ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 179 งานเลี้ยงอาจารย์เย่（1）

บทที่ 179 งานเลี้ยงอาจารย์เย่（1）
เรื่องที่อาจารย์เย่ต้องการกลั่นยานั้น ตระกูลในเมืองจินหลิงต่างพูดต่อ ๆ กันอย่างกับไฟลามทุ่ง
ผู้นำตระกูลหวังหวังเจิ้งกาง เจ้าของเจินเป่าเก๋อเป่าฟู่กุ้ย เจ้าของเทียนเซียงฟู่ท่านหงห้า ล้วนได้ยินข่าวนี้
ถึงแม้ทั้งสามคนอดใจไม่ได้อยากจะไปหาอาจารย์เย่เพื่อขอยาวิเศษ แต่คนที่กล้าไปเอ่ยปาก คงมีเพียงหวังเจิ้งกางคนเดียวเท่านั้น
หวังเจิ้งกางมีความมั่นใจมาก
ยังไง ตนเองเคยแสดงความจริงใจต่อเย่เฉิน หนำซ้ำยังเคยซื้อคฤหาสน์Tomson Riviera มูลค่ากว่าพันล้านมอบให้เย่เฉิน
ดังนั้น ช่วงบ่ายเขารีบไปหาเย่เฉินที่บ้าน ถือโอกาสที่เย่เฉินอยู่ที่บ้านเพื่อขอยาวิเศษกับเย่เฉินหนึ่งเม็ด
สำหรับเขา เย่เฉินไม่อาจปฏิเสธ
ยังไงเวลานี้ตนเองเป็นคนที่เหมาะที่จะใช้ ถึงแม้ว่าลูกชายกับหลานชายจะโง่ไปหน่อย เลวไปบ้าง แต่ที่ควรอบรมก็อบรมไปหมดแล้ว ตอนนี้เขาเองก็ว่านอนสอนง่ายปรนิบัติอย่างตรงไปตรงมา เม็ดเดียวเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องตระหนี่
หวังเจิ้งกางได้ยินคำตอบยืนยัน จึงโค้งคำนับเย่เฉินสามครั้งสามคราด้วยความตื่นเต้น
ยิ่งมีเงินมากเท่าไหร่ยิ่งกลัวตายมากขึ้นเท่านั้น ยาวิเศษสำหรับพวกเขาแล้ว เปรียบเสมือนยาวิเศษจากแดนสวรรค์ที่ทำให้เกิดใหม่อีกครั้ง ทุกคนอยากที่จะปกป้องร่างกายของตนเอง
ตอบรับคำของหวังเจิ้งกาง รอจนกว่าหวังเจิ้งกางกลับไปแล้ว เย่เฉินหยิบสมุนไพรจำนวนหนึ่งออกมา กลั่นเป็นยาเม็ดจำนวนหนึ่ง
ยาจำนวนนี้ เขาใช้สมุนไพรเพียงหนึ่งในสิบส่วนเท่านั้น ก็สามารถกลั่นออกมาเป็นยาเม็ดลูกกลอนจำนวนสามสิบเม็ด
อีกทั้ง ยาเม็ดครั้งนี้ เป็นเพราะว่าใช้สูตรผสมครบทั้งชุด สมุนไพรจึงมีคุณภาพดีกว่าครั้งก่อนมาก ดังนั้นประสิทธิภาพของยาสูงกว่าเดิมสิบเท่า
ถ้าพูดว่ายาครั้งก่อน สามารถรักษาอาการบาดเจ็บภายในแทบจะได้ทั้งหมด ต่อประสิทธิภาพการรักษาอาการบาดเจ็บภายใน ถ้าอย่างนั้นแล้วยาลูกกลอนครั้งนี้ แทบจะรักษาอาการบาดเจ็บให้หายขาดได้เลย
แม้แต่อาการเจ็บป่วยเรื้อรังมาหลายปีของซือเทียนฉี เพียงแค่กลืนลงไปครึ่งเม็ด ก็สามารถรักษาให้ดีขึ้นได้
หากถูกคนตามไล่ฆ่า จนเกือบจะตายเหลือแค่ลมหายใจเฮือกสุดท้าย กินยานี้เข้าไปก็สามารถมีชีวิตรอดต่อไปได้
หลังจากกลั่นยาเสร็จ เย่เฉินเก็บไว้ให้ตนเอง20เม็ด หยิบออกมา10เม็ด และโทรศัพท์ไปหา ซ่งหวั่นถิง ซือเทียนฉี ฉินกาง หวังเจิ้งจิง บอกข่าวเขากลั่นยาออกมาเสร็จแล้ว คืนนี้จัดงานเลี้ยงที่เทียนเซียงฝู่ของท่านหงห้า เพื่อจัดสรรยาให้กับพวกเขา
ทุกคนได้ยินข่าว ดีใจอย่างยิ่ง
ไม่คิดเลยว่าอาจารย์เย่เป็นเทพมังกรจริง ๆ ! กลั่นยาวิเศษได้รวดเร็วขนาดนี้! ความเร็วพอ ๆ กับการห่อเกี๊ยว!
ถึงช่วงหัวค่ำ ทุกคนมาถึงเทียนเซียงฟู่ก่อนเวลานัด เพื่อต้อนรับการมาถึงของอาจารย์เย่
เย่เฉินทำกับข้าวให้กับเซียวชูหรัน พ่อตา แม่ยาย เสร็จแล้ว พูดกับพวกเขาว่า ตนมีเพื่อนเก่าที่มาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามาหา จึงได้นัดพบกัน จากนั้นก็ออกไปข้างนอก
ถึงประตูทางเข้าเทียนเซียงฝู่แล้ว หวังเจิ้งกาง สองพ่อลูกฉินกาง ซ่งหวั่นถิง และหมอเทวดาซือเทียนฉีกับหลานสาวเขาเฉินเสี่ยวจาว ท่านหงห้าและคนอื่นๆ ต่างมารอต้อนรับเย่ฉินที่ประตูทางเข้าด้วยตนเอง
วันนี้เทียนเซียงฝู่ปิดร้าน เพื่อรับรองเย่เฉินเพียงคนเดียว
พบกับเย่เฉิน สีหน้าของทุกคนดูตื่นเต้น ต่างกุมมือแสดงความเคารพแล้วพูดว่า: “ยินดีต้อนรับอาจารย์เย่”
เย่เฉินกวาดสายตามองดูกลุ่มคนที่มาต้อนรับ ยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า: “พวกคุณมากันเร็วจัง มาถึงตั้งแต่เมื่อไร?”
ซ่งหวั่นถิงยิ้มเล็กน้อยแล้วตอบกลับว่า: “อาจารย์เย่ น้อยครั้งที่ท่านนัดรวมกลุ่มด้วยตนเอง แน่นอนว่าพวกเราต้องมาล่วงหน้า เพื่อเป็นการให้เกียรติ”
เพื่องานร่วมรับประทานอาหารในวันนี้ ซ่งหวั่นถิงแต่งตัวมาเป็นพิเศษ สวมชุดราตรีสีดำสุดหรูหรา เสื้อคลุมผ้าชีฟองทำให้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งอันงดงามของเธอ และไม่โป๊จนเกินงาม แต่กลับมีเสน่ห์เย้ายวน บวกกับลักษณะใบหน้าซ่งหวั่นถิงสมส่วนงดงาม ขับให้บุคลิกของเธอดูสมบูรณ์แบบโดดเด่นไร้ที่ติ
…..