้สารเลวคนนั้นทำลายชื่อเสียงของตระกูลอู๋อย่างมากที่สุด ถึงขั้นที่ว่ามูลค่าตลาดของตระกูลอู๋ถูกลดทอนลงเพราะชื่อเสียงตกต่ำเลยทีเดียว
เดิมเป็นตระกูลอันดับหนึ่งแห่งเจียงหนาน ตอนนี้แม้แต่อันดับสิบของเจียงหนานก็ยังไม่ติด
จึงทำให้เขาไม่อาจรับได้อยู่บ้าง แต่เมียตัวเองถึงกับมองข้ามความหวังดีของเขา!
ตนยังไม่โทษเธอที่รักน้องชายมาก จนทำให้ตระกูลอู๋ได้รับผลกระทบ แต่เธอกลับมาโทษตัวเขาเสียได้ มีอย่างที่ไหนกัน!
และเพราะเหตุนี้ คนทั้งสองจึงเข้าสู่สงครามเย็นมาเป็นเวลานานแล้ว
เดิมทีอู๋ตงไห่รักเมียตนเองมาก ตอนนี้กลับแม้แต่จะสนใจก็คร้านจะสนใจเธอ เอาความคิดทั้งหมดมาทุ่มให้กับธุรกิจแทน
อู๋ตงไห่ในตอนนี้ สมองมีเพียงความคิดเดียว ก็คือคิดหาทุกวิถีทางเพื่อทำให้ตระกูลอู๋กลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง
พอดีกับที่ว่าระยะนี้ เขากำลังเสนอโครงการอสังหาริมทรัพย์โครงการหนึ่งกับจินหลิง ดังนั้นเช้าตรู่วันนี้ เขาจึงรุดจากซูหางมายังจินหลิงเพื่อทำการสำรวจ
ตอนที่เขากำลังจะได้สถานที่ตั้งของโครงการ ก็มีสายของเซียวฉางเฉียนโทรเข้ามา
ในสายสนทนา เซียวฉางเฉียนพูดอย่างประจบประแจงว่า “สวัสดีครับประธานอู๋! ผมเซียวฉางเฉียนเอง ไม่ได้พบกันนานเลยนะครับ!”
อู๋ตงไห่พูดอย่างไม่สนิทสนมและไม่ห่างเหิน “เซียวฉางเฉียน คุณโทรหาผมมีเรื่องอะไรเหรอ?”
เซียวฉางเฉียนพูดเจือเสียงหัวเราะว่า “ประธานอู๋ คืออย่างนี้ครับ เดี๋ยวก็จะปีใหม่แล้วใช่ไหม? ครอบครัวของเราจึงคิดกันว่าไม่ว่าอย่างไรก็ไม่อาจให้ครอบครัวเย่เฉินผ่านปีใหม่ไปได้อย่างสงบสุข ดังนั้นวันนี้พวกเราจึงวางแผนจะลงมือกับหม่าหลันแม่ยายของเย่เฉินก่อน โดยคิดจะหาคนมาทำอย่างนั้นกับเธอ จากนั้นก็ถ่ายคลิปวิดีโอเผยแพร่ในอินเตอร์เน็ต ทำให้ครอบครัวเย่เฉินเสียหน้า!”
อู๋ตงไห่พลันให้ความสนใจทันที น้ำเสียงจึงสูงขึ้นมาหลายส่วน “โอ้? เซียวฉางเฉียน ฉันฟังไม่ผิดใช่ไหม ครอบครัวของพวกนาย ในที่สุดก็กล้าลงมือกับเย่เฉินเสียที?”
เซียวฉางเฉียนพูดอย่างกระอักกระอ่วนว่า “ประธานอู๋ ก่อนหน้านี้ไม่ได้คิดแผนจะลงมือจริงๆ ดังนั้นจึงไม่ได้เคลื่อนไหวมาตลอด แต่คุณวางใจ! หนนี้พวกเราจะจัดการเรื่องนี้ให้อย่างหมดจดงดงามแน่!”
กล่าวจบ เซียวฉางเฉียนก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเจือความอาฆาตอยู่หลายส่วน “เย่เฉินอยู่ในจินหลิง เหมือนจะได้ยินฉายาว่าเทพมังกรในโลกมนุษย์ ผมอยากจะดูสิว่าหากแม่ยายเขาถูกคนย่ำยี เทพมังกรในโลกมนุษย์อย่างเขานี้จะยังแบกหน้าไว้ได้หรือไม่!”
อู๋ตงไห่ได้ยินเช่นนี้ ก็ยิ้มกล่าวว่า “ไม่เลวๆ! ทำเรื่องนี้ให้เรียบร้อย แล้วฉันจะปฏิบัติกับพวกนายอย่างยุติธรรม”
เซียวฉางเฉียนในใจยินดีขึ้นมา รีบถามอีกว่า “จริงสิ ประธานอู๋ ที่โทรมาหาคุณ อันที่จริงเพราะอยากจะถามคุณว่าพอจะรู้จักเจ้าของเหมืองถ่านหินไหม หาคุณรู้จักล่ะก็ นั่นก็คงจะดีไม่ใช่น้อย หลังรอทางฝั่งผมหาคนมาจัดการหม่าหลันได้แล้ว ก็จะส่งเธอไปไว้ในเหมืองถ่านหินทันที!”