เมื่อขบวนรถของ เฟย เสวี่ยปิน ขับเข้าไปในบรู๊คลิน มันดึงดูดความสนใจของวัยรุ่นข้างถนนหลายคนจริงๆ
ในบรู๊คลิน มีเพียงแก๊งคนโตเท่านั้นที่สามารถซื้อรถโรลส์-รอยซ์ได้ แต่ป้ายทะเบียนรถโรลส์-รอยซ์ของพี่น้องคนโตเหล่านั้นได้รับการท่องโดยสมาชิกแก๊งในท้องที่มานานแล้ว ดังนั้นจึงสามารถเห็นได้อย่างรวดเร็วว่ารถเหล่านี้เป็นของต่างถิ่น
สมาชิกแก๊งบางคนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกคดเมื่อเห็นทีมนี้
อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายมีรถหกคัน ความมีเหตุมีผลจึงทำให้พวกเขาดูมัน
ในขณะนี้ เฟย เสวี่ยปิน ในรถก็ได้รับข้อความ
คราวนี้ อีกฝ่ายเปลี่ยนหมายเลขและส่งเนื้อหา: “ไปที่ นอร์ธ บรู๊คลิน วาร์ตัน โมเต็ล”
โมเทลเป็นโรงแรมด่วนต่ำสุดในอเมริกา
มีห้องที่แย่ที่สุด ตำแหน่งที่แย่ที่สุด การจัดการที่แย่ที่สุด และการรักษาที่แย่ที่สุด
คุณไม่จำเป็นต้องมีเอกสารใดๆ ในการลงทะเบียนในโรงแรม จอดรถของคุณไว้ที่ประตู เดินเข้าและมอบเงินสดให้เจ้าของ คุณจะได้กุญแจห้อง ไม่ต้องแสดงเอกสารใดๆ ตลอด กระบวนการ.
เจ้านายยังถือคติว่า มีอีกอย่างหนึ่งที่แย่กว่าที่น้อยกว่า 1 อย่าง เขาแค่เก็บเงิน ขี้เกียจเกินไปที่จะถามถึงตัวตนของแขก และเขาไม่อยากแม้แต่จะมองแขกอีกต่อไป ดังนั้น เพื่อไม่ให้เกิดปัญหา
จึงเป็นที่รวมของผู้ลี้ภัย ลูกค้า และผู้ติดยาเสพติด
เฟย เสวี่ยปิน ไม่ได้คาดหวังว่าอีกฝ่ายจะตั้งสถานที่นั้นไว้ในสถานที่ดังกล่าว ก่อนอื่น เขาส่งหมายเลขโทรศัพท์มือถือของอีกฝ่ายหนึ่งไปยังทีมข่าวกรองโดยหวังว่าอีกฝ่ายหนึ่งจะค้นหาตำแหน่งของบุคคลนั้นได้
อย่างไรก็ตาม ข้อมูลที่ทีมข่าวกรองกลับมาคืออีกฝ่ายโทรศัพท์ถูกปิดตัวลงอีกครั้ง
เนื่องจากเป็นตัวเลขใหม่ ไม่มีทางเตรียมตัวล่วงหน้า การวางตำแหน่งจึงล้มเหลวอีกครั้ง
ความล้มเหลวในการค้นหาหมายความว่า เฟย เสวี่ยปิน สามารถไปที่โมเต็ลตามคำขอของอีกฝ่ายหนึ่งเท่านั้น
แม้ว่าในใจเขาจะไม่เต็มใจ แต่เขาทำได้แค่กัดฟันแล้วไป
และโมเต็ลแห่งนี้ก็ตั้งอยู่ริมทางเหนือของบรู๊คลิน
ทันทีที่ขบวนรถมาถึงประตูโรงแรม ก็เห็นสตรีนุ่งน้อยห่มน้อย เจ็ดหรือแปดคนยืนอยู่ที่ประตู สตรีเหล่านี้โบกมือเมื่อเห็นชายคนหนึ่งกำลังขับรถอยู่ และชายผู้ขับก็จะหยุดอยู่ข้างๆ ทันที แล้วลดระดับหน้าต่างรถลงเพื่อ “สื่อสาร” กับพวกเขา ประโยคเนื้อหาของการแลกเปลี่ยนไม่มีอะไรมากไปกว่าประเภทของบริการและค่าตอบแทนที่ต้องการ
ถ้ามันเรียบร้อย ผู้หญิงจะเข้าไปในห้องนักบินของชายคนนั้น หรือไปที่ห้องเช่ากับผู้ชายคนนั้น และทำธุรกิจสกปรกด้วยกัน
เฟย เสวี่ยปิน ขมวดคิ้วด้วยความขยะแขยงขณะที่เขามองไปที่สภาพแวดล้อมโดยรอบ
ในเวลานี้ สาวข้างถนนหลายคนค้นพบขบวนรถของพวกเขาด้วย และบางคนก็ค่อนข้างตระหนักในตนเองว่ารู้ว่าโสเภณีอย่างพวกเธอที่จ่ายครั้งละสิบเหรียญจะไม่สามารถเอาชนะใจเจ้าของรถโรลส์-รอยซ์ได้ .
แต่ก็มีผู้หญิงบางคนที่ติดยาและมาที่โรลส์-รอยซ์อย่างมั่นใจแล้วเคาะหน้าต่างและเกาหัวอยู่ตลอดเวลา
อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าพวกเขาจะชนอย่างไร คนขับรถของโรลส์-รอยซ์ที่อยู่ด้านหน้าก็ไม่เปิดหน้าต่าง
ดังนั้น หลายคนจึงเคาะหน้าต่างที่อยู่ติดกัน ไปจนถึงรถที่เฟย เสวี่ยปินอยู่
ผ่านหน้าต่าง เฟย เสวี่ยปิน มองไปที่ผู้หญิงผอมเหล่านี้ที่มีฟันผุและแม้กระทั่งการสูญเสียฟันอย่างรุนแรงในวัยเด็ก ราวกับว่าเขาได้เห็นผี เขาสาปแช่งในรถ “นี่มันอะไรกันเนี่ย อึ! และเก็บให้ห่างจากรถของฉัน!”
บอดี้การ์ดของนักบินผู้ช่วยหันกลับมาและอธิบายว่า “ท่านอาจารย์ ผู้หญิงเหล่านี้เป็นแบบนี้ เราไม่จำเป็นต้องสนใจเธอ พวกเขาจะออกไปโดยไม่เคาะหน้าต่าง”
หลังจากพูด เขาเสริมว่า: “คุณเคยเห็นเข็มฉีดยาที่ใช้แล้วทิ้งจำนวนมากที่ทิ้งอยู่ริมถนนหรือไม่? พวกเขาทั้งหมดถูกใช้โดยผู้หญิงเหล่านี้ แต่ละคนเป็นคนติดยา ทุกวันพวกเขาพึ่งพาถนนเพื่อหาเงินมากิน ซื้อของเถื่อน หลายคนเป็นเอดส์ เราไม่ควรเปิดหน้าต่างเพื่อความปลอดภัย”
“ไอ้เวร!” เฟยเสวี่ยปินรู้สึกคลื่นไส้และดุอย่างโกรธจัด: “มันน่ารังเกียจจริงๆ!”
โชคดีที่ผู้หญิงไม่พันกัน เมื่อเห็นว่าไม่มีใครเปิดหน้าต่างออก พวกเธอทั้งหมดก็กลับมาที่ริมถนนและมองหาเป้าหมายอื่นต่อไป
ในเวลานี้ โทรศัพท์มือถือของ เฟย เสวี่ยปิน ก็ดังขึ้นอีกครั้ง
เขารีบมองลงมาและเห็นว่าคราวนี้เป็นข้อความจากหมายเลขใหม่ที่ไม่คุ้นเคยและข้อความในข้อความคือ: “คุณเห็นหญิงผมบลอนด์ที่อยู่ข้างถนนที่ฟันหน้าหายไปสองซี่? คุณ ลงจากรถแล้วเดินไปที่ เธอใส่ปลอกคอไว้พันดอลลาร์ เธอจะให้บางอย่างแก่คุณ คนของฉันกำลังเฝ้าดูคุณอยู่ อย่าเล่นกลใดๆ มิฉะนั้น ให้รอเก็บร่างลูกชายของคุณซะ!”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4165 Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
บทที่ 4167 Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
