ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 884

แต่สิ่งที่สำคัญคือ ตัวเองบุ่มบ่ามนำเงิน 10 ล้านออกมา คนมากมายขนาดนี้เห็นเข้า ก็ยากที่จะอธิบายจริงๆ
และก็ยากที่จะอธิบายให้กับเซียวชูหรันด้วย ถึงอย่างไรจำนวนตัวเลขก็เยอะเกินไป จำนวนเงิน 1ล้านนี่แหละสมเหตุสมผลกว่าหน่อย
ดังนั้น เย่เฉินมองไปยังเจี่ยงหมิง ยิ้มเบาๆพร้อมพูดว่า : “ถ้าหากฉันเอาเงิน 1 ล้านออกมาได้จริงๆ นายจะบริจาคเงิน 10ล้าน จริงๆใช่ไหม？”
“ใช่！” เจี่ยงหมิงแทบจะพูดเย่อหยิ่งอย่างฉับพลันทันทีว่า : “คนจนๆอย่างนายแบบนี้ ถ้าหากเอาเงิน 1 ล้านออกมาได้ งั้นฉันบริจาคหนึ่งร้อยล้านก็ไม่ใช่ปัญหาอะไร！”
เย่เฉินพยักหน้า ยิ้มพร้อมพูดว่า : “สักครู่นะ ฉันจะถ่ายวิดีโอไว้เป็นพยานหลักฐานหน่อย”
พูดจบ ยิ้มพร้อมพูดกับทุกคนว่า : “ขอเชิญทุกท่านหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายวิดีโอเพื่อเป็นพยานหลักฐานหน่อย！”
เห็นได้ยินว่ามีการแสดงดีๆมาให้ดู ต่างก็เอาโทรศัพท์ออกมา เปิดฟังก์ชันการบันทึกวิดีโอ
เย่เฉินพูดอย่างไม่แยแสว่า ： “ฉันเย่เฉินขอบริจาคเงินจำนวน1ล้านหยวนให้แก่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจินหลิง ขอเพียงแค่ฉันบริจาคเงิน 1 ล้านนี้ เจี่ยงหมิงที่อยู่ข้างๆฉัน จะบริจาคเงิน 10 ล้านหยวน วันนี้ขอให้ทุกท่านที่อยู่ที่นี่ได้โปรดเป็นพยาน พวกเราสองคนหากมีใครคนใดคนหนึ่งกลับคำพูด เต็มใจที่จะยอมรับการรังเกียจและคำดูถูกของคนจีนทุกคน！”
เจี่ยงหมิงพูดอย่างเยือกเย็นว่า : “ได้สิ แต่ว่านายเอาเงิน 1 ล้านออกมาก่อน ขอแค่นายนำเงิน 1ล้านออกมาได้ ฉันจะรีบนำเงิน 10ล้าน ออกมาบริจาคทันที！”
ตีเจี่ยงหมิงให้ตาย เจี่ยงหมิงก็ไม่เชื่อว่าเย่เฉินจะสามารถนำเงิน 1ล้านออกมาได้
คาดว่าเงินที่เพิ่งจ่ายไป 1แสนหยวนเมื่อตะกี้นั้น ก็น่าจะเป็นเงินเก็บส่วนตัวที่เก็บสะสมมาหลายปีแล้ว
เย่เฉินหยิบกระเป๋าเงินที่ซอมซ่อของตัวเองออกมาเลย หาเช็คจำนวนสองใบที่พอลให้ตัวเองจากข้างในนั่น
ครั้งนี้เขาระวังเป็นอย่างมาก มองดูจำนวนเงินในเช็คอย่างชัดเจน แน่ใจว่าเช็คที่อยู่ในมือของตัวเองเป็นจำนวน 1ล้าน ถึงจะหยิบเช็คออกมา
หลังจากที่หยิบออกมาแล้ว เขาก็ส่งมอบเช็คไปให้ป้าหลี่เลย เอ่ยปากพูดว่า : “ป้าหลี่ เช็คเงินสดใบนี้สามารถไปขึ้นเงินสด 1 ล้านกับธนาคารได้ตลอดเวลาเลยนะ คุณรับไว้เถอะ”
เจี่ยงหมิงเบะปาก พูดเย้ยหยันอย่างไม่หยุดหย่อน : “แค่หยิบกระดาษขาดๆออกมา แล้วพูดว่าเป็นเช็คเงินสดจำนวน 1ล้าน นายมาเล่นตลกอะไรกับฉันเหรอ？”
เย่เฉินยิ้มพร้อมพูดว่า : “นายไม่เชื่อใช่ไหม？หากไม่เชื่อนายก็ตรวจสอบดูสิ！”
เจี่ยงหมิงพูดอย่างเยือกเย็นว่า : “ฉันไม่เชื่อแน่นอน ตอนฉันเด็กก็เล่นเกมเศรษฐี ธนบัตรของเล่นหนึ่งใบก็แม่งหลายล้าน ไม่อย่างนั้นฉันก็เอาธนบัตรสักกี่บาทจากในนั้นออกมาบริจาคเงิน？อีกอย่าง ฉันก็ไม่ใช่คนของธนาคาร ฉันจะรู้วิธีการตรวจสอบเช็คว่าจริงหรือปลอมได้อย่างไร？”
เย่เฉินยิ้มอย่างจนใจ พยักหน้าพร้อมพูดว่า ： “ในเมื่อนายมีทะเยอทะยานอย่างไม่สิ้นสุด ไม่เห็นโลงศพ ไม่​หลั่งน้ำตา งั้นฉันจะช่วยนายให้สมหวัง”
พูดจบ เขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมา โทรศัพท์หาพอลแล้ว
เมื่อพอลรับสาย ก็พูดอย่างเคารพนับถืออย่างมากว่า : “อาจารย์เย่”
เย่เฉินหัวเราะพร้อมพูดว่า ： “พอลมีเรื่องหนึ่ง ที่จะต้องขอรบกวนคุณหน่อยแล้ว”
พอลรีบพูดทันทีว่า : “เชิญพูดเลยครับ อาจารย์เย่”
เย่เฉินพูดว่า : “เช็คเงินสด 1 ล้านนั่นที่คุณให้ผม ผมทำมันหายแล้ว คงจะขึ้นเงินไม่ได้แล้ว ดังนั้นรบกวนคุณ โอนเงินสดมาให้ผม 1ล้าน ได้ไหม？รอหลังจากที่พบเจอเช็คเงินสดนั่นแล้ว ผมจะคืนเช็คให้กับคุณ”
พอลหัวเราะพร้อมพูดว่า ： “ได้สิครับ คุณส่งเลขบัญชีมาให้ผมนะ ผมจะโอนให้คุณตอนนี้เลย ถ้าเช็คใบนั้นคุณหาเจอแล้ว ก็ไม่ต้องคืนให้ผมแล้วนะ！”
เย่เฉินหัวเราะพร้อมพูดว่า : “พอล คุณทำงานได้มีหลักการจริงๆผมชื่นชมในตัวคุณมาก”
พอลหัวเราะพร้อมพูดว่า : “อาจารย์เย่ คุณเกรงใจกันเกินไปแล้ว คุณส่งเลขบัญชีมาให้ผมนะ ผมจะโอนไปให้คุณเดี๋ยวนี้เลย”
เย่เฉินพูดว่า : “คุณหาเลขบัญชีบริจาคเงินของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจินหลิงเลย แล้วโอนเงิน 1ล้านไปยังบัญชีของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจินหลิง”
พอลถามอย่างตกใจว่า : “อาจารย์เย่ คุณจะโอนเงินบริจาคให้กับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเหรอ？”
“ใช่” เย่เฉินพูดอย่างราบเรียบว่า: “ผมเติบโตขึ้นมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า”
พอลรีบพูดทันทีว่า : “เป็นแบบนี้นี่เอง！อาจารย์เย่คุณวางใจเถอะ ผมจะโอนเงินให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเดี๋ยวนี้เลย ผมจะโอนไป 2ล้าน อีก 1ล้าน ถือเป็นความตั้งใจเล็กๆน้อยๆของผม！”
————