ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 292

บทที่ 292
ในขณะเดียวกัน เซียวอี้เชียนที่ถูกเย่เฉินทำลายเจ้าโลกไป ก็กำลังรอสายจากเกาเจี้ยนจูนโทรมา
ตั้งแต่หน้าประตูจี้ซื่อถังของซือเทียนฉีเมื่อคืน หลังจากเห็นสองพ่อลูกกำลังจะเอาน้ำมันมาจุดใส่จี้ซื่อถัง เขาก็รู้ได้ว่า ตนเองได้มี คนโง่ ไว้ให้ใช้งานแล้ว
เดิมทีเขาคิดว่า ค่อยๆ หลอกล่อพวกเขาไปก่อน แล้วโน้มน้าวให้พวกเขาลงมือกับซือเทียนฉี แล้วตนเองค่อยใช้ยาปลอมที่ตนเอง
เตรียมมา ไปสลับสับเปลี่ยนกับยาจริงของซือเทียนฉี
พอได้ยาของจริงจากซือเทียนฉีมาแล้ว เจ้าโลกที่เสื่อสมรรถภาพไปของตนเอง ก็จะสามารถกลับมาผงาดได้ดังเดิม
แต่ว่า นัดกันไว้แล้วว่าวันนี้จะติดต่อกลับมา แต่ไอ้พวกนั้นก็ยังไม่โทรหาเขาเสียที ทำให้เขาเริ่มร้อนใจ
เขาไม่รู้จักชื่อของเกาเจี้ยนจูน ดังนั้นเขาก็เลยโทรกลับไปยังเบอร์ที่เขาทิ้งไว้ให้ แต่ว่าจะโทรไปกี่ครั้ง ก็โทรไม่ติด
ยิ่งโทรไม่ติด เซียวอี้เชียนก็ยิ่งร้อนรน
นายหญิงใหญ่เซียว เซียวฉางเฉียนและภรรยาเฉียนหงเย่น ลูกสาวเซียวเวยเวยพร้อมทั้งลูกชายเซียวไห่หลง ทั้งบ้าน5คนก็รอกันอยู่ด้านข้าง ค่อยๆ มองเซียวอี้เชียนที่นั่งบนเก้าอี้อย่างระวัง
“บัดซบ！ไอ้สวะนั่น มันหลอกผมเข้าให้แล้ว！ ไม่รักษาคำพูดเอาเสียเลย！”
เมื่อโทรหาเกาเจี้ยนจูนอีกครั้ง ก็พบว่าเบอร์เขานั้นก็ยังโทรไม่ติด เซียวอี้เชียนก็หน้านิ่ง
ตอนนี้เขาแทบจะระเบิด ถ้าไม่มีพลังของความเป็นชาย ก็เป็นเหมือนกับขันทีคนหนึ่งที่ยังมีชีวิตอยู่ ดังนั้น เขาจึงจำเป็นต้องเอายาวิเศษณ์ของซือเทียนฉีมาให้ได้
แต่ว่า เขาก็รู้พื้นเพของซือเทียนฉีดี ไม่กล้าไปหาเรื่องกับซือเทียนฉี
เซียวเวยเวยเห็นว่าเขาร้อนรนขึ้นเรื่อยๆ ก็เลยเข้าไปถามว่า “ที่รักคะ เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า? โทรหาใครหรือ? ถึงได้ร้อนรนเช่นนี้”
เซียวอี้เชียนก็พูดหน้าบึ้งว่า “โทรหาไอ้บัดซบที่ไม่รู้จักชื่อคนหนึ่ง แม่ง”
ทุกคนก้มองหน้ากัน โดยไม่รู้ว่าทำไมเซียวอี้เชียนต้องโทรหาคนที่ไม่รู้จักชื่อทำไมตั้งหลายครั้ง
ในตอนนี้ เซียวไห่หลงก็ได้รัยข้อความจากวีแชท พอเปิดดู เป็นกลุ่มใหญ่ลูกผู้ดีเพลย์บอยแห่งเมืองจินหลิง ในกลุ่มได้แท็กทุกคน เป็นข้อความว่า “เกาจวิ้นเว่ยและพ่อเกาเจี้ยนจูนได้หายตัวไป ตระกูลเกาได้ประกาศให้5ล้านสำหรับผู้ที่รู้เบาะแส ถ้าทุกคนมีเบาะแสละก็ ก็สามารถไปรับรางวัล แล้วเอาเงินมาชวนทุกคนดื่มฉลองกัน！”
จากนั้น ก็ยังส่งรูปมาอีกสองรูป
เซียวไห่หลงก็อึ้งจนบ่นพึมพำคนเดียว “เกาจวิ้นเว่ยและเกาเจี้ยนจูนสองพ่อลูก หายตัวไปได้อย่างไรกัน?”
เซียวเวยเวยก็ถามอย่างตกใจว่า “พี่คะ สองวันก่อนเกาจวิ้นเว่ยถูกเย่เฉินโยนลงมาจากตึกโรงพยาบาล จนขาเป๋ไปแล้วไม่ใช่หรือคะ?”
“ก็ใช่น่ะสิ” เซียวไห่หลงกล่าว “แต่วันนี้ได้หายตัวไปแล้ว….”
เซียวอี้เชียนได้ยินดังนั้น ก็รีบปะติดปะต่อเรื่องที่มีสองพ่อลูกถือน้ำมันมาเมื่อคืน แล้วรีบถามว่า “เมื่อครู่ที่นายบอกว่าเกาจวิ้นเว่ย คือใครหรือ? มีรูปไหม?”
“มี” เซียวไห่หลงรีบยื่นโทรศัพท์ให้เขา แล้วพูดว่า “ประธานเซียวเชิญดูเลยครับ พวกเขาสองพ่อลูกนี่แหละ วันนี้ได้หายตัวไปแล้ว”
พอเซียวอี้เชียนได้เห็นรูปของสองพ่อลูกนั้น ก็ตกใจจนสบถออกมาว่า “เชี้ย！”
แม่ง！
นี่มันเกิดอะไรขึ้น？！
นัดกันไว้แล้วว่า วันนี้จะไปจัดการซือเทียนฉีด้วยกัน สุดท้ายไอ้สองพ่อลูกหน้าโง่นี้ ก็ได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยงั้นหรือ？！
หรือว่า…..หรือว่าจะเป็นฝีมือของไอ้เย่เฉินนั่น？！
————