ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 809

เมื่อเซ่เหวินหรูได้ยินว่าคนนี้คือลุงวี เขาก็รีบเก็บใบหน้าที่หยิ่งผยองที่เขาเพิ่งทำต่อเซียวฉางควน
เพราะตอนที่เขายังเรียนอยู่ที่เมืองจินหลิงในวัยเด็ก เขารู้ว่าตระกูลซ่งแข็งแกร่งมาก และเขาก็รู้ว่าตระกูลซ่งเป็นตระกูลที่แกร่งที่สุดในเมืองจินหลิงแล้ว
แม้ว่าตอนนี้เขาจะเป็นนักธุรกิจชาวฮ่องกงที่มีชื่อเสียง และมีทรัพย์สมบัตินับร้อยล้าน แต่ก็ยังตามหลังตระกูลซ่งอยู่ไกล
ทรัพย์สินของตระกูลซ่งมีมูลค่าหลายแสนล้านดอลลาร์ มากกว่าตนเองร้อยเท่า ดังนั้นสถานะผู้ดูแลของตระกูลซ่งก็สูงกว่าตัวเองมาก และพลังของตระกูลซ่งนั้นยิ่งใหญ่กว่าตนมาก
พอลรู้สึกโล่งใจเล็กน้อยในเวลานี้ เขาไม่คิดเลยว่าลุงวี จะมาที่นี่ด้วยตนเอง
ในเวลานี้ ลุงวียิ้มและพูดกับพอลว่า:”คุณพอล ตระกูลซ่งได้ร่วมมือกับสำนักงานกฎหมายของคุณไม่ใช่วันสองวัน ตอนนั้นตอนที่เพิ่งเปิดธุรกิจส่งออกในสหรัฐอเมริกา ฉันได้ไปกับเจ้านายของเราไปสหรัฐอเมริกา นอกจากนั้นตอนเราพบปัญหาทางกฎหมายมากมาย พ่อของคุณช่วยเราแก้ปัญหา คุณท่านซ่งของเรากับพ่อของคุณมีความสัมพันธ์ส่วนตัว ดีมาก แต่ตอนนั้นคุณยังเรียนหนังสืออยู่ คุณอาจไม่ชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้”
เมื่อพูดถึงนี้ ลุงวีพูดอีกครั้งว่า:”สำหรับตระกูลซ่งแล้ว คุณเป็นลูกชายของเพื่อ เราจะละเลยได้อย่างไร? ถ้าเราละเลย ดูเหมือนว่าเราจะต้อนรับไม่ดี”
พอลพยักหน้าอย่างขอบคุณและพูดว่า:”ลุงวี ถ้ามีโอกาส โปรดช่วยผมขอบคุณคุณท่านซ่ง และช่วยบอกคุณท่านด้วยว่าช่วงนี้ผมอาจจะยุ่งนิดหน่อย หลังจากที่ผมจัดการเรื่องนี้เรียบร้อยแล้ว หลังจากที่บริษัทเริ่มมาถูกทางในเมืองจินหลิงอย่างปลอดภัยและมั่นคงแล้ว ผมจะไปเยี่ยมแน่นอน”
ลุงวีพยักหน้าและยิ้มและพูดว่า:”คุณสามารถติดต่อฉันได้โดยตรงในเวลานั้น และฉันจะช่วยคุณจัดเวลากับคุณท่าน”
หลังจากนั้นลุงวีก็พูดว่า:”โอเค ฉันจะไม่รบกวนที่นี่อีกต่อไปแล้ว ในเมื่อสามารถเสิร์ฟอาหารได้ ฉันจะให้หัวหน้าพ่อครัวปรุงอาหารโดยเร็ว”
พอลพูดว่า:”ผมกำลังจะไปพอดี ลุงวี พวกเราออกไปด้วยกันนะครับ”
“ได้”ลุงวีพยักหน้า
ขณะที่ลุงวีกำลังจะไป เซ่เหวินหรูก็รีบลุกขึ้นยืนและกล่าวด้วยความเคารพ:”สวัสดีครับลุงวี ผมเซ่เหวินหรูจากบริษัทการค้า Huisite ฮ่องกง ดีใจที่ได้พบคุณ!”
ลุงวีมองเขาด้วยความประหลาดใจและถามด้วยความสงสัย:”ขอโทษครับ ดูเหมือนว่าผมจะจำบริษัทนี้ไม่ได้ บริษัทของคุณร่วมมือกับตระกูลซ่งหรือไม่?”
เซ่เหวินหรูรีบพูดด้วยความเคารพ:”พูดตรงๆเลยนะครับลุงวี ผมหวังว่าจะร่วมมือกับตระกูลซ่งมาโดยตลอด ไม่มีโอกาสที่ดีเลย ถ้าเป็นไปได้ ผมหวังว่าลุงวีสามารถช่วยแนะนำได้”
ลุงวียิ้มอย่างสุภาพและพูดว่า:”ขอบคุณที่ชื่นชมตระกูลซ่ง แต่ความต้องการของตระกูลซ่งสำหรับคู่ค้านั้นสูงมาก ขออภัยที่ต้องพูดตรงๆ บริษัทที่ผมไม่เคยได้ยิน โดยทั่วไปแล้วไม่น่าจะได้ร่วมมือกับตระกูลซ่ง”
คนอย่างลุงวีซึ่งเป็นพ่อบ้านมาหลายปีแล้ว รู้จักธุรกิจของทั้งครอบครัวดีและมีความเข้าใจในบริษัทชั้นนำ บริษัทใหญ่ และบริษัทที่มีชื่อเสียงทั่วประเทศ นี่ก็คือความเป็นมืออาชีพของเขา
หากเขาไม่เคยได้ยินชื่อบริษัทมาก่อน ขนาดของบริษัทนี้ต้องไม่ใหญ่มาก อย่างมากก็ชั้นสอง
ตระกูลที่ยิ่งใหญ่อย่างตระกูลซ่ง เป็นไปไม่ได้ที่ครอบครัวซ่งจะร่วมมือกับบริษัทชั้นสอง
สีหน้าของเซ่เหวินหรูค่อนข้างลำบากใจมาก เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะถูกปฏิเสธโดยลุงวี
แม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ได้พูดตรงๆ มากนัก แต่ความหมายก็ชัดเจนอยู่แล้วในทันที
สิ่งนี้ทำให้เซ่เหวินหรูรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย แต่เขาไม่กล้าแสดงความไม่พอใจใดๆ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงกล่าวอย่างสุภาพและถ่อมตนว่า:”ขออภัยครับลุงวี ผมเสียมารยาทเอง!”
พูดจบ เขาก็นั่งลงด้วยความโกรธเล็กน้อย รู้สึกหน้าร้อนผ่าว ถ้ารู้แบบนี้ว่าจะไม่หาเรื่องใส่ตัวเลย ไม่เพียงแต่ได้รับผลประโยชน์ใดๆ แต่เขายังเสียหน้าต่อหน้าเพื่อนร่วมชั้นด้วย
ลุงวีพยักหน้าเล็กน้อยเป็นคำตอบ สีหน้าของเขาค่อนข้างหยิ่งผยอง แต่นี่เป็นเรื่องปกติ ยังไงเขาเป็นบุคคลชั้นสูงที่น่านับถือในเมืองจินหลิง