ดังนั้นเมื่อ เฟย เค็กซิน เข้ามาที่ประตูพวกเขาจำเขาได้ในทันที
หลังจากเข้าประตู เฟย เค็กซิน พูดกับชายชราอย่างสุภาพมาก: “คุณอัน ฉัน เฟย เค็กซิน จากตระกูลเฟย ครั้งนี้ฉันถูกขอให้ อิงกง มาช่วย อิงกง กล่าวว่าคุณสามารถโทรติดต่อผู้ใต้บังคับบัญชาได้ ให้กำลังใจ สนับสนุนหลังจากยืนยันสถานที่ที่ปลอดภัยอย่างสมบูรณ์ แล้วฉันจะจัดให้บุคลากรพาคุณไปตลอดทาง”
ไคเฟิง ถามด้วยความประหลาดใจ: “คุณเฟย ใครคือผู้อุปถัมภ์ที่คุณกำลังพูดถึง?! เป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยเราไว้เมื่อกี้นี้เองหรือ?”
เฟย เค็กซิน พยักหน้าและพูดว่า “ใช่มันเป็นเขา”
เฟยเค็กซิน พูดอีกครั้ง: “ปู่ของฉันขอให้ฉันมาช่วยจัดการกับที่เกิดเหตุ ฉันก็เลยพาคนมาโดยด่วน ตอนนี้เมื่อจัดการกับข้างนอกแล้ว คุณก็เตรียมตัวออกไปได้แล้ว”
นายอันพูดด้วยน้ำเสียงที่สุภาพมาก: “สาวน้อย ฉันอยากจะลองถามดูว่าใครเป็นผู้มีพระคุณคนนี้ เขาเป็นผู้กอบกู้ครอบครัวของเราที่มีคนมากกว่าสิบคน เราต้องการหาโอกาสที่จะตอบแทนสิ่งนี้ น้ำใจ. !”
เฟย เค็กซิน กล่าวว่า: “คุณอัน เพื่อบอกความจริงกับคุณปู่ของฉันก็มีการสร้างใหม่สำหรับฉันเช่นกันเมื่อปู่ของฉัน และฉันอยู่ที่ หัวเซีย ลุงของฉันใช้โอกาสนี้รับตำแหน่งหัวหน้าของ ครอบครัว และใช้เงินเป็นจำนวนมากเพื่อฆ่าฉันและปู่ของฉัน มันคือ อิงกง ที่ช่วยเราและปกป้องเราอย่างใกล้ชิด และในที่สุดเขาก็ช่วยเรากลับมาที่นิวยอร์กและควบคุมครอบครัวเฟย อีกครั้ง.. .”
หลังจากพูด เฟย เค็กซิน มองไปที่ นายอัน และพูดอย่างจริงจังว่า: “คุณอัน ผู้มีอุปการคุณแข็งแกร่งมาก และเขาเป็นคนที่ต่ำมากเขาขอให้ฉันบอกคุณว่าเขาไม่ชอบที่จะสังเกตเห็น ชีวิตของเขา ดังนั้นฉันขอเตือนคุณอย่างจริงจังว่าอย่าพยายามตรวจสอบตัวตนของเขา มิฉะนั้น คุณจะตกอยู่ในความเสี่ยงเอง!”
เมื่อเฒ่าอันได้ยินสิ่งนี้ สีหน้าของเขาก็ผิดหวังอย่างมาก
เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: “พ่อของฉันช่วยชีวิตครอบครัวของเราและช่วยเราค้นหาคนทรยศที่ซ่อนอยู่ในครอบครัว ด้วยความกรุณาอันยิ่งใหญ่ เขาจะให้โอกาสเราขอบคุณและตอบแทนน้ำใจของเขาด้วยตนเอง … …”
เฟยเค็กซิน โบกมือและพูดอย่างเคร่งขรึม: “คุณอัน ไม่ต้องพูดอีกต่อไปผู้มีพระคุณของฉันได้ช่วยเหลือผู้คนนับไม่ถ้วน และช่วยชีวิตผู้คนนับไม่ถ้วนไม่ต้องพูดถึงว่าคุณเป็นหนี้บุญคุณเขา ปู่ของฉันและฉันก็เป็นอย่างลึกซึ้ง ได้รับพรจากเขาและเรากำลังมองหาโอกาสตอบแทน และด้วยเหตุนี้ฉันจึงมาปรากฏตัวที่นี่ในวันนี้ดังนั้นหากพวกคุณทุกคนต้องการตอบแทนน้ำใจของผู้มีพระคุณจริงๆ คุณมีโอกาสในอนาคตอย่างแน่นอนและ คุณไม่ต้องรีบร้อน”
ชายชราอัน พยักหน้าเบา ๆ และป้องมือของเขา: “ขอบคุณคุณเฟย สำหรับประเด็นนี้ชายชราคนนี้เข้าใจหากมีโอกาสโปรดขอให้ นางสาวเฟย ถ่ายทอดให้ชายชราในนามของชายชรา ถ้ามนุษย์ต้องการความต้องการใดๆ ในอนาคต อย่าได้กล้าปฏิเสธ!”
เฟย เค็กซิน กล่าวว่า: “ตกลงฉันจะถ่ายทอดคำพูดของคุณไปยัง อิงกง”
หลังจากนั้น เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมายื่นให้นายอัน แล้วพูดว่า “ในห้องไม่มีสัญญาณ และฉันขอให้นายอันเดินไปที่ประตูแล้วโทรหาทีมคุ้มกันของอัน”
ทันทีที่ เฟย เค็กซิน พูดจบ โทรศัพท์มือถือสีชมพูก็สว่างขึ้นท่ามกลางกองข้าวของของครอบครัวอัน บนโต๊ะกาแฟ ราวกับว่ามันได้รับแรงผลักดัน
เมื่อเห็นสิ่งนี้ อันไคเฟิง รีบหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาขึ้นมา หลังจากปลดล็อกแล้ว เขาก็อุทานว่า “โทรศัพท์มือถือมีสัญญาณ เกิดอะไรขึ้น!
นายอันขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดอย่างเย็นชาว่า “เราไม่ได้แตะต้องทุกอย่างที่นี่ คาดว่าอุปกรณ์ป้องกันจะอยู่ที่ หลี่ฉิน เสมอ หลังจากที่เธอออกไป สัญญาณก็กลับคืนมา”
อันไคเฟิง อุทานออกมาโดยไม่รู้ตัว: “…โชคดีที่เธอนำอุปกรณ์ป้องกันมาด้วย หากเป็นระเบิด ผลที่ตามมาจะเป็นหายนะ…”
อัน โหย่วโหย่ว กล่าวว่า “น้องชายคนที่สอง ถ้าพี่สะใภ้คนที่สามมีระเบิดบนร่างของเธอ มันจะเป็นเรื่องยากที่จะผ่านจุดตรวจความปลอดภัยที่สนามบิน”
อันไคเฟิงหัวเราะเยาะตัวเอง: “นี่คือ…”
หลังจากนั้น เขาพูดกับชายชราว่า “พ่อครับ ให้ผมโทรไปจัดการให้ใครมาดีกว่า รีบกลับไปที่ลอสแองเจลิสกันเถอะ!”
นายอันส่ายหัวและกล่าวว่า “อย่ากลับไปที่ลอสแองเจลิส กลับไปที่อาคารอันบัง!”
“ตึกอันปัง?!” อันไคเฟิงถามด้วยหน้าตาแปลกใจ: “พ่อคับ ไปตึกอันปังกันแบบครอบครัวกันไหม ที่นั่นมีความปลอดภัยไม่เพียงพอเหรอ?”
ชายชราพูดอย่างเด็ดขาด: “อาคารพี่สาวของคุณ ที่นั่นปลอดภัยที่สุด!”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4406 เย่เฉินประสบปัญหาอีกครั้ง
บทที่ 4408 มองไม่เห็นเงาของโรคอัลไซเมอร์เลย
