ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 525

บมที่ 525
“โอ้โห!”
พออู๋ซินได้ยินแบบนั้น ก็ถึงกับร้องออกมา พร้อมกับถามขึ้น : “ไม่นึกเลยว่าหงห้าจะกล้าสักคำนี้ลงบนหน้าผากลูกคนเดียวของหลิวกว่าง?แบบนี้มันก็เป็นความแค้นที่อยู่ร่วมชาติกันไม่ได้เลยนะ!”
“ใช่นะสิ “อู๋ตงไห่หัวเราะออกมา :” พ่อว่า สองคนพ่อลูกหลิวกว่างตอนนอนคงฝันว่าอยากฆ่าหงห้า จนแทบอยากจะฉีกเนื้อออกเป็นชิ้นๆ เลยล่ะ!”
พออู๋ซินฟังแบบนั้น ก็อดถามขึ้นไม่ได้: “พ่อ ในเมื่อท่านรู้ว่าทั้งสองคนบาดหมางกันอยู่ แล้วทำไมยังเชิญพวกเขามาร่วมงานอีก?”
อู๋ตงไห่หัวเราะ: “แกไม่คิดว่าหลิวกว่างจะเป็นหมากที่เราหลอกใช้ได้เหรอ?หมาที่อยากกัดคน แต่กลับไม่กล้าที่จะอ้าปากออกมา เพราะสิ่งที่เขาขาดก็คือคนที่คอยช่วยอยู่ข้างหลัง คนที่สามารถทำให้เขากล้าที่จะอ้าปากกัดคนได้”
อู๋ซินพูดขึ้น : “พ่อ ถ้าหากท่านคิดอยากจะหลอกใช้หลิวกว่างผู้นี้ แล้วทำไมท่านถึงได้จัดงานอยู่ที่เทียนเซียงฝู่?เพราะเขากับหงห้าไม่ถูกกัน แบบนี้มันก็ยิ่งทำให้ยากขึ้นไม่ใช่เหรอ?”
อู๋ตงไห่หันไปมองอู๋ซินด้วยสายตาที่มีบางอย่างอยู่ภายใน: “หลิวกว่างกับหงห้าล้วนแต่เป็นหมา สิ่งเดียวที่ต่างกันก็คือ หลิวกว่างเป็นหมาที่ไม่มีนาย ส่วนหงห้านั้นมีตระกูลซ่งคอยให้ท้าย”
อู๋ซินพยักหน้า แล้วถามต่อ: “แล้วยังไง?พ่อ ทำแบบนี้มันจะมีประโยชน์อะไร?”
อู๋ตงไห่พูดขึ้น: “แกต้องการแต่งกับซ่งหวั่นถิง แกก็ควรจะมีอำนาจในจินหลิง ตอนนี้พวกตระกูลผู้ดีในจินหลิงถึงจะไว้หน้าพวกเรา แต่ก็ไม่ได้มองว่าเราเป็นนาย แต่มองว่าตระกูลซ่งเป็นนาย ดังนั้น พวกเราจะต้องขยายอำนาจในจินหลิง”
เขาพูดต่อ : “อำนาจมีสองอย่าง แบบแรกคือด้านบน แบบที่สองคือด้านมืด ด้านบนนั้นก็คือพวกที่ไม่ใช่ตระกูลหลิวกับหงห้า ที่ทำธุรกิจอย่างถูกกฎหมาย แต่ด้านมืดนั้น พวกเราไม่สามารถรับมือหงห้าได้ ดังนั้นจึงควรเลี้ยงหมาอีกตัวเอาไว้ต่อกรกับหงห้า ดังนั้น ตระกูลหลิวคือตัวเลือกที่เหมาะสมที่สุด”
อู๋ตงไห่หันไปมองอู๋ซิน แล้วพูดกำชับอย่างเข้มงวด: “ต่อไปแกจะเป็นคนรับตำแหน่งสือทอดตระกูลอู๋ ดังนั้นต้องพยายามรวบรวมอำนาจ ทำไมพ่อถึงเชิญหลิวกว่างมาที่เทียนเซียงฝู่งนะเหรอ?”
“อันแรกคือ พ่อต้องการให้หลิวกว่างเซอร์ไพรส์ ที่คนอย่างเขาที่ไม่มีใครคอยหนุน ยังมีคนอย่างเราเชิญมากินข้าวด้วย”
“ส่วนอีกอันหนึ่งคือ พ่ออยากให้หลิวกว่างรู้สึกอาย อายที่เขาไม่มีคนคอยหนุนหลัง พอเจอกับศัตรูอย่างหงห้า เขากลับทำอะไรไม่ได้เลย ทำได้แค่เพียงอดทน ขอแค่ให้เขารู้สึกแบบนี้ ถึงจะทำให้เขารู้สึกอยากแก้แค้นมากๆ !พอถึงตอนนั้น พ่อก็จะทำเป็นคนใจกว้าง ให้โอกาสเขาครั้งหนึ่ง เพื่อให้เขามาเป็นสุนัขรับใช้ และก็ให้โอกาสที่จะได้แก้แค้น เขาจะต้องเห็นแก่บุญคุณของเราแน่นอน แล้วก็หาทางรับมือกับหงห้าได้”
“ถ้าหากว่าหงห้าล้มแล้ว อย่างนั้นเขาก็จะกลายเป็นตระกูลที่มีอิทธิพลในจินหลิง ถ้าเป็นแบบนั้น ก็จะกลายเป็นอำนาจของตระกูลอู๋ของเราด้วย เข้าใจหรือยัง?”
หลังจากที่ฟังจบ อู๋ซินถึงกลับอ้าปากค้าง!
เขารู้สึกทึ่งมากเลยพูดขึ้น: “พ่อ แผนการครั้งนี้เฉียบมาก!ถ้าเป็นแบบนี้ละก็ หลิวกว่างก็จะเชื่อฟังเรา เชื่อฟังตระกูลของเรา!ต่อไปถ้าตระกูลเราจะเข้ามาในจินหลิง หลิวหว่างก็จะเป็นคนนำทางและเป็นสะพานให้เรา!”
อู่ตงไห่พูดขึ้นอย่างชื่นชม: “ไม่เลว มีเพียงเท่านี้ ต่อไปจินหลิงถึงจะกลายเป็นฝั่งของเราได้อย่างถาวร”
อู๋ซินรู้สึกยกย่องพ่อตัวเองมา พร้อมกับพูดขึ้น: “ไม่รู้ว่าตอนไหนผมถึงจะมีความคิดได้หนึ่งส่วนสิบของพ่อ……”
อู๋ตงไห่ยิ้มแล้วพูดขึ้น : “ตอนนี้แกก็เหมือนพ่อตอนหนุ่มๆ แล้ว สิ่งที่ต้องทำให้มากในตอนนี้คือสั่งสมความรู้ ความคิด และต้องนิ่งให้มากๆ อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป!”
อู๋ซินได้ฟังสิ่งที่เขาสอนแล้วจึงพูดขึ้น : “พ่อ ผมเข้าใจแล้ว!”
“อืม “อู๋ตงไห่พยักหน้าอย่างพอใจ แล้วพูดขึ้น:” ดังนั้นก็กลับมาที่เรื่องของซ่งหวั่นถิง แกต้องอดทนให้มาก พยายามสงบสติ เหมือนการมอมเมา ให้ซ่งหวั่นถิงมาทางเราให้ได้!”
อู๋ซินทำสีหน้ามั่นใจ แล้วก้มหน้าพูดขึ้น: “พ่อ ผมเข้าใจแล้ว!ผมจะไม่มีทางทำให้พ่อผิดหวัง!”
พอเสียงจบลง รถก็มาถึงประตูทางเข้าเทียนเซียงฝู่พอดี
———-

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

อ่านนิยาย ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน เย่เฉินเป็นเขยแต่งเข้าบ้านหญิงที่ใครๆก็ดูถูกเหยียดหยาม แต่ไม่มีใครรู้ว่าฐานะแท้จริงของเขาเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลอันดับต้นๆ พวกที่เคยดูถูกเขาสุดท้ายก็ต้องคุกเข่าต่อหน้าเขาและเรียกเขาด้วยความเกรงกลัวว่าท่านชาย!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset