ผู้กล้าอาคมดํา ตอนที่ 24
ร็อดจ้องมองแวมไพร์ที่อยู่ห่างไปไม่ไกล ภายใต้การสังเกตอย่างละเอียดดูแล้วเขาก็เหมือนจะพบบางสิ่ง
แวมไพร์ที่เพิ่งจะคืนร่างได้พุ่งเข้าหาร็อดในทันที แต่เนื่องเพราะพวกซอมบี้ยังบาดเจ็บอยู่ไม่น้อย ร็อดจึงไม่ได้ให้พวกมัน เข้ามาล้อมโจมตีแวมไพร์อีกครั้งนี้เขาจะเผชิญหน้ากับมันโดยตรง
ร่างของแวมไพร์และร็อดพุ่งเข้าปะทะกัน ดาบและกรงเล็บฟาดฟันกันและแยกตัวออกหลายครั้งจนเกิดเป็นเสียงดังบาดหู ร็อดอาศัยสกิลชํานาญดาบระดับเชี่ยวชาญและค่าความสา มารถที่เข้าเกณฑ์มาตราฐานในการชิงเป็นฝ่ายมีเปรียบ
ขณะที่การต่อสู้ดําเนินไป จากค่าความสามารถในการรับรู้ของร็อด เขาก็สามารถประเมินค่าความสามารถของแวมไพร์ตรงหน้าได้โดยคร่าวๆ
ในหมู่มอนสเตอร์ระดับสามนั้น แวมไพร์มีค่าความสามารถสมดุลในทุกด้านมันไม่มีจุดอ่อนอย่างเด่นชัดสักเท่าใดไม่ว่าจะด้านความแข็งแรงความเร็วหรือค่าพลังกายนอกจากสกิลค้างคาวแปลงกายและคุณลักษณะของอันเดดแล้วโดยส่วนใหญ่มันจะมุ่งเน้นไปที่ความสามารถในการเอาตัวรอดและจัดการศัตรูที่อ่อนแอกว่าแบบเป็นกลุ่มดังนั้นมันจึงไม่อาจแก้ทางการโจมตีจากร็อดไปได้อีกพักหนึ่ง
ส่วนร็อดในตอนนี้นั้นศัตรูที่ยากจะรับมือก็คือศัตรูที่มุ่งเน้นค่าความสามารถไปที่ค่าใดค่าหนึ่งอย่างสุดโต่งเมื่อเผชิญหน้ากับแวมไพร์ที่สมดุลไปเสียทุกด้านแบบนี้ของเพียงอีกฝ่ายไม่มีไพ่ตายที่เป็นสกิลระดับสูงร็อดก็สามารถใช้ความสามารถในเชิงดาบเอาชนะมัน
แม้ว่าจะยังมีช่องว่างในด้านค่าความสามารถอยู่บ้างแต่สกิลชํานาญดาบก็ยังสามารถช่วยทดแทนค่าความสามารถที่ยังขาดไปได้อยู่
ส่วนการโจมตีของแวมไพร์ ร็อดสามารถคาดเดาได้จากการประเมินบาดแผลบนร่างของพวกอันเดดร็อดมั่นใจว่าหากเขาถูกแวมไพร์คว้าคอเอาไว้ได้เขาคงตายภายในเวลาไม่กี่
เมื่อต้องรับมือกับแวมไพร์วิธีที่ร็อดใช้ส่วนใหญ่จะเป็นการ ป้องกันและสวนกลับ ขณะเดียวกันก็ยังควบคุมระยะห่างเอาไว้ด้วยเขาใช้ดาบปัดกรงเล็บที่โจมตีเข้ามาควบคู่ไปกับการเบี่ยงตัวหลบดังนั้นแวมไพร์จึงยังไม่อาจแตะสัมผัสกร่างของร็อดได้
ในเวลานี้ผลลัพธ์ของสกิลชํานาญดาบได้แสดงออกมา อย่างเต็มที่ ไม่ว่าแวมไพร์จะโจมตีสักกี่ครั้ง มันก็ยังไม่อาจทําร้ายถูกตัวร็อดกลับกันบนร่างของแวมไพร์เริ่มกลาดเกลื่อนไปด้วยบาดแผล
แต่แม้จะเป็นเช่นนั้น สีหน้าของร็อดก็ยังคงเคร่งขรึมจริงจัง อีกทั้งยิ่งเวลาผ่านไป สีหน้าเขาก็ยิ่งเคร่งเครียดขึ้นเรื่อยๆ
ประสบการณ์การต่อสู้ของแวมไพร์ แม้จะเทียบไม่ได้กับสกิลชํานาญดาบของร็อดแต่ก็เหนือกว่าศัตรูทุกตัวที่ร็อดเคยพบเจอมา
เมื่อใดก็ตามที่ร็อดต้องการจะโจมตีไปที่จุดตายแวมไพร์ก็จะสามารถหลบเลี่ยงหรือพึ่งพาร่างกายอันทรงพลังโจมตีเข้าใส่ร็อดเพื่อบีบให้เขายกเลิกการโจมตี
แน่นอนว่าร็อดย่อมไม่คิดจะแลกแผลกับมัน สุดท้ายจึงได้ แต่ละทิ้งโอกาสไป
ในขณะที่ต่อสู้ไป ร็อดก็ตระหนักได้ว่าวิธีการโจมตีเช่นนี้การโจมตีของเขาทําได้เพียงฝากบาดแผลอันตื้นเขินไว้ตามร่างของแวมไพร์และบาดแผลตื้นๆเหล่านั้นก็แทบจะไม่ส่งผลใดๆ เพราะแวมไพร์มีค่าความสามารถที่สูงกลับกันบาดแผลเล็กๆเหล่านี้กลับยิ่งทําให้แวมไพร์ลงมือดุร้ายยิ่งขึ้น
ซอมบี้โดยรอบที่เดิมได้แต่ยืนนิ่งเฉยเมื่อร็อดนึกแผนการได้เขาก็ควบคุมพวกมันอีกครั้ง เมื่อใดก็ตามที่แวมไพร์ต้องการจะโจมตีใส่ร็อดซอมบี้ที่อยู่รอบๆก็จะก้าวเท้าออกมารับค่าความ เสียหายไป
ซอมบี้นั้นจะทําหน้าที่รับค่าความเสียหายแทนร็อด ส่วนหมาป่าซอมบี้นั้นจะคอยหาโอกาสโจมตีใส่แวมไพร์
ทว่าการใช้วิธีนี้ก็ทําให้พวกอันเดดใต้การควบคุมของร็อดลดจํานวนลงเรื่อยๆ ไม่ว่าซอมบี้หรือหมาป่าซอมบี้ก็แทบจะไม่อาจต้านทานกรงเล็บของแวมไพร์
เมื่อเห็นว่าอันเดดค่อยๆตกตายไปทีละตัวร็อดก็เริ่มกังวลนมาบ้างแล้วแต่เมื่อเลือกใช้วิธีการนี้ในการจัดการกับแวมไพร์เขาก็ได้แต่ต้องอดทนรอ..
เดิมที่แวมไพร์ต้องการจะแปลงร่างเป็นค้างคาวเพื่อกวาดล้างพวกซอมบี้ที่อยู่โดยรอบ จากนั้นมันก็จะสามารถรุกโจมตีร็อดได้โดยตรงแต่เนื่องเพราะตอนอยู่ภายในสุสานได้ใช้ค้างคาว แปลงกายไปแล้วหลายครั้งจํานวนครั้งที่สามารถใช้ได้จึงถึง ขีดจํากัด ทําให้มันได้แต่พึ่งพาร่างกายในการโจมตี
ยิ่งเวลาผ่านไป บาดแผลบนร่างของแวมไพร์ก็ยิ่งมา กขึ้นเรื่อยๆ แต่บาดแผลเหล่านั้นก็เป็นเพียงบาดแผลขนาดเล็กด้วยคุณลักษณะของเผ่าพันธุ์อันเดด แวมไพร์จึงไม่อ่อน แอลงหลังจากได้รับบาดเจ็บจากบาดแผลเหล่านี้ร็อดยังคงไม่อาจโจมตีเข้าใส่จุดอ่อนของมัน
แวมไพร์เหวี่ยงกรงเล็บเข้าใส่ร็อด ร็อดยกดาบขึ้นพยายาม จะป้องกันการโจมตีนั้น ทว่าจู่ๆกรงเล็บของแวมไพร์กลับพลิกเปลี่ยนทิศทางมันไม่สนใจว่าจะถูกดาบบาดทําร้าย มือของมันคว้ากําใบดาบเอาไว้แน่น ขณะที่มืออีกข้างพลันโจมตีใส่ร็อด
ในเวลานี้ นอกจากจ่าฝูงหมาป่าซอมบี้ที่บาดเจ็บหนักจากฝีมือของแวมไพร์และยังไม่ตายนั้นอันเดดส่วนใหญ่ต่างนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นกันเกือบหมดแล้ว
แวมไพร์คิดแผนการนี้ขึ้นมาโดยใช้ประโยชน์จากตอนที่พวกอันเดดเหลืออยู่เพียงบางตาต้องการจะโจมตีปิดฉากใส่ร็อด
ประสบการณ์ที่เพิ่มพูนขึ้นในระหว่างการต่อสู้ทําให้แวมไพรตระหนักได้ว่าต่อให้มนุษย์ตรงหน้าจะเหนือกว่าตนในด้าน เทคนิคการต่อสู้กระนั้นก็ยังไม่มีหนทางในการจัดการพิชิตตน ขอเพียงสร้างบาดแผลอย่างร้ายแรงได้สักแผลมันก็จะจัดการอีกฝ่ายได้โดยง่าย
“มาแล้ว…” ดวงตาของร็อดหรี่ลง เขาย่อมมองแผนการของ แวมไพร์ออกขณะเดียวกันนี้ก็เป็นโอกาสที่ร็อดกําลังเฝ้ารอค อย
นอกจากการปลุกศพพวกหมาป่าและจุดไฟเผาในตอนแรกแล้ว ร็อดก็ไม่เคยใช้มานาไปกับสิ่งอื่นอีกเลยด้วยมานาที่เหลืออยู่ของร็อด เขาจะสามารถใช้เวทมนตร์ได้สองครั้ง
ร็อดไม่ได้เลือกเวทที่เกี่ยวข้องกับการบัฟค่าความสามารถเพราะต่อให้เขาจะเพิ่มค่าความสามารถบางค่าขึ้นชั่วคราวแต่ร็อดก็ยังไม่สามารถสังหารแวมไพร์ได้ในช่วงสั้นๆ ยิ่งไปกว่านั้นแวมไพร์ยังอาจใช้ค้างคาวแปลงกาย
ร็อดเลือก [เมจิกแอโรว์ ที่จะสามารถเปลี่ยนพลิกสถาน การณ์ ในการต่อสู้ก่อนหน้านี้ แม้ว่าศรเวทจะยิ่งถูกตัวแวมไพร์แต่มันก็คงสร้างค่าความเสียหายได้ไม่มาก
ดังนั้นที่รอดต้องการก็คือโอกาสที่เหมาะสมในการใช้
เมื่อดาบในมือถูกแวมไพร์กําไว้แน่น ในแววตาของร็อดก็สะ ท้อนภาพกรงเล็บอีกข้างที่กําลังพุ่งเข้ามา แทนที่จะหลบหลีกร็อดกลับรุดขึ้นหน้าจากนั้นจึงยกมืออีกข้างขึ้นมา
แสงสว่างเจิดจ้าก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วในมือของร็อด ขณะที่แวมไพร์กําลังโจมตีอยู่นั้น มันย่อมไม่คิดระวังป้องกันใดๆ เมื่อไร้วิ่งการระวังป้องกันเอาไว้ก่อนลําแสงเส้นหนึ่งจึงพุ่งตรง ไปที่แวมไพร์
[เมจิกแอโรว์]
แวมไพร์นั้นมีจุดอ่อนอยู่เพียงไม่กี่จุด ยิ่งแวมไพร์ระดับสูง แล้ว ต่อให้ถูกตัดหัวไป มันก็ยังสามารถต่อสู้ต่อไปได้อีกระยะหนึ่ง
แต่เพราะแวมไพร์ตนนี้อยู่เพียงระดับสาม แน่นอนว่าย่อมไม่มีความสามารถถึงเพียงนั้น ส่วนหัวของมันจุดเป็นจุดอ่อนที่ สําคัญที่สุดบนร่าง
ดังนั้นเมื่อเผชิญหน้ากับแวมไพร์ที่เปิดช่องโหว่ทั่วร่างเช่นนี้ตําแหน่งที่ศรเวทจะพุ่งไปย่อมต้องเป็นตําแหน่งที่สามารถสรางความเสียหายได้มากที่สุดนั่นก็คือส่วนหัวของแวมไพร์
กรงเล็บของแวมไพร์เล็งโจมตีไปที่สําคอของร็อดขณะที่กรงเล็บอันแหลมคมกําลังจะทะลวงลําคออันแสนเปราะบางของมนุษย์ศรเวทก็ของร็อดก็โจมตีเข้าใส่ส่วนหัวของแวมไพร์!
การร่ายเวทในระยะประชิดนั้นทําให้ส่วนหัวของแวมไพร์กศรเวททะลวงผ่านไปโดยตรง โลหิตสาดกระเซ็นจากรูที่ทะลุจ นมองเห็นอีกด้านเมื่อจุดสําคัญบนร่างถูกทําลายกําลังที่ส่งไปยังมือของแวมไพร์ก็หมดสิ้นลง
พลังชีวิตอันมหาศาลของของแวมไพร์ทําให้มันไม่ได้ ตายในทันทีที่ศีรษะถูกเจาะทะลวง
ร็อดดึงดาบจากมือที่อ่อนกําลังของแวมไพร์ก่อนจะตวัดดาบออกไปร่างกายของแวมไพร์พลันแยกออกจากนั้นหมอกสีดําก็ปรากฏขึ้นที่เบื้องหน้าร็อด
