ผู้รักษาสุดแกร่ง – ตอนที่ 5 เลือดสุนัขราดหัว

ซ่า!

คำพูดนี้ของฉินจุน ทำเอาคนทั้งลานต่างเงียบ ราวกับสุสานตอนกลางคืน

กล้าเรียกชื่อคุณถังตรงๆ!

กล้าหาญมาก!

กล้าที่จะปล่อยให้ประธานถังกลิ้งไป? เด็กโง่คนนี้มาจากที่ไหน ไม่อยากอยู่แล้วใช่ไหม!

แม้แต่ขอทาน แม้ว่าจะเป็นคนโง่ที่นอนอยู่บนถนนก็รู้อำนาจความยิ่งใหญ่ตระกูลถัง ถ้าเขาพูดจาหยาบคายในวันเกิดของถังห้าวเทียน แบบนี้ก็ไม่ต่างรนหาที่ตายเหรอ!

สีหน้าของถังเทียนห้าว เปลี่ยนเป็นมืดมน กี่ปีมาแล้ว ไม่มีใครกล้าพูดจากับเขาแบบนี้ ไอ้เด็กเมื่อวานซืนคนนี้ กล้ามาพูดแบบนี้ ไม่รู้อะไรเป็นอะไรซะแล้ว!

ไม่ต้องรอให้ถังเทียนห้าวพูด บอดี้การ์ดพวกนั้นก็ลงมือโดยตรงเลย

ยกมือขึ้นชกไปตรงหน้าของฉินจุน!

บอดี้การ์ดของตระกูลถัง ถ้าไม่ใช่เป็นทหารก็ฝึกฝนทักษะมาตั้งแต่เด็ก ฝีมือเก่งกาจมาก

บังเอิญ บอดี้การ์ดคนนี้ ฝึกฝนทักษะมาตั้งแต่เล็กและยังเคยเป็นทหารมาก่อน ไม่มีใครผ่านเขาคนนี้ไปได้

หมัดนี้ที่ไม่ออมแรง ร่างเล็กเพียงแค่นี้ของฉินจุน เพียงหมัดเดียวก็สามารถเอาชีวิตเขาได้

กล้ามาก่อกวนในงานวันเกิดของท่านถัง ความตายก็ไม่สาสมกับความผิดที่เขาทำ!

เขาลุกขึ้นกำหมัดชกเข้าไป ต้อนรับเขา แต่กลับเป็นเข็มเงินเล่มเล็กหนึ่งเล่ม

ตุ๊บ!

คิดว่าหมัดนี้จะทำให้ฉินจุนล้มลงกับพื้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

แต่ไม่คาดคิด ชั่วพริบตาเดียว คนที่ล้มลงกับพื้น กลับเป็นบอดี้การ์ดคนนั้น!

ไม่มีใครเห็นแบบชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้น รู้แค่ว่าบอดี้การ์ดคนนั้นโดนหมัดแล้วล้มลงกับพื้นน้ำลายฟูมปากหมดสติไป

แน่นอน พวกเขาไม่ได้สังเกตว่ามีเข็มเงินเล็กๆ บนหมัดของบอดี้การ์ดคนนั้น

ฉินจุนเคลื่อนไหวเร็วมาก โดยที่พวกเขาไม่รู้อะไรเลย

บอดี้การ์ดที่เก่งที่สุดของตระกูลถัง ล้มลงในพริบตา ในเวลานี้ทุกคนให้ความสนใจกับหนุ่มที่ใส่เสื้อผ้าโทรมๆ ตรงหน้าเขามากขึ้น

เห็นแค่ชายหนุ่มถือถังอยู่ในมือ ในถังมีของเหลวสีแดง ที่ส่งกลิ่นคาวปลาอยู่เต็มถัง

ถังเทียนห้าวขมวดคิ้ว สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย

“นายเป็นใคร กล้ามาก่อกวนตระกูลถังของฉัน?!”

ฉินจุนเงยหน้าขึ้นมองด้วยสายตาเย็นชา

“ผมจะพูดรอบสุดท้าย เข้ามานี่”

ไม่ว่ายังไง ฉินจุนล้มบอดี้การ์ดลงมาอย่างง่ายดายเมื่อกี้นี้ ปลุกเร้าความกลัวของทุกคน

ไอ้เด็กนี่ ร้ายนักนะ!

ถังเทียนห้าววางแก้วเหล้าลงและลุกขึ้น ถึงแม้จะรู้ว่าฉินจุนมันร้าย แต่ถังเทียนห้าวยังไม่ได้เอาจริงเอาจังกับเขา

ค่อยๆ เงยหน้ายืดอกขึ้น มีท่าทางของหัวหน้าของทั้งสี่ตระกูลที่จะเป็นใหญ่ในอนาคต เดินไปตรงหน้าของฉินจุน

“กล้าก่อเรื่องในงานเลี้ยงวันเกิดของฉัน นายนี่กล้าหาญมากเลย นายรู้ใช่ไหมผลลัพธ์ที่ได้จะเป็นแบบไหน?”

เมื่อสิ้นเสียง ฉินจุนยกมือขึ้นตบลงบนไหล่ของถังเทียนห้าวเบาๆ

ตบไหล่ครั้งนี้อาจจะดูเหมือนเบา

แต่เมื่อตบลงบนไหล่ของถังเทียนหาว กลับรู้สึกว่ามันหนักมาก!

ตุ๊บ!

การที่ฉินจุนวางมือลงบนไหล่ทำให้ถังเทียนคุกเข่าลงกับพื้นทันที เข่ากระแทกลงบนกระเบื้องจนเกิดเสียง

ทุกคนในงานต่างอึ้ง!

คุณถัง คุกเข่าแล้ว?

เข่ากระแทกพื้นจนปวดไปทั้งตัว ถังเทียนหาวเจ็บจนตัวสั่น หน้าเริ่มแดง ฟันของเขาสั่นไม่หยุด

ตอนที่ฉินจุนกดลงเบาๆ ราวกับถูกภูเขาทับ เขาไม่สามารถต้านทานได้เลย

ไอ้เด็กนี่ เป็นใครกันแน่!

ฉินจุนมองถังเทียนห้าว พูดอย่างเย็นชา

“กล้ากักขังน้าเฝิงในกรงสุนัข คุณนี่กล้าหาญมากนะ คุณรู้ใช่ไหมผลลัพธ์ที่ได้จะเป็นแบบไหน?”

นี่คือคำพูดที่ถังเทียนห้าวพูดไว้ก่อนหน้านี้อย่างชัดเจน ฉินจุนพูดคืนกลับไปให้เขาเหมือนเดิม

สีหน้าของถังเทียนห้าวเปลี่ยนไป

น้าเฝิง?

หรือว่า เป็นแม่บ้านของตระกูลฉิน?

ถังเทียนห้าวเงยหน้าขึ้น ใบหน้ายังคงบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวด

“นายเป็นใคร?”

ฉินจุนไม่ได้ตอบ แต่พูดว่า

“ภายในสามวัน ให้คนทั้งตระกูลของคุณต้องคุกเข่าขอโทษหน้าน้าเฝิง ไม่งั้น ยอมรับสิ่งที่จะตามมา”

ว้าว!

เมื่อฉินจุนพูดแบบนี้ ทุกคนที่อยู่ต่างก็โกลาหล

น้ำเสียงหนักแน่นมาก!

ให้ทั้งตระกูลถังคุกเข่าขอโทษ? นายคิดว่านายเป็นใคร?

ฉินจุนพูดอีก “ผมได้ยินมาว่า วันนี้เป็นวันเกิดของคุณ มามือเปล่าคงไม่ดี งั้นก็เอาเลือดสุนัขลาดหัวให้คุณแล้วกัน

ขณะพูด ฉินจุนยกเลือดสุนัขที่อยู่ในถังขึ้นมา แล้วค่อยๆ เอียง

เลือดสุนัขที่เหม็นคาว ค่อยๆ ราดลงบนหัวของถังเทียนห้าว

ของเหลวสกปรก ไหลจากหัวของถังเทียนห้าวลงไปทั่วร่างกาย

การกระทำของฉินจุนเชื่องช้า แต่ถังเทียนห้าวกลับไม่ขยับ พอจะขยับ เข่าของเขาก็เจ็บมาก

ไม่กี่นาทีก็ได้ยินเสียงเข็มหล่นลงที่ลานบ้านอย่างเงียบๆ

ทุกคนต่างมองการกระทำของฉินจุนที่ราดเลือดสุนัขลงบนหัวของคุณถัง ไม่เหลือแม้แต่หยดเดียว!

และระหว่างทำ ไม่มีใครเก้าออกมาห้ามเลย

ใครจะกล้า?

บอดี้การ์ดที่เก่งที่สุดในนี้ยังสู้ไม่ไหวล้มลง ใครจะกล้าเข้าไปเสี่ยง?

ยิ่งไปกว่านั้น คุณถังยังไม่ได้ขยับตัว พวกเขาจำเป็นต้องออกไปเสี่ยงด้วยเหรอ?

ถ้าหากให้ถังเทียนห้าวรู้ความคิดของพวกเขา คงจะอาเจียนออกมาเป็นเลือดแย่

ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากขยับ แต่มันขยับไม่ไหว!

เมื่อราดเลือดสุนัขจนหมดถัง ฉินจุนขว้างถังลงบนพื้น หยิบผ้าขาวที่นำติดตัวตลอดออกมาเช็ดมือ

“จำคำพูดที่ผมพูดไว้ ภายในสามวันหากไม่ทำตามที่ผมบอก ก็รับผิดชอบกับสิ่งที่จะตามมาด้วย”

พูดจบ ฉินจุนก็เดินจากไป

พอเดินไปถึงหน้าประตู ก็ลดความเร็วลง

“อ่อใช่แล้ว ผมนามสกุลฉิน ฉินจากตระกูลฉิน”

……

“เร็วเข้า รีบเอาน้ำมา!”

ฉินจุนจากไปสักพักใหญ่ ทุกคนเพิ่งจะดึงสติกลับมา รีบเอาน้ำมาล้างให้ถังเทียนห้าว

“รีบพยุงคุณถังลุกขึ้น!”

ทุกคนต่างทนกลิ่นเหม็นคาวของเลือดสุนัข พยุงตัวถังเทียนห้าวลุกขึ้น ในเวลานี้ขาทั้งสองข้างของถังเทียนห้าวไม่มีความรู้สึกแล้ว ไม่มีแม้แต่ความรู้สึกเจ็บ

สองขาที่ไร้เรี่ยวแรง เหมือนไม่ใช่ขาของเขา คาดว่ากระดูกตรงเข่าน่าจะแตกละเอียดแล้ว หากไม่รีบรับการรักษา อาจจะต้องเสียขาไป!

“120 รีบโทร 120!”

ถังเทียนห้าวและบอดี้การ์ดคนนั้น ถูกลากขึ้นรถพยาบาลอย่างรวดเร็ว

มีกลิ่นเหม็นคาวเลือดสุนัขไปทั่วพื้น จากที่เป็นงานเลี้ยงวันเกิดอยู่ดีๆ กลับกลายเป็นแบบนี้ไปได้

คนตระกูลถังที่เหลืออยู่ และแขกในงาน ต่างคนต่างมองหน้ากัน

มีคำถามแต่ก็ไม่มีใครกล้าถาม

นามสกุลฉิน ฉินของตระกูลฉิน

ตระกูลฉินจากปากของชายหนุ่มคนนั้น เป็นตระกูลฉินเมื่อสิบปีก่อนงั้นหรือ?

ตระกูลฉินไม่ได้ถูกทำลายไปแล้วเหรอ? ทำไมยังเหลือคน?

ถ้าชายหนุ่มคนนั้นเป็นทายาทของตระกูลฉินจริงๆ เหตุการณ์นองเลือดในตอนนั้น จะปล่อยผ่านไปได้อย่างไร?

และตระกูลถังของพวกเขา คนในครอบครัวหักหลัง โฉยโอกาสรังแกคนที่อยู่ในสภาพที่ไม่พร้อม

งั้นก็ต้อง แบกรับความหนักอึ้งสินะ?

……

ออกจากบ้านตระกูลถัง ฉินจุนไม่มีความกดดันใดๆ ในใจ

ทั้งๆ ที่เป็นญาติกัน แต่เมื่อมองดูในตอนนี้ กลับดูน่าขยะแขยงมาก

หากตระกูลฉินเกิดเรื่อง ไม่ขอความช่วยเหลือจากพวกเขา และไม่อยากรบกวนคนอื่น

แต่ โฉยโอกาสรังแกคนที่อยู่ในสภาพที่ไม่พร้อม ฆ่าให้หมดสิ้น นั่นก็คือการไม่ยอมที่จะมีฟ้าผืนเดียวกัน

ฉินจุนเงยหน้าขึ้นมองฟ้า ยิ้มมุมปากด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา

ความรู้สึกของมนุษย์ก็เหมือนแผ่นกระดาษ โลกก็เหมือนเกมหมากรุก

คนจนอยู่ในเมืองที่พลุกพล่านไม่มีใครถาม คนรวยมีญาติอยู่บนภูเขามีคนนับญาติ

โลกที่ว่าร่มเย็น ก็เป็นได้แค่นั้นเอง

Comment

Options

not work with dark mode
Reset