แต่ถ้ามันเบาเกินไป มันไม่ตรงกับที่สัตว์ร้ายตัวนี้ทำ ดังนั้นเย่เฉินจะโทษตัวเองอีกครั้งแน่นอน…
และเขาไม่กล้าพูดว่าทั้งหมดนี้จะถูกส่งไปยังกฎหมายเพื่อการพิจารณาคดีอย่างยุติธรรมแม้ว่าการพิจารณาคดีอย่างยุติธรรมจะช่วยชีวิตของ ห่าวหยาง ได้อย่างแน่นอน แต่ก็ต้องมาพร้อมกับการเปิดเผยการกระทำทั้งหมดของเขาอย่างละเอียด
เมื่อถึงเวลานั้น ชื่อเสียงของตระกูลเฟยจะลดลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และพวกเขาจะกลายเป็นเป้าหมายของทุกคนในสหรัฐอเมริกา
ดังนั้นสำหรับเฟยซานไห่ ไม่ว่าเขาจะเลือกอย่างไร มีราคาที่ทนไม่ได้…
เมื่อเห็นความลังเลใจของเขา เย่เฉินก็พูดอย่างเย็นชาว่า “ถ้าคุณพูดไม่ได้ก็ไม่ต้องพูด”
ทันทีที่เขามองไปที่ เฟย เจี้ยนจง และถามอย่างเย็นชา: “คุณเป็นหัวหน้าครอบครัวเฟย คนก่อน และคุณยังมีประสบการณ์ด้วย ให้ฉันถามคุณว่าคุณคิดว่าเรื่องนี้ควรจัดการอย่างไร”
เฟย เจี้ยนจง อยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกในเวลานี้
เขาและเฟยซานไห่มีแนวคิดเดียวกันโดยพื้นฐานแล้ว
สำหรับเฟย ห่าวหยาง เขาไม่สามารถถูกฆ่าหรือรอดชีวิตได้ และในขณะเดียวกัน เขาก็ไม่สามารถเปิดเผยต่อสาธารณะได้
สำหรับชื่อเสียงของตระกูลเฟย เขามองมันมากกว่าใคร ๆ ท้ายที่สุด ครอบครัวนี้ใหญ่โตโดยเขาและมันเป็นงานหนักทั้งหมดของเขา
ดังนั้น หลังจากที่คิดเกี่ยวกับมันแล้ว เขาก็พูดได้เพียงว่า: “คุณเย่ ครอบครัวของฉันโชคร้ายจริงๆ ที่มีสัตว์ร้ายแบบนี้… ฉันยินดีจะจ่ายเงิน 1 หมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐฯ เพื่อชดเชยครอบครัวของเหยื่อทั้งหมด ส่วนสัตว์ร้ายนั้น ฉันถ้าอาจารย์หยวนหักขาและมือของเขาและขังเขาไว้ที่บ้านตลอดชีวิตของเขา เขาจะถูกเลี้ยงเป็นสุนัขและเขาจะไม่สามารถออกจากบ้านได้ครึ่งก้าว ในชีวิตของเขา…”
เย่เฉินเย้ยหยัน: “ทำไม เจ้ายังต้องการให้เขามีชีวิตอยู่อีกหรือ?”
เมื่อเห็นท่าทางขี้เล่นของ เย่เฉิน เฟย เจี้ยนจง ก็ตื่นตระหนก!
ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักว่าเขาทำผิดพลาดร้ายแรงมาก
เขาอดไม่ได้ที่จะใส่ร้ายในหัวใจของเขา: “ฉันโง่จริงๆ … เย่เฉินต่อสู้มากเพื่อกิจการของ ห่าวหยาง ซึ่งเพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าเขาไม่สามารถปล่อยให้ ห่าวหยาง มีชีวิตอยู่ได้ เขาต้องฆ่าเขา ถึงฆ่าผู้คน แต่ฉันแค่อยากจะช่วยชีวิตสัตว์ร้ายตัวนั้น โง่จริงๆ!”
“เย่เฉินจงใจถามฉันว่าจะทำอย่างไรในตอนนี้ เขาต้องให้โอกาสฉันได้เห็นตำแหน่งของฉัน แต่คำตอบของฉันในตอนนี้คงทำให้เขาไม่พอใจอย่างยิ่ง…”
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็ตื่นตระหนกในใจ และโพล่งออกมาทันที: “คุณเย่ ฉันคิดอย่างรอบคอบแล้ว ห่าวหยางเป็นสัตว์ร้ายที่ทำชั่วมากเกินไป และพระเจ้าไม่สามารถทนได้! ถ้าเขาไม่ตาย ฉันขอโทษสำหรับเด็กผู้หญิงไร้เดียงสาที่เสียชีวิตในมือของเขาอย่างน่าสลดใจดังนั้นฉันคิดว่าเขาควรได้รับอนุญาตให้ขอโทษความตาย!”
ทันทีที่ เฟย เจี้ยนจง พูดคำเหล่านี้ เฟย เสวี่ยปิน ก็กังวลและโพล่งออกมา: “คุณกำลังพูดถึงอะไร คุณเป็นอมตะ? ห่าวหยาง เป็นหลานชายของคุณ! และเขาเป็นหลานชายคนโตของลูกชายคนโตและหลานชายคนโต! เจ้าจะตายในอนาคต ข้าอยากจะทุบธงให้เจ้า! เจ้าปล่อยให้เขาขอโทษด้วยความตาย เจ้ามีเจตนาอะไร!”
เฟย เสวี่ยปิน กังวลมากที่สุดเกี่ยวกับชีวิตและความตายของ เฟย ห่าวหยาง เพราะนั่นคือลูกชายของเขา เขาโกรธมากเมื่อได้ยินสิ่งที่นายเฟย พูด และเขาก็เสียสติไปแล้ว
แต่พ่อของเขา เฟย ซานไห่ ไม่คิดอย่างนั้น
เฟยซานไห่ยังได้ค้นพบความตั้งใจของเย่เฉินในการทำเช่นนี้
เขารู้ว่าเย่เฉินไม่มีวันปล่อยเฟยห่าวหยางไปและเขาก็ตัดสินใจที่จะฆ่าเขา เหตุผลที่เขาถามครอบครัวของเฟยนั้นไม่มีอะไรมากไปกว่าการฆ่าคน!
ช่วงนี้ความปลอดภัยของตระกูลเฟย เป็นปัญหา ถ้ายังนึกถึงเบี้ยประกัน ห่าวหยาง ก็ไร้เดียงสาเกินไป!
ดังนั้นเขาจึงรีบพูดกับเย่เฉินด้วยความเคารพว่า “คุณเย่ ฉันคิดว่า…”
“คุณไม่จำเป็นต้องคิดอย่างนั้น!” เย่เฉินขัดจังหวะเขาโดยไม่รอให้เขาพูดจบ และพูดอย่างเย็นชาว่า “โอกาสเดียวที่คนคนหนึ่งจะแสดงความคิดเห็น ความคิดเห็นของคุณได้รับการแสดงแล้ว”
หลังจากนั้นเขามองไปที่ เฟย เค็กซิน และถามเบา ๆ “คุณเฟย คุณคิดอย่างไร”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4286 คุณจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร?
บทที่ 4288 เปิดเผยสิ่งที่เขาทำต่อสาธารณะทันที
