“นายบังอาจ!ฉีเซียนโกรธมาก มีคนกล้าดูถูกตระกูลฉีต่อหน้าเขา รนหาที่ตายซะแล้ว!
อย่างไรก็ตาม เมื่อโกรธอยู่ไม่นาน ฉีเซียนก็ตอบกลับไป
“ตระกูลฉิน? ที่นายพูดถึงคือ ตระกูลฉินเมื่อสิบปีที่แล้ว?”
ฉีเซียนยิ้มเยาะเย้ย “ฉันนึกว่าใคร ที่แท้ก็คือพวกตระกูลฉิน ผ่านไปสิบปีแล้วไม่คิดว่านายจะยังมีชีวิตอยู่ ยังไง กลับมาตงไห่ครั้งนี้ คิดจะทำอะไร?”
ฉินจุนตอบ “กลับมาตงไห่ แน่นอนว่าต้องมาไหว้พ่อแม่ก่อน จากนั้น ก็แก้แค้น”
เมื่อได้ยิน ฉีเซียนก็หัวเราะออกมา “ฮ่าๆๆ แก้แค้น? นายมีปัญญาเหรอ?”
“ได้ยินมาว่า นายยังก่อเรื่องไว้ที่ตระกูลถังใช่ไหม? ในเมื่อนายมองข้ามความหวังดีของผู้อื่น ก็อย่ามาโทษพวกเราที่จะฆ่าให้จบสิ้น!”
“เฮยหลง!ลงมือ ตีขาทั้งสองข้างของเขาหัก!”
สำหรับทายาทของตระกูลฉิน ตระกูลฉีไม่มีวันปล่อยมันไปแน่ เพียงแต่ว่าฉินจุนที่ไม่มีพลังและอำนาจในตอนนี้ พวกเขาไม่ได้เอาไว้ในสายตาด้วยซ้ำ
ไม่จำเป็นต้องฆ่าเขา ทำให้เขาพิการ ให้ชีวิตของเขาที่เหลือเป็นขอทาน น่าสนใจหรือเปล่า?
เมื่อฉีเซียนพูดออกไป คนดำคนหนึ่งเดินออกมาจากด้านหลังของเขา
คนดำคนนี้ตัวสูงใหญ่ ร่างกายเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ ดูแล้วน่ากลัวสุดๆ
นี่คือบอดี้การ์ดส่วนตัวของฉีเซียน เคยเป็นนักมวยอาชีพ มีทักษะที่แข็งแกร่ง
เมื่อมองฉินจุนที่ผอมบาง เฮยหลงหัวเราะออกมาสีหน้าเหยียดหยาม พุ่งตัวไปคว้าคอเสื้อของเขาทันที
“พี่จุน!” จู้หลินหลิน อุทานขึ้น
เผชิญหน้ากับเฮยหลงที่แข็งแรง เห็นฉินจุนไม่หลบ ขยับนิ้วทั้งสอง เข็มเงินก็อยู่ในมือ จากนั้น เมื่อเข็มจิ้มลง
เจาะลงตรงระหว่างคิ้วเฮยหลง
ฉินจุนเคลื่อนไหวเร็วมาก ทั้งๆ ที่เฮยหลง ลงมือก่อน แต่เข็มเงินปักลงบนหน้าผากของเฮยหลงก่อน
เมื่อโดนเข็มเงิน เฮยหลงตัวแข็งทื่อทันทีราวกับถูกสะกดไว้ ไม่ขยับเลย
ฉีเซียนตกตะลึง ขมวดคิ้ว สีหน้าเปลี่ยนไป
“เฮยหลง!นายทำอะไรอยู่ รีบลงมือสิ!”
ไม่ว่าเฮยหลงจะเรียกยังไง เฮยหลงก็ยังไม่ขยับ เหมือนเป็นหุ่นรูปปั้น
ฉีเซียนกำมือ สีหน้าดูแย่ลง
“นายทำอะไรลงไป!ฉันขอสั่งให้นาย ทำเฮยหลงให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม!”
ฉินจุนปล่อยเฮยหลง ก้าวเท้าไปยังฉีเซียน
“สั่งฉันเหรอ? นายคิดว่านายเป็นใคร?”
เมื่อเห็นฉินจุนเดินมา ฉีเซียนตื่นตระหนกเล็กน้อยตอนนี้
“ทำอะไร!นายจะทำอะไร ฉันคือคุณชายสองของตระกูลฉีนะ ถ้านายทำอะไรฉัน นายต้องได้รับการแก้แค้นจากครอบครัวของฉันอย่างแน่นอน!”
ฉินจุนยกมุมปากเผยให้เห็นถึงความนึกสนุก
“แก้แค้น? ดี ฉันจะรอ”
พูดจบ ฉินจุนเข้าไปคว้าคอเสื้อของฉีเซียนไม่นานก็ปล่อยเขาล้มลง
ฉีเซียน เป็นเพียงคนรุ่นที่สอง ขนาดเฮยหลงที่เก่งยังไม่สามารถทำอะไรฉินฉุนได้ ฉีเซียนไม่มีแรงที่จะต่อต้าน
ฉีเซียนถูกกดลงกับพื้น ฉินจุนเอาเข็มเงินออกมาสองเล่ม และพลิกข้อมือ เข็มทั้งสองก็เจาะลงบนเข่าทั้งสองข้างของฉีเซียน
“โอ๊ย!!”
ทั้งๆ ที่เป็นเข็มเงินที่เล็กแต่เมื่อเจาะลงไป เจากที่เข่า เหมือนถูกเจาะด้วยสว่านไฟฟ้า ฉีเซียนเจ็บปวดทรมานมาก ความเจ็บปวดทำให้เขาสลบไป
เข็มของฉินจุน สามารถฆ่าคนและยังสามารถรักษาคน
เมื่อเข็มเงินเจาะลง ทำให้ฉีเซียนขาพิการ ถึงแม้เซียนต้าโหลยังมีชีวิตอยู่ ก็ไม่สามารถฟื้นตัวได้
แค่เข็มสองเล่มที่เล็กเหมือนขนวัว สามารถทำให้ฉีเซียนตัวสั่นนอนราบกับพื้น เหงื่อออกเต็มตัวและหน้าซีด
ตอนนี้ ทุกคนต่างตกใจ
กล้าดียังไงมาทำคุณชายสองของตระกูลฉี!
บ้าไปแล้ว ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ
ในตงไห่ ตระกูลฉีเป็นตระกูลที่มีอำนาจ ใครที่กล้าทำกับคนของตระกูลฉี ก็ต้องเตรียมตัวรับการแก้แค้นอย่างบ้าคลั่ง!
ไอ้หมอนี่ เป็นใครกัน?
“แกกล้าทำฉัน!แกตายแน่ แกตายแน่!พ่อฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่!เก่งจริงนายก็ให้ฉันโทรศัพท์!
ฉินจุนยิ้มอย่างเย็นชา “ได้ นายโทรสิ”
ไม่นาน ฉีเซียนก็โทรหาพ่อของเขา
“พ่อ!ช่วยผมด้วย!”
พ่อของฉีเซียนที่อยู่ใยสายโกรธมาก “ใคร!ในตงไห่ ใครกล้าทำกับคนของตระกูลฉี!เอาโทรศัพท์ให้มัน!”
เมื่อฉินจุนรับโทรศัพท์ ก็พูดด้วยน้ำเสียงธรรมดา
“อีกสามวัน คือวันครบรอบวันตายของตระกูลฉิน ฉันต้องการให้ตระกูลทั้งสามสวมชุดไว้ทุกข์ไปไหว้ คำนับครอบครัวของฉัน หากไม่มา ก็รับผลที่จะตามมาด้วยแล้วกัน”
เมื่อได้ยิน พ่อของฉีเซียนยิ่งโกรธเข้าไปใหญ่
ไอ้สารเลวตระกูลฉิน? แกยังกล้ากลับมา? ฉันจะบอกแก หากแกทำอะไรลูกชายฉันแม้แต่ปลายขน ฉันจะทำให้แกตายทั้งเป็น!”
ฉินจุนยิ้มอย่าเย็นชา “งั้นเหรอ? งั้นคุณฟังไว้ดีๆ นะ”
พูดจบ ฉินจุนถ่ายขาของฉีเซียนที่มีขาของฉินจุนเหยียบอยู่
“ฉึบ!”
“โอ๊ยย!” ฉีเซียนร้องออกมาด้วยความเจ็บปอด
พ่อของฉีเซียนคำรามออกมา
“แกกล้า!!!”
ฉินจุนยิ้มอย่างเย็นชา “อย่าลืมที่ผมพูดไป สวมชุดไว้ทุกข์ ไหว้ ไปคำนับ”
พูดจบ ฉินจุนกดวางสายทันที หันกลับมาพูดกับจู้หลินหลิน
“ไปกันเถอะ”
ทั้งสองเดินจากไปภายใต้คนฝูงชน
……
“คุณชายฉี!คุณชายฉีคุณไม่เป็นไรใช่ไหม!”
หลังจากฉินจุนเดินออกไป ค่อยมีคนเข้ามาพยุงฉีเซียนลุกขึ้น
“อย่าแตะต้องฉัน!เรียกคนมา!รีบเรียกคนมา ฉันจะทำให้มันตาย ฉันจะให้มันตาย!!”
ฉีเซียนเหมือนกับคนบ้า ตั้งแต่เล็กจนโต เขาไม่เคยทนทุกข์ทรมานแบบนี้เลย แค่เศษสวะของตระกูลฉิน กล้าดียังไงมาทำร้ายเขา รนหาที่ตายจริงๆ!
ไม่นาน ข่าวก็แพร่ไปยังตระกูลใหญ่ๆ
คุณชายของตระกูลฉิน กลับมาแล้ว!
เรื่องของตระกูลฉิน น้อยคนนักที่กล้าเอ่ย เพราะนี่คือการสมรู้ร่วมคิดของทั้งสามตระกูลใหญ่พูดถึงเรื่องแบบนี้ย่อมสร้างความไม่พอใจแก่สามตระกูลใหญ่อย่างแน่นอนเมื่อเวลาผ่านไปต่างก็ลืมไปแล้ว
แต่พอมาวันนี้ เรื่องราวถูกพูดขึ้นอีกครั้ง เกือบทุกตระกูลกำลังพูดถึงเรื่องนี้
ตระกูลฉิน ยังหลงเหลือทายาท!
ปลาที่รอดพ้นจากแหไปได้!
……
ตระกูลฉี ห้องของฉีเซียน
ตระกูลฉีทุกคนต่างมารวมตัวกันที่นี่ รอหมอวินิจฉัย
หมอที่เชี่ยวชาญมากกว่าสิบคนทั่วประเทศต่างส่ายหัว ทำอะไรไม่ถูก
“ประธานฉี ทำไม่ได้ ขาทั้งสองข้างคุณชายฉีพิการแล้ว ไม่มีทางรักษา”
ฉินจุนลงมือเอาเป็นเอาตาย นอกจากอาจารย์เย่ซวนหยวนลงมือ คนอื่นไม่มีทางรักษาได้
ฉีเซียนนอนอยู่บนเตียง เจ็บปวดทรมานมากอยู่แล้ว เมื่อได้ยินเช่นนี้ เขาก็วิตกกังวลและเป็นลมไป
ฉีเซียนถูกทำร้าย ตระกูลฉีโกรธมาก!
“เศษสวะตระกูลฉิน!ยังกล้ากลับมาอีก รนหาที่ตายจริงๆ!”
“ไม่เพียงแค่นั้น ยังกล้าพูดออกมาว่าให้พวกเราไปทำบุญไหว้ตระกูลฉิน? มันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ มันคิดว่ามันเป็นใคร?”
“ศพของพวกตระกูลฉินถูกฝังอยู่ที่ไหน? ยังให้พวกเขาไปไหว้? ไปขุดศพบรรพบุรุษของพวกมันออก!”
คุณปู่ฉีเจี้ยนหลงนั่งอยู่บนเก้าอี้ สีหน้ามืดมนมาก
การปล่อยไอ้เศษสวะของตระกูลฉินเมื่อครั้งก่อน เป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุด คิดไม่ถึงเลยว่า สิบปีผ่านไปเขายังจะกลับมา และยังทำร้ายหลานสุดที่รักของเขาอีก!
รนหาที่ตายจริงๆ
“คุณปู่ ผมเห็นไอ่เศษวะตระกูลฉินอยู่กับคนของตระกูลจู้”
“หึ!”
ไม้เท้าในมือของฉีเจี้ยนหลงทุบพื้นอย่างแรง
คุณปู่โกรธมาก!
“แจ้งตระกูลอื่นว่าห้ามยุ่งกับตระกูลจู้ และเก็บข่าวเรื่องที่พวกเราทำร้ายตระกูลฉินเมื่อครั้งก่อน ไม่ต้องให้หลุดออกไป และสืบว่าไอ้เด็กตระกูลฉินนั้นอยู่ที่ไหน เตรียมคนไปจับมันมา ไม่ว่าจะจับเป็นหรือจับตาย”
“รับทราบ!”
หัวหน้าตระกูลฉี ไอออกมาเมืองตงไห่เป็นจะเกิดความสั่นคลอนแล้ว!
เมื่อส่งคำสั่งนี้ไป ทำให้ทั้งเมืองวุ่นวาย
“ใช่แล้ว แม่ของจู้หลินหลินเปิดโรงงานอยู่ในเขตเป่ยเฉิงไม่ใช่เหรอ ร่วมงานกับเราพอดี ไปจับแม่เธอมา!”
“ฉันตอบแทนความเกลียดชังวันนี้ เป็นสิบเท่า ต่อหน้าพวกเธอ!”
