จู้หลินหลินก็กังวลมากเช่นกัน เธอจำได้ว่าเมื่อตนเองเห็นรองประธานซุนเมื่อวานนี้ เขาเป็นคนที่ดีและมีทัศนคติที่ดี ทำไมคุณย่าและอาของเธอถึงกลายเป็นแบบนั้น?
มันจะไม่เป็นการเปลี่ยนใจเหรอ?
เมื่อเห็นจู้หลินหลินกังวล ฉินจุนกล่าวว่า “หลินหลิน ไม่ต้องกังวล พรุ่งนี้จะราบรื่นมาก”
จู้หลินหลินพยักหน้า “ฉันหวังว่าอย่างนั้นนะ”
ถึงพี่เสี่ยวจุนจะหน้าซีด ๆ หน่อย เขาก็ไม่ได้เปรียบอะไรมากหรอก ยังไงเขาก็เป็นแค่หมอ เขาได้รับการดูแลจากเจ้านายของคนอื่น แต่ก็ไม่ใช่มิตรภาพ หวังว่าพรุ่งนี้จะผ่านไปด้วยดี
เช้าวันรุ่งขึ้น ครอบครัวสามคนของจู้หลินหลิน ลุกขึ้นมารวมกันที่บ้านของหญิงชรา
คราวนี้ ครอบครัวจู้ถูกระดมพลจริง ๆ และขับรถสี่หรือห้าคันไปที่สำนักงานขายของบริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุป
ระหว่างทาง ใบหน้าของหญิงชรานั้นลึกราวกับน้ำ และเธอรู้สึกอับอายมากเมื่อนึกถึงประสบการณ์เมื่อวาน
“จู้หลินหลิน หวังว่าวันนี้ เธอจะไม่ทำให้ฉันขายหน้าอีก!”
จู้หมิงแค่นเสียงเหอะอย่างเย็นชา “แม่ครับ อย่าไว้ใจเธออีกต่อไป เราจะปล่อยเธอลงไปเอง รอดูเธอในรถกันดีกว่า เพื่อดูว่าเธอเข้าคิวยังไง และยามที่เธอถูกรปภ.ระเบิดออกมาได้ยังไง”
“หึ!” หญิงชราสูดลมหายใจอย่างเย็นชา หากเป็นอย่างนั้น นางจะสั่งสอนเด็กหญิงตัวเหม็นคนนี้อย่างแน่นอนเมื่อเธอกลับไป
รถขับไปที่ประตู หลังจากที่จู้หลินหลินลงจากรถ เธอเห็นพนักงานทั้งหมดของบริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุปยืนอยู่อย่างเรียบร้อยที่ประตู นอกจากนี้ยังมีผู้หญิงมารยาทดีมากกว่าหนึ่งโหลทั้งสองข้างที่สวมเครื่องแบบ และแต่งตัวสวยหรูเหมือนแอร์โฮสเตสยืนยิ้มริมถนน ราวกับรอใครสักคน
จู้หลินหลินเดินไปข้างหน้าสองก้าว กลัวเล็กน้อยที่จะผ่านเข้าไปในสำนักงานขายของบริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุปนี้ นี่น่าจะเป็นการต้อนรับแขกวีไอพีหรือไม่? คราวนี้โชคร้ายหน่อย ผู้คนมีสิ่งสำคัญที่ต้องทำ แล้วพวกเขาจะรับเธอมั้ย?
อย่างไรก็ตาม จู้หลินหลินกำลังจะเดินกลับ เมื่อซุนเฉิงหยางออกมาจากข้างในเพียงเพื่อดูจู้หลินหลินที่นั่น และรีบวิ่งเหยาะ ๆ ไปตลอดทาง
ซุนเฉิงหยางสวมชุดสูทและรองเท้าหนัง แต่งกายเรียบร้อย วิ่งไปตลอดทาง และกล่าวด้วยความเคารพเมื่อไปถึงจู้หลินหลิน
“คุณจู้ คุณมาแล้ว โปรดเข้ามาข้างในเถอะครับ”
จู้หลินหลินมึนงงเล็กน้อย “หืม? ฉันคิดว่าคุณดูเหมือนจะมีกิจกรรมอยู่ หรือจะให้ฉันรออีกหน่อยมั้ยคะ?”
ซุนเฉิงหยางยิ้ม “คุณจู้ตลกจัง วันนี้ไม่มีกิจกรรมใด ๆ หรอกครับ เพียงเพื่อลงนามในข้อตกลงกับคุณจู้ นี่คือพิธีส่งมอบที่จัดขึ้น”
จู้หลินหลินตกตะลึง “นี่ต้อนรับฉันเหรอคะ?”
“ใช่ครับ”
หลังจากพูดแล้ว ซุนเฉิงหยางก็ยื่นมือออกไป และผายมือให้จู้หลินหลินเข้าไป
ผู้หญิงที่มีมารยาทดีทุกคนยิ้ม และมองที่จู้หลินหลิน เมื่อจู้หลินหลินผ่านไป บรรดาผู้หญิงที่มีมารยาทก็หันกลับมา และทุกคนก็ให้ความสนใจ
ทันใดนั้น จู้หลินหลินก็กลายเป็นจุดสนใจของผู้ชม
หลังจากเข้าไปในสำนักงานขาย จู้หมิงและหญิงชราโอหยางที่นั่งอยู่ในรถก็งงมาก
“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมหลินหลินถึงได้รับการดูแลที่ดีแบบนี้?”
“ไม่รู้ ไปดูกันเถอะ!”
ครอบครัวลงจากรถ แล้วเดินตามหลัง
หลังจากเข้าไปในล็อบบี้ เห็นว่าห้องโถงของสำนักงานขายทั้งหมดถูกจัดเป็นห้องประชุม โดยมีโต๊ะประชุมขนาดใหญ่อยู่ตรงกลาง และเก้าอี้สองตัวที่ด้านข้างทั้งสองข้าง ผู้ที่นั่งคือซุนเฉิงหยางและจู้หลินหลินตามลำดับ
มีช่างภาพมากมายรอบ ๆ เช่นเดียวกับนักข่าวที่มีไมโครโฟน แสงแฟลชกะพริบถี่ ๆ และบรรยากาศก็ดูสูงส่งมาก
“ประธานจู้ครับ นี่คือสัญญาของเรา คุณสามารถตรวจสอบได้ ถ้าไม่มีปัญหา พิธีลงนามของเราจะเริ่มต้นขึ้น”
“อ๋อ โอเคค่ะ”
จู้หลินหลินยังไม่ได้สติ และรีบดูสัญญาอย่างระมัดระวัง
ไม่มีปัญหาในสัญญา มีหลายหน้า และโดยพื้นฐานแล้วไม่มีประโยคที่ยุ่งยากใด ๆ ข้างต้นมีความชัดเจนและกระจ่าง และเป็นเงื่อนไขที่ดีสำหรับจู้หลินหลิน
แม้แต่บริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุปก็ทำสัญญาค่าทรัพย์สินเป็นเวลาสามปี …
อาจกล่าวได้ว่า สัญญานี้ไม่มีปัญหา จู้หลินหลินลงนามโดยตรง กล้องบันทึกกระบวนการทั้งหมด และจะออกอากาศทางสถานี ตงไห่ TV ในภายหลัง
หลังจากลงนามในสัญญา ซุนเฉิงหยางได้ส่งจู้หลินหลินออกไปเป็นการส่วนตัว เมื่อเขาเห็นหญิงชราจู้หมิงและคนอื่น ๆ อยู่ที่ประตู ซุนเฉิงหยางกล่าวว่า
“คุณจู้ครับ ด้านข้างสำนักงานของเราอยู่ติดกับร้านอาหารจื่อจิงฮวา ดื่มไวน์ที่นั่นสักเล็กน้อย ฉลองกันสักหน่อย ผมเป็นคนนอก คงไม่ไปนะครับ ทุกท่านสามารถรับประทานได้เลย”
จู้หลินหลินพยักหน้าขอบคุณเขาอีกครั้ง
หลังจากออกมา หญิงชรามองดูเธออย่างมีความหวัง อันที่จริง เธอรู้ผลโดยไม่ต้องถาม แต่เธอก็ยังต้องฟังคำพูดของจู้หลินหลิน
จู้หลินหลินกล่าวว่า “คุณย่า เซ็นสัญญาเรียบร้อยแล้วค่ะ”
“มันดี!”
หญิงชราตบต้นขาของเธอแล้วยิ้ม
“หลินหลินทำเรื่องนี้ได้ดีมาก อยากกินอะไร ย่าเลี้ยงเอง”
ในที่สุดหญิงชราก็ยิ้มออก และจู้หลินหลินก็โล่งใจเช่นกัน
“คุณย่าคะ คุณซุนบอกว่าเขาสั่งอาหารให้เราที่ร้านอาหารจื่อจิงฮวา เราไปกันเลยมั้ยคะ?”
“ตกลง!”
ใบหน้าของหญิงชราเต็มไปด้วยความสุข และตึกระฟ้าสูง 33 ชั้นในใจกลางเมืองจะเป็นบ้านของตระกูลจูของพวกเขา และเธอรู้สึกตื่นเต้นที่จะคิดถึงเรื่องนี้
เรื่องแย่ ๆ เมื่อวานก็ลืมไปหมดแล้ว
จู้หมิงขมวดคิ้ว ด้วยคำถามบนใบหน้าของเขา
จู้หลินหลินคืออะไร? เมื่อวานพวกเขามา ไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ในคิวนานเท่าไร ต่อมา พวกเขายังตื่นตระหนกที่ รปภ. ปฏิบัติต่อพวกเขา
ในที่สุดก็ถึงคิวของจู้หลินหลิน เป็นการต้อนรับด้วยบรรดาหญิงสาวที่มีมารยาท และการสัมภาษณ์นักข่าวและสถานีโทรทัศน์ หลังจากจบ พวกเขายังเสิร์ฟอาหารอร่อย ๆ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
หญิงชราพอใจกับผลงานของจู้หลินหลินในครั้งนี้ และได้รับรางวัลอาคารพาณิชย์มูลค่าสามสิบล้านหยวน ซึ่งเป็นการต่อรองราคาที่แท้จริง
“หลินหลิน พรุ่งนี้มาตรวจสอบและรับอาคารสำนักงาน ถ้าไม่มีปัญหาก็แค่ปรับปรุง แล้วบริษัททั้งสามของเราจะย้ายได้โดยตรง”
บริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุปทั้งหมดเป็นผู้มีอิทธิพล เดิมทีอาคารหลังนี้ได้รับการตกแต่งเป็นสำนักงาน ดังนั้น โดยพื้นฐานแล้วไม่มีอะไรต้องดัดแปลง
จู้หลินหลินก็มีความสุขมาก และพยักหน้า
หลังจากกลับบ้าน หญิงชรายังคงยิ้ม และเธอก็ชื่นชมจู้หลินหลินอย่างเต็มที่ จู้หมิงอารมณ์เสียมากเมื่อเธอฟัง
เด็กหญิงตัวเหม็นคนนี้ไม่รู้ว่าเธอใช้กลอุบายอะไร แล้วทำไมเธอถึงปีนขึ้นไปบนที่บริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุป?
เขาสับสนกับซวนหยวนกรุปมาก่อน แต่คราวนี้เขาปีนขึ้นไปที่บริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุป เธอไปเอาวิธีการมากมายมาจากไหน?
ครอบครัวจู้ก็เหมือนกัน พวกเขารู้ว่าพวกเขามีความสัมพันธ์กันอย่างไร แต่จู้หมิงไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้จะทำให้ชายร่างใหญ่ได้อย่างไร
จู้หมิงโกรธมากขึ้นเรื่อย ๆ หยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมา และได้หมายเลข
“พี่หู? ฉันจู้หมิงนะ”
“พรุ่งนี้จะมีคนตรวจสอบและรับการสร้างอสังหาริมทรัพย์ของบริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุปบนถนนหงฉี ฉันต้องการให้คุณช่วย เพราะเราพบปัญหาบางอย่าง”
พี่หูที่อยู่อีกฝั่งของโทรศัพท์ ก็มีความสุขในทันที
“พี่จู้ ฉันกำลังดูทีวีอยู่ หลานสาวของคุณซื้อตึกนั้นมาไม่ใช่เหรอ ทำไม คุณถึงขอให้ฉันจัดการกับครอบครัวของคุณเองเหรอ?”
จู้หมิงเยาะเย้ย “พี่หู ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเหตุผลเฉพาะ ทำงานของตัวเองไปเถอะ”
